Olympiakos Home
Του Μπούκοβι την ομαδάρα
Ο Μάρτον Μπούκοβι έχει περάσει στη σφαίρα του θρύλου για τον Ολυμπιακό. Τόσο ο ερχομός του όσο και η αποχώρησή του χαράχτηκαν στις μνήμες των οπαδών της ομάδας
017
100 ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Του Μπούκοβι την ομαδάρα

Mια μυθιστορηματική φυσιογνωμία. Προπονητής παγκοσμίου διαμετρήματος. Ωστόσο, η παραίτησή του και οι λόγοι αυτής μνημονεύονται περισσότερο από τους τίτλους του

03.04.2025

Οι περισσότεροι προπονητές δεν ορίζουν τον τρόπο που θα αποχωρήσουν από μια ομάδα – άλλοι φεύγουν και δεν το θυμάται κανείς και για άλλους η αποχώρησή τους συζητιέται για χρόνια. Ο Μπούκοβι όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Η παραίτησή του, ένα σίριαλ με πολιτικές προεκτάσεις που διήρκεσε δύο εβδομάδες και διαδραματίστηκε κυρίως στους διαδρόμους της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, δεν επισκίασε απλώς τις δυόμισι περίπου σεζόν που βρέθηκε στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά γέμισε και με ματαιωμένες προσδοκίες και ευσεβείς πόθους όλους τους Ολυμπιακούς: στο μυαλό τους ο Μπούκοβι ήταν αυτός που θα έχτιζε μια νέα ερυθρόλευκη δυναστεία, θα χάριζε στον Ολυμπιακό το Κύπελλο Πρωταθλητριών, θα έκανε τον Κούδα να μεγαλουργήσει με τα ερυθρόλευκα και αμέτρητα άλλα.

Αποτέλεσε ένα κομμάτι της μυθολογίας του συλλόγου που τον συντροφεύει μέχρι και σήμερα, σχεδόν 60 χρόνια ύστερα από εκείνες τις φωτογραφίες στον σταθμό Λαρίσης, όταν χαιρετούσε συγκινημένος από το βαγόνι του τρένου τους λίγους επιστήθιους φίλους του που είχαν πάει για να τον χαιρετίσουν πριν πάρει τον δρόμο της επιστροφής για την Ουγγαρία. Ουσιαστικά φευγαδεύτηκε και έφυγε εν κρυπτώ, προκειμένου να αποφευχθούν όσα συνέβησαν στον Πειραιά μόλις μερικές μέρες πριν, όταν για πρώτη φορά η για μήνες διακινούμενη φήμη ότι ο Μπούκοβι σκέφτεται να αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό αποκτούσε σάρκα και οστά.

Ανθρωπος με βαθιά δημοκρατικά πιστεύω, δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με το αυταρχικό καθεστώς. Η παρουσία του, ως μιας προσωπικότητας με διεθνές κύρος και ανεξάρτητη φωνή, αποτελούσε πρόκληση για τη χούντα

shopflix

«Πατέρας»

Θα υπάρχει πάντοτε η σκηνή στο βιβλίο του Θανάση Σκρουμπέλου «Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι» με την πομπή των οπαδών του Ολυμπιακού, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν από κάθε γωνιά του Πειραιά έξω από το ξενοδοχείο Castella στην τότε Λεωφόρο Παύλου και ζητούσαν από τον Μάρτον Μπούκοβι να ανακαλέσει την προφορική παραίτησή του και να παραμείνει στην ομάδα.

Ο Ολυμπιακός είχε ηττηθεί στο Καραϊσκάκη από την ΑΕΚ με 1-4. Ο Μπούκοβι μετά τον τέλος του αγώνα μπήκε στα αποδυτήρια και αποχαιρέτησε τους παίκτες του. Το περιστατικό διαδόθηκε ταχύτητα από στόμα σε στόμα από το Νέο Φάληρο στα Καμίνια, στην Καστέλλα, στο Πασαλιμάνι, τη Φρεαττύδα, τον Αγιο Διονύση και την Αγία Σοφία και από εκεί σε Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Αμφιάλη, Νίκαια, Κορυδαλλό. Χρειάστηκαν ωστόσο τα ρεπορτάζ της επόμενης μέρας ώστε να κινητοποιηθεί μαζικά η βάση των φιλάθλων.

