Αναζήτηση
Μία μήνυση, 373 πολίτες…
Η είδηση που κυκλοφόρησε στις αρχές της εβδομάδας είναι ότι ο σύζυγος μιας γυναίκας θύματος στα Τέμπη, υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά κατά του Πρωθυπουργού, του Χρ. Σταϊκούρα, στελεχών του ΟΣΕ, της Ρυθμιστικής Αρχής των σιδηροδρόμων, αλλά και της εταιρείας security που παρέδωσε τα βίντεο με την εμπορική αμαξοστοιχία, των οποίων η αυθεντικότητα ακόμη διερευνάται. Ποιο είναι το θέμα μας, με τη μήνυση αυτή, η οποία έρχεται να προστεθεί σε σειρά άλλων, που έχουν κατατεθεί; Οτι πλην του συζύγου του θύματος, τη συνυπογράφουν, την (συν)καταθέτουν, άλλοι 372 πολίτες!!!
Τι κατηγορούν τους προαναφερόμενους οι 372 συν ο σύζυγος της θανούσης, πολίτες; Τα ακόλουθα: ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή, σωματική βλάβη από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή, κακουργηματική έκθεση σε κίνδυνο κατά συρροή, κακουργηματική διάσταση των επικίνδυνων παρεμβάσεων στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς με αποτέλεσμα τον θάνατο μεγάλου αριθμού προσώπων, κακουργηματική απιστία κατά του Ελληνικού Δημοσίου, παράβαση καθήκοντος, παρασιώπηση εγκλημάτων, υπόθαλψη εγκληματία και απόπειρα αυτής, καθώς και τα αδικήματα της έκρηξης και του εμπρησμού!!!
…και δύο σενάρια
Κάθισα και διάβασα, εμένα που με βλέπετε με υπομονή, ένα-ένα τα ονόματα, με τις διευθύνσεις των μηνυτών του Κυριάκου, του Σταϊκούρα, και των υπολοίπων. Πλην του συζύγου του θύματος, οι υπόλοιποι είναι από όλη την Ελλάδα!! Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Αλεξανδρούπολη, Κρήτη κ.λπ. Πρόκειται για συγγενείς του θύματος; Κατά πάσα πιθανότητα, για να μην πω βεβαιότητα και παρεξηγηθώ, όχι. Πρόκειται ίσως για συγγενικά πρόσωπα του μηνυτή-συζύγου του θύματος; Ούτε. Τότε;
Εδώ, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές, ότι όλο αυτό το κινεί κάποιος ή κάποιοι. Κι αυτός ο κάποιος ή οι κάποιοι, προφανώς δεν καίγονται να υπάρξει σύντομη δικαστική εκκαθάριση του δυστυχήματος των Τεμπών. Να φτάσει δηλαδή στο δικαστήριο η υπόθεση το γρηγορότερο δυνατό και να καθίσουν στο εδώλιο οι πραγματικοί ένοχοι για το δυστύχημα. Διότι όταν υποβάλλονται τέτοιες μηνύσεις, δύο τινά θα συμβούν. Ή περαιτέρω καθυστέρηση στην παραπομπή της υπόθεσης των Τεμπών σε δίκη ή ο δικαστής που θα ασχοληθεί με τη μήνυση, θα τη θέσει στο αρχείο, ως νόμω αβάσιμη, διότι ας πούμε θα κρίνει ότι κατηγορία για «ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή» κατά του Πρωθυπουργού, αυτοκαταρρίπτεται με το που την ισχυρίζεται κάποιος!
Και ποιο είναι το επόμενο στάδιο, έπειτα από ό,τι και να συμβεί; Κατηγορία για συγκάλυψη.
Ναι, αλλά έτσι δεν γίνεται να προχωρήσει το πράγμα…
Ευθύνες και για τη Λιβύη
Στην ίδια κατηγορία ότι «έτσι δεν γίνεται να προχωρήσει το πράγμα…», λογικά εντάσσεται και το καινούργιο, που επίσης ξεφύτρωσε – από το πουθενά, δε – αυτή την εβδομάδα, και να μου το θυμηθείτε, θα παίξει παράλληλα με τα Τέμπη, και για άγνωστο διάστημα. Αφορά το γνωστό περιστατικό με το τροχαίο δυστύχημα στη Λιβύη το καλοκαίρι του ’23, όταν πούλμαν που μετέφερε ελληνική αποστολή με ανθρωπιστική βοήθεια στον λιβυκό λαό που σπαρασσόταν εκείνη την περίοδο από εμφύλιο, συγκρούστηκε με άλλο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τρεις στρατιωτικοί και δύο πολίτες. Τι κυριάρχησε στις «αποκαλύψεις»; Οι ευθύνες Μητσοτάκη!!! Προσέξτε, για ένα αυτοκινητικό δυστύχημα στη μακρινή Λιβύη, που συνέβη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ευθύνεται ο Μητσοτάκης. Διότι, όπως υποστήριξαν τα ΜΜΕ που έφεραν στο προσκήνιο την υπόθεση (κατά λέξη αντιγράφω), «επί της ουσίας ήταν μια επιχείρηση που αποφασίστηκε από τον Πρωθυπουργό, κυρίως για λόγους επικοινωνίας»!!!
Και πού βασίστηκε αυτή η (βαριά), στα όρια της συκοφαντίας, κατηγορία; Στο ότι ένας από τους στρατιωτικούς που μετείχαν της αποστολής κατέθεσε, επί λέξει, τα ακόλουθα:
«Η αποστολή ξεκάθαρα σε εμένα σήμαινε περισσότερο ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που κατέληξε σε φιάσκο»!!!
