Στο μακρινό 1980, που κυβερνούσε η ΝουΔου υπό τον ευπρεπή και ευπατρίδη Γεώργιο Ράλλη, η τότε κυβέρνηση προ του φοβερού κινδύνου που αντιπροσώπευε κατά τις θεωρίες συνωμοσίας της εποχής η έλευση των πασόκων στην εξουσία, αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα για την ανακοπή του κύματος. Υπουργός Συντονισμού (κάτι σαν Οικονομίας και Οικονομικών μαζί) ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο πατέρας του Κυριάκου. Διαπιστώνοντας λοιπόν η κυβέρνηση Ράλλη, με τους πρωτόγονους τρόπους μέτρησης της κοινής γνώμης που χρησιμοποιούνταν τότε, ότι η μεγάλη δύναμη του ΠΑΣΟΚ είναι μεταξύ του αγροτικού κόσμου, αποφάσισε να δώσει οικονομική ενίσχυση 5.000 δραχμών σε κάθε αγρότη! Το πράγμα έλαβε διαστάσεις πολιτικής κίνησης μείζονος σημασίας, καθώς όλοι (στην κυβέρνηση) πίστευαν ότι οι αγρότες, με το που θα έβαζαν το πεντοχίλιαρο στην τσέπη, θα γυρνούσαν την πλάτη στον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ του. Λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του ’81, αποδείχθηκε το (μεγάλο) λάθος: το ΠΑΣΟΚ σάρωσε με 48%, και σε ορισμένους αγροτικούς νομούς, όπως της Ηλείας, για παράδειγμα, τα ποσοστά ξεπέρασαν και το 60%!

Επιμύθιο: αν στην κυβέρνηση πιστεύει κάποιος ότι με την αύξηση του κατώτατου μισθού, κατά 50 ευρώ, θα γυρίσει το κλίμα υπέρ της, νομίζω ότι πριν από όλα, πρέπει να γυρίσει πλευρό. Θα πιαστεί…

«Ναυτία» στην Ερυθρά Θάλασσα

Ακουσα χθες τον Θάνο Πλεύρη, στα Παραπολιτικά, να εκθειάζει αυτά τα παλικάρια της σχολής υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, που φώναζαν αυτό το σύνθημα κατά της Τουρκίας. Και είπε ο Πλεύρης ακόμη στη συνομιλήτριά του Νίκη Λυμπεράκη ότι «τέτοιους θέλει» για να στελεχώσουν τις καινούργιες φρεγάτες. Μπράβο, θα πω, στον (πρώην) υπουργό. Ειδικά για την επισήμανση «καινούργιες» φρεγάτες. Γιατί αν θυμάμαι καλά τις παλιές στελέχωναν παλαιότεροι απόφοιτοι της ίδιας σχολής, οι οποίοι, όχι μόνο δεν ήθελαν να ταξιδέψουν στην Ερυθρά Θάλασσα για να ενταχθούν στη διεθνή δύναμη που προστατεύει τη ναυσιπλοΐα στην περιοχή, αλλά δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενθουσιασμό για να μπορέσει να στελεχωθεί η πρώτη φρεγάτα που εστάλη. Διάφοροι κακεντρεχείς – όχι εγώ – είχαν αποδώσει  σχεδόν οργανωμένη άρνηση στον φόβο, εκτίμηση την οποία απορρίπτω, διαρρήδην.

Δεν το έκαναν από φόβο, αλλά γιατί στην Ερυθρά Θάλασσα δεν υπάρχουν Τούρκοι, παρά μόνο μερικοί ξυπόλητοι αντάρτες Χούθι. Οπότε αντέδρασαν διότι δεν ήταν στα κυβικά τους οι «απέναντι», απλά…

Νταηλίκια

Γελάτε; Μη γελάτε. Διότι σε όλη αυτή την ανοησία που έγινε στην παρέλαση, και έσπευσαν να την επικροτήσουν πολλοί και διάφοροι (της κυρίας Λατινοπούλου συμπεριλαμβανομένης), υπάρχει μια πραγματικότητα, την οποία ουδείς πρέπει να παραγνωρίζει. Το ηθικό του στρατεύματος δεν διατηρείται σε υψηλά επίπεδα με συνθήματα. Συνθήματα φωνάζουν και στα γήπεδα. Το υψηλό ηθικό καλλιεργείται, διατηρείται και αυξάνει, όταν οι στρατοί εκπαιδεύονται σωστά, αφομοιώνουν απολύτως την εκπαίδευση, και διατηρούνται σε εγρήγορση για να προσφέρουν επί του πεδίου ό,τι σπούδασαν στα θρανία.

Τα υπόλοιπα θυμίζουν τον Ζήκο στη γνωστή ταινία «Της κακομοίρας», που φωνάζει στον Ρίζο «μαλώνεις ρε, μαλώνεις; Πες ότι μαλώνεις ρε, να πεθάνεις τώρα». Κι όταν ο άλλος του απαντάει «μαλώνω ρε, μαλώνω», ο Ζήκος που έχει βάλει την κυρα-Δέσποινα υποτίθεται για να τον συγκρατεί, του απαντάει «μαλώνεις, ε; Ε, τότε δεν μαλώνω εγώ». Κι ύστερα γυρίζει στους υπόλοιπους που είναι παρόντες στη σκηνή και τους λέει «του την έσκασα, τον εξευτέλισα»!

