Γιατί ο ύποπτος δολοφονίας ενός CEO έγινε λαϊκός ήρωας;

Πριν από μια εβδομάδα κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν ο Λουίτζι Μαντζιόνε.

Ωστόσο, αφού αποκαλύφθηκε ως ο φερόμενος ως δολοφόνος του CEO της UnitedHealthcare, Μπράιαν Τόμσον, στις 4 Δεκεμβρίου, έγινε γρήγορα μια από τις πιο πολωτικές φιγούρες της αμερικανικής ποπ κουλτούρας, σύμφωνα με τον Guardian.

Οι απόψεις διίστανται

Για κάποιους, είναι ένας αντικαπιταλιστικός αρχι-εγκληματίας.

Για άλλους, είναι ένας μαρξιστής λαϊκός ήρωας που ζητά εκδίκηση από την ανεξέλεγκτη φιλαργυρία των αμερικανικών εταιρειών ιατρικής ασφάλισης.

Για μερικούς, είναι ένας κατεστραμμένος νεαρός άνδρας με διάφορα έντονα προβλήματα υγείας, η οικογένεια και οι φίλοι του οποίου προσπάθησαν απεγνωσμένα να τον προσεγγίσουν μετά την εξαφάνισή του τις εβδομάδες και τους μήνες πριν από τη δολοφονία.

Η παρουσιάστρια του Fox News Λόρα Ίνγκραχαμ χαρακτήρισε όσους έχουν συσπειρωθεί υπέρ του Μαντζιόνε ως «τρελούς ανθρώπους».

Ακόμη και το αιωνόβιο Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ – που απέχει πολύ από την πολιτική δύναμη που ήταν στις αρχές του – εκμεταλλεύτηκε τη σύλληψή του για να καταγγείλει το κερδοσκοπικό σύστημα υγείας των ΗΠΑ, ενώ το κοινό του The Daily Show αποδοκίμασε ηχηρά όταν ο παρουσιαστής Τζον Στιούαρτ ανακοίνωσε τη σύλληψη του Μαντζιόνε.

«Κάπως έτσι πρέπει να ένιωθε κανείς όταν άκουγε ιστορίες του Ρομπέν των Δασών το 1370», έγραφε μια viral ανάρτηση στο X από την κριτικό αρχιτεκτονικής Κέιτ Βάγκνερ σχετικά με το ανθρωποκυνηγητό για τον Μαντζιόνε, η οποία έχει προβληθεί σχεδόν 2 εκατομμύρια φορές.

Ο «σέξι δολοφόνος»

Ο Μαντζιόνε μπορεί να χαρακτηριστεί με πλήθος επιθέτων.

Ωστόσο ένας από του λόγους για τους οποίους έχει τραβήξει την προσοχή των social media είναι το γεγονός ότι είναι ένας νέος, ωραίος άντρας με ιταλική καταγωγή και κοιλιακούς.

Ένα μεγάλο μέρος των διαδικτυακών αντιδράσεων επικεντρώθηκε στην εμφάνισή του, με το διαδίκτυο να τον αποκαλεί «σέξι δολοφόνο».

Πράγματι, η εμφάνιση του Μαντζιόνε, αποτελεί πλέον σαφώς μέρος της γοητείας του, δήλωσε ο κριτικός πολιτισμού Μπλέικλι Θόρντον.

Πολλοί σχολιαστές θεωρούν την απήχηση του Μαντζιόνε ως μία έκφραση της συνήθειας της κοινωνίας –και κυρίως της αμερικανικής κοινωνίας- να ρομαντικοποιεί του εγκληματίες, όπως τον Τέντ Μπάντυ.

Ωστόσο, αυτό που καίει περισσότερο του Αμερικάνους σε αυτή την περίπτωση δεν φαίνεται να είναι ο πόθος, αλλά η οργή.

Το σύστημα υγείας των ΗΠΑ

«Οι άνθρωποι μισούν την υγειονομική περίθαλψή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε ο Εντ Ονγκβέσο Τζούνιορ, ανώτερος ερευνητής στο Security in Context, ένα διεθνές πρόγραμμα μελετητών που στεγάζεται στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης-Άμχερστ.

«Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι γιόρτασαν τη δολοφονία ως μια μορφή κάθαρσης»

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι το σύστημα υγείας στις ΗΠΑ λειτουργεί ως επιχείρηση με στόχο το κέρδος, και όχι ως υπηρεσία που προορίζεται για την εξυπηρέτηση των ανθρώπινων αναγκών.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι φαρμακευτικές βιομηχανίες και οι μεγάλες ιατρικές μονάδες κυριαρχούν στην αγορά και συχνά καθορίζουν τις τιμές των υπηρεσιών και των φαρμάκων, χωρίς να υπάρχει καμία ουσιαστική ρύθμιση ή ελεγκτικός μηχανισμός από το κράτος που να εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Η διαρκής αναζήτηση κέρδους προκαλεί υπερτιμήσεις στις ιατρικές υπηρεσίες και τα φάρμακα, κάτι που οδηγεί σε αποκλεισμό από τη φροντίδα για εκείνους που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την ασφάλιση ή τη θεραπεία.

