Αναζήτηση
Με προβλημάτισε ειλικρινά ένας συλλογισμός του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Είπε ότι «Το ΠΑΣΟΚ χάνει» επειδή «η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης θα προτιμούσε να έχει απέναντί της ένα μη θεσμικό, μη συστημικό κόμμα».
Kι ότι «αυτό είναι πρόβλημα». Διότι «η σκέψη είναι ότι θα φτιάξω ένα δίπολο με έναν υπεύθυνο πόλο κι έναν ανεύθυνο πόλο εκτός πλαισίου».
Αυτό, όπως εξήγησε ο Βενιζέλος, που συνέβη στη Γαλλία με τον Σιράκ και τον Λεπέν (Mega, 31/3).
Ομολογώ ότι δεν ξέρω τι προτιμά η κυβέρνηση αλλά μου φαίνεται απολύτως λογικό να προτιμά απέναντί της τη Ζωή ή τον Βελόπουλο.
Δεν θέλει και πολλή σκέψη να καταλάβεις γιατί.
Αντιθέτως δεν είναι καθόλου προφανές ότι μια κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα «να προτιμά» ή να «φτιάχνει» τους απέναντί της. Ούτε φυσικά ότι «το ΠΑΣΟΚ χάνει» επειδή δεν το προτιμά η κυβέρνηση.
Για να μην πω ότι η θεωρία πως η κυβέρνηση καλείται να επιλέξει τη «σωστή αντιπολίτευση» προκειμένου να μην υπάρχει «πρόβλημα» δεν μου φαίνεται πολύ κολακευτική για τη δημοκρατία μας.
Ακόμη κι έτσι, όμως, ο Σιράκ μια χαρά διάλεξε. Εχουν περάσει είκοσι τρία χρόνια από το 2002 κι ούτε ο Λεπέν, ούτε κανείς άλλος Λεπέν ήλθε στην εξουσία.
Με βάση μάλιστα τα τελευταία δικαστικά μπερδέματα, δεν προμηνύεται κάτι τέτοιο ούτε στην επόμενη προεδρική εκλογή.
Αν λοιπόν η κυβέρνηση επιλέγει αντίπαλο (πράγμα το οποίο δεν γνωρίζω…) μάλλον το κάνει μια χαρά για τον εαυτό της. Δεν φταίει η κυβέρνηση αν είναι ανεπαρκής η αντιπολίτευση.
Να σημειώσω επίσης ότι η επιτυχημένη αυτή ιδέα στη Γαλλία δεν ήταν καινούργια και δεν ήταν καν του Σιράκ.
Ηταν του Φρανσουά Μιτεράν που στις βουλευτικές εκλογές του 1986 εισήγαγε την απλή αναλογική κι έφερε το Εθνικό Μέτωπο του Λεπέν στο προσκήνιο ώστε να διασπάσει τη Δεξιά.
Είμαι βέβαιος λοιπόν ότι κάθε κυβέρνηση θέλει την αντιπολίτευση που τη βολεύει. Αλλά δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι μπορεί και να την επιβάλει.
Εκεί όμως είναι τελικά το μυστικό. Οχι στο τι θέλει η κυβέρνηση, αλλά στο τι μπορεί να αντιτάξει η αντιπολίτευση.
Διότι αν η κυβέρνηση μπορεί να προτιμά ή ακόμη και να επιλέγει μια αντιπολίτευση τσίρκου, είναι επειδή το επιτρέπει μια άλλη αντιπολίτευση που θα έπρεπε να είναι σοβαρή και αξιόπιστη.
Κι αυτή η αντιπολίτευση που καταφανώς λείπει θα έπρεπε να ενδιαφέρει κυρίως την αντιπολίτευση.
Διότι, μεταξύ μας, δεν νομίζω ότι η έλλειψή της απασχολεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση.
