Ο γάτος Φράνκι έχει την τιμητική του στο αλληγορικό παραμύθι των δύο ανατολικογερμανών δημοσιογράφων και συγγραφέων, του Γιόχεν Γκουτς (1971) και του Μαξίμ Λέο (1970), που και οι δύο γεννήθηκαν στο Ανατολικό Βερολίνο και γνώρισαν από κοντά τις μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές στην πατρίδα τους.
Φαίνεται ότι οι γάτοι προσφέρουν μυθιστορηματικές περιπέτειες και σε άλλες περιπτώσεις, όπως συνέβη με τα έργα της Πατρίσια Χάισμιθ υπό τον τίτλο Γάτες, τρία διηγήματα, ένα δοκίμιο και επτά σχέδια, μετάφραση Ανδρέας Αποστολίδης και Γιάννης Ζέρβας, Αγρα 2021· των δύο ιαπώνων συγγραφέων, του Νατσουκάβα Σοσούκε, Ο γάτος που έσωζε βιβλία, μετάφραση Αύγουστος Κορτώ, Ψυχογιός 2021 και της Χίρο Αρικάουα, Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου, μετάφραση Αλεξάνδρα Κονταξάκη, Μίνωας 2018.
Ο Φράνκι, ο γεμάτος απορίες και περιέργεια γάτος, αφηγείται τις περιπέτειές του και αναφέρεται στα μαθήματα ζωής τα οποία έλαβε από τη σχέση του με τον Ρίχαρντ Γκολντ, συγγραφέα, έναν καλλιεργημένο άντρα που, όμως, έχει κατάθλιψη και είναι αποφασισμένος να δώσει τέλος στη ζωή του επηρεασμένος από τον αδόκητο θάνατο της γυναίκας του. Η παρουσία του Φράνκι στην καθημερινότητα του Ρ. Γκολντ τού προσφέρει μια ανάσα και τον απομακρύνει προσωρινά από τους δαίμονές του. Οι ανάγκες των δύο τούς φέρνουν κοντά, και ο ένας δίνει στον άλλο μαθήματα ζωής ενώ ο Φράνκι, όπως και ο Παπουτσωμένος Γάτος, ο ήρωας του ομώνυμου παραμυθιού του Σαρλ Περό – στη συλλογή Ιστορίες και παραμύθια του παρελθόντος, 1697 – αποδεικνύεται ο σωτήρας του κυρίου του.
Με ειρωνεία και σαρκασμό συζητούνται θέματα όπως είναι αυτό της φιλίας, του έρωτα, της θρησκευτικής πίστης, του νοήματος της ζωής, της κατάθλιψης, της ματαιοδοξίας και του θανάτου, ο οποίος προσεγγίζεται με χιούμορ.
Η ιστορία αυτή, ένα καλογραμμένο διαχρονικό παραμύθι, που με έμμεσο συμπυκνωμένο τρόπο σχολιάζει τα ανθρώπινα και απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, διαβάζεται ευχάριστα. Δεν πρόκειται, ωστόσο, μόνο για μια φιλοσοφική αλληγορία αλλά και πολιτική, αφού με απλό τρόπο γίνεται αναφορά σε δύσκολα ζητήματα: στα αυταρχικά καθεστώτα, τις αυθαιρεσίες εκ μέρους των ηγετών, την παραπλάνηση των πολιτών από τα διάφορα κέντρα εξουσίας.