Τα ονόματα των υποστηρικτών της Κάμαλα Χάρις διαβάζονται σαν μία λίστα των διασημοτήτων που πρόκειται να περπατήσουν σε κόκκινο χαλί ή να παρευρεθούν στο party του Vanity Fair. Oprah Winfrey, Megan Thee Stallion, Τζορτζ Κλούνεϊ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Μπρους Σπρίνγκστιν και πολλοί, πολλοί άλλοι.

Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τα μεγάλα ονόματα που υποστήριξαν την αποτυχημένη υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις για τον Λευκό Οίκο, καθιστώντας την μία από τις πιο αστραφτερές πολιτικές εκστρατείες στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ακόμη και η μεγαλύτερη σημερινή σταρ του κόσμου – η τραγουδίστρια Τέιλορ Σουίφτ – τάχθηκε υπέρ της Χάρις.

Ωστόσο, καθώς οι ειδήμονες εξετάζουν τα σημεία της εκλογικής αποτυχίας της Χάρις, πολλοί επικεντρώθηκαν στους celebrities για να ασκήσουν ιδιαίτερη κριτική, σύμφωνα με τον Guardian.

Η εκστρατεία των celebrities

Η ακτινοβολία της διασημότητας που έπεφτε πάνω στο εκλογικό σώμα μπορεί να ενίσχυσε το όραμα μία εκστρατείας της Χάρις που δεν είχε επαφή με τις ανησυχίες του μέσου Αμερικάνου, ιδίως σε μια οικονομία που πλήττεται από τα δεινά του πληθωρισμού.

Ή απλά η εποχή της βαρύνουσας σημασίας της υποστήριξης των διασημοτήτων να έχει τελειώσει.

Σίγουρα η καμπάνια της Χάρις χρησιμοποίησε τη δύναμη των διασημοτήτων της με ενθουσιασμό.

Λίγες ώρες πριν από την ημέρα της ψηφοφορίας, η Lady Gaga, η Γουίνφρεϊ, ο Ρίκι Μάρτιν και οι Roots ένωσαν τις δυνάμεις τους για μια συγκέντρωση της Χάρις και μια συναυλία με τίτλο «Ψηφίστε για την ελευθερία» στα σκαλιά του Μουσείου Τέχνης της Φιλαδέλφεια.

Η Στίβι Νικς δήλωσε ότι ο Χάρις «είναι η μεγαλύτερη ελπίδα μας να σώσουμε τον κόσμο» και ότι μπορεί να παίξει στην ορκωμοσία του Χάρις.

Η Beyoncé (της οποίας το Freedom ήταν το ανεπίσημο τραγούδι της προεκλογικής εκστρατείας της Χάρις), η Jennifer Lopez, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, η Lizzo, η Katy Perry, ο Jon Bon Jovi και η Cardi B εμφανίστηκαν για την υποψήφια.

Τι πήγε λάθος;

Τώρα, οι Δημοκρατικοί διερωτώνται αν η εξάρτησή τους από τις εγκρίσεις των διασημοτήτων της Α-list είναι χαρακτηριστικό της απώλειας των ψηφοφόρων της εργατικής τάξης.

Ειδικά καθώς έχουν προκύψει οικονομικά στοιχεία για το τεράστιο ποσό που ξόδεψε η εκστρατεία της Χάρις σε αυτές τις εκδηλώσεις.

Τα εκλογικά λογιστικά αρχεία δείχνουν ότι 1 εκατ. δολάρια από τα χρήματα της εκστρατείας της Χάρις χρησιμοποιήθηκαν για την πληρωμή της εταιρείας παραγωγής της Γουίνφρεϊ.

Αντίθετα, η εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ για τους Ρεπουμπλικάνους ήταν ίσως πιο γνωστή για τις διαμάχες της με διασημότητες.

Οι μουσικοί διαμαρτύρονταν εδώ και καιρό ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος χρησιμοποιούσε τα τραγούδια τους στις συγκεντρώσεις.

Ο Νιλ Γιανγκ έκανε μήνυση για να σταματήσει η εκστρατεία του Τραμπ να χρησιμοποιεί το Rockin’ in the Free World – το τραγούδι που θα χρησιμοποίησε για να ανακοινώσει την προεδρική του εκστρατεία πριν από τέσσερα χρόνια.

Ο Τραμπ δήλωσε ότι το τραγούδι «δεν του άρεσε ούτως ή άλλως».

Την παραμονή των εκλογών ο Τραμπ είπε σε ένα πλήθος στο Πίτσμπουργκ: «Δεν χρειαζόμαστε έναν σταρ γιατί έχουμε πολιτικές».

Η κατάσταση αναζωπύρωσε το θέμα των προσωπικοτήτων του θεάματος που εμπλέκονται στην πολιτική και το κατά πόσον αυτό είναι αποτελεσματικό στην ενθάρρυνση των νέων να ψηφίσουν.

Αλλά η συμμετοχή των 18-29 ετών ήταν μειωμένη το 2024, με ακόμη και τις νεαρές γυναίκες, που συνολικά ευνοούσαν τη Χάρις, να μετακινούνται προς τον Τραμπ κατά επτά μονάδες -στο 40%- σε σχέση με το 2020.

