Οι έλληνες τραμπιστές αναθάρρησαν. Και δεν πανηγυρίζουν μόνο με χορούς και τραγούδια για τη νίκη του ινδάλματός τους, αλλά παροτρύνουν και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον μιμηθεί. Δες την παγκόσμια τάση, του λένε. Οι αντιφιλελεύθεροι (κόσμια λέξη για τους ανελεύθερους) κερδίζουν παντού, όχι οι φιλελεύθεροι. Στείλε λοιπόν πίσω τον Φιντάν και παράγγειλε κι άλλα αεροπλάνα! Ξέχνα τις αδερφές, τους τρανς και τους άλλους ανώμαλους! Διώξε τη Σακελλαροπούλου ΤΩΡΑ! Πέτα τους πρόσφυγες στη θάλασσα! Μη μας ζαλίζεις με την κλιματική απάτη! Κάνε την Ελλάδα μεγάλη ξανά!

O Πρωθυπουργός είναι άνθρωπος που ακούει, ζυγίζει και αποφασίζει. Υποθέτω όμως ότι αυτό έχει και όρια. Οτι ακούει δηλαδή τον Καραμανλή που χαρακτηρίζει «εύλογες» τις ανησυχίες για τα ελληνοτουρκικά, αλλά όχι και τον Σαμαρά που χαρακτηρίζει τους γείτονες «πειρατές». Οτι ακούει τις αντιρρήσεις του Βορίδη για τους γκέι, δεν αποκλείει όμως και την ανανέωση της θητείας της Προέδρου, πρώτον επειδή αυτό είναι το σωστό, δεύτερον για να προκαλέσει βραχυκύκλωμα στους αντιπάλους του. Οτι ακούει αυτούς που του λένε να αναγορεύσει το ΠΑΣΟΚ σε βασικό του αντίπαλο, αλλά όχι κι εκείνους που του προτείνουν να αδειάσει τον Σωτηρόπουλο και να προτείνει για νέο Συνήγορο του Πολίτη έναν εκλεκτό του Βελόπουλου. Οτι ακούει τον Αδωνη, αλλά όχι και τη Λατινοπούλου!

Να το πούμε διαφορετικά. Απέναντι στον Τραμπ (θα έλεγα «στους Τραμπ», αλλά ο νεοεκλεγείς είναι μια κατηγορία μόνος του), έχεις δύο επιλογές. Η μία είναι να υιοθετήσεις τον λόγο του και τις μεθόδους του: χλευάζεις τους αντιπάλους σου, προσβάλλεις τις γυναίκες, ποδοπατάς τους θεσμούς, στέλνεις τον στρατό κατά των μεταναστών, προπαγανδίζεις την ανωτερότητα της χώρας σου. Η άλλη είναι να συνειδητοποιήσεις πως ο μόνος τρόπος να αποκρούσεις τον αυταρχισμό και τον λαϊκισμό είναι να επιμείνεις όχι στις αξίες σου, αλλά στις αρχές σου. Μπορεί πρόσκαιρα να ηττηθείς, δεν είσαι άτρωτος, γύρω μας απλώνεται το σκοτάδι. Οπως είπε όμως η Κάμαλα Χάρις στη συγκλονιστική προχθεσινή της ομιλία, όπως είχε τραγουδήσει πριν από σαράντα χρόνια ο Πίτερ Γκάμπριελ, «σας παρακαλώ μην τα παρατήσετε, μην τα παρατήσετε ποτέ».

Ο Χακάν Φιντάν είπε μια ωραία φράση στη συνέντευξή του στα ΝΕΑ: o διάλογος ενοχλεί όσους «αντλούν κέρδη από την κρίση». Ο Γιώργος Γεραπετρίτης το είπε με τον δικό του τρόπο στη Χουριέτ: «Η εναλλακτική της μόνιμης υπερέντασης, της εχθροπαθούς ρητορικής και του διαρκούς κινδύνου θερμού επεισοδίου δεν ωφελεί κανέναν». H συγκυρία μοιάζει ιδανική για να γίνει το αποφασιστικό βήμα στα ελληνοτουρκικά. Πού μπορεί να σκαλώσει;

Στον φόβο των δύο ηγετών ότι θα αντιδράσει η κοινή τους γνώμη ή η σκληρή πτέρυγα των κυβερνήσεών τους. Το πρώτο δεν ισχύει, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι δύο λαοί θέλουν διάλογο και λύσεις. Θα επιτραπεί και πάλι στους εθνικιστές να θέσουν την ατζέντα;