Μία από τις πρώτες ενέργειες του Τραμπ, όταν κάθισε στο προεδρικό γραφείο και παρήγγειλε την Coca-Cola του, ήταν να στείλει στρατό στο κυνήγι παράνομων μεταναστών. Και πράγματι, είδαμε εντυπωσιακές, κινηματογραφικές εικόνες από τις νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ. Σιδερόφραχτοι άνδρες να εισβάλλουν σε χαμόσπιτα και να βγάζουν έξω άνδρες με βερμούδα και σαγιονάρες. Λίγες μέρες μετά, άρχισαν να εμφανίζονται στο TikTok τα πρώτα βίντεο με τα οποία ευυπόληπτοι αμερικανοί πολίτες, ανάμεσά τους αρκετοί ψηφοφόροι του Τραμπ, έλεγαν ότι δεν έχουν άνθρωπο για να πλύνει τα πιάτα και να μαζέψει τα χόρτα από τον κήπο. Θα μπορούσαν να εμφανιστούν και άλλοι, ας πούμε εστιάτορες ή αγρότες, απλώς θα ήταν κομμάτι δύσκολο να παραπονεθούν για την απώλεια εργατικών χεριών που απασχολούσαν παρανόμως.

Και να, τώρα στήνονται, οι κάμερες, απέναντι από τον Μάκη Βορίδη. Ως νέος υπουργός Μετανάστευσης ακύρωσε τροπολογία του προκατόχου του με την οποία χορηγούνταν παράταση στις άδειες παραμονής περίπου 1.000 μεταναστών που απασχολούνται κυρίως στον αγροτικό τομέα. Η παράταση είχε δοθεί προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να συγκεντρώσουν δικαιολογητικά, έγγραφα από τις χώρες προέλευσης κ.λπ. Κοινώς το μέτρο δεν αφορά παράνομους μετανάστες, αλλά εργαζομένους που είναι νόμιμα στη χώρα, έστω και υπό καθεστώς προσωρινής διαμονής. Τι πρόκειται να συμβεί στην πράξη; Απλό είναι. Πρώτον, κανένας δεν θα μαζέψει τα μπογαλάκια για την πατρίδα του επειδή ο Βορίδης δεν του παρέτεινε την άδεια διαμονής. Θα μείνει και θα εργάζεται παρανόμως. Δεύτερον, αν οι Αρχές καταφέρνουν και μαζέψουν μερικούς προς απέλαση, η αγροτική παραγωγή θα στερηθεί εργατικά χέρια σε μια εποχή που αρκετοί από τους νόμιμους μετανάστες μετακινούνται στην Ιταλία για καλύτερα μεροκάματα. Αλλωστε το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης δεν βρίσκεται στα χωράφια. Εκεί απορροφάται από τη γη. Αλλού είναι το πρόβλημα, στις ροές. Αλλά για την ανάσχεσή τους δεν μπορείς να πεις πολλά από το βήμα της Βουλής. Λες μόνο κάτι λίγα έξω από τη σύνοδο κορυφής και ελπίζεις να τα βρουν ικανοποιητικά πίσω στην πατρίδα.

Η πρόσληψη του σεκιουριτά

Ας κάνουμε μια υπόθεση που μπορεί και να συναντηθεί με την πραγματικότητα. Ο Ιμάμογλου οδηγείται στη φυλακή και μάλιστα βλέπουμε φωτογραφίες του με τη φόρμα των κρατουμένων. Και του φορτώνουν στην πλάτη τον μισό ποινικό κώδικα με μπόνους την κατηγορία περί εσχάτης προδοσίας για συνεργασία με τους Κούρδους. Τι νομίζετε ότι θα συμβεί σε διεθνές επίπεδο; Απλό. Απολύτως τίποτα. Προσέξατε την αντίδραση των ΗΠΑ; Ηταν περίπου έτσι: «Καλό είναι αυτά τα πράγματα να μη συμβαίνουν, αλλά εμείς δεν παρεμβαίνουμε στα εσωτερικά άλλων χωρών». Και ίσως ο Τραμπ να τηλεφώνησε στον Ερντογάν μεταφέροντας απεριόριστο σεβασμό και τα χαιρετίσματα του Μασκ. Οι Βρυξέλλες προβληματίστηκαν. Ομως πάντα αυτό δεν συμβαίνει; Η Ευρώπη προβληματίζεται, αγχώνεται και κάνει ομαδική ψυχοθεραπεία γύρω από μεγάλο τραπέζι. Δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με τον Ερντογάν πάνω στον μηχανισμό ασφαλείας.

Η διπλή υποκρισία

Νομίζω ότι διαθέτουμε περισσότερους συνταγματολόγους από σεισμολόγους. Συνεπώς μπορείτε να βρείτε έναν που ταιριάζει στην πολιτική σας αισθητική και να φορέσετε την άποψή του για την Προανακριτική και τον Τριαντόπουλο. Εγώ αυτό που γνωρίζω είναι ότι, παρά τα όσα λέγονται, στην εγχώρια πολιτική πάντα ο σκοπός προηγείται έναντι της θεσμικής τάξης. Τι έχουμε εδώ; Την κυβέρνηση που κάνει μία ντρίμπλα προκειμένου να ξεφύγει από τη βάσανο του καθημερινού μαστιγώματος. Και την αντιπολίτευση που έχασε τη σκηνή πάνω στην οποία θα ανέβαζε τη δική της παράσταση. Και οι δύο πλευρές προσέγγισαν την Προανακριτική μέσα από το πρίσμα σκοπιμότητας και χωρίς την παραμικρή σημασία στη θεσμική τάξη. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Εχουμε δύο συγκρουόμενες σκοπιμότητες που επενδύονται με θεσμική επίφαση. Και απλώς επικρατεί ο ισχυρότερος μεταξύ δύο υποκριτών.