«Δεν φοβάμαι να βρέξω τα πόδια μου στο νερό. Είχαμε επαφές και με άλλα άτομα όχι μόνο με τον “κύριο Χι” που περιγράφω στο βιβλίο μου». Σε αυτή την αναφορά προχωρά μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης λίγα 24ωρα μετά την έκδοση του βιβλίου του «Στον ίδιο δρόμο» από τις Εκδόσεις Πατάκη, όπου αναφέρεται στην προσωπική και πολιτική του πορεία κι ένα πλέγμα υποθέσεων που έχει χειριστεί.
Ο υπουργός τονίζει ακόμα ότι «ο Βασίλης Παλαιοκώστας θα συλληφθεί και έχουμε ανοικτούς πολλούς φακέλους για δολοφονίες από ένοπλες οργανώσεις». Σημειώνει επίσης ότι «υπάρχουν σημαντικά στοιχεία από τις γιάφκες των Αμπελοκήπων και του Παγκρατίου», ενώ υπογραμμίζει ότι «ίσως η βία ανηλίκων σύντομα δεν θα είναι διαχειρίσιμη αλλά και μερικές δολοφονίες στα πλαίσια ενδοοικογενειακής βίας ίσως είναι αναπότρεπτες».
Κύριε υπουργέ, τι σας οδήγησε να εκδώσετε ένα βιβλίο για τη συνολική προσωπική και πολιτική πορεία σας αλλά και τη θητεία σας στη λεωφόρο Κατεχάκη, την εξάρθρωση της 17Ν; Και από όπου μαθαίνουμε, εκτός των άλλων, τις δύσκολες συνθήκες ζωής σας, ότι ήσασταν μουσικός και είχατε συνεργαστεί μάλιστα με τον συνθέτη Χρήστο Νικολόπουλο;
Κύριε Λαμπρόπουλε, το βιβλίο μου είναι αυτοβιογραφικό, αλλά δεν πρόκειται για την αυτοβιογραφία μου. Εγραψα για ορισμένα γεγονότα και κρίσιμους σταθμούς της προσωπικής μου ζωής και της πολιτικής διαδρομής μου με ιδιαίτερη σημασία για μένα και τα οποία πιστεύω ότι με επηρέασαν καθοριστικά, διαμορφώνοντας τη συνείδησή μου και τη στάση μου στα δημόσια πράγματα.
Στο βιβλίο σας έχετε εκτενή αναφορά στην εξάρθρωση της 17Ν αλλά και στις άγνωστες μέχρι σήμερα προσωπικές αναζητήσεις και επαφές σας με ένα ηγετικό μέλος ένοπλης οργάνωσης που τον αποκαλείτε «ο κύριος Χι». Τι ακριβώς συνέβη με το παρασκήνιο των συναντήσεών σας μαζί του και τι αξία είχαν αυτές;
Πριν απ’ όλα πρέπει να σας πω, αλλά θα το ξέρετε ήδη γιατί γνωριζόμαστε χρόνια, ότι δεν υπήρξα ποτέ από τους πολιτικούς που φοβούνται ή αποφεύγουν να βρέξουν τα πόδια τους στο νερό. Δεν πιστεύω στην αφ’ υψηλού, από καθέδρας πολιτική. Οι επαφές με το συγκεκριμένο πρόσωπο, τον μετανοημένο «Χι» για την παλαιότερη συμμετοχή του στην τρομοκρατία και πλήρως αποστασιοποιημένο πλέον από την ένοπλη δράση, την οποία μάλιστα καταδίκαζε θεωρώντας την “παράνοια”, υπήρξαν και ήταν χρήσιμες. Πέραν αυτού η εξάρθρωση της “17 Νοέμβρη” κατέστη δυνατή επειδή προηγήθηκε συστηματική δουλειά και έρευνα, με την τύχη (η έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Ξηρού) να διαδραματίζει μόνο μικρό ρόλο. Ουσιαστικά, η έκρηξη επέφερε μια επίσπευση των συλλήψεων. Υπήρξαν συνομιλίες και επαφές και με άλλους ανθρώπους που εμφανίζονταν ότι είχαν πληροφορίες για τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Οχι μόνο με τον “Χι”.
Στο βιβλίο σας αναφέρεστε στη βομβιστική επίθεση το 2010 στο γραφείο του υπασπιστή σας, όπου μιλάτε για την εμπλοκή του καταζητούμενου Βασίλη Παλαιοκώστα. Κύριε υπουργέ, πού είναι ο Παλαιοκώστας, τον ψάχνετε;
Ο εν λόγω εξακολουθεί να είναι ένα καταζητούμενο πρόσωπο, το οποίο μην αμφιβάλλετε κάποια στιγμή – και η οποία ελπίζω ότι δεν θα αργήσει – θα συλληφθεί.