Οι συνθήκες της αποχώρησής του λειτούργησαν ως μεγεθυντικός φακός για τα πεπραγμένα του στη διάρκεια των 31 μηνών της θητείας του – με τα χρόνια η νοσταλγία θόλωσε τα όρια ανάμεσα σε όσα ορθά του πιστώνονται και σε όσα ο κόσμος ήθελε να του αποδώσει. Τον Δεκέμβριο του 1967, ο Ολυμπιακός ήταν εν ενεργεία πρωταθλητής έχοντας κατακτήσει δύο διαδοχικούς τίτλους (1966, 1967), ύστερα από μια «άνυδρη» περίοδο επτά ετών, όταν η ομάδα-θρύλος των έξι συνεχόμενων πρωταθλημάτων ολοκλήρωσε τον κύκλο της.

Κυρίως όμως η συνεισφορά του Μπούκοβι ήταν μη μετρήσιμη, και γι’ αυτό λατρεύτηκε σαν Μεσσίας από τους οπαδούς του Ολυμπιακού: έφερε καινοτομίες που υπερέβαιναν τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, δίνοντας ίδια έμφαση στο αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό κομμάτι. Ανέδειξε παίκτες που θεωρούνταν τελειωμένοι, δούλεψε με νέους ποδοσφαιριστές, εκείνους που έπειτα αποτέλεσαν τη μαγιά για τη μεγάλη ομάδα του Γουλανδρή και ενδιαφέρθηκε για κάθε αθλητή του ξεχωριστά. Ο Τύπος στη χώρα έδινε πάντα έμφαση στην τακτική του, ωστόσο ο ίδιος γνώριζε καλύτερα από τον καθένα ότι κανένα σύστημα δεν δουλεύει αν οι παίκτες δεν έχουν πειστεί για την αποτελεσματικότητά του και αν δεν είναι σωστά γυμνασμένοι για να το εφαρμόσουν.

Η παρουσία του Μπούκοβι στην ομάδα του Πειραιά τη δεκαετία του ’60 ήταν καθοριστική, ίσως όχι τόσο για την εξέλιξη του ελληνικού ποδοσφαίρου, μα αδιαμ-φισβήτητα για το πώς μέσα από την αγάπη του κόσμου μετατράπηκε σε μια πατρική φυσιογνωμία για τους Ερυθρόλευκους

Γιατί έφυγε;

Η θητεία του Μάρτον Μπούκοβι στον Ολυμπιακό συνέπεσε με μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Το 1967, η χούντα των συνταγματαρχών κατέλαβε την εξουσία και έλεγξε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής. Το ποδόσφαιρο, ως ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα στην Ελλάδα, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Η χούντα προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τον αθλητισμό ως εργαλείο προπαγάνδας, προωθώντας την εικόνα ενός ισχυρού και ενωμένου έθνους.

Ο Μπούκοβι, ένας άνθρωπος με βαθιά δημοκρατικά πιστεύω, δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με το αυταρχικό καθεστώς. Η παρουσία του, ως μιας προσωπικότητας με διεθνές κύρος και ανεξάρτητη φωνή, αποτελούσε μια πρόκληση για τη χούντα.

Σε μια συνηθισμένη για την εποχή πρακτική, το στρατιωτικό καθεστώς αντικατέστησε τη διοίκηση Ανδριανόπουλου με στρατιωτικούς της εμπιστοσύνης της τον Δεκέμβριο του 1967, για την ακρίβεια πέντε μόλις μέρες πριν ο Μπούκοβι υποβάλλει και εγγράφως την παραίτησή του στο νέο διοικητικό σχήμα.

