Η μετάβαση έχει ήδη παρενέργειες και στα ελληνοτουρκικά: το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Αγκυρα για την έβδομη συνάντηση κορυφής με τον Ερντογάν μέσα σε μία διετία θα πραγματοποιηθεί μετά τη δεύτερη ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ και την επίσημη επάνοδό του στον Λευκό Οίκο. Ο Φεβρουάριος του 2025 δείχνει πλέον πιθανότερος για το νέο ραντεβού, με την προσδοκία ότι από την Ουάσιγκτον – τόσο από το Οβάλ Γραφείο όσο και από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ – θα έχουν εκπέμψει καθαρό στίγμα για τις νέες προτεραιότητες. Σε Μαξίμου και Ακ Σαράι, άλλωστε, περιμένουν τις επόμενες ημέρες την πρώτη συνάντηση του απερχόμενου αμερικανού ΥΠΕΞ Αντονι Μπλίνκεν με τον διάδοχό του Μάρκο Ρούμπιο, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν θα καταγραφεί κάποια αλλαγή πλεύσης για όσα διαδραματίζονται εκατέρωθεν του Αιγαίου, όπως και ευρύτερα στην ανατολική πλευρά της Μεσογείου. Δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι και το νέο σταφ στην αμερικανική διπλωματία θα κινηθεί υπέρ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, αλλά έχει τη σημασία του με ποια πλευρά οι δίαυλοι θα ανοίξουν περισσότερο και πώς θα διαμορφωθούν οι ισορροπίες στα εξοπλιστικά προγράμματα. Το αμερικανικό οπλοστάσιο, άλλωστε, διαχρονικά βρίσκεται στην κορυφή της λίστας ενδιαφέροντος τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας.
Μέχρι τότε, Αθήνα και Αγκυρα είναι προφανές ότι θα αποδυθούν σε αγώνα ταχύτητας για να ενεργοποιήσουν διαύλους στο στρατόπεδο Τραμπ ή να ανακαλύψουν καινούργιους. Ο Ερντογάν ήδη επενδύει στον Ιλον Μασκ για να εξασφαλίσει άμεση πρόσβαση στον Λευκό Οίκο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δώσει εντολές για κινητοποίηση κάθε ισχυρής επαφής στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και σε πλήρη αξιοποίηση της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Και πριν ο Τραμπ αποδεχθεί την ανοικτή πρόσκληση να επισκεφθεί την Αθήνα, σκοπεύει ο ίδιος να ξαναβρεθεί το συντομότερο δυνατόν στην Ουάσιγκτον. Το ταξίδι της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου αποσκοπεί, ανάμεσα σε άλλα, να προετοιμάσει το έδαφος και γι΄ αυτόν τον σχεδιασμό.
Για πολλούς λόγους, στην Αθήνα εκτιμούν ότι η προώθηση του Μάρκο Ρούμπιο στο τιμόνι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα θετική για τα ελληνικά συμφέροντα. Οχι μόνον επειδή ο Ερντογάν φαινόταν να προκαλεί δυσανεξία στον 53χρονο γερουσιαστή από τη Φλόριντα, αλλά πρωτίστως επειδή έχει αναπτύξει μια ισχυρή σχέση με την πολυάριθμη ελληνοαμερικανική κοινότητα της πολιτείας του και βασιζόταν σε αυτήν για την πολιτική διαδρομή του. Στο Μαϊάμι, στην Τάμπα και στο Τάρπον Σπρινγκς, οι περισσότεροι με ελληνικές ρίζες είναι Ρεπουμπλικανοί. Ο Γκας Μπιλιράκης, ο δικός τους βουλευτής και βασικός υποστηρικτής του Τραμπ, αποτελεί ένα πρόσωπο – κλειδί στη νέα σχέση της Αθήνας με την Ουάσιγκτον και βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τον Ρούμπιο. Ενδεχομένως, όπως τουλάχιστον συζητείται τις τελευταίες ημέρες και στην Αθήνα και στην Ουάσιγκτον, ακόμη περισσότερο στη Φλόριντα, να αποτελέσει και τον απεσταλμένο των ΗΠΑ στα μέρη μας, αντικαθιστώντας τον Ελληνοαμερικανό Τζορτζ Τσούνη – που αποδείχθηκε μια επιτυχημένη συνταγή. Η νέα διπλωματική ηγεσία στις ΗΠΑ μπορεί να μην επιστρέψει στις συνταγές του παρελθόντος και να επιμείνει σε επιλογές που έχουν ρίζες με τον τόπο αποστολής, καθώς κρίνεται ότι λειτουργούν αποτελεσματικότερα.
Παρά τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις, ο Τσούνης, ο οποίος επισήμως αποχωρεί από την Αθήνα τον Ιανουάριο του 2025, εξελίχθηκε σε ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης που ενίσχυσε τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Το ζητούμενο είναι εάν ο Γκας Μπιλιράκης θέλει να αφήσει το αμερικανικό Κογκρέσο για να μετακομίσει στην πρεσβεία της Βασιλίσσης Σοφίας. Είναι αρκετοί εκείνοι που θα αντιμετώπιζαν μια τέτοια κίνηση ως εσφαλμένη επιλογή, αλλά την τελική απόφαση θα τη λάβει προσωπικά ο ίδιος. Κατά την κεντρική γραμμή πληροφόρησης από την Ουάσιγκτον, εάν ο Μπιλιράκης θέλει να έρθει στην Αθήνα, κανείς δεν θα του χαλάσει το χατίρι. Ούτε ο Τραμπ ούτε ο Ρούμπιο. Επειδή τίποτα, ωστόσο, στους πολιτικούς σχεδιασμούς που γίνονται στην Ουάσιγκτον δεν περιορίζεται στις προσωπικές επιθυμίες, ο Μπιλιράκης θα φτάσει στις αρχές του νέου έτους στα πάτρια εδάφη και με αποστολή: ο ενεργειακός δρόμος στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα συνδέει Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, δείχνει κι ένα προσωπικό στοίχημα.
