Mπορεί φυσικά να πρόκειται πράγματι για προσωπική απόφαση. Οι άξιοι άνθρωποι γνωρίζουν πότε κλείνει ένας κύκλος και παίρνουν εκείνοι την πρωτοβουλία για τον επόμενο, δεν περιμένουν να τους το πουν οι άλλοι. Ο Αλέξης Πατέλης είχε βάλει κάποιους στόχους, τους πέτυχε και αποφάσισε να συνεχίσει απερίσπαστος το βιβλίο του για την κρίση. Προκαλεί βέβαια εντύπωση ότι η ανακοίνωσή του για την αποχώρηση από τη διεύθυνση του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού έγινε την ώρα της κατάθεσης του προϋπολογισμού, όπως εξήγησε όμως θα παραμείνει στη θέση του μέχρι το τέλος του χρόνου, οπότε όλα θα έχουν τελειώσει. Η Ελλάδα δεν είναι δα και Γαλλία…

Aπό την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τις φήμες που κυκλοφορούν εδώ και καιρό για ψύχρανση των σχέσεων ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον βασικό οικονομικό του σύμβουλο. Η ψύχρανση αυτή, λένε οι φήμες, δεν οφείλεται στο ότι διαψεύστηκαν κάποιες οικονομικές εκτιμήσεις του Πατέλη. Ούτε στο ότι δεν ήρθαν τελικά στην Ελλάδα οι επενδύσεις που είχε υποσχεθεί. Αντιθέτως, η θητεία του στο Μαξίμου θεωρείται άκρως επιτυχημένη. Η εξήγηση για την απομάκρυνση των δύο ανδρών, σύμφωνα πάντα με το σενάριο αυτό, έγκειται στο ότι ο Πατέλης δεν υπάκουσε την εντολή του Πρωθυπουργού να «ξεχάσει» τη νομοθέτηση του γάμου των ομοφύλων.

Αυτό δεν σημαίνει πως όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν αναφερόταν σ’ αυτό. Και για τη δική του σεξουαλική ταυτότητα, άλλωστε, σπανίως μιλούσε. Γνώριζε, και γνωρίζει, τα όρια ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο βίο κι έκανε «coming out» μόνον όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις. Πολλές φορές του ζητούσαμε στην εφημερίδα να μας γράψει ένα σχετικό σχόλιο κι εκείνος έστελνε ένα άρθρο οικονομικού χαρακτήρα. Ηταν ένα ικανό στέλεχος που τύχαινε να είναι ομοφυλόφιλος, όχι ένας ομοφυλόφιλος που χρησιμοποιούσε τη θέση του για να προωθήσει τον δικαιωματισμό. Και μέχρι πρόσφατα είχε την προστασία του Πρωθυπουργού σε οποιαδήποτε επίθεση δεχόταν από τους κακόβουλους, τους ομοφοβικούς και τους κομπλεξικούς.

Ενόχλησε πράγματι τον Πρωθυπουργό η επιμονή του Πατέλη ότι η κυβέρνηση πρέπει να υπερηφανεύεται, όχι να ντρέπεται, για την ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου; Ηταν πράγματι η ανάρτησή του για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στη στέγαση η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι; Θεωρεί πράγματι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που ανησυχεί εσχάτως για την τυραννία των μειοψηφιών, ότι ο νόμος για τον γάμο των ομοφύλων εντάσσεται στην περιβόητη «woke ατζέντα» που του κάνει κακό, και κατά συνέπεια πρέπει με κάθε τρόπο να αποσιωπάται;

Ο Αλέξης Πατέλης θα αντικατασταθεί από έναν άνθρωπο εγνωσμένου κύρους και ικανοτήτων, τον Μιχάλη Αργυρού. Η απουσία του έτσι δεν θα γίνει αισθητή. Μια απορία όμως για τους λόγους της αποχώρησής του θα μείνει. Και σε αυτό του το βιβλίο, τουλάχιστον, δεν θα απαντηθεί.