Ο Αρκάς καλημερίζει την Κυριακή με τον Κώστα Καρυωτάκη: «Καλημέρα. Ο ήλιος φσηλότερα θ ανέβει σήμερα φου ναι Κυριακή. Φυσάει το αγέρι και σαλεύει μια θημωνιά στο λόφο εκεί», λέει το μικρό αγόρι.
Και φυσικά τα σχόλια που ακολουθούν από τους διαδικτυακούς φίλους του πολλές.
Κώστας Καρυωτάκης
Ο Κώστας Καρυωτάκης (Τρίπολη Αρκαδίας, 30 Οκτωβρίου 1896 Πρέβεζα, 21 Ιουλίου 1928) ήταν Έλληνας ποιητής και πεζογράφος. Θεωρείται ο κυριότερος εκφραστής της σύγχρονης λυρικής ποίησης και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες.
Εκτός από το ποιητικό του έργο, ο Καρυωτάκης έγραψε επίσης πεζά ενώ έδωσε και μεταφράσεις ξένων λογοτεχνών, όπως του Φρανσουά Βιγιόν, Σάρλ Μπωντλαίρ, Πωλ Βερλαίν, Τριστάν Κορμπιέρ (Les poètes maudits, όπως ονομάστηκαν, »Οι Καταραμένοι Ποιητές»), Ζαν Μορεάς, Χάινριχ Χάινε και άλλων.
Μερικά από τα ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από συγκροτήματα και μουσικούς όπως Invocation, Υπόγεια Ρεύματα, τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη Λένα Πλάτωνος.
Το τέλος της ζωής του και η αυτοκτονία
Το Φεβρουαρίου του 1928 αποσπάστηκε στην Πάτρα και λίγο αργότερα στην Πρέβεζα.
Η αλληλογραφία του με συγγενείς του την περίοδο αυτή αναδεικνύει την απόγνωση του Καρυωτάκη για την επαρχιακή ζωή και τη μικρότητα της τοπικής κοινωνίας. Στις 20 Ιουλίου πήγε στο Μονολίθι και αποπειράθηκε επί δέκα ώρες να αυτοκτονήσει, προσπαθώντας μάταια να πνιγεί.
Την επόμενη μέρα (21 Ιουλίου) αγόρασε ένα περίστροφο κι επισκέφτηκε ένα καφενείο της Πρέβεζας. Αφού πέρασε λίγες ώρες μόνος του καπνίζοντας, πήγε σε μια παρακείμενη παραλία, τον Άγιο Σπυρίδωνα και έθεσε τέλος στη ζωή του κάτω από έναν ευκάλυπτο.
Στην τσέπη του η αστυνομία βρήκε ένα σημείωμα, που εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του.
