Από τις ειδήσεις μαθαίνουμε πως βρισκόμαστε πια στην άνοιξη – η οποία, παρεμπιπτόντως, φέτος (προφανώς λόγω κλιματικής κρίσης) δεν περίμενε την εαρινή ισημερία και ήρθε νωρίτερα. Είναι μια αδιάφορη είδηση ανάμεσα στις δεκάδες (καθόλου αδιάφορες) που καταγράφουν ένα δύσκολο παρόν (και δυστοπικό μέλλον): Προανακριτική, Τέμπη, διπλή αυτοκτονία στου Ζωγράφου, παρασύρσεις πεζών και μηχανών, φυλάκιση Ιμάμογλου, κηδεία θυμάτων στη Βόρεια Μακεδονία, πόλεμος στην Ουκρανία, στη Γάζα, πληροφορίες για διάλυση του ομοσπονδιακού υπουργείου Παιδείας των ΗΠΑ, επιβολή δασμών από την Αμερική και πιθανές συνέπειες (και) στην ελληνική οινοπαραγωγή και εν γένει οικονομία…

Το ότι «η άνοιξη μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ, να την προϋπαντήσουμε, παιδιά, στην εξοχή» δεν θα ήταν είδηση αν δεν είχαμε ανάγκη να πληροφορηθούμε κάτι όχι δυσάρεστο. Για την ακρίβεια, θα ήταν περιττή, αν είχαμε ανοιχτά τα αφτιά και τα μάτια.

Γιατί θα το ξέραμε, θα είχαμε ακούσει το κελάηδισμα του κότσυφα από το μπαλκόνι ή τον φωταγωγό. Θα είχαμε μυρίσει τις νεραντζιές που άνθισαν. Θα είχαμε δει, εβδομάδες πριν, τα κίτρινα λουλούδια στις (ελάχιστες) γωνιές της πόλης που δεν καλύπτει το τσιμέντο – ακόμα και στις σχισμές των πεζοδρομίων. Θα είχαμε παρατηρήσει τις ανθισμένες παπαρούνες και τις χελώνες που ξύπνησαν από τη χειμερία νάρκη και βολτάρουν στους λόφους.

Αλλά όλα αυτά είναι ήχοι, εικόνες και μυρωδιές που, μέσα στην τρεχάλα μας, δεν προσέχουμε καν. Και δεν είναι ότι δεν γνωρίζουμε πόσο σημαντικά είναι για την αποσυμπίεση, για την ισορροπία μας. Το ξέρουμε. Και συνεχώς επιβεβαιώνεται. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε χθες στην «Guardian», το 94% των Βρετανών δηλώνει πως αισθάνεται ευτυχισμένο βλέποντας τα ανθισμένα δέντρα. Το 80% των εργαζομένων αισθάνεται πολύ πιο θετικό και αποδοτικό όταν στο διάλειμμά του από τη δουλειά «κατεβάζει τα μολύβια», κλείνει οθόνες και βγαίνει έξω. Παρ’ όλα αυτά, μόνο το 10% παραδέχεται ότι πηγαίνει μια σύντομη βόλτα ή κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από τα δέντρα. Μολονότι είναι κάτι που δεν κοστίζει τίποτα.

Τελευταία Νέα