Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Ντένις Σμίχαλ με τηλεοπτικές δηλώσεις του επιβεβαίωσε ότι υπάρχει τελικό κείμενο συμφωνίας ανάμεσα σε Κίεβο και Ουάσινγκτον για τα ορυκτά.
Η ουκρανική κυβέρνηση θα συνεδριάσει σήμερα Τετάρτη για να το εγκρίνει.
Δείτε σχετική ανάρτηση:
Αναλυτικότερα, και όπως αναφέρει το BBC, ο Σμίχαλ έκανε λόγο για «ουσιαστικά τελικά εκδοχή» του κειμένου της συμφωνίας στην οποία τα δύο μέρη έφτασαν κατά τη διάρκεια δύο εβδομάδων εντατικών διαπραγματεύσεων.
Μιλώντας στην ουκρανική τηλεόραση, ο Σμίχαλ δήλωσε ότι η προκαταρκτική συμφωνία προβλέπει τη δημιουργία ενός «επενδυτικού ταμείου» για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.
Το Κίεβο και η Ουάσινγκτον θα διαχειρίζονται το ταμείο με «ίσους όρους», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός, τονίζοντας ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις προσπάθειες της Ουκρανίας να λάβει εγγυήσεις ασφαλείας.
«Ούτε ο πρόεδρος της Ουκρανίας (σ.σ. Βολοντίμιρ Ζελένσκι) ούτε η ουκρανική κυβέρνηση θα εξετάσουν και θα υπογράψουν τη συμφωνία χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία», δήλωσε ο Σμίχαλ.
Σε μία από τις ρήτρες της προκαταρκτικής συμφωνίας αναφέρεται ότι «η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει τις προσπάθειες της Ουκρανίας να αποκτήσει εγγυήσεις ασφαλείας που απαιτούνται για την οικοδόμηση διαρκούς ειρήνης».
Ο Ουκρανός πρωθυπουργός τόνισε ότι η Ουκρανία θέλει αυτές οι εγγυήσεις ασφάλειας να βασίζονται στο «σχέδιο ειρήνης» του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι του περασμένου έτους, το οποίο προβλέπει «μια ένταξη στο ΝΑΤΟ ή άλλες ισχυρές εγγυήσεις ασφάλειας» για την Ουκρανία.
Η συμφωνία για τα ορυκτά αναφερόταν στο «σχέδιο νίκης» που είχε παρουσιάσει ο Ζελένσκι
Σύμφωνα με τον Γιούρι Σακ, σύμβουλο του υπουργείου στρατηγικών βιομηχανιών της Ουκρανίας, που μίλησε νωρίτερα στο BBC Radio 4, η συμφωνία για τα ορυκτά ήταν αρχικά ιδέα της Ουκρανίας: «Το συμπεριλάβαμε στο σχέδιο νίκης μας νωρίτερα, το οποίο παρουσιάστηκε από τον πρόεδρό μας στις ΗΠΑ και τους υπόλοιπους εταίρους μας το 2024».
Ερωτηθείς πώς βλέπει τη στροφή προς μια πιο συναλλακτική σχέση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας, ο Σακ τόνισε ότι «παραμένουμε ρεαλιστές».
«Πολύ σύντομα θα συνηθίσουμε τον πολύ ασυνήθιστο χαρακτήρα αυτής της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, δεν είμαστε ένα έθνος τζαμπατζήδων, καταλαβαίνουμε ότι αυτός ο πόλεμος κράτησε τρία χρόνια και έχει έρθει η ώρα να στραφούμε σε μια ελαφρώς διαφορετική αφήγηση».