Η γυναίκα που κέρδισε με το σπαθί της όλους τους τίτλους για τη ροκ περσόνα της σε υπερθετικό βαθμό δεν μένει πια εδώ. Η Μάριαν Φέιθφουλ έφυγε από τη ζωή χθες στα 78 της χρόνια στο Λονδίνο, ανάμεσα σε μέλη της  οικογένειάς της. Είχε προλάβει να αφήσει το ανήσυχο αποτύπωμά της στη βρετανική ποπ και ροκ μουσική. Να δημιουργήσει τον μύθο της ακολουθώντας την ενόρμηση θανάτου που της άνοιγε μονοπάτια στιχουργικής ιδιοφυΐας και την άφηνε μόνη με ραγισμένη καρδιά, επιβιώνοντας  από μοιραίους έρωτες που γίνονταν φημισμένα τραγούδια. Η ίδια άλλωστε σε νεαρή ηλικία ξεπέρασε τον εθισμό της στα ναρκωτικά και τη ζωή των αστέγων για να συνεργαστεί με όλους από τους Rolling Stones, τον Λου Ριντ και τους Metallica, έως τον Ζαν -Λικ Γκοντάρ και τον Καρλ Λάγκερφελντ.

Γεννημένη το 1946 στο Λονδίνο, καταγόταν από την πλευρά της αριστοκράτισσας βιεννέζας μητέρας της από τον Λέοπολντ φον Ζάκερ Μαζόχ,  συγγραφέα του ερωτικού σκανδαλιστικού μυθιστορήματος «H Αφροδίτη με τη γούνα». Αλλά μεγάλωσε σε ένα αγγλικό συνηθισμένο σπίτι στο Ρέντινγκ, μαζί με τη μητέρα της και τη γιαγιά της, όταν στα έξι της οι γονείς της χώρισαν. «Ηταν ένας παράξενος γάμος δύο ανθρώπων κατά τη διάρκεια του πολέμου που δημιούργησε εσένα, αγάπη μου. Αισθάνομαι περήφανος, όχι μόνο για το επίτευγμά σου να κάνεις μια επιτυχημένη καριέρα, αλλά και για την επιτυχία σου να εξελιχθείς σε έναν τόσο ωραίο και ώριμο άνθρωπο. Με πολλή αγάπη, ο μπαμπάς σου», έγραφε ο πατέρας της στο γράμμα που της έστειλε για να τη συγχαρεί όταν το 1994 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της «Faithfull». Αυτήν τη σελίδα η Μαριάν Φέιθφουλ την είχε κορνιζάρει για να την έχει μαζί της στο διαμέρισμά της στο Παρίσι μαζί με ενθύμια άλλων φίλων της αγαπημένων που είχαν φύγει νωρίτερα από τη ζωή.

Οι Rolling Stones

Υπήρξε ωμά ειλικρινής γράφοντας για τη ζωή της σ’ εκείνο το βιβλίο. Για την έφοδο της αστυνομίας στο σπίτι του Κιθ Ρίτσαρντς ψάχνοντας για ναρκωτικά, το 1967, όπου η Φέιθφουλ  εμφανίστηκε γυμνή μέσα σε μια γούνινη κουβέρτα, γράφει στο βιβλίο της: «Βγήκαν με τη φήμη τους ενισχυμένη ως επικίνδυνοι, λαμπεροί παράνομοι… Καταστράφηκα από τα ίδια τα πράγματα που τους ενίσχυαν». Και για το πρώτο της τραγούδι, το «Sister Morphine» έγραφε με πικρία: «Δεν θα μου επιτρεπόταν να ξεφύγω από την εικόνα μου… Δεν θα μου επιτρεπόταν να αφήσω πίσω μου αυτή την κακόγουστη κούκλα».

Αρχικά υπέγραψε συμβόλαιο επειδή ο μάνατζερ των Rolling Stones Αντριου Λουγκ Ολντχαμ τη συνάντησε τυχαία σε ένα πάρτι, λέγοντας αργότερα ότι είδε «έναν άγγελο με μεγάλα βυζιά» με «ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να πουλήσει».  Ομως η φωνή της δεν ταίριαζε στο απαλό νεανικό της πρόσωπο. Το δεκαεφτάχρονο κορίτσι που το 1964 τραγούδησε το «As Tears Go By» των Μικ Τζάγκερ και Κιθ Ρίτσαρντς είχε μία αισθαντική αποστασιοποίηση. Κάτι καινούργιο ακουγόταν στον αέρα. Και είχε συνέχεια.

Την ίδια εποχή εμφανίζεται στο θέατρο στις «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ δίπλα στην Γκλέντα Τζάκσον. Ενώ στον «Αμλετ» έπαιξε την Οφηλία  ερμηνεύοντας κάθε βράδυ την κορυφαία σκηνή της «τρέλας», όπως αποκάλυψε αργότερα, φτιαγμένη από ηρωίνη. Στο σινεμά βρέθηκε να συμπρωταγωνιστεί με τον Ορσον Ουέλς, τον Αλέν Ντελόν και την Αννα Καρίνα και υποδύθηκε τον εαυτό της στο «Made in the USA» του Ζαν – Λικ Γκοντάρ.

Οι επιτυχίες της από την εξηντάχρονη παρουσία της στη μουσική μοιάζουν – γράφει ο «Guardian» – με ακατέργαστα διαμάντια: υπέροχη η εκδοχή της στο «Ne Me Quitte Pas» του Ζακ Μπρελ και το «Courting Blues» του Μπερτ Γιαντς στο ξεκίνημά της. Εξαιρετικές οι εξορμήσεις της reggae, την country και το trip hop κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1980 και του 1990.  Μοναδικό το «Broken English» του 1979  επιστρέφοντας στη μουσική μετά την ηρωίνη και τη ζωή στους δρόμους. Υπέροχα τα ντουέτα της με τους PJ Harvey, Anohni και Νικ Κέιβ τα τελευταία χρόνια.

Τραγουδούσε πάντα με εκείνο τον ραγισμένο βαρύ τόνο που αναστάτωνε τους γύρω της. Ομως αν και μπήκε μέσα στο ροκ εν ρολ ξέσπασμα των 60s-70s προτιμούσε να βρίσκεται στον κόσμο των λέξεων και των ιδεών. Τίποτα δεν της άρεσε περισσότερο από το να μιλάει για βιβλία κατά τη διάρκεια του δείπνου ή του τσαγιού, θα έλεγαν οι συνεργάτες της το 2018 όταν δούλεψαν μαζί της σε έναν μεσαιωνικό πύργο στα περίχωρα του Παρισιού ηχογραφώντας το τελευταίο της 21ο άλμπουμ, «Negative Capability». Το πιο βαθιά προσωπικό άλμπουμ της που μιλά για «τη μοναξιά και την αγάπη» θα ομολογήσει η ίδια στη συνέντευξή της στον «Guardian».