Με φοβίζουν εμένα αυτά τα νταηλίκια. Και περισσότερο με φοβίζει, όταν υπάρχουν κάποιοι που τα χειροκροτούν…

(Φαντάζομαι ότι ο υπουργός κ. Δένδιας δεν θα μείνει στα λόγια με τον πειθαρχικό έλεγχο των υπαξιωματικών. Επίσης, επειδή και προ μηνών είχε διατάξει έναν πειθαρχικό έλεγχο για κάτι ικάρους που έκαναν τους μάγκες στην Αγια-Σοφιά, ποιο ακριβώς ήταν το αποτέλεσμα του πειθαρχικού ελέγχου;)

Σύγχυση με την υπόθεση των Τεμπών

Και η ζωή με τα Τέμπη, και όλη αυτή τη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί σχετικά με το τι ακριβώς – τι πραγματικά – συμβαίνει, συνεχίζεται αδιάλειπτα. Χθες, είχαμε νέα παρέμβαση της προέδρου του συλλόγου συγγενών θυμάτων του δυστυχήματος, της κυρίας Καρυστιανού. «Ασφυκτιούμε» υπογράμμισε στη νέα της ανάρτηση, και όπως εξήγησε, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι καταστρατηγείται το κράτος Δικαίου. Μαζεύω όλη μου τη σοβαρότητα και όλο μου τον σεβασμό για τους συγγενείς των θυμάτων, και ψάχνω να βρω κι εγώ, τι έχει προκύψει πάλι, και προκαλεί την έκρηξη της προέδρου. Διαπιστώνω τα ακόλουθα, τα οποία και παραθέτω: η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, η κυρία Αδειλίνη, αποφασίζει να απαλλάξει από την υπόθεση την κυρία Αποστολάκη, εποπτεύουσα των ανακρίσεων και των ερευνών του δυστυχήματος, εξαιτίας του γεγονότος ότι η γυναίκα έχασε το παιδί της, τον Βασ. Καλογήρου, και εξ αυτού του λόγου απέχει καιρό από τα καθήκοντά της. Η κυρία Αδειλίνη, διορίζει στη θέση της κυρίας Αποστολάκη, τον αντεισαγγελέα Εφετών Λάρισας κύριο Λάμπρο Τσόγκα. Γιατί το κάνει αυτό; Διότι πρέπει να ολοκληρωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται η έρευνα, ώστε κάποια στιγμή να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο.

Δίψα για νέες συγκεντρώσεις

Γιατί τον κ. Τσόγκα και όχι οιονδήποτε άλλο; Διότι είναι ο αρχαιότερος εισαγγελέας στη Λάρισα, και εξ αυτού του λόγου, τον διορίζει μέχρι πέρατος των ανακρίσεων, και της κύριας έρευνας. Αυτή είναι η καταστρατήγηση του κράτους Δικαίου. Περί τις 7.000 ακόλουθοι της κυρίας Καρυστιανού στο Facebook, άσχετοι οι περισσότεροι με το θέμα, της κάνουν like και αρκετοί εξ αυτών της ζητούν να κάνει κάλεσμα για νέες συγκεντρώσεις. Θέλουν «κάθε μέρα στον δρόμο», όπως της γράφουν. Αλλοι δίνουν ραντεβού στην πανελλαδική απεργία της 9ης Απριλίου. Και μια ενθουσιώδης κυρία, της γράφει: «Καλή λευτεριά Καπετάνισσα, ο λαός είναι μαζί σου»!!!

Από σεμνότητα φαντάζομαι η «καπετάνισσα» δεν απαντάει σε κανένα από τα σχόλια των οπαδών-ακολούθων, αλλά εμένα δεν μου βγάζεις από το μυαλό ότι έχει μπλέξει πολύ το πράγμα με αυτή την ιστορία. Ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε, αυτή είναι η αίσθησή μου…

Κοινά ψηφοδέλτια

Τα δε κόμματα της Κεντροαριστεράς είναι εντελώς αλλού ‘ντ’ αλλού! Ο,τι θυμούνται χαίρονται, κι ό,τι χαίρονται, θυμούνται. Εκείνος ο φουκαράς ο Φάμελλος, που καταλαβαίνει ότι μετράει μέρες στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (όνειρο ήταν και πάει, μην τον ξυπνάτε μόνο), εισηγήθηκε με κάθε σοβαρότητα τη συγκρότηση… κοινών ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα πριν από την προκήρυξη των εκλογών, όποτε και αν αυτές πραγματοποιηθούν! Με κάθε σοβαρότητα, λέμε. Οπότε το πρώτο που σκέφτεσαι είναι ότι ο άνθρωπος, όντας εκτός τόπου και χρόνου, έχει από τη μια την ανάσα του Πολάκη στον σβέρκο, κι από την άλλη τη θαμπή εικόνα του Τσίπρα, να έρχεται από μακριά, οπότε σου λέει, άσε να κάνω μια πρόταση για κοινά ψηφοδέλτια με το ΠΑΣΟΚ, μήπως και τους κόψω τον δρόμο. Το δυστύχημα (γι’ αυτόν) είναι ότι εκείνος ο Ανδρουλάκης, όχι μόνο δεν τσίμπησε, αλλά του το ξέκοψε με τη μια, χθες στο Οpen.

Δεν υπάρχει σωτηρία, βρε Σωκράτη. Ασ’ το να πάει, άσ’ το.

Τελευταία Νέα