Δεν είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τον διχασμό εντός μου. Δεν θέλω και πολύ να το χοντρύνω, να ψηλώσει ο νους μου και να το παίξω «σύρος σπουδαστής στηνΑλεξάνδρεια· επί βασιλείας αυγούστου Κώνσταντου και αυγούστου Κωνσταντίου· εν μέρει εθνικός, κι εν μέρει χριστιανίζων».
Αλλά είναι καιροί αυτοί να πεις στον εαυτό σου ότι είσαι βέβαιος, σίγουρος και απολύτως πεπεισμένος;
Σίγουρα, αν είναι αυτή η αμαξοστοιχία στα Τέμπη, που οι ειδικοί λένε πως είναι, το τρίτο και ύποπτο βαγόνι μόνο λαμαρίνες είχε. Αρα όλοι αυτοί που υποστήριζαν μετ’ επιτάσεως για την ύπαρξη ξυλόλιου, και μάλιστα είχαν υπολογίσει μέχρι το βάρος και τον όγκο του, μάλλον έκαναν λάθος.
Αλλά τότε θα πρέπει να παραδεχτούν ότι και τα περί συγκάλυψης δεν ευσταθούν με κανένα τρόπο. Αυτό βέβαια τους χαλάει κάπως τη μανέστρα. Διότι χωρίς συγκάλυψη πώς θα πέσει ο Μητσοτάκης. Και δεν θέλω κουνήματα του κεφαλιού δεξά κι αριστερά με τσου τσου τσου, γιατί τον είδα εγώ τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με τα ίδια μου τα μάτια. Και εδώ θα ‘θελα να πω για ένα τρυφερό σκίρτημα που νιώθω όταν βλέπω τον κύριο Φάμελλο. Ναι είναι αλήθεια, γιατί να το κρύψω, μου θυμίζει φρικτά αυτό που οι συγγραφείς του μεσοπολέμου περιγράφανε ως «Αντιγραφέας Α’». Είπε λοιπόν ο εν λόγω, σε γκρο πλαν παρακαλώ: «πρέπει να πέσει ο Μητσοτάκης». Εγώ να συμφωνήσω. Τι θα μου κοστίσει; Αλλά πρέπει να μας εξηγήσει όμως, πώς θα πέσει ο Μητσοτάκης, ο οποίος κατά ένα μέρος της αντιπολίτευσης έπαψε τελευταία να γαμι@ται, γιατί δεν ακούγεται τίποτα τέτοιο. Λοιπόν. Πώς θα πέσει; Με τρικλοποδιά; Με ένα σμπρώξιμο; Με λάδια στα πλακάκια του Μαξίμου; Ή μήπως να βγούμε όλοι μια συγκεκριμένη ώρα και μέρα στα μπαλκόνια και να ψιθυρίζουμε «πέεσε, πέεσε, πέεσε». Γιατί έχω ακούσει ότι αυτά είναι κόλπα ζόρικα που πιάνουν στην Ινδία. Δεν ξέρω, περιμένω οδηγίες απ’ τον Αντιγραφέα Α’ και θα το φροντίσω.
Υπάρχει όμως και η άλλη μεριά, κι αυτή είναι που με διχάζει. Είναι όντως γνήσιο το βίντεο, δεν υπάρχει δεξαμενή στο τρίτο βαγόνι, ούτε πουθενά αλλού στο τρένο. Κι όλη αυτή η φωτιά; Από πού; Πώς; Γιατί; Κι έπρεπε να περάσουν δυο χρόνια για να βγει στη δημοσιότητα το βίντεο;
Τόσο καιρό πού ήτανε καταχωνιασμένο;
Ποιος το φύλαγε σαν τον άσο στο μανίκι;
Και ποιο σκοπό είχε να αφήνουν τόσους μήνες να ανάβει αυτό το μένος τόσων και τόσων που να οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις, από τρικάκια εναντίον του ΠτΔ, μέχρι απειλές σε δικαστικούς, και… και… και…
Πράγματα δηλαδή που θυμίζουν άλλες ταραγμένες «αγανακτισμένες» εποχές που δεν συμφέρει κανέναν μας να ξαναζήσουμε.
Οπως λέει κι ο Αλεξανδρινός
«Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κι αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κι η Εκάβη κλαίνε».
Αλλά όχι άλλος Καβάφης. Δεν τους τον χαλαλίζω. Καλύτερα κάτι πιο αφελές, πιο λαϊκό που μας αρμόζει. Το παλιό εκείνο:
«Κλούβια η ώρα».
Χαιρετώ.