Στην πολιτική οι πάντες επικαλούνται την κοινωνία. Από όλους αυτούς όμως που μιλούν για λογαριασμό της, ποιος την εκφράζει αυθεντικά; Εξαρτάται από το πολιτικό σύστημα, ασφαλώς. Ομως στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, όπως η δική μας, μόνο οι ψηφοφόροι έχουν αυτό το δικαίωμα, κάθε φορά που καλούνται να εκλέξουν κυβέρνηση. Αλλος τρόπος στις δημοκρατίες δεν υπάρχει. Υπάρχουν βέβαια οι επιστημονικές μετρήσεις της κοινής γνώμης, που παρακολουθούν τη διαμόρφωση των τάσεων στην κοινωνία, δεν γίνεται όμως να έχουν επίσημο χαρακτήρα. Σίγουρα υπάρχουν καφετζούδες, χαρτορίχτρες και πάσης φύσεως και κατηγορίας ψώνια, που διεκδικούν να εκφράζουν την κοινωνία. Θεσμικά, όμως, άλλος τρόπος για να εκφραστεί η κοινωνία στο σύνολό της, εκτός από τις εκλογές που γίνονται κατά τη συνταγματική τάξη, δεν υπάρχει.
Με στοιχειώδη πράγματα καταπιάνομαι σαββατιάτικα, θα μου πείτε, από αυτά που υποτίθεται ότι μαθαίνει ο καθένας μας στο σχολείο. Συμφωνώ, παρ’ όλα αυτά όμως βλέπουμε ότι τα αγνοούν ακόμη και πρόσωπα από τα οποία θα περίμενες να γνωρίζουν αυτά τα στοιχειώδη. Το βλέπουμε, λ. χ., στον κ. Φάμελλο, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πιστεύει ότι «η κοινωνία θέλει να ανατρέψουμε τον κ. Μητσοτάκη και τις πολιτικές του». Δεν ξέρω αν έχει κάποια προσωπική σχέση με την κοινωνία ο κ. Φάμελλος και του σφύριξε αυτό εμπιστευτικά, πάντως, μέχρι τη διεξαγωγή των επόμενων εκλογών, η άποψη της κοινωνίας είναι αυτή που κατέγραψαν οι εκλογές του 2023. Στις εκλογές του 2027 μπορεί να αλλάξει, δεν το ξέρουμε· μέχρι τότε όμως αυτή είναι. Εν πάση περιπτώσει, ο κ. Φάμελλος ως έναν βαθμό δικαιολογείται, επειδή είναι επαγγελματίας αριστερός και η πεποίθηση ότι μόνο ένα ιερατείο της Αριστεράς μπορεί να εκφράζει αυθεντικά την κοινωνία και τις ανάγκες της είναι ζήτημα της Δογματικής στη Θεολογία τους.
Το είδαμε όμως και στον κ. Χρήστο Ράμμο, διαπρεπή νομικό, ο οποίος έκανε καριέρα υψηλών επιδόσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας και σήμερα είναι πρόεδρος Ανεξάρτητης Αρχής. Στη δήλωσή του, με την οποία απέσυρε τελικά την προεδρική υποψηφιότητα που προωθούσε για λογαριασμό του η ΝΑΡ-2 (με σήμα την μπανανόφλουδα), ο κ. Ράμμος σημειώνει ότι ο σκοπός της υποψηφιότητάς του ήταν «να δοθεί σε μια κοινωνία απογοητευμένη και ιδιωτεύουσα […] το θετικό μήνυμα που της αξίζει». Η στάση του διαφέρει από εκείνη του κ. Φάμελλου, ως προς τη σχέση που διατηρεί ο κ. Ράμμος με την κοινωνία. Στην περίπτωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η κοινωνία που του ψιθυρίζει στο αφτί: «Θέλω να ανατρέψεις τον Μητσοτάκη και τις πολιτικές του!». Στην περίπτωση του κ. Ράμμου, όμως, είναι εκείνος που προσπαθεί να μιλήσει στην κοινωνία, για να της εμπνεύσει αισιοδοξία με την υποψηφιότητά του. Δυστυχώς για εκείνον, η κοινωνία τον αγνόησε.
Συμπέρασμα: Η κοινωνία δεν είναι ένα πρόσωπο που ανοίγουμε κουβέντα μαζί του στο καφενείο…
«ΕΓΩ ΤΟ ΕΙΠΑ…»
Σωστά λέει ο Πρωθυπουργός ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι απούσα από τη Συρία. Προκειμένου όμως να μιλάμε για την απουσία της και να ανησυχούμε γι’ αυτήν, πρέπει πρώτα να υπάρχει η παρουσία της. Μέχρι να καταλήξουν οι εταίροι σε μια κοινή πολιτική θα χρειαστούν οπωσδήποτε δύο με τρεις, ίσως και τέσσερις συνόδους κορυφής (Ευρωπαϊκά Συμβούλια) και μου φαίνεται απίθανο ότι τα διάφορα συμφέροντα, που αυτή την ώρα ανταγωνίζονται για την επιρροή στη Συρία μετά τον Ασαντ, θα πουν: «Παιδιά! Ας σταματήσουμε για λίγο – έναν, ενάμιση χρόνο, όχι πολύ – μέχρι να αποφασίσει η Ευρώπη…». Ασφαλώς, ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι αφελής για να νομίζει ότι αυτό που ζητάει γίνεται. Το ζητάει, εντούτοις, για να έχει καταγραφεί η ανησυχία και η προειδοποίηση. Για να μπορεί να πει την επομένη: «Εγώ το είπα…». Είναι ένα από αυτά που πρέπει να λέγονται στην πολιτική, αν και είναι αδύνατο να γίνουν…
ΓΙΟΡΤΕΣ!
Εξι ληστείες σε τραπεζικά ΑΤΜ και σουπερμάρκετ, λέει, σημειώθηκαν χθες, μέσα σε μόλις δέκα λεπτά, σε διαφορετικά σημεία της Αττικής. Μην αμφιβάλλετε ότι στο αστυνομικό δελτίο τέτοιες μέρες πρέπει να καταγράφεται απότομη άνοδος των ληστειών ανά την επικράτεια. Ο λόγος για τον οποίο παρατηρείται η έξαρση δεν είναι κανένα μυστήριο. Οι γιορτές είναι για όλους, ακόμη και για τα αποβράσματα. Ξέρετε πόσο πάει το μπουκάλι του ουίσκι στα σκυλάδικα;