Η κράτηση του Εκρέμ Ιμάμογλου πυροδότησε παραλληλισμούς της υπόθεσής του με εκείνη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τη δεκαετία του 1990, όταν και εκείνος είχε γίνει στόχος του κράτους.

Μόνο που τώρα ο Ερντογάν είναι το κράτος και ο Ιμάμογλου ο κύριος πολιτικός του αντίπαλος τον οποίο προσπαθεί να εξοντώσει εκμεταλλευόμενος τη γεωπολιτική συγκυρία.

Οι πολιτικοί αντίπαλοι του τούρκου προέδρου δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι αυτό που επιδιώκει είναι να εξουδετερώσει την κύρια αντιπολίτευση της χώρας και να κάνει στροφή στην απολυταρχία.

Την ώρα που εκατοντάδες αστυνομικοί συγκεντρώθηκαν έξω από το σπίτι του την περασμένη εβδομάδα, ο Ιμάμογλου με ένα βίντεο απευθύνθηκε στους υποστηρικτές του. «Είμαστε αντιμέτωποι με την τυραννία, αλλά δεν θα αποθαρρυνθώ», διεμήνυσε. Από κάθε άποψη, η χρονική συγκυρία της σύλληψης του Ιμάμογλου συγκεντρώνει για πολλούς ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού έγινε μόλις μία μέρα μετά την ανάκληση του πανεπιστημιακού πτυχίου του, μια κίνηση που είχε στόχο να ακυρώσει την υποψηφιότητά του καθώς η τουρκική νομοθεσία απαιτεί από τους υποψήφιους για την προεδρία να έχουν πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών.

Η αφαίρεση των ακαδημαϊκών του διαπιστευτηρίων, όπως επισημαίνει ο Τζέιμι Ντέτμερ στο Politico, θα ήταν αρκετή για να αποκλείσει την υποψηφιότητα Ιμάμογλου για τις προεδρικές εκλογές που θα γίνουν το 2028 ή ίσως και νωρίτερα. Γιατί λοιπόν η σύλληψη έγινε τώρα; Ορισμένοι θεωρούν ότι ο Ερντογάν δεν ήθελε να περιμένει και να επιτρέψει στην υποψηφιότητα του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης να εξασφαλίζει όλο και μεγαλύτερη δυναμική.

H Γκιονούλ Τολ, ιδρύτρια του Κέντρου Τουρκικών Σπουδών του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής, με έδρα στην Ουάσιγκτον, και συγγραφέας του βιβλίου «Erdogan’s War» («Ο Πόλεμος του Ερντογάν»), εκτιμά ωστόσο ότι η εξήγηση βρίσκεται σε αυτό που συμβαίνει πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας. Εξηγεί ότι πιθανότατα ο τούρκος ηγέτης πήρε θάρρος από μια γενικότερη γεωπολιτική ενίσχυση του απολυταρχισμού και θεώρησε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να δράσει και ο ίδιος.

Κήρυξη πολέμου

Οσο διακριτικά και να προσεγγίσει κανείς την εκτίμηση αυτή, η ουσία είναι ότι ο πόλεμος που έχει ανοιχτά κηρύξει ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στους πολιτικούς του αντιπάλους καλλιεργεί μια αλλαγή αέρα στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό και δίνει την εντύπωση σε εν δυνάμει αυταρχικούς ηγέτες ότι μπορούν να διαγράψουν τους κανόνες και να τους αντικαταστήσουν με άλλους πιο βολικούς για τα σχέδιά τους. Οπως επισημαίνει ο αρθρογράφος του Politico, επηρεάζει τη συμπεριφορά τους για τη διαχείριση των αντίστοιχων ανοιχτών ζητημάτων στις χώρες τους και δίνεται μάλιστα η εντύπωση ότι θα υπάρχει και ένα υπόβαθρο αλληλοβοήθειας. Καθώς οι τουρκικές Αρχές απαγόρευσαν τις δημόσιες συγκεντρώσεις και περιόρισαν την πρόσβαση του κοινού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο «καλύτερος φίλος» του Τραμπ, Ιλον Μασκ, ανέστειλε τους λογαριασμούς της τουρκικής αντιπολίτευσης στην πλατφόρμα του.

Οι Ευρωπαίοι

Επίσης, στη δύσκολη αυτή διεθνή συγκυρία, όπως σχολιάζει η Αλεξάνδρα Μπρζοζόφσκι στο Euractiv, ενώ τα προηγούμενα χρόνια μια τέτοια κραυγαλέα επίθεση στα δημοκρατικά πρότυπα θα είχε προκαλέσει ουρλιαχτά διαμαρτυρίας από την Ευρώπη, η οποία δεν αισθάνεται άνετα με την αυταρχική στροφή του Ερντογάν εδώ και αρκετό καιρό, τώρα η Γηραιά Ηπειρος κρατά ήπιους τόνους επειδή θα είχε πολλά να χάσει έπειτα από μια απευθείας σύγκρουση με την Τουρκία. Ζητήματα που κυμαίνονται από τη συμφωνία για τους πρόσφυγες μέχρι τις ελπίδες για μια διευρυμένη συνεργασία με την Αγκυρα στον τομέα της ασφάλειας διαμορφώνουν τη στάση των Βρυξελλών στη βάση της αναγνώρισης μιας διαφορετικής στρατηγικής αναγκαιότητας.

Ο Ιμάμογλου ασκεί για την ώρα ισχυρή πολιτική έλξη κι έχει απήχηση μεταξύ των ψηφοφόρων της αντιπολίτευσης. Κατά την επικύρωση της υποψηφιότητάς του, έστειλε ένα μήνυμα από τη φυλακή προς τους υποστηρικτές του, το οποίο προοριζόταν εξίσου και για τους διώκτες του: «Αυτή η εξαιρετική στιγμή έχει τρομοκρατήσει μια μικρή ομάδα κακοπροαίρετων ανθρώπων. Εχουν δίκιο να τρομοκρατούνται».

Τελευταία Νέα