Επρεπε να κάτσουμε στ’ αβγά μας
Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει, ότι πριν από κάθε αποστολή, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ο υπουργός Αμυνας, ο Πρωθυπουργός, θα πρέπει να ζητούν την άδεια κάθε στρατιωτικού που μετέχει στην αποστολή, πριν καν αυτή υλοποιηθεί. Και να πραγματοποιείται, μόνο εφόσον συμφωνεί ο κάθε στρατιωτικός. Μιλάμε για τρέλα, δηλαδή. Ασε που παραπέμπει και σε άλλες εποχές, που κανείς μας δεν θέλει να θυμάται…
Και για να έχουμε μια πλήρη εικόνα, του γιατί στείλαμε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λιβύη, τότε, να θυμίσουμε πως σχεδόν ταυτόχρονα η Τουρκία είχε στείλει τρία, όχι ένα, αεροπλάνα με ανθρωπιστική βοήθεια.
Εμείς, απλά κατηγορούμε τον Μητσοτάκη ότι οργάνωσε μια επιχείρηση «κυρίως για λόγους επικοινωνίας», όπως υποστηρίζει κι ο καλός στρατιωτικός τον οποίο επικαλούνται τα ΜΜΕ. Κανονικά θα έπρεπε να κάτσουμε στ’ αβγά μας.
Πραγματικά δεν υπάρχει σωτηρία…
(Το ότι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που κυβέρνησαν τη χώρα, έσπευσαν με ανακοινώσεις να καλύψουν αυτούς τους εξωπραγματικούς ισχυρισμούς, αλήθεια με ξεπερνάει).
Ο αφελληνισμός της Θράκης
Θέλετε ένα πραγματικό, εθνικών διαστάσεων, πρόβλημα που φαίνεται να αναφύεται, και σύντομα θα το βρούμε ως χώρα μπροστά μας; Να σας το εξηγήσω, έτσι όπως το διαπίστωσα, το περασμένο Σαββατοκύριακο, που βρέθηκα για ένα συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη: είναι ο έμμεσος, ραγδαίος όμως, αφελληνισμός της Θράκης! Εδώ και μήνες, Τούρκοι και Βούλγαροι αγοράζουν οτιδήποτε πωλείται σε γη και κτίσμα, στην περιοχή του Εβρου, και αγοράζουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Οι Βούλγαροι ελεύθερα ως ευρωπαίοι πολίτες πλέον, οι Τούρκοι, μέσω εταιρειών με ξένα, εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης κεφάλαια, με μία πολύ απλή εγγραφή στο Επιμελητήριο του Εβρου και με την έκδοση ενός ΑΦΜ, αγοράζουν τα πάντα! Δεν υπάρχει ερείπιο, «χρέπι» κατά το κοινώς λεγόμενο, που να μην αγοράζεται. Στον κεντρικότερο δρόμο της Αλεξανδρούπολης, τη λεωφόρο Δημοκρατίας, τα real estate γραφεία θυμίζουν Λονδίνο! Ολες οι γνωστές εταιρείες έχουν ανοίξει υποκαταστήματα εκεί. Και σφύζουν από κόσμο, Βούλγαρους και Τούρκους, που αναζητούν ό,τι μπορεί να πουληθεί. Οι τιμές δε, όπως μου είπαν, για διαμερίσματα, συγκρίνονται με τιμές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Αλλά αυτό δεν πτοεί κανέναν από τους υποψήφιους αγοραστές, γιατί προφανώς λεφτά υπάρχουν. Στην Αλεξανδρούπολη, τα αυτοκίνητα με τουρκικές πινακίδες κυκλοφορίας είναι περισσότερα από τα ελληνικά, και στα εστιατόρια, η πλειονότητα των πελατών είναι Τούρκοι.
Αν ενδιαφέρεται κάποιος από την κυβέρνηση, ας ρίξει μια ματιά. Πριν να είναι πολύ αργά…
Μυθιστόρημα
Το βιβλίο που θα εισηγηθώ για σήμερα, έχει μια βαθιά συναισθηματική αξία για μένα, γιατί με τον συγγραφέα του, τον πολύπειρο πολιτικό, Κώστα Σκανδαλίδη, μας συνδέει μια σχέση ζωής, που μετράει κάτι περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Είναι ο «νυν και αεί» φίλος μου, όπως και εκείνος αρέσκεται να χαρακτηρίζει εμένα, επειδή πρόκειται για μια φιλία που δοκιμάστηκε στον χρόνο, και άντεξε. Ο Κώστας, που έχει στο βιογραφικό του μια σειρά πολιτικά βιβλία (μερικά από τα οποία και εξαιρετικά προφητικά, όπως το Meta), ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που τιμήθηκε, και τίμησε μερικές από τις πιο κρίσιμες θέσεις στον δημόσιο τομέα, αυτή τη φορά δοκιμάζει την τύχη του στη λογοτεχνία. Με ένα μυθιστόρημα, καθαρά αυτοβιογραφικό. Τιτλοφορείται «Το βιολί του παπα-Γιώργη», και στην ουσία πρόκειται για μια «συνομιλία» με τον πατέρα του, παπα-Γιώργη Σκανδαλίδη, άνθρωπο με πλούσια κοινωνική δράση στην Κω όπου ιερουργούσε. Και που τις ελεύθερες ώρες του, καλλιεργούσε το ταλέντο του στη μουσική. Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, και θα κάνει επίσημη «πρώτη» την προσεχή Τετάρτη, το απόγευμα, στην Παλαιά Βουλή. Για τον συγγραφέα-πολιτικό θα μιλήσουν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Χρήστος Χωμενίδης, ο Λευτέρης Κουσούλης, και – ω της εκπλήξεως – ο μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, Γαβριήλ. Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει ο ηθοποιός Χρήστος Φωτίδης.