Η πίεση, ωστόσο, ήταν εμφανής μήνες πριν, με το καθεστώς να επιχειρεί να επέμβει στις αποφάσεις του προπονητή, να επηρεάσει τις επιλογές των παικτών (με κορυφαίο το μπλοκάρισμα της μετακίνησης του Κούδα στους Ερυθρόλευκους) και να ελέγξει την πορεία της ομάδας. Η ανεξαρτησία και η ακεραιότητα του Μπούκοβι δεν επέτρεψαν να υποκύψει στις πιέσεις και η αναταραχή είχε πράγματι ένα κακό διάστημα στο τέλος του 1967.

Παρ’ όλα αυτά, ένα ντεφορμάρισμα δεν θα ήταν ποτέ επαρκής συνθήκη για την αποπομπή, από τη στιγμή μάλιστα που είχε την υποστήριξη των παικτών και του κόσμου, ενώ στην όλη συζήτηση θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η συνεχώς διογκούμενη δημοφιλία του, αλλά και η επιβλητική προσωπικότητά του προκαλούσαν ενοχλήσεις και μέσα στις τάξεις των διοικητικών παραγόντων της ομάδας. Η επιστολή της παραίτησής του δεν ήταν δυνατό να μας κάνει σοφότερους, καθώς σε αυτή δήλωνε μόνο την επιθυμία του να αποχωρήσει δίχως να κάνει νύξεις σε πρόσωπα και καταστάσεις. Τη σιωπή του, έσπευσε να την ερμηνεύσει ο Τύπος στα χρόνια που ακολούθησαν χωρίς να συνεισφέρει κάτι σημαντικό αφού σκοπός ήταν να διατηρεί το πέπλο της παραφιλολογίας.

Σε κάθε περίπτωση, η παραίτηση του Μπούκοβι το 1967 ήταν μια πράξη αντίστασης και η αποχώρησή του από τον Ολυμπιακό ήταν μια απώλεια για την ομάδα και για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η συνεισφορά του Μπούκοβι ήταν μη μετρήσιμη, και γι’ αυτό λατρεύτηκε σαν Μεσσίας από τους οπαδούς του Ολυμπιακού: έφερε καινοτομίες που υπερέβαιναν τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, δίνοντας ίδια έμφαση στο αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό κομμάτι

Πριν από τον Ολυμπιακό

Οταν ήρθε στην Ελλάδα, ο Μπούκοβι ήταν ήδη ένας κορυφαίος τεχνικός, ανάμεσα στους καλύτερους της εποχής του. Πολύ γρήγορα η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας του και αναδείχθηκε σε κορυφαία μορφή του μεταπολεμικού ποδοσφαίρου της Ευρώπης. Η φιλοσοφία του Μπούκοβι επηρέασε βαθιά το ουγγρικό ποδόσφαιρο και αποτέλεσε τη βάση για τη «χρυσή ομάδα» της Ουγγαρίας της δεκαετίας του ’50, με τους Πούσκας, Κότσιτς και Χιντεγκούτι. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ήταν στον πάγκο της εθνικής ομάδας, η επιρροή του ήταν αδιαμφισβήτητη.

Στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’50 εργάστηκε στη ΜΤΚ, με την οποία πανηγύρισε τρία πρωταθλήματα Ουγγαρίας και ένα Κύπελλο. Η θητεία του εκεί ήταν καθοριστική, διότι εκεί ο Μπούκοβι δοκίμασε τον σχηματισμό «4-2-4» με τους παίκτες που συγκροτούσαν και τον κορμό του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Τις ιδέες αυτές εφάρμοσε αμέσως στην Εθνική ο Σέμπες, ενώ ένας άλλος κορυφαίος ούγγρος προπονητής, ο Μπέλα Γκούτμαν, το δίδαξε σε Ευρώπη και Νότια Αμερική.