Κύριε Χρυσοχοΐδη, η αφήγησή σας στο βιβλίο σας τελειώνει την άνοιξη του 2023. Τώρα όμως οι Αρχές έχουν ανακαλύψει δύο γιάφκες σε Αμπελοκήπους και Παγκράτι. Πιστεύετε ότι αυτές σχετίζονται με ένοπλες οργανώσεις που δρούσαν μέχρι προ εξαετίας ή εμφανίστηκαν πρόσφατα;
Με αφορμή το ερώτημά σας, για το οποίο βεβαίως δεν μπορώ να δώσω καμία απάντηση, καθώς υπάρχει αστυνομική έρευνα σε πλήρη εξέλιξη, επανέρχομαι σε αυτό που έθιξα προηγουμένως, στο τι δεν διδαχθήκαμε ακόμη, για να προσθέσω το εξής: είναι λυπηρό που νέα παιδιά φαίνεται να γοητεύονται ακόμη, παρά τα όσα έχουν προηγηθεί, από τη βία και την τρομοκρατική δράση.
Εκτιμάτε ότι με βάση τα ευρήματα στους δύο αυτούς χώρους θα αρχίσουμε νέο κύκλο συλλήψεων παλαιότερων και νεότερων «ανταρτών πόλης»;
Παρά τις εκκρεμείς υποθέσεις, η τρομοκρατική δράση στις μέρες μας είναι ένα περιορισμένο φαινόμενο. Δεν υπάρχει λόγος να την αντιλαμβανόμαστε με μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που πράγματι έχει. Η Αστυνομία έχει στη διάθεσή της σημαντικά στοιχεία, όταν είναι έτοιμη θα κάνει αυτό που πρέπει, οδηγώντας τους ενόχους στη Δικαιοσύνη.
Στο βιβλίο σας μαθαίνουμε ότι στα 19 σας πέσατε θύμα βάναυσης επίθεσης από μεθυσμένα άτομα στην ιδιαίτερη πατρίδα σας. Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω τι γίνεται σήμερα με τον περιορισμό της βίας ανηλίκων.
Σας ευχαριστώ γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω για ένα τόσο ευαίσθητο και προσωπικό ζήτημα, το οποίο αποτελεί μια υπενθύμιση της διαχρονικότητας του φαινομένου. Σήμερα, η βία ανηλίκων επεκτείνεται και τροφοδοτούμενη από κοινωνικές πιέσεις ή την εύκολη πρόσβαση στο Διαδίκτυο ασκείται σε πιο άγριο βαθμό σε σχέση με το παρελθόν. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν «γροθιές», πλέον είναι συχνό φαινόμενο η χρήση μαχαιριών. Παρότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα, η έξαρση που παρατηρείται με ανησυχεί ιδιαίτερα.Το «Emergency Button», μέσω της εφαρμογής Safe Youth, είναι μια λύση που δεν στοχεύει μόνο στην άμεση επέμβαση της Αστυνομίας, αλλά και στην ενημέρωση και ψυχολογική ενίσχυση των παιδιών μας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι κάποιος τα ακούει, ότι δεν είναι μόνα. Οσον αφορά το μέλλον, φοβάμαι ότι, αν δεν εστιάσουμε περισσότερο στην πρόληψη και την καλλιέργεια υγιών προτύπων, η ανήλικη βία και παραβατικότητα μπορεί να εξελιχθεί σε ένα ακόμα πιο πολύπλοκο και δύσκολα διαχειρίσιμο φαινόμενο.
Οσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία τα αστυνομικά μέτρα και οι πρωτοβουλίες για νομοθετικές αλλαγές που λαμβάνετε θα οδηγήσουν πιστεύετε σταδιακά σε περιορισμό των συμβάντων ή μερικές εγκληματικές ενέργειες είναι αναπότρεπτες;
Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα βίας στη χώρα μας. Φέτος, η καταγραφή των περιστατικών έχει διπλασιαστεί. Εχουμε καταφέρει από λιγότερες από 5.000 καταγγελίες το 2019 να ξεπεράσουμε τις 18.000 το 2024. Αυτό, από τη μία, με ανησυχεί βαθύτατα, αλλά, από την άλλη, δείχνει και κάτι θετικό: τα στόματα ανοίγουν και περισσότερα θύματα βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν. Εχουμε καταφέρει να χτίσουμε βήμα-βήμα μια νέα φιλοσοφία ανταπόκρισης της Ελληνικής Αστυνομίας Ωστόσο, κανένα μέτρο και καμία νομοθεσία, από μόνη της, δεν αρκεί, αν δεν συνοδεύεται από αλλαγή της νοοτροπίας. Είναι αναπόφευκτο ότι ορισμένα εγκλήματα δεν μπορούν να προληφθούν, όσες προσπάθειες κι αν γίνουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα αποδεχθούμε.
