Πολιτικοί ελιγμοί του Μάνφρεντ Βέμπερ και παιχνίδια εξουσίας κρατούν αιχμάλωτο τον σχηματισμό της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μετέωρους τους κοινοτικούς θεσμούς. Η σύγκρουση του αρχηγού του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) με την επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας της ΕΕ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γίνεται με αιχμή τη Σοσιαλδημοκράτισσα υποψήφια επίτροπο Τερέζα Ριμπέρα, η αξιολόγηση της οποίας καθυστερεί την όλη διαδικασία. Ο βαυαρός πολιτικός φέρεται όμως να έχει και κάποιο «παλιό κρατούμενο» έναντι της Φον ντερ Λάιεν.
Οπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ της η «El Pais», το μπλοκάρισμα ξεκίνησε από τη στιγμή που το ΕΛΚ δεν έδωσε το πράσινο φως για την Ισπανίδα Τερέζα Ριμπέρα προτού διασαφηνίσει ενώπιον του ισπανικού κοινοβουλίου τον ρόλο της για τις φονικές πλημμύρες της Βαλένθια. Στο διάστημα που περιμένει την επιβεβαίωση, η Ριμπέρα παραμένει τρίτη αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης, υπεύθυνη για την Οικολογική Μετάβαση. Ζήτημα έχει προκύψει και από την αξίωση των Σοσιαλδημοκρατών να αποκλειστούν οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR), κάτι που θα σήμαινε αφαίρεση της αντιπροεδρίας από τον Ραφαέλε Φίτο, επιλογή της ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι.
Στο παρελθόν, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει απορρίψει έναν υποψήφιο λόγω των επιδόσεών του κατά την ακρόαση αξιολόγησης ή λόγω της εμπλοκής του σε κάποια διαμάχη ή δικαστική εκκρεμότητα, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια πολιτική κόντρα που κλονίζει τις Βρυξέλλες.
Το ΕΛΚ κατά κανόνα αποτελεί μια ενιαία ομάδα με κάποιες ρωγμές που έγιναν σαφείς στο συνέδριό του τον Μάρτιο στο Βουκουρέστι κι έχει περάσει χρόνια εσωτερικών συζητήσεων για να καθορίσει τη στάση του απέναντι στο κύμα της Ακροδεξιάς που κατά περιόδους «φουσκώνει» στην Ευρώπη. Εχει 14 επιτρόπους, 188 έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εκείνη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που βρίσκεται στα χέρια της Ρομπέρτα Μέτσολα. Το Λαϊκό Κόμμα της Ισπανίας έχει μεγάλη επιρροή στην ευρωπαϊκή του ομάδα (καθώς είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μετά τους Γερμανούς) κι έτσι η στάση που τηρεί η ηγεσία του ΕΛΚ θεωρείται ότι είναι προς στήριξη του Αλμπέρτο Φεϊχό με ταυτόχρονη αποδυνάμωση των Σοσιαλδημοκρατών και του μόνου ισχυρού ηγέτη που έχει απομείνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, του Πέδρο Σάντσεθ.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν κι εκείνοι που εκτιμούν ότι η «βεντέτα» μεταξύ του Βέμπερ και του Σάντσεθ, με παράπλευρη απώλεια τη Ριμπέρα, μπορεί να ταρακουνήσει τους φιλευρωπαίους από την ονειροπόλησή τους. Είναι η πλευρά των αναλυτών που εκτιμά ότι υπήρξε ένας λάθος υπολογισμός σχετικά με το ότι η επίτευξη μιας φιλευρωπαϊκής πλειοψηφίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ήταν επαρκής για να κρατήσει μακριά τους υπερσυντηρητικούς. Καταλογίζει ταυτόχρονα στον επικεφαλής του ΕΛΚ επιδίωξη συμφωνιών με ομάδες που βρίσκονται στα δεξιά του και μια στρατηγική δυσεπίλυτων εξισώσεων.
Η θεσμική κρίση που θα μπορούσε να προκύψει αν η αναταραχή συνεχιστεί θα ήταν τελικά επιζήμια για την ευρωπαϊκή δημοκρατία. «Το ερώτημα είναι εάν μια Ευρώπη που κλίνει περισσότερο προς τα δεξιά, όπως αυτή που ήδη οραματίζεται ο Βέμπερ, θα μπορέσει να επιβάλει επαρκές αντίβαρο και απάντηση στις πολιτικές που ωθεί ο λαϊκιστής Ρεπουμπλικανός Ντόναλντ Τραμπ», τονίζει η αρθρογράφος της «El Pais» Μαρία Σαχουκουίλο.
Επί της διαδικασίας
Ολες οι ακροάσεις των υποψηφίων έχουν πλέον πραγματοποιηθεί και οι επιστολές αξιολόγησης αναμένεται να δημοσιευθούν στις 21 Νοεμβρίου, ενώ στη συνέχεια το Κοινοβούλιο πρέπει να ψηφίσει την Επιτροπή στο σύνολό της. Για κάθε υποψήφιο απαιτείται η υποστήριξη τουλάχιστον των δύο τρίτων της αρμόδιας επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) που διεξάγει τη σχετική ακρόαση επιβεβαίωσης. Κατ’ επέκταση η πλειοψηφία των πολιτικών ομάδων πρέπει να υποστηρίξει κάθε επίτροπο. Στις 12 Νοεμβρίου οι έξι διορισμένοι εκτελεστικοί αντιπρόεδροι εξετάστηκαν από τους ευρωβουλευτές. Μεταξύ αυτών ήταν η Ισπανίδα Τερέζα Ριμπέρα Ροντρίγκεθ, η Ρουμάνα Ροξάνα Μινζάτου, η Φινλανδή Χένα Βιρκούνεν, ο Γάλλος Στεφάν Σεζουρνέ, η Εσθονή Κάγια Κάλας και ο Ιταλός Ραφαέλε Φίτο.