Η παρουσία του Μπούκοβι στην ομάδα του Πειραιά τη δεκαετία του ’60 ήταν καθοριστική, ίσως όχι τόσο για την εξέλιξη του ελληνικού ποδοσφαίρου, μα αδιαμφισβήτητα για το πώς μέσα από την αγάπη του κόσμου μετατράπηκε σε μια πατρική φυσιογνωμία για τους Ερυθρόλευκους. Ενας χαρακτήρας πάνω απ’ όλα μυθιστορηματικός, που μόνο οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα μπορούσαν να του προσδώσουν αυτές τις διαστάσεις.

TAGS

Η Ιστορία σε 1' λεπτό

Βρεiτε το αφιeρωμα καθημερινa στα NEA

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

001
Το κόκκινο κρασί και η νύχτα που γέννησαν τον Θρύλο

Το κόκκινο κρασί και η νύχτα που γέννησαν τον Θρύλο

Λιμάνι, ποδόσφαιρο και όνειρα: τον Μάρτιο του 1925, μια ομάδα ανθρώπων ένωσε τις δυνάμεις της για να δημιουργήσει κάτι μοναδικό. Ένα σύλλογο που δεν θα ήταν απλά μια ομάδα, αλλά το σύμβολο ενός λαού

002
Από τα θεμέλια στην κληρονομιά του Πειραιά

Από τα θεμέλια στην κληρονομιά του Πειραιά

Ιδρυτικό μέλος, συνανάδοχος και πρώτος πρόεδρος του συλλόγου, ο βιομήχανος και άλλοτε δήμαρχος Πειραιά υπήρξε σημαντική προσωπικότητα με πολύτροπη προσφορά

003
Η πεντάδα των Ανδριανόπουλων που ήταν… επτά

Η πεντάδα των Ανδριανόπουλων που ήταν… επτά

Από τις απαρχές του Ολυμπιακού, τα αδέλφια αποτέλεσαν την ψυχή του και συνέβαλαν στη θεμελίωση μίας πορείας γεμάτης θριάμβους. Η ιστορία τους είναι από τις πιο συναρπαστικές και μυθιστορηματικές στις σελίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου

004
Γιάννης Βάζος: Θρύλος με ψυχή Σμυρνιού

Γιάννης Βάζος: Θρύλος με ψυχή Σμυρνιού

Ενας μυθικός σκόρερ από τις παράγκες της Δραπετσώνας οδήγησε τον Ολυμπιακό σε αλλεπάλληλες επιτυχίες και αναδείχθηκε με το πάθος και την παρουσία του σε σύμβολο της ταυτότητας του συλλόγου

005
Αχιλλέας Γραμματικόπουλος: Ο «Θαμόρα» του Πειραιά

Αχιλλέας Γραμματικόπουλος: Ο «Θαμόρα» του Πειραιά

Από τις αλάνες του Πειραιά μέχρι τη δόξα των γηπέδων, ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος έζησε και έγραψε ιστορία για τον Ολυμπιακό. Ο τερματοφύλακας-σύμβολο που αφιέρωσε έναν ολόκληρο αιώνα στη μεγαλύτερη αγάπη του: τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο

006
Νίκος Γόδας: Ο Θρύλος της Αντίστασης

Νίκος Γόδας: Ο Θρύλος της Αντίστασης

Σύμβολο θάρρους, αντίστασης και αφοσίωσης. Με την ερυθρόλευκη φανέλα ως το φινάλε. Αποδεικνύοντας πως οι ιδέες δεν εκτελούνται. Ο «άλλος» Ολυμπιακός ενέπνευσε τον αγώνα… έξω από τα γήπεδα. Η Μακρόνησος και οι μεγάλοι αγωνιστές

007
Βαγγέλης και Γιάννης Χέλμης: (Υπο)γράφοντας την Ιστορία

Βαγγέλης και Γιάννης Χέλμης: (Υπο)γράφοντας την Ιστορία

Πρώτα ήταν ο Ολυμπιακός. Επειτα δύο αδέρφια. Και όταν συναντήθηκαν συνέβη κάτι… μαγικό. Και η ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο Θρύλος. Για πάντα.