Επιπλέον, η εξάρτηση από την ιδιωτική ασφάλιση σημαίνει ότι μόνο εκείνοι που έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες συχνά απορρίπτουν κάλυψη ή περιορίζουν την περίθαλψη σε άτομα με υψηλά ρίσκα ή χρόνιες παθήσεις, δημιουργώντας ανισότητες στην υγειονομική φροντίδα.

Το σύστημα επιβαρύνεται από υψηλές εκπτώσεις, περιορισμένες καλύψεις και ατελείωτη γραφειοκρατία, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες για να εξασφαλίσουν την απαραίτητη φροντίδα.

Οι εταιρείες απολαμβάνουν τεράστια κέρδη ενώ πολλοί άνθρωποι παραμένουν ανασφάλιστοι.

Έτσι, το σύστημα καταδικάζει τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα σε σοβαρά προβλήματα υγείας και οικονομική καταστροφή.

Δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτικής ιδεολογίας

Πολλοί επικριτές έχουν χαρακτηρίσει την δολοφονία ως έκφραση μίας ακραίας αριστερής ιδεολογίας.

Ωστόσο το πρόβλημα φαίνεται να είναι περισσότερο δομικό.

Για τον Ονγκβέσο ήταν σαφές ότι η εδραιωμένη περιφρόνηση για το αμερικανικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δεν έχει να κάνει με την ιδεολογική τοποθέτηση.

Σε μια σφοδρά διχασμένη χώρα, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι φαίνεται να συμφωνούν σε ένα πράγμα: το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Αμερικής είναι κακό.

«Βλέπετε τον πανηγυρισμό του σε όλο το πολιτικό φάσμα, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν πόσο πολύ θάνατο, πόνο και δυστυχία προκαλεί το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης», δήλωσε ο Ονγκβέσο.

«Έχουν δει ένα αγαπημένο τους πρόσωπο να ταπεινώνεται από αυτό, έχουν ταπεινωθεί οι ίδιοι από αυτό».

Οι ασφαλιστικές εταιρείες και η UnitedHealthcare

Οι περισσότεροι Αμερικανοί πρέπει είτε να πληρώνουν ατομικά σε ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα είτε να ασφαλίζονται μέσω του εργοδότη τους.

Τα προγράμματα μπορεί να κοστίζουν εκατοντάδες και (συχνά) χιλιάδες δολάρια το μήνα, ανάλογα με την έκταση των αναγκών των χρηστών και τα προγράμματα που προσφέρουν οι ασφαλιστές.

«Οι σχολιαστές και οι ομιλητές δεν φαίνεται να κατανοούν την αντίδραση, επειδή δεν βλέπουν αυτούς τους κλάδους ως βίαιους», συνέχισε ο Ονγκβέσο.

Καταλαβαίνουν σαφώς ότι κάποιος δολοφονήθηκε, είπε, «αλλά δυσκολεύονται με την ιδέα ότι ο πληθυσμός θεωρεί ότι αυτό που κάνουν αυτές οι εταιρείες είναι δολοφονία σε βιομηχανική κλίμακα».

Ένας πρώην συγκάτοικος του Μαντζιόνε είπε ότι είχε χρόνια προβλήματα στην πλάτη μετά από έναν τραυματισμό στο σερφ και δυσανασχετούσε με το ασφαλιστικό του πρόγραμμα υγείας εξαιτίας αυτού.

Το μανιφέστο του εκφράζει σαφές μίσος για τα «παράσιτα» που διοικούν τις ασφαλιστικές εταιρείες υγείας.

Μόνο τον τελευταίο χρόνο, η UnitedHealthcare, η οποία ασφαλίζει 29 εκατομμύρια Αμερικανούς, αντιμετώπισε εξονυχιστικούς ελέγχους για παραβιάσεις της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, παράνομες αρνήσεις κάλυψης που προέκυψαν από ελαττωματικά προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης και εμπορία με εσωτερική πληροφόρηση.

Πολιτική βία

Αλλά κάποιοι μελετητές έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τγν γενική επικρότηση για τη θανατηφόρα πολιτική βία στη μέση του Μανχάταν.

«Έχω θορυβηθεί από το συντριπτικό ποσοστό πανηγυρισμών που έχω δει στο διαδίκτυο από ανθρώπους που επικροτούν αυτό που είναι κατά βάση μια πράξη αυτοδικίας», δήλωσε ο Τζάρεντ Χολτ, ανώτερος ερευνητικός αναλυτής στο Ινστιτούτο Στρατηγικού Διαλόγου.

«Πολλοί άνθρωποι έχουν πραγματικούς και βάσιμους λόγους να απεχθάνονται τις ασφαλιστικές εταιρείες υγείας και την εταιρική απληστία, αλλά ανησυχώ που τόσοι πολλοί άνθρωποι φαίνεται να πιστεύουν ότι το να πυροβολούν κάποιον στο δρόμο είναι μια έγκυρη απάντηση σε αυτόν τον θυμό».

Υπάρχει λόγος ανησυχίας: τα στοιχεία δείχνουν μια παγκόσμια αύξηση των πολιτικών δολοφονιών και της βίας, ιδίως στη Δύση.

Κατά την τελευταία προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έγιναν δύο σοβαρές απόπειρες εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ.

Όμως αυτό το φαινόμενο ίσως δεν θα έπρεπε να εξετάζεται ως μεμονωμένα περιστατικά, αλλά ως σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος.