Μέχρι και αναμενόμενο μπορείς να το πεις. Οτι η πρόεδρος του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών, η κυρία Καρυστιανού, θα υπέκυπτε στον πειρασμό να ασχοληθεί με τη δρώσα πολιτική. Οι εμφανίσεις της στα Μέσα, και ειδικά στα social, αποπνέουν εκείνη τη χαρακτηριστική, πολλές φορές ξύλινη, γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί και η οποία γενικώς μας απωθεί. Η συμπαθής κατά τα άλλα κυρία όμως, στη σπουδή της να τοποθετηθεί πολιτικά για πράγματα που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της χώρας και παρακινούμενη προφανώς από την αδήριτη ανάγκη να είναι παρούσα στις εξελίξεις, διαπράττει λάθη, και δη παιδαριώδη. Που ακυρώνουν την ουσία της παρέμβασής της.
Παράδειγμα τελευταίο, με αφορμή το «κόλπο γκρόσο» με την απαίτηση/αίτημα του Χρ. Τριαντόπουλου να κριθεί απευθείας από το Δικαστικό Συμβούλιο και εν συνεχεία, εφόσον αυτό απαντήσει καταφατικά στις ευθύνες του, να πάρει τον δρόμο για το Ειδικό Δικαστήριο. Με δύσκολα υποκρυπτόμενη οργή και εμφανώς ειρωνική διάθεση, η κυρία πρόεδρος δήλωσε σχετικά: «Ναι! Να δικαστεί από το Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, την ηγεσία του οποίου διόρισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη!».
…που δείχνουν αυτονόμηση
Μάλιστα. Τι έχουμε εδώ; Πρώτον, πλήρη άγνοια του πώς λειτουργεί το σύστημα. Οτι ο Τριαντόπουλος, ακόμη και αν λειτουργούσε η Προανακριτική Επιτροπή, σε Δικαστικό Συμβούλιο θα παραπεμπόταν, πριν οδηγηθεί – με απόφαση του Συμβουλίου – ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου.
Δεύτερον, το Δικαστικό Συμβούλιο δεν το ελέγχει η κυβέρνηση. Ούτε απευθείας ούτε μέσω της διορισμένης από την ίδια ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Το Δικαστικό Συμβούλιο δεν συγκροτείται ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία.
Τρίτον, το Δικαστικό Συμβούλιο δεν δικάζει. Το Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο συγκροτείται από αρεοπαγίτες, είναι αυτό που δικάζει κάποιον που παραπέμπεται ενώπιόν του. Εκεί όντως προεδρεύει ο/η πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ασκεί καθήκοντα εισαγγελέα ο/η εισαγγελέας του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Αυτά (που προανέφερα) θα μπορούσε άνετα να τα είχε αποφύγει η κυρία πρόεδρος Καρυστιανού, αν εξακολουθούσε να παίρνει τα «φώτα» από την πρόεδρο Ζωή. Αλλά έχω την εντύπωση ότι τελευταία αυτονομήθηκε…
Σύγκρουση ενδιαφέροντος
Της αυτονομίας είχε προϋπάρξει, πληροφορήθηκα εσχάτως, σύγκρουση… ενδιαφέροντος! Δεν ομιλώ περί σύγκρουσης «συμφερόντων», διότι ο όρος είναι απαξιωτικός για μια τέτοια υπόθεση και επίσης δεν ξέρω και αν απηχεί το μέγεθος, όπως και το είδος, της διαφοράς. Κι επειδή δεν θέλω να αδικήσω καμία εκ των δύο ερίτιμων κυριών, υιοθετώ τον όρο «σύγκρουση ενδιαφέροντος» και εξηγώ πάραυτα, πριν προκληθούν παρεξηγήσεις, και δεν το θέλω.
Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες αυτές, στη σχέση των κυριών προέδρων επήλθε μια… ψυχρανσία, όπως έλεγε και ο… Ζήκος (ο κινηματογραφικός ήρωας, όχι ο… άλλος που ξέρετε!), με αφορμή το μεγάλο συλλαλητήριο της 28ης Φεβρουαρίου για την επέτειο των δύο ετών από το δυστύχημα των Τεμπών. Η… ψυχρανσία (εκεί εγώ…) επήλθε διότι η πρόεδρος Ζωή εκδήλωσε, λέει, ζωηρό ενδιαφέρον να απευθυνθεί από την κεντρική εξέδρα στο συγκεντρωμένο πλήθος. Πλην όμως η πρόεδρος Καρυστιανού δεν υιοθέτησε το σχετικό αίτημα – πρόταση και επεφύλαξε αυτό τον ρόλο για τον εαυτό της. Το σκεπτικό που προβλήθηκε ήταν πως τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου δεν επιθυμούσαν την κομματικοποίηση της συγκέντρωσης και κάπως έτσι επήλθε – ως φυσική συνέπεια – μια ευδιάκριτη ψυχρότης μεταξύ των δύο κυριών.
Τα αποτελέσματα τα είδαμε στη δήλωση της κυρίας προέδρου των συγγενών, στη δήλωση για την παραπομπή Τριαντόπουλου που προαναφέρω…
Το παρελθόν φυγείν αδύνατον!
