Κατά τον αστικό μύθο, η ιδέα για το επώνυμο «ντε Γκρες» ανήκει στη γνωστή γκαλερίστα Πέγκυ Ζουμπουλάκη. Η κυρία Ζουμπουλάκη ήταν στενή φίλη του συγγραφέα (και μέλους της τέως βασιλικής οικογενείας) Michel de Grece, όταν λοιπόν το 2004 ο μακαρίτης πλέον αποφάσισε να πολιτογραφηθεί εδώ, βάσει του νόμου Βενιζέλου, ζήτησε τη γνώμη της φίλης του, στο κάτω κάτω, η κυρία Ζουμπουλάκη ήταν και παραμένει μια προσωπικότητα με άποψη και επιρροή στην καλλιτεχνική ζωή. Εκείνη λοιπόν του πρότεινε την ιδέα ότι, αφού ούτως ή άλλως ήταν διεθνώς γνωστός με το «de Grece» ως συγγραφέας, να το μεταγράψει με ελληνικούς χαρακτήρες. Του άρεσε η ιδέα της και έτσι ο Μισέλ ντε Γκρες έγινε το πρώτο μέλος της τέως βασιλικής οικογενείας της Ελλάδος που απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια, μετά το δημοψήφισμα του 1974, που έκλεισε οριστικά το θέμα της μοναρχίας στην Ελλάδα.

Επομένως, εφόσον και τα παιδιά του Κωνσταντίνου, του τελευταίου της Ιστορίας που κάθισε στον θρόνο του Βασιλέως των Ελλήνων, διάλεξαν το ίδιο επώνυμο (με μια μικρή διαφορά, στην οποία θα επανέλθω παρακάτω), μπορούμε να πούμε ότι η κυρία Πέγκυ Ζουμπουλάκη είναι η νονά της τέως βασιλικής οικογενείας της Ελλάδος. Γνωρίζοντας το χιούμορ της, είμαι βέβαιος ότι δεν θα ξεχάσει τα νέα βαφτιστήρια της! Θα στείλει και σε αυτά τις ωραιότατες κάρτες με τις ευχές της, που στέλνει κάθε χρόνο στους φίλους της, και θα τις υπογράφει «η νονά σας»…

ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ

Επί του γλωσσικού τώρα. Τι υποδηλώνει η επιλογή του συγκεκριμένου επωνύμου; Κατ’ αρχάς, να σημειώσουμε ότι η δική τους εκδοχή του επωνύμου διαφέρει από εκείνη του Μισέλ ντε Γκρες, ως προς το ότι το αρχικό γράμμα στο «ντε» το γράφουν με κεφαλαίο, δηλαδή «Ντε Γκρες». Με την προσαρμογή αυτή, το επώνυμο απομακρύνεται περισσότερο από την αρχική ρίζα του, που είναι φυσικά το «de Grece», επομένως και από κάθε υπόνοια διεκδίκησης. Ως εδώ, μια χαρά.

Το πρόβλημα με το νέο όνομά τους, όμως, είναι ότι δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τη φωνητική της ελληνικής γλώσσας. Το «Ντε Γκρες» με την πάροδο του χρόνου θα γίνει «Ντεγκρές» στην εκφορά του λόγου, σταδιακά και στη γραφή του. Ετσι, από το ένα άκρο, των συνδηλώσεων τίτλων ευγενείας, πηγαίνουμε κατευθείαν στο άλλο. Κατ’ αρχάς, επειδή το «Ντεγκρές» (του Ντεγκρέ, οι Ντεγκρέδες, των Ντεγκρέδων κ.λπ.) είναι κακόηχο. Επειτα, ηχεί ως μάλλον τουρκογενές, όπως και άλλα με την ίδια κατάληξη, π.χ. καμπινές, χαβαλές, ρεμπεσκές, μεντεσές, τεκές, μεντρεσές κ.ά. Μακροπρόθεσμα, επομένως, η επιλογή που έκαναν κρύβει κινδύνους. Οτι δεν αντελήφθησαν αυτούς τους κινδύνους δεν πειράζει καθόλου. Αντιθέτως, ταιριάζει με την παράδοση της οικογενείας να κάνει τις λάθος επιλογές. Πρόσθεσαν λοιπόν ακόμη μία στον μακρύ κατάλογο, έγινε τίποτα; Το λάθος τους αυτό είναι, σε τελευταία ανάλυση, απόδειξη της ελληνικότητάς τους. Ανήκουν και αυτοί στον εξυπνότερο λαό του κόσμου! Το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους.

Το ευχάριστο, πάντως, ήταν ότι η τακτοποίηση της τελευταίας εκκρεμότητας, ώστε να κλείσει διά παντός η υπόθεση αυτή, έγινε δεκτή από τις πολιτικές δυνάμεις χωρίς την υστερία άλλων εποχών. Ακόμη και οι αντιδράσεις από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ, οι επίσημες τουλάχιστον, ήταν ήπιες. Γενικώς, όσοι έδειξαν ότι ενοχλήθηκαν το έκαναν είτε από υποχρέωση (το βάρος της παράδοσης) είτε επειδή θεώρησαν ότι το όφειλαν στο κοινό τους. Ουσιαστικές αντιδράσεις δεν υπήρξαν, το θέμα έληξε, το δε μέλλον της τέως βασιλικής οικογενείας στην πατρίδα τους προμηνύεται λαμπρό.

Και το εννοώ, δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Οι Ελληνες, για να το θέσω με έναν τρόπο που δεν θα προσβάλει κανέναν, είμαστε ψωνάρες και, λόγω της ιδιαίτερης ιστορικής εξέλιξης του έθνους, μας γοητεύουν τα κατάλοιπα της ευρωπαϊκής φεουδαρχίας. Μας απωθεί η απολυταρχία, λατρεύουμε όμως τα προνόμια – τέτοιου είδους αντιφάσεις είναι, ούτως ή άλλως, μέσα στο DNA μας. Αν λοιπόν συμβάλλουν και οι γενικότερες συνθήκες, η τέως βασιλική οικογένεια θα εξελιχθεί σε πόλο της κοσμικής ζωής. Θα έχουμε βασιλόπουλα, θα έχουμε βασιλοπούλες, περιμένουμε επίσης την κυρία Γκίλφοϊλ, που θα τονώσει το ηθικό μας, χαμός θα γίνει! Με την καλή έννοια, πάντα…