Δεν ξέρω αν έχετε πάρει χαμπάρι τη νέα μόδα, που ξεκίνησε από τη σκληρή Δεξιά και έχει διαχυθεί πλέον στον χώρο των ακροκεντρώων. Λέγεται «για όλα φταίει η woke κουλτούρα». Γιατί έχασε η Κάμαλα; Επειδή ήταν woke. Υποστηρίζει κάποια ότι η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερους, όχι λιγότερους, μετανάστες; Είναι woke. Αγωνίζεται κάποιος για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+; Είναι woke. Για ένα διάστημα χρησιμοποιούνταν για όλα αυτά τα αμαρτήματα και ο όρος «δικαιωματιστές», αλλά όσο να ‘ναι το woke είναι πιο πιασάρικο, δείχνει και κοσμοπολιτισμό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια υπερβολές, αν όχι ακρότητες, στο όνομα της πολιτικής ορθότητας. Αυτό που καταλογίζουν όμως στους Δημοκρατικούς πολλοί καθημερινοί Αμερικανοί που απομακρύνθηκαν από το κόμμα και στήριξαν τις ελπίδες τους στον Τραμπ δεν είναι αυτό. Είναι ότι αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματά τους, έδωσαν προτεραιότητα στα δικαιώματα των μειονοτήτων. Ως προς το πρώτο, έχουν δίκιο: τα προοδευτικά κόμματα πάσχουν από ελιτισμό, ο Τραμπ και οι άλλοι λαϊκιστές το κατάλαβαν και το εκμεταλλεύονται. Πουθενά δεν είναι γραμμένο όμως ότι οι φιλελεύθεροι πρέπει να ασχολούνται ή με τη μειοψηφία ή με την πλειοψηφία. Μπορεί κάλλιστα να κάνουν και τα δύο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν είναι αντιφατικές έννοιες.

Τίποτα από αυτά δεν αφορά πάντως την Ελλάδα. Γι’ αυτό και προκαλεί εντύπωση η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο της προσπάθειας επιβολής μιας ακραίας ατζέντας που δικαιολογημένα θυμώνει πολύ κόσμο». Εξ όσων γνωρίζω, το μόνο μέτρο της κυβέρνησης που χαρακτηρίζεται (από τη βαθιά Δεξιά) «woke» και έχει «θυμώσει πολύ κόσμο» είναι η νομιμοποίηση του γάμου των ομοφύλων. Σε αυτό αναφέρεται ο Παύλος Μαρινάκης; Αυτό είναι το «άκρο»; Τι θα κάνει η κυβέρνησή του στο πλαίσιο της «επιστροφής στις ρίζες», θα απαγορεύσει του χρόνου την Gay Pride;

«Είναι αδιανόητο να απαρνιόμαστε θεμελιώδεις αρχές της σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας όπως ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου σε ό,τι αφορά το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό ή ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επειδή το δεξιό λεξιλόγιο ονόμασε αυτά τα ζητήματα “δικαιωματισμό” και woke ατζέντα και όσους τα συζητούν με ειλικρινές ενδιαφέρον “ευαισθητούληδες”», επισημαίνει ο Γιάννης Χ. Παπαδόπουλος σε ένα πολύ εύστοχο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ  Σαββατοκύριακο. Μια φιλελεύθερη κυβέρνηση όπως αυτή της οποίας υποτίθεται ότι ηγείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έπρεπε να ακολουθεί μια επιθετική, όχι απολογητική, στάση στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα έπρεπε να σχεδιάζει τη διεύρυνση, όχι τον περιορισμό τους. Θα έπρεπε να είναι υπερήφανη, όχι να ντρέπεται, για τη θεσμοθέτηση του γάμου των ομοφύλων.

Δηλαδή στην επόμενη τοποθέτησή του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα μας πει ότι επειδή «έχει θυμώσει πολύς κόσμος» θα επανεξεταστεί η σκοπιμότητα του εμβολιασμού για την Covid;