Οχι στην προεδρολογία

Είθισται τις προτάσεις για τον Πρόεδρο ή την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τις κάνει ο πρωθυπουργός. Ετσι ισχύει τώρα παρότι υπάρχουν ιστορικά δεδομένα όπως η περίπτωση Εβερτ που ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρότεινε ταχύτατα (1995) τον αείμνηστο Αθ. Τσαλδάρη. Σήμερα όλοι αναμένουν τι ακριβώς θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ποιον θα προτείνει, αν θα είναι εκ νέου η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ή όχι. Αν θα ήταν εκείνη εκ νέου πιθανώς αυτό θα είχε ήδη οριστικοποιηθεί με κάποιον τρόπο και άρα δεν θα συζητούσαμε σήμερα για τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό.

Αν ξαναπροταθεί η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, θα πρέπει να ακούσουμε τα επιχειρήματα. Αν όχι, επίσης, δεδομένου ότι είχε τη συναίνεση των άλλων πολιτικών δυνάμεων.

Από την άλλη, η συζήτηση προφανώς μετακινείται στο εσωτερικό της ΝΔ. Τα χαρακτηριστικά του νέου ή της νέας Προέδρου προφανώς θα δείξουν και την πλεύση που θα ακολουθήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το επόμενο διάστημα. Θα ‘χει κεντρώο υποψήφιο; Θα έχει κεντροδεξιό; Θα έχει υποψήφιο με αναφορά στην Κεντροαριστερά; Αυτό είναι πάντα ένα ερώτημα και είναι ένα ερώτημα το οποίο σήμερα μετεωρίζεται πάνω από το πολιτικό σύστημα. Βεβαίως η προεδρολογία δεν είναι το κρίσιμο. Εχει αποσυνδεθεί λόγω νόμου η εκλογή ΠτΔ από τη νομιμοποίηση και την ισχύ μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Παρ’ όλα αυτά όπως και να το κάνουμε μία πρόταση η οποία δεν θα λάβει μεγάλη πλειοψηφία ή τέλος πάντων θα έχει διαρροές απ’ τη μεριά της κυβερνώσας πλειοψηφίας δημιουργεί ένα θέμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Προφανώς και για αυτό το ζυγίζει τόσο πολύ όλο αυτό το διάστημα. Η ευρύτερη πάντως κουβέντα πρέπει να πάει στις αρμοδιότητες του ανώτερου πολιτειακού άρχοντα και αυτό έχει ενδιαφέρον δεδομένης και της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης. Θέλουμε έναν τέτοιο θεσμό διακοσμητικό ή συμπληρωματικό σε αυτό που λέγεται Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία; Ο ΠτΔ είναι ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας. Οχι υφυπουργός κυβέρνησης ή παρατηρητής. Εχει σημασία τι είδους παρεμβάσεις κάνει σε κρίσιμα ζητήματα και με ποια ένταση.

Μείζον θεσμικό θέμα, για παράδειγμα, σήμερα είναι η λειτουργία της Δημοκρατίας και ειδικότερα η εξελισσόμενη υπόθεση των υποκλοπών.

Οι διαρροές του ονόματος του κυρίου Ράμμου και από τα πιο επίσημα χείλη ως πρόταση από τη Νέα Αριστερά ανατέμνει το ζήτημα των υποκλοπών αλλά και την ίδια στιγμή μετακινεί την προεδρολογία και την κρίση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να έχουν στον νου τους σε αυτή τη φάση να λειτουργήσουν αρκετά θεσμικά. Είμαστε σε μία ευάλωτη στιγμή και με το ευρύτερο περιβάλλον ασταθές που δεν ευνοεί μετεωρισμούς.