Ετυχε χθες να ακούσω στο Σκάι (στην εκπομπή του Βασ. Χιώτη και του Ν. Παπαδόπουλου) τον Γιάννη Στουρνάρα, τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας. Και ήταν απολαυστικός! Πραγματικά απολαυστικός. Οχι μόνο γιατί εξέφρασε τον σεβασμό του για την Ανγκελα Μέρκελ και όσα έκανε για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και γιατί με μία φράση περιέγραψε τι θα συνέβαινε στη χώρα αν βγαίναμε από το ευρώ, όπως συζητούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. «Αν βγαίναμε», είπε, «θα γινόμασταν Συρία»!!
Ευκαιρίας δοθείσης, έριξε και κάτι γρήγορες στον Αλ. Τσίπρα για τις ψευτιές που υποστηρίζει συνεχώς, ότι τάχα μου το τρίτο και σκληρότερο Μνημόνιο που υπέγραψε δεν ήταν χειρότερο από τα προηγούμενα ή ότι οι βλακείες του α’ εξαμήνου του 2015 δεν μας κόστισαν 100 δισ. ευρώ. «Τα έζησα αυτά, δεν μπορεί να μου πει κανείς ότι δεν είναι έτσι, τα έζησα στην πλάτη μου. Πολλοί λίγοι ξέρουν τι περάσαμε τότε, άρα είναι λογικό να αισθάνομαι μια ευαισθησία για τα θέματα αυτά. Ξέρω όμως ότι, τελικά, τέλος καλό, όλα καλά», τόνισε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Εξοχος, είναι το μόνο που μπορώ να πω…
Εκπληξη, από την ανάποδη
Μέγα θέμα «σήκωσαν» χθες διάφορα ηλεκτρονικά μέσα, διότι κατά την καθιερωμένη τελετή υποβολής συγχαρητηρίων και ευχών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία πραγματοποιείται αμέσως μετά τη Δοξολογία στη Μητρόπολη των Αθηνών για την 1η του Ετους, στο Προεδρικό Μέγαρο, κατεγράφη η παρουσία 5 υπουργών και 8 υφυπουργών. Κατά τους «καταγραφείς» της σχετικής σοβαρότατης ειδήσεως, αυτό σημαίνει ότι οι υπουργοί αποδοκίμασαν την κυρία Σακελλαροπούλου.
Η μικρή λεπτομέρεια, ότι απουσίαζαν οι απόντες υπουργοί – υφυπουργοί από την Αθήνα, ουδόλως απασχόλησε τους παρατηρητές του τρομερής σημασίας γεγονότος. Διότι αν η πραγματικότητα επί της ουσίας ακυρώνει μια ωραία ιστορία, τότε το πρόβλημα το έχει η πραγματικότητα, όχι η ιστορία.
Ο Πρωθυπουργός πάντως ήταν εκεί, όπως και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Ν. Ανδρουλάκης, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αλλά και ορισμένοι εκ των πολιτικών αρχηγών.
Και του χρόνου, έχω να πω, με την επισήμανση: παιδιά, μην εκτίθεστε, διότι φοβάμαι πως η έκπληξη Κυριάκου που αναμένετε θα είναι μεν (έκπληξη), αλλά από την ανάποδη…
Συνδικαλιστικές φανφάρες
Εχω αναφερθεί και κατά το παρελθόν στις συνδικαλιστικές φανφάρες που εκτοξεύονται επί δικαίους και αδίκους, με αφορμή περιστατικά που συμβαίνουν και τα οποία κανείς δεν γνωρίζει σε τι οφείλονται, αφού επί του παρόντος δεν έχει διερευνηθεί η αιτία τους. Λοιπόν, χθες είχαμε ένα ακόμη περιστατικό στο μετρό. Ανοιξαν αιφνιδίως οι πόρτες ενός συρμού που εκινείτο. Πριν καν λοιπόν στεγνώσει το μελάνι, πραγματοποιηθεί – κυρίως αυτό – τεχνική έρευνα για το τι συνέβη, το σωματείο εργαζομένων στο μετρό έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση, η οποία προσέξτε παρακαλώ τι αναφέρει: «Κάθε μέρα που ξημερώνει, οι εργαζόμενοι στη Γραμμή 1 κάνουν τον σταυρό τους να μη τους συμβεί κάτι κακό κατά τη διάρκεια της βάρδιας»!!! Στην ίδια ανακοίνωση, δε, προστίθενται και τα εξής: «Η διοίκηση της εταιρείας και η πολιτική ηγεσία οφείλουν αμέσως να βρουν λύση στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με το απαρχαιωμένο τροχαίο υλικό, την έλλειψη προσωπικού και ανταλλακτικών, γιατί προηγείται η ασφάλεια». Τουτέστιν, για όποιον δεν κατάλαβε, για το περιστατικό ευθύνεται το «απαρχαιωμένο τροχαίο υλικό»!!! Τίποτε άλλο. Ούτε φυσική αιτία ούτε ανθρώπινος παράγοντας. Μόνο το υλικό…
