Παρατηρείται κινητικότητα τελευταία στον λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο. Είχαμε τους βάνδαλους που έκαψαν την πρυτανεία στην Πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου, είχαμε επεισόδια την επομένη έξω από το ΟΠΑ στην Πατησίων, επίσης έχουν πυκνώσει οι καταδρομικές επιθέσεις εναντίον αστυνομικών στη γνωστή περιοχή και, βεβαίως, είχαμε τη βόμβα της οδού Αρκαδίας, που έσκασε στα χέρια του κατασκευαστή της, από τον οποίον βρέθηκαν μόνο πιτσιλιές στους σοβάδες από το ταβάνι του διαμερίσματος. Τι εξηγεί την αναζωπύρωση που σημειώνεται στον χώρο; Ποια μύγα τους τσίμπησε ξαφνικά;
Πολλές, όχι μία. Κατ’ αρχάς, η Γάζα. Ενδεχομένως και η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, που προφανώς αναστατώνει τους Χούθι, τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ, τους μουλάδες του Ιράν, αλλά και τους δικούς μας αναρχικούς, που συμπλέουν ευχαρίστως με όσους μισούν τη Δύση και τις αξίες της. Κυρίως όμως είναι η επέτειος, νομίζω. Τα πενήντα χρόνια από τη 17η Νοεμβρίου του 1974. Για ποιον λόγο, υποθέτω ότι αναρωτιέστε. Γιατί δηλαδή να έχει σημασία η επέτειος, αφού το δημοκρατικό πολίτευμα είχε επανέλθει από τον Ιούλιο ήδη. Σωστά όλα αυτά, όμως μην ξεχνάτε ότι οι περισσότεροι από το συγκεκριμένο είδος των αγωνιστών πιστεύουν ότι η χούντα έπεσε χάρη στο Πολυτεχνείο, παρότι η εξέγερση των φοιτητών έγινε το 1973 – το λένε εξάλλου και στα συνθήματα που κραυγάζουν. Επομένως, γι’ αυτούς η 51ή επέτειος του Πολυτεχνείου, την Κυριακή που έρχεται, είναι η 50η επέτειος από την πτώση της χούντας. Εύλογο είναι να προσπαθούν λοιπόν να προσδώσουν πανηγυρικό χαρακτήρα σε αυτή την επέτειο.
ΤΩΡΑ ΣΩΘΗΚΑΜΕ!
Ησυχία, παρακαλώ πολύ, στο φαν κλαμπ, γιατί έχω καλά νέα! Η κυρία Βούλα Κεχαγιά, πρώην εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, διατύπωσε την προσωπική της εκτίμηση ότι ο Αλέξης Τσίπρας «θα εμφανιστεί, όταν θεωρήσει ότι μπορεί να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της χώρας». Ωστε με τον τρόπο αυτόν να γίνει πρωθυπουργός ο αντίπαλός του, όποιος και αν είναι, να συμπληρώσω από την πλευρά μου. Οχι ότι αμφισβητώ την εκτίμηση της κ. Κεχαγιά. Προφανώς γνωρίζει καλύτερα και τον κ. Τσίπρα και τον χώρο, κατά πάσα πιθανότητα η εκτίμησή της είναι σωστή. Αν όμως αυτή είναι η προσδοκία του κ. Τσίπρα, είναι για γέλια.
Ο λόγος είναι επειδή, παρά την απόσταση που διένυσε και τις περιπέτειες ενδιαμέσως, ο κ. Τσίπρας δεν έμαθε τίποτα από το ταξίδι, δεν εξελίχθηκε καθόλου. Ο ίδιος έμεινε και, επειδή είναι ακόμα νέος, περιμένει να έρθει ξανά ο κόσμος στα μέτρα του, για να διεκδικήσει να τον σώσει. Πιστεύει, δηλαδή, ότι μπορεί να διαβεί τον ίδιο ποταμό δύο φορές. Θυμίζει τον αλκοολικό ήρωα στο «Κάτω από το ηφαίστειο», που κάθεται στην άκρη του πεζοδρομίου και όταν τον ρωτούν τι κάνει εκεί, εκείνος απαντά ότι επειδή έχει ακούσει ότι ο κόσμος στρέφεται γύρω από τον άξονά του, περιμένει να περάσει το σπίτι του για να μπει μέσα…
ΛΙΓΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
Δικαιολογημένο είναι να γελάει ο κόσμος με τη συνωμοσιολογική θεωρία του υποψηφίου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλου, ο οποίος υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση φύτεψε τον Στέφανο Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να τον διαλύσει, επειδή αυτός είναι ο μεγάλος της αντίπαλος, αυτόν φοβάται περισσότερο από όλους! Κάποιοι θυμώνουν, οι περισσότεροι γελούν, όμως κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τη θεωρία του κ. Φάμελλου. Επίσης όμως κανείς δεν μπαίνει στη θέση του κ. Φάμελλου και στη συμφορά που τον πλήττει, καθώς διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής του. Κανείς δεν σκέφτεται, θέλω να πω, πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο στη θέση του κ. Φάμελλου να αναγνωρίσει μια πραγματικότητα, οι συνέπειες της οποίας για τον ίδιο θα είναι είτε να αυτοκτονήσει είτε να τρελαθεί. Μία ακόμη χειρότερη θα είναι να ψάχνει για κανονική δουλειά εκτός πολιτικής στα 58 του. Είναι όπως με τον ναυαγό και τη σανίδα. Ξέρει ότι είναι πολύ μικρή για να τον σώσει, αλλά γαντζώνεται πάνω της γιατί αυτή μόνο υπάρχει.
Οχι, δεν είναι ανευθυνότητα η προσφυγή του κ. Φάμελλου στη συνωμοσιολογία και μάλιστα την πολύ φτηνή. Απελπισία είναι και, γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή και, φυσικά, κατανόηση. Εννοείται ότι τον στηρίζω ηθικά στη δοκιμασία του…
