Παραφράζω ελαφρώς στον τίτλο το χαζοτράγουδο της Μπρίτνεϊ Σπίαρς, γιατί ο πρόεδρος Μπάιντεν έκανε πάλι την γκάφα του και μάλιστα μόλις έξι ημέρες πριν από την ημέρα της κάλπης. Πάμε λοιπόν στα γεγονότα. Αφότου ο Τραμπ έκανε τη συγκέντρωση στο Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν και έβγαλε έναν υποτιθέμενο κωμικό, που χαρακτήρισε το Πουέρτο Ρίκο ως ένα «νησί σκουπιδιών που επιπλέει», οι πάντες στις ΗΠΑ μιλούσαν με φρίκη για αυτή την αδιανόητη χυδαιότητα και για το κόστος που ενδεχομένως θα είχε στην προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ. Πράγματι, ο ένας μετά τον άλλον οι διάσημοι Πορτορικανοί έβγαιναν στη σειρά για να δηλώσουν ότι θα ψηφίσουν την αντιπρόεδρο Χάρις. Ολοι προεξοφλούσαν ότι ο Τραμπ δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να μαζέψει την γκάφα και οι πιο αισιόδοξοι ήλπιζαν κιόλας ότι ίσως του στερήσει τη νίκη, δεδομένου ότι οι δύο υποψήφιοι είναι στήθος με στήθος.
Εκεί βρισκόμασταν, που λέτε, μέχρι που ως από μηχανής θεός ο πρόεδρος Μπάιντεν έσπευσε ακουσίως να τον βοηθήσει, με μία γκάφα που επεσκίασε εκείνη του Τραμπ. Τα μόνα σκουπίδια που βλέπει να επιπλέουν, είπε, είναι οι ψηφοφόροι του Τραμπ. Ετσι, ο πρόεδρος των ΗΠΑ επανέλαβε, με τον δικό του τρόπο, το ιστορικό λάθος της Χίλαρι Κλίντον, που της κόστισε την προεδρία, ότι είχε χαρακτηρίσει συλλήβδην αξιοθρήνητους (deplorable) τους ψηφοφόρους του Τραμπ. Αξίζει τον κόπο να αναζητήσετε στο Ιντερνετ την αντίδραση του Δημοκρατικού κυβερνήτη της Πενσυλβανίας, Μπεν Σαπίρο, όταν πληροφορείται το ολίσθημα του προέδρου. Η όψη του προσώπου του αρκεί.
Το πρόβλημα με τον πρόεδρο Μπάιντεν δεν αφορά την ηλικία του, διότι δεν είναι όλοι οι ογδοντάρηδες στην κατάστασή του. Το πρόβλημα είναι το μυαλό του, που προφανώς δεν λειτουργεί όπως άλλοτε. Και το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται, επειδή δεν γίνεται να τον κρύψουν σε μια ντουλάπα και να ησυχάσουν, καθώς είναι ακόμη ο πρόεδρος των ΗΠΑ και οφείλει να δείχνει ότι είναι εκεί και ασκεί τα καθήκοντά του. Ετσι όμως οι γκάφες είναι αναπόφευκτες και ο πρόεδρος μόλις έκανε τη μεγαλύτερή του. Επειτα από αυτό, δεν μου μένει αμφιβολία ότι η όποια υστεροφημία του Μπάιντεν πήγε στη λεκάνη της τουαλέτας. Πρώτον, επειδή ο εγωισμός του τον εμπόδισε να καταλάβει την αδυναμία του να ανταποκριθεί στον ρόλο του υποψηφίου. Δεύτερον, επειδή με τον τρόπο αυτόν οδήγησε στην αδύναμη υποψηφιότητα της αντιπροέδρου. Αν μάλιστα κερδίσει το τέρας τις εκλογές της 6ης Νοεμβρίου, τότε το κακό θα έχει τριτώσει και ο Μπάιντεν δεν σώζεται με τίποτα…
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΠΟΤΑ
Συνεχίζεται ο καβγάς σχετικά με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, για το πού θα γίνει, πώς θα γίνει και με ποιους, αλλά και αν θα γίνει, γιατί όπως πάνε τα πράγματα μπορεί να το διαλύσουν το μαγαζί προτού φτάσουν στο συνέδριο. Το θέμα είναι άκρως βαρετό και άχαρο, όπως κάθε διαμάχη περί όνου σκιάς, το θίγω όμως αποκλειστικά και μόνο για λόγους δημοσίας υγείας. Επειδή διαβάζω λοιπόν, όπως όλοι μας, ότι κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει σε ένα νυχτερινό κέντρο το συνέδριο, θα συμβούλευα όσους προτίθενται να μετάσχουν να μη βάλουν ούτε γουλιά ποτού στο στόμα τους. Είδατε τι έπαθαν τα πιτσιρίκια στο κλαμπ της οδού Βουλιαγμένης: δεν υπάρχει λόγος να έχουν τα ίδια και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ
Ο πρόεδρος της Γερμανίας αναχώρησε για την πατρίδα του, μετά την επίσκεψή του εδώ. Φαντάζομαι, όμως, ότι οι οικοδεσπότες του δεν θα τον ρώτησαν τι κάνει η Schalke 04, η αγαπημένη του ποδοσφαιρική ομάδα. Ελπίζω να μην το έκαναν, γιατί θα τον στενοχωρούσε ιδιαιτέρως, καθώς η ιστορική ομάδα της Γερμανίας, που έχει κερδίσει επτά φορές το πρωτάθλημα από το 1904 όταν ιδρύθηκε, σήμερα έχει πέσει στη Β’ κατηγορία και, όπως διαβάζω, βρίσκεται στη 15η θέση. Δεν ξέρω αν η κατρακύλα της έχει σχέση με το σκάνδαλο της χρηματοδότησής της από τη μακρινή εκείνη εποχή, όταν η Γερμανία συμφωνούσε με τη Ρωσία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream, όμως δεν το αποκλείω κιόλας. Θυμίζω απλώς ότι, τότε, η ρωσική Gazprom είχε αναλάβει σπόνσορας της ομάδας, στην οποία επένδυσε 125 εκατομμύρια ευρώ. Ηταν πασίγνωστη, βλέπετε, η αδυναμία του Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ στην ομάδα του. Σε όσους τυχόν αμφιβάλλουν να επισημάνω ότι το γεγονός θυμίζει η αμερικανίδα ιστορικός και δημοσιογράφος Αν Απλμπάουμ στο νέο βιβλίο της «Autocracy Inc.». Επιφυλάσσομαι όμως να επανέλθω στο συγκεκριμένο βιβλίο με πλήρη παρουσίαση, διότι το αξίζει.