Τι λένε οι ειδικοί;

«Οι διασημότητες δεν έκαναν τη διαφορά, επειδή κανείς δεν μπορούσε. Ήταν μια ελαττωματική εκστρατεία από την αρχή, επειδή διοικούνταν από το πολιτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα», δήλωσε ο σύμβουλος των Δημοκρατικών Χανκ Σέινκοπφ.

«Τα ποσοστά των Δημοκρατικών ήταν συνολικά μειωμένα, οπότε απέτυχαν να κάνουν τη εκλογική βάση να νιώσει ότι επενδύουν σε αυτή. Από την άλλη, οι διασημότητες δεν κάνουν τους ανθρώπους να νιώσουν τίποτα,το μόνο που κάνουν είναι να προσθέτουν μια λάμψη στο event χωρίς να δίνουν στους ανθρώπους αυτό που θέλουν: πολιτική και κατεύθυνση», πρόσθεσε ο Σέινκοπφ.

Τα προβλήματα της Χάρις με την αξιοπιστία επιδεινώθηκαν από την τοποθέτηση διασημοτήτων, δήλωσε ο Άντι Γκέρσον, καθηγητής μουσικής πρακτικής στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών.

«Οι διασημότητες εμφανίζονταν σε συγκεντρώσεις γεμάτες από ανθρώπους που ήδη επρόκειτο να την ψηφίσουν», λέει.

«Ο Σπρίνγκστιν θα ήταν καλύτερα να κάνει διαφημιστική καμπάνια στα εργοστάσια ή στις γραμμές παραγωγής στο Μίσιγκαν – τα μέρη για τα οποία τραγουδάει – και η Beyoncé θα ήταν πιο χρήσιμη στα κομμωτήρια του Χιούστον».

«Αυτό είναι όχι μόνο πιο viral αλλά και πιο αυθεντικό. Κανείς δεν θέλει να ακούσει τον Σπρίνγκστιν ή την Beyoncé να μιλούν για τα οικονομικά», προσθέτει. «Δεν έχει απήχηση».

Το ίδιο μπορεί να ίσχυε και για την επιλογή της Χάρις να εμφανιστεί στο εξώφυλλο της Vogue καθώς ξεκινούσε η ψηφοφορία.

Μια ωραία φωτογραφία για πάνω απ’ το τζάκι, σίγουρα, αλλά στέλνει το λάθος μήνυμα στους ψηφοφόρους της αντι-ελίτ που ανησυχούν για την πληρωμή των λογαριασμών του σούπερ μάρκετ και του ενοικίου.

Ειδικά σε μία εποχή στην οποία οι δημοσκοπήσεις ανέδειξαν την οικονομία ως τα σημαντικότερο ζήτημα.

«Ενώ η μόδα μπορεί να είναι μια παγκόσμια γλώσσα, δεν μεταφράζεται πάντα καλά όταν πρόκειται για πολιτική, ειδικά για μια υποψήφια που ισχυρίζεται ότι καταλαβαίνει τον οικονομικό πόνο που αντιμετωπίζουν πολλοί Αμερικανοί», έγραψε η Βανέσα Φρίντμαν, κριτικός του τμήματος στυλ των New York Times.

«Οι εγκρίσεις διασημοτήτων μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να αγοράσουν παπούτσια και αρώματα και σίγουρα να επηρεάσουν τα κουρέματα. Αλλά όταν πρόκειται να κάνεις τους ανθρώπους να αλλάξουν γνώμη για την πολιτική, και ειδικά για τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών το φαινόμενο των celebrities δεν ισχύει», δήλωσε ο Ρόμπερτ Τόμσον, διευθυντής του Κέντρου Bleier για την τηλεόραση και τη λαϊκή κουλτούρα.

Ο Τραμπ είναι από μόνος του celebrity

Οι Δημοκρατικοί στη σημερινή τους μορφή δεν έχουν αντιεξουσιαστική απήχηση και δεν προσέλκυσαν αντίστοιχες διασημότητες, αφήνοντας τους Ρεπουμπλικάνους να ευθυγραμμιστούν με δεξιούς ανερχόμενους podcasters και αστέρες της πάλης, των οποίων η δουλειά ήταν να αντανακλούν το φως πίσω στο μοναδικό κεντρικό αστέρι που έχει σημασία για τους Ρεπουμπλικάνους – τον ίδιο τον Τραμπ.

Ούτε η Χάρις ούτε οι συνδέσεις της με τις διασημότητες της Α-λίστας μπορούσαν να ανταγωνιστούν έναν αστέρα της ριάλιτι τηλεόρασης, του οποίου η εκστρατεία επανειλημμένα αναπαρήγαγε το δράμα δύο αποπειρών δολοφονίας και του οποίου οι συγκεντρώσεις εξυμνούσαν τον ίδιο τον υποψήφιο ως σαφώς τον κύριο πόλο έλξης διασημοτήτων.