Σε ό,τι αφορά τώρα τα της υποθέσεως αυτής, έχω να παρατηρήσω ότι το παρελθόν φυγείν αδύνατον! Διότι κοίτα τώρα να δεις τι ανακάλυψαν αυτοί οι (παλιο)πασόκοι στα social media του προέδρου Κυριάκου. Οτι τον Φεβρουάριο του 2018 η κυβέρνηση Τσίπρα ψαχνόταν να κλείσει την Προανακριτική για τη Novartis προκειμένου να μην υποχρεωθεί να εμφανίσει ενώπιον της Επιτροπής εκείνους που είχαν στήσει τη σκευωρία κατά των δέκα πολιτικών προσωπικοτήτων τής τότε αντιπολίτευσης. «Μην τολμήσετε να κλείσετε την Προανακριτική Επιτροπή χωρίς να έρθουν όλα στο φως», είχε προειδοποιήσει αυστηρά τους συριζαίους ο πρόεδρος Κυριάκος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και σήμερα, ακριβώς επτά χρόνια μετά, κατηγορείται ότι κάνει ακριβώς το ίδιο! Κλείνει την Προανακριτική, ύστερα από μόλις μία ημέρα ύπαρξης, και στέλνει τον φουκαρά τον Τριαντόπουλο σε Δικαστικό Συμβούλιο, με το εύσημο ότι είναι και… «γενναίος». Γιατί το κάνει αυτό; Διότι αν λειτουργούσε η Προανακριτική, λένε οι πασόκοι, πιθανόν το πράγμα να έμπλεκε πολύ. Να καλούνταν ο Γεραπετρίτης με τον Σκέρτσο ως παραλήπτες του γνωστού mail Τριαντόπουλου και στο τέλος της ημέρας και ο ίδιος, ως προϊστάμενος Τριαντόπουλου…
Για à la carte μεταχείριση των θεσμών κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ τον πρόεδρο Κυριάκο, και αν το δεις ψυχρά το πράγμα, το «άλλα λέω πριν και άλλα λέω τώρα» δεν είναι και υπόδειγμα ορθής πολιτικής πρακτικής…
Θύμα στην αρένα
Ο Τριαντόπουλος, του Τριαντόπουλου, τον Τριαντόπουλο. Το μπάζωμα, του μπαζώματος, το μπάζωμα. Το ξεμπάζωμα, του ξεμπαζώματος, το ξεμπάζωμα. Πώς γίνεται μια ολόκληρη κυβέρνηση να έχει πέσει σε τέτοιο «λούκι» και να μην μπορεί να βγάλει το κεφάλι έξω, είναι πραγματικά να απορείς!
Αντί να τοποθετηθεί το δυστύχημα των Τεμπών στη σωστή του βάση, κυβέρνηση και αντιπολίτευση (αυτή, τη δουλειά της κάνει) ασχολούνται με το παρεπόμενο της σύγκρουσης, που είναι η έκρηξη ΜΕΤΑ τη σύγκρουση, και όσα ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες στον χώρο, ΜΕΤΑ, επαναλαμβάνω, τη σύγκρουση των δύο τρένων. Αυτό όμως είναι το κυρίαρχο σε αυτό το τρομερό γεγονός; Οχι.
Το κυρίαρχο είναι α) το ανθρώπινο λάθος και ο ωχαδερφισμός σε συνδυασμό με το αξιολύπητο της εικόνας του ελληνικού κράτους, β) ο ρόλος της διαπλοκής στη μη ύπαρξη της τηλεδιοίκησης και γ) οι διαχρονικές πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση των σιδηροδρόμων.
Το γεγονός ότι δεν ασχολείται κανείς με όλα αυτά, αλλά μόνο με αυτόν τον κακομοίρη τον Τριαντόπουλο, λες και πρόκειται γι’ αυτόν που έβαλε τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή και επιπλέον τα οδήγησε ο ίδιος στη σύγκρουση, εμένα πια με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάπου εκεί πίσω από τις κλειστές πόρτες αποφασίστηκε να ριχτεί στην αρένα ένα θύμα για να γλιτώσουν όλοι οι υπόλοιποι ηθικοί αυτουργοί στο έγκλημα!
Αλλη εξήγηση δεν μπορώ να δω με αυτόν τον καταιγισμό «πληροφόρησης» για τον υφυπουργό Τριαντόπουλο. Αλήθεια το λέω.
Δημοσκοπικά καμπανάκια
Με αυτά και με εκείνα, η Νέα Δημοκρατία όμως χάνει δυνάμεις, ο πρόεδρος Κυριάκος αναλώνει πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο και, το κυριότερο, δεν κάνει τίποτε για να ανατρέψει την κατάσταση. Μοιάζει αποπροσανατολισμένος. Φωνάζουν οι δημοσκοπήσεις από μακριά, μήπως και αντιληφθεί την καταιγίδα που έρχεται, πλην όμως δεν…
Παράδειγμα από δημοσκόπηση προχθεσινή της εταιρείας ALCO του Κώστα Παναγόπουλου, που, όσο να πεις, δεν είναι και εξ εκείνων που διάκεινται εχθρικά προς την κυβέρνηση: μόλις το 25% των πολιτών που ρωτήθηκαν κατά την έρευνα θα ήθελε με την ψήφο του να δώσει μία νέα ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία, εάν και εφόσον προκηρύσσονταν εκλογές!!!
Αυτά. Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω…