Πριν από έναν χρόνο, στις αρχές Νοεμβρίου του 2023, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αιφνιδίαζε το πανελλήνιο με μια σφοδρή επίθεση εναντίον του Χρήστου Ράμμου. Με αφορμή δηλώσεις στελεχών της αντιπολίτευσης ότι η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών θα επέβαλλε κάποιο πρόστιμο, ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε την Ανεξάρτητη Αρχή «σουρωτήρι με ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ» και κατηγόρησε τον πρόεδρό της ότι είχε «τη δική του ατζέντα». «Στα γεράματα απέκτησα προσωπική ατζέντα», σάρκασε την επόμενη ημέρα ο Ράμμος, ενώ ο πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Κωνσταντίνος Μενουδάκος δήλωσε ότι στα 25 χρόνια που λειτουργούν οι ανεξάρτητες αρχές δεν έχει ξαναδεί τέτοια συμπεριφορά.

Τότε, η κυβέρνηση είχε κατηγορήσει τον Ράμμο ότι μιλάει πολύ. Σήμερα, τον κατηγορεί ότι δεν μιλάει καθόλου. Για την ακρίβεια, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εγκάλεσε τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ επειδή δεν απάντησε – «με κάποια έστω διαρροή» – στην απόφαση της Νέας Αριστεράς να τον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Παύλος Μαρινάκης δεν θεωρεί ότι ο Ράμμος φταίει που κάποιος τον πρότεινε (πάλι καλά). Θεωρεί όμως ότι επειδή ο Ράμμος επιτελεί έναν ελεγκτικό ρόλο (μα αυτός δεν έχει προσωπική ατζέντα;), έπρεπε να πει «παιδιά, αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου». Κι επειδή δεν το λέει (επειδή κάνει τη δουλειά του δηλαδή, χωρίς να λαμβάνει μέρος στα κομματικά παιχνίδια), «επιβεβαιώνει κάποιους οι οποίοι έβλεπαν, για να το πω κομψά, μια όχι και τόσο αντικειμενική προσέγγιση κάποιων πραγμάτων».

Αυτή η οργουελιανή αντιστροφή της πραγματικότητας θυμίζει, είναι αλήθεια, τις ένδοξες μέρες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. O κυβερνητικός εκπρόσωπος θεωρεί ότι ο Πρωθυπουργός (που είπε ότι δεν έχει καταλήξει ακόμη στην πρότασή του για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας) «κλείνει την οποιαδήποτε συζήτηση», ενώ ο προκάτοχός του (που δήλωσε ότι θα ήθελε να μην τοποθετηθεί για το ζήτημα πριν ξεκαθαρίσει τη θέση του αυτός που έχει τη βασική ευθύνη) «ονειρεύεται αποστασίες και αστάθεια». O Τσίπρας γίνεται θεσμικότερος του Μητσοτάκη, να ο παραλογισμός των ημερών.

Είναι λοιπόν ο Ράμμος ο άνθρωπος που, ως υποψήφιος Πρόεδρος, θα μπορούσε να ενώσει την αντιπολίτευση; Αυτό θα φανεί στη συνέχεια. Οι λόγοι πάντως που θα τον έκαναν έναν καλό πρόεδρο δεν είναι αυτοί που ανέφερε ο Αλέξης Χαρίτσης, ότι δηλαδή «υπερασπίστηκε με σθένος τους θεσμούς και ενέπνευσε εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου». Αυτό χαρακτηρίζει και την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όσο κι αν κάποιοι από την αριστερή ή τη δεξιά αντιπολίτευση την κατηγορούν ότι δεν όρθωσε το ανάστημά της στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Την ευθύνη για τη μη διαλεύκανση του σκανδάλου αυτού τη φέρουν τα αρμόδια όργανα και ο Πρωθυπουργός που ανέλαβε σχετική δέσμευση, όχι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Aλλά η συζήτηση έχει ακόμα δρόμο.

Τελευταία Νέα