Στην αρχαία Ελλάδα ο δεύτερος πλους άρχιζε όταν έπεφτε ο άνεμος και οι κωπηλάτες αναλάμβαναν από τα πανιά την πρόωση του πλοίου.
Η ευκαιρία του δεύτερου πλου δίνεται στην κυβέρνηση από την τεκτονική αλλαγή που έχει προκαλέσει η διοίκηση Τραμπ. Η απόσυρση της αμερικανικής εξισορρόπησης από την ελληνοτουρκική διαπάλη επιβάλλει πλέον το όραμα σε μια κυβέρνηση που κατέχει τη στρατηγική αντίληψη και την τεχνοκρατική επάρκεια να το υλοποιήσει.
Ποια είναι τα κυρίαρχα στοιχεία αυτού του οράματος;
Η κινητοποίηση εθνικών πόρων βάσει εθνικού σχεδίου, σε αντίθεση με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ώστε η χώρα να δημιουργήσει μια αποτρεπτική ισχύ που δεν θα βασίζεται στον αμερικανικό παράγοντα. Εθνικών πόρων που όμως, επειδή θα μοχλεύουν την ανάδυση της ΕΕ ως συλλογικού παρόχου ασφαλείας, θα είναι σε θέση να εξασφαλίσουν την εδαφική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας καθώς και την ανεμπόδιστη χρήση των κοινών αγαθών που κατοχυρώνει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας.
Αναφέρουμε τρεις ενέργειες που θα συνθέτουν ένα τέτοιο υλοποιήσιμο όραμα:
Την κεφαλαιουχική ενίσχυση των υπό δημόσιο έλεγχο επιχειρήσεων αμυντικής βιομηχανίας. Ωστε η ελληνική αμυντική βιομηχανία να είναι σε θέση να συμμετάσχει με αξιώσεις στην επικείμενη ενοποίηση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
Την εκμετάλλευση του όποιου δημοσιονομικού χώρου προκύψει για την ενίσχυση του Στρατού Ξηράς. Το αεροναυτικό σενάριο εμπλοκής Ιμια+ πέθανε όταν ο πρόεδρος Τραμπ αμφισβήτησε την εδαφική κυριαρχία της νατοϊκής Δανίας. Δεν μπορεί η χώρα πλέον να βασιστεί στον 6ο Στόλο για να βάλει ταβάνι στις τουρκικές επιδιώξεις. Παράλληλα, την άμεση υιοθέτηση της υποχρεωτικής θητείας των γυναικών. Ενας ενισχυμένος Στρατός Ξηράς θα έχει την αντοχή να εκμεταλλευτεί, σε περίπτωση σύρραξης, την υποστήριξη της ΕΕ, τύπου Ουκρανίας, σε πολεμικό υλικό.
Την κατεπείγουσα χρηματοδότηση των ερευνητικών κέντρων, που δεν ταλανίζονται από τις αγκυλώσεις του άρθρου 16, σε πεδία αμυντικού ενδιαφέροντος, με την προκήρυξη εκατοντάδων νέων θέσεων και την ικανότητα παροχής ικανοποιητικών μισθολογικών απολαβών. Κύρια προτεραιότητα είναι η χώρα να ενισχύσει την έρευνα και καινοτομία σε τομείς όπως η αεροδιαστημική προσελκύοντας τη διαρροή ελληνικών εγκεφάλων που θα προκαλέσουν οι πολιτικές Τραμπ στο αμερικανικό πανεπιστημιακό και ερευνητικό οικοσύστημα. Διότι η σώρευση εγκεφάλων αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του στρατηγικού, διακρατικού ανταγωνισμού (βλ. Remco Zwetsloot, Winning the tech talent competition, CSIS, 2021). Ενδεικτικά του τι απαιτείται αναφέρουμε ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση επιστήμονές μας στις ΗΠΑ απαιτούν μεταξύ 4.000 και 7.500 ευρώ προ φόρων μηνιαία αμοιβή, και άνω του μισού εκατομμυρίου ευρώ ετήσιο ερευνητικό προϋπολογισμό, για να επιστρέψουν στην Ελλάδα (βλ. Greek Academic Diaspora Survey, Deon Policy Institute, 2025). Ας προσαρμοστούν οι μισθολογικές κλίμακες με βάση τη διεθνή κατάταξη των επιστημόνων της διασποράς σε τομείς αιχμής για την εθνική άμυνα.
Σε τελευταία ανάλυση η όποια αντιπολίτευση πάντα θα μπορεί να πλειοδοτήσει σε υποσχέσεις για παροχές από την όποια κυβέρνηση. Με τη διατύπωση και την υλοποίηση όμως ενός τέτοιου οράματος, σε αυτή την περίοδο του ακραίου γεωπολιτικού κινδύνου, η αντιπολίτευση δεν θα μπορέσει παρά να συνταχθεί με την κυβέρνηση. Διότι στον ακραίο κίνδυνο η καλή πολιτική επιβραβεύεται πολιτικά (good policy is good politics).