Η standout ταινία τρόμου της χρονιάς είναι αδιαμφισβήτητα το «The Substance: Το Ελιξήριο της Νιότης» της Κοραλί Φαρζά φέρνει στην οθόνη τη Ντέμι Μουρ και το alter ego της Μάργκαρετ Κουάλεϊ σε ένα γκροτέσκο σχόλιο επάνω στο κυνήγι της νεότητας στη βιομηχανία του θεάματος.
Η ταινία της Κοραλί Φαρζά, που κέρδισε το βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ των Καννών, δεν προσεγγίζει το φεμινιστικό της δράμα με μία κοινωνική ματιά, αλλά μπαίνει στον κινηματογραφικό τρόμο, σοκάροντας με τις εικόνες της, ακόμη και το εξοικειωμένο κοινό, από τη σωρεία κινηματογραφικών αναφορών, που ξεκινούν από το ιταλικό giallo και τους Ντέιβιντ Λιντς και Ντε Παλμα και φτάνουν στον πρώιμο Κρόνεμπεργκ ή ακόμη και στον Ρόμπερτ Ζεμέκις και το «Ο Θάνατος σου Πάει Πολύ».
Ο ρόλος της Ντέμι Μουρ
Η Ντέμι Μουρ στην ταινία υποδύεται την Ελίζαμπεθ Σπαρκλ και η ερμηνεία της να έχει κερδίσει διθυραμβικά σχόλια. Με αφορμή την ταινία, η ηθοποιός έδωσε μια συνέντευξη στο περιοδικό Elle και μίλησε για τα γυρίσματα της, ενώ, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στη σκηνή από εμφανίζεται γυμνή – εκεί αλλά και αλλού.
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Ένιωθα πως οποιαδήποτε δυσκολία, οποιαδήποτε έκθεση των ανασφαλειών που έχω, θα άξιζε τον κόπο».
Αναφορικά με τον ρόλο της, η χολιγουντιανή ηθοποιός εξήγησε πως της προσέφερε μια «ελευθερία». «Υπήρχε μια απίστευτα απελευθερωτική πτυχή στο να μπεις σε αυτό το πραγματικά ευάλωτο, εκτεθειμένο μέρος, συναισθηματικά και σωματικά. Η ταινία μου έδωσε την ευκαιρία να δω πού είναι το εγώ μου, πού έδινα όλη μου τη δύναμη και με ώθησε να είμαι λίγο πιο ευγενική με τον εαυτό μου και να τον αποδέχομαι όπως είναι», εξήγησε.
H Ντέμι Μουρ και το γυμνό σώμα
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η καριέρα της Μουρ είναι συνυφασμένη με το σώμα της. Η ηθοποιός, μάλιστα, έκανε όλα τα βλέμματα να στραφούν πάνω της με τους καυτούς ρόλους της στις ταινίες «Ghost» και «Indecent Proposal», και κανείς δε μπορεί να διαγράψει από τη μνήμη του το εξώφυλλο του Vanity Fair τον Αύγουστο του 1991, όπου πόζαρε γυμνή κατά τον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης της.
Το «Striptease» την έκανε την πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιό στο Χόλιγουντ, αλλά επειδή έβγαλε τα ρούχα της για να υποδυθεί μια σεξεργάτρια, επικρίθηκε ότι υπονόμευσε τις γυναίκες. Έτσι πήγε προς την αντίθετη κατεύθυνση, ξυρίζοντας το κεφάλι της και σμιλεύοντας το σώμα της για να υποδυθεί μια γυναίκα στρατιώτη στο «G.I. Jane».
«Άλλαξα το σώμα μου πολλές φορές μέσα από διαφορετικούς ρόλους και νομίζω ότι επέλεξα αυτούς τους ρόλους, είτε ήταν συνειδητό είτε όχι, για την ίδια την ευκαιρία να βρω τη γαλήνη μέσα μου αλλά και να αγαπήσω τον εαυτό μου. Και όταν το βρήκα αυτό, ήταν μόνο με το να παραδοθώ πραγματικά και να αφήσω να φύγει το πώς θα έμοιαζε το εξωτερικό».
Η κριτική και η διατροφικές διαταραχές
Εκτός οθόνης, της είπαν ότι το σώμα της ήταν πρόβλημα. Ανέπτυξε διατροφική διαταραχή- πέρασε περιόδους που γυμναζόταν σε σημείο εξουθένωσης.
«Υπάρχουν πολλά βασανιστήρια που υπέβαλα τον εαυτό μου όταν ήμουν νεότερη»
«Το τέλειο παράδειγμα είναι όταν μου έλεγαν να χάσω βάρος επανειλημμένα. Ο παραγωγός με τράβηξε στην άκρη. Ήταν πολύ ενοχλητικό και ταπεινωτικό. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα πράγμα. Το πώς το εμπέδωσα και το πώς με οδήγησε σε ένα σημείο τέτοιου βασανισμού και σκληρότητας απέναντι στον εαυτό μου, σε πραγματικές ακραίες συμπεριφορές, και ότι έθεσα σχεδόν όλη την αξία αυτού που ήμουν στο να είναι το σώμα μου με έναν συγκεκριμένο τρόπο – αυτό είναι δικό μου θέμα», είπε χαρακτηριστικά.
Το «The Substance» και η γυναικεία νεότητα
Όταν διάβασε το σενάριο της ταινίας «The Substance», εντυπωσιάστηκε από όλα όσα είχε να πει για τα αδύνατα πρότυπα ομορφιάς, για το πώς οι γυναίκες που γερνάνε αισθάνονται αόρατες και ανεπιθύμητες σε μια κοινωνία που πριμοδοτεί τη νεότητα και για τη «σύγκριση και την απόγνωση» που νιώθουμε όταν κρίνουμε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους. «Πολύ συχνά, βλέπουμε τον καλύτερο εαυτό μας κάπου έξω από εμάς», λέει η Μουρ.
Ένα μάθημα ζωής που της έμεινε
Όταν ήμουν πολύ νεότερη, θυμάμαι να μιλάω σε μια γυναίκα για το ότι δεν αισθανόμουν αρκετά καλή. Και αυτή η γυναίκα μου είπε με έναν πολύ ευγενικό, τρυφερό τρόπο: «Ποτέ δεν θα είσαι αρκετά καλή. Αλλά μπορείς να γνωρίζεις την αξία σου, αν απλά αφήσεις κάτω το μέτρο σύγκρισης».
