Αν και τα στοιχεία δείχνουν ότι ο στρατιωτικός νόμος εξετάστηκε ως μέτρο από διάφορες κυβερνήσεις στη Νότια Κορέα μετά τον εκδημοκρατισμό της το 1946, κανένας πρόεδρος δεν τον είχε επικαλεστεί από το 1980 – μέχρι τον Γιουν.
Αυτή η αυτοσυγκράτηση οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην αναθεώρηση του Νόμου περί Εθνοσυνέλευσης το 1981, η οποία απαγόρευε στους προέδρους να κηρύσσουν μονομερώς στρατιωτικό νόμο.
Ιστορικά, οι περισσότερες κηρύξεις στρατιωτικού νόμου αποσκοπούσαν στην εδραίωση της πολιτικής εξουσίας και όχι στην αντιμετώπιση πραγματικών εθνικών κρίσεων, σύμφωνα με το The Korean Times.
Ο πρώτο πρόεδρος Σύνγκμαν Ρι
Η πρώτη περίπτωση στρατιωτικού νόμου κηρύχθηκε από τον Πρόεδρο Σύνγκμαν Ρι τον Οκτώβριο του 1948, μόλις δύο μήνες μετά την ίδρυση της κυβέρνησης.
Επιβλήθηκε για να καταστείλει μια ένοπλη εξέγερση από το 14ο τάγμα του στρατού της Δημοκρατίας της Κορέας, το οποίο είχε αρνηθεί τις διαταγές να καταπνίξει μια εξέγερση πολιτών στο νησί Τζέτζου, γνωστή ως Επεισόδιο της 3ης Απριλίου του Τζέτζου.
Μια μεταγενέστερη διακήρυξη του ίδιου έτους, που στόχευε ειδικά το νησί Τζέτζου, οδήγησε σε σφαγές αμάχων, καθώς οι ένοπλες δυνάμεις σκότωσαν πολλούς ανθρώπους που χαρακτήρισαν «κομμουνιστές».
Κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας τη δεκαετία του 1950, ο στρατιωτικός νόμος επιβλήθηκε για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο, μετά από αρκετές τοπικές περιπτώσεις.
Ο στρατιωτικός νόμος επιβλήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια της επανάστασης της 19ης Απριλίου το 1960 για να καταπνιγούν οι διαμαρτυρίες των φοιτητών κατά της αυταρχικής διακυβέρνησης του Ρι.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Ρι κήρυξε στρατιωτικό νόμο συνολικά 10 φορές.
Η χρήση του στρατιωτικού νόμου έγινε συχνή πριν και κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Παρκ Τσουνγκ Χι.
Ο ταγματάρχης Παρκ
Τον Μάιο του 1961, ο τότε ταγματάρχης Παρκ πραγματοποίησε στρατιωτικό πραξικόπημα, σηματοδοτώντας την 11η κήρυξη στρατιωτικού νόμου στη συνταγματική ιστορία της χώρας.
Ως πρόεδρος, κήρυξε και πάλι στρατιωτικό νόμο στη Σεούλ στις 3 Ιουνίου 1964, για να καταστείλει τις αυξανόμενες φοιτητικές διαμαρτυρίες κατά της εξομάλυνσης των διπλωματικών και οικονομικών σχέσεων με την Ιαπωνία.
Τον Οκτώβριο του 1972, ο Παρκ επέβαλε σε εθνικό επίπεδο στρατιωτικό νόμο για να θεσπίσει το Σύνταγμα Γιουσίν, το οποίο του παρείχε δικτατορικές εξουσίες και αφαίρεσε τους περιορισμούς στην εκλογή του.
Επτά χρόνια αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου 1979, κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος στο Μπουσάν και στην επαρχία Νότια Γκιόνγκσανγκ κατά τη διάρκεια των δημοκρατικών διαδηλώσεων Μπουσάν-Μασάν κατά του καθεστώτος του Παρκ.
Η δολοφονία του Παρκ και η προεδρία του Τσουν
Μετά τη δολοφονία του Παρκ στις 26 Οκτωβρίου 1979, ο έκτακτος στρατιωτικός νόμος επανήλθε σε όλη τη χώρα εκτός από το νησί Τζέτζου.
Η περίοδος αυτή, που διήρκεσε 440 ημέρες και έληξε τον Ιανουάριο του 1981, έφερε την άνοδο ενός νέου στρατιωτικού καθεστώτος υπό τον Τσουν Ντου-Χουάν.
Στις 17 Μαΐου 1980, ο Τσουν επέκτεινε τον νόμο σε όλη τη χώρα για να καταστείλει βίαια τους πολίτες της Γκουανγκτζού, κατά τη διάρκεια αυτού που έγινε γνωστό ως Κίνημα εκδημοκρατισμού της Γκουανγκτζού στις 18 Μαΐου.
Ο στρατιωτικός νόμος στη Νότια Κορέα
Το άρθρο 77 του κορεατικού Συντάγματος δίνει στον πρόεδρο την εξουσία να επιβάλλει στρατιωτικό νόμο κατά τη διάρκεια εθνικών κρίσεων, όπως ο πόλεμος ή οι εκτεταμένες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης.
Υπάρχουν δύο τύποι στρατιωτικού νόμου: ο στρατιωτικός νόμος έκτακτης ανάγκης και ο στρατιωτικός νόμος ασφαλείας.
Ο Γιουν επικαλέστηκε τον πρώτο, ο οποίος, αν επιτύγχανε, θα του έδινε εκτεταμένες εξουσίες για τον περιορισμό πολλών πολιτικών δικαιωμάτων.
Μέχρι σήμερα έχουν κηρυχθεί στη χώρα 13 περιπτώσεις στρατιωτικού νόμου έκτακτης ανάγκης και τέσσερις περιπτώσεις στρατιωτικού νόμου ασφαλείας.