Υποθέτω ότι η διοίκηση του μετρό θα διεξαγάγει σύντομα την έρευνα, γιατί κρίμα είναι να… σταυροκοπιούνται οι εργαζόμενοι, όπως υποστηρίζουν, κάθε πρωί…
Βερμπαλισμοί
Στον ΣΥΡΙΖΑ καινούργιας κοπής, Φάμελλου, καλόν είναι να τους πει κάποιος από τους παλαιότερους ότι πριν δηλώσουν όσα δηλώνουν είναι εξαιρετικά χρήσιμο να ρίχνουν και μια ματιά στο Σύνταγμα. Θα τους βοηθήσει, προκειμένου τουλάχιστον να αποφεύγουν την ανοησία και τους βερμπαλισμούς. Ειδικά στο κεφάλαιο περί Προέδρου της Δημοκρατίας. Και πιο συγκεκριμένα από το άρθρο 30 έως και το άρθρο 50 του Συντάγματος όπου περιγράφονται όλες οι αρμοδιότητες, τα καθήκοντα και οι προνομίες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιώργος Καραμέρος, ας το κάνει λίγο πιο επισταμένως αυτό, διότι αν το είχε κάνει τις προηγούμενες ημέρες, χθες (στο Mega) δεν θα έλεγε όσα είπε, τα οποία ουσιαστικά περιγράφουν τον Πρόεδρο μιας άλλης χώρας, και όχι της Ελλάδας. Λατινικής Αμερικής ίσως; Μπορεί. Αν και εκεί ο Πρόεδρος προΐσταται Προεδρικής Δημοκρατίας – όσο δημοκρατική μπορεί να είναι μια λατινοαμερικανική Δημοκρατία. Εδώ είμαστε Προεδρευομένη – αν έχει ακουστά ο Γιώργος.
Αγνοια
Ακούγομαι λιγάκι σκληρός μαζί του, αλλά έτσι πρέπει – φίλος είναι, πώς θα γίνει καλύτερος; Διότι χθες ο Γιώργος στην προσπάθειά του να περιγράψει αυτή την πρόταση που υποτίθεται ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την Προεδρία της Δημοκρατίας (εγώ από χθες πάντως, σταθερά, προτείνω Tsipras for President) είπε ορισμένα, τα οποία θα χαρακτηρίσω ελαφρώς ανατριχιαστικά!
Ιδού μικρό απάνθισμα, αποδεικτικό της άγνοιας Καραμέρου, περί των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας: «Γιατί σαφέστατα στο πολίτευμα το οποίο έχουμε, το πρόσωπο, ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, της Προέδρου της Δημοκρατίας, πρέπει να μη μένει σιωπηρός και σιωπηρή απέναντι στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Να μη μένει σιωπηρός και σιωπηρή στην καταπάτηση του κράτους δικαίου, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και να μη μένει σιωπηρός και σιωπηρή σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τα εθνικά θέματα και την εξωτερική μας πολιτική». Και σε άλλο σημείο: «Χρειάζεται μια προοδευτική υποψηφιότητα, όχι στη λογική της συναίνεσης, προκειμένου να ξεπλυθούν όλες αυτές οι πολιτικές που κάνουν πιο δύσκολη τη ζωή μας, μειώνουν την αγοραστική μας δύναμη, ενισχύουν τα καρτέλ, αλλά μια προοδευτική υποψηφιότητα που θα συμβολίζει, ξέρετε, και όλα όσα έρχονται μέχρι το 2025».
Δεν ξέρω, κανείς δεν μπορεί να ξέρει «τι έρχεται» το 2025, αλλά γνωρίζω πως η μόνη λύση απέναντι στην άγνοια είναι η μελέτη…
Νίκη της Ελλάδας
Μεγάλη μέρα η χθεσινή για την Ελλάδα, κι ας πέρασε κάτω από τα ραντάρ των περισσότερων μέσων ενημέρωσης. Η χώρα ανέλαβε για μία διετία θέση μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, θέση επίζηλη και σοβαρή, αν αναλογιστεί κανείς όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Η ανάληψη της θέσης, που με έναν τρόπο συμβολίζει την επανάκαμψη της χώρας στο διεθνές προσκήνιο (εκεί που κάποτε, όχι πολύ μακριά, αντιμετωπιζόταν ως παρίας), πραγματοποιήθηκε χθες στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, και μαζί με την Ελλάδα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας έγιναν άλλες τέσσερις χώρες – το Πακιστάν, η Δανία, ο Παναμάς και η Σομαλία. Οι τέσσερις αυτές χώρες, συν την Ελλάδα, θα πλαισιώσουν τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Κίνα και τη Ρωσία, τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, για μία διετία.
Καλή δουλειά να ευχηθούμε, με λιγότερους πολέμους, και να πούμε και έναν καλό λόγο γι’ αυτή τη νίκη της ελληνικής διπλωματίας…