008
Η ομάδα των έξι «σερί» που έκανε τον Ολυμπιακό Θρύλο

Η ομάδα των έξι «σερί» που έκανε τον Ολυμπιακό Θρύλο

«Που δώσαν θριάμβους σαν παραμύθια…»: Η μυθική στρατιά παικτών που αφιέρωσε τη ζωή της στον Δαφνοστεφανωμένο, γιγάντωσε τον σύλλογο και τον έκανε την πιο δημοφιλή ομάδα στη χώρα

009
Ανδρέας Μουράτης: «Λιοντάρι» και σύμβολο του λιμανιού

Ανδρέας Μουράτης: «Λιοντάρι» και σύμβολο του λιμανιού

Ο θρυλικός «Μιζούρι» υπήρξε σημαία για την ομάδα του Πειραιά και το παιχνίδι του έγινε συνώνυμο της παλικαριάς και της αυτοθυσίας

010
«Αν δεν τον είδες…»

«Αν δεν τον είδες…»

Ο Θανάσης Μπέμπης ήταν το τέλειο «10». Και ο μύθος του για δεκαετίες ξεκινούσε πάντα με τις ίδιες λέξεις. Τα πειράγματα στον αδελφικό του φίλο Ανδρέα Μουράτη, η τραγιάσκα του Μανταλόζη και τα… πνευματικά δικαιώματα του «Πινόκιο»

011
Οι πολλές εικόνες του Σάββα Θεοδωρίδη

Οι πολλές εικόνες του Σάββα Θεοδωρίδη

Ο εμβληματικός γκολκίπερ δεν ήταν απλώς ένας άνθρωπος του Ολυμπιακού. Ηταν η ζωντανή ψυχή του. Από τα χρόνια της ενεργού δράσης του μέχρι την ακούραστη παρουσία του στα διοικητικά, κάθε στιγμή της ζωής του ήταν αφιερωμένη στην ομάδα

012
Αδελφοί Σπανουδάκη: Ταξιδιώτες μιας άλλης εποχής

Αδελφοί Σπανουδάκη: Ταξιδιώτες μιας άλλης εποχής

Δύο αμούστακα παιδιά, που γλίτωσαν από του χάρου τα δόντια και για να επιβιώσουν από την κακουχία και την πείνα ήρθαν στον Πειραιά, έμελλε να αποτελέσουν ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην ένδοξη ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού

013
Τάκης Βεντίκος: Ο πατριάρχης του κουλουάρ

Τάκης Βεντίκος: Ο πατριάρχης του κουλουάρ

Ο άνθρωπος που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στον Δαφνοστεφανωμένο Εφηβο, που μόχθησε για να επανιδρύσει από το μηδέν το τμήμα στίβου του Ολυμπιακού και ευτύχησε να το δει κυρίαρχο

014
Οταν χτυπούν οι καμπάνες

Οταν χτυπούν οι καμπάνες

Από το 1961 και με ελάχιστες διακοπές, Βραδυποριακός και Ταλαιπωριακός δίνουν μία φορά τον χρόνο ραντεβού στο γήπεδο της Προοδευτικής: μεσημέρι Μεγάλης Παρασκευής. Το αντάμωμα των παλαιμάχων του Ολυμπιακού και της Προοδευτικής

015
Ακόμα σε θυμούνται η Σάντος και ο Πελέ!

Ακόμα σε θυμούνται η Σάντος και ο Πελέ!

Η μέρα (4 Ιουλίου 1961) που ο Κώστας Πολυχρονίου «κατάπιε» τον βασιλιά του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και ο Ολυμπιακός, κατάφερε ό,τι απέτυχε η Ευρώπη (2-1 τη μεγάλη Σάντος), περνώντας στη σφαίρα του αιώνιου μύθου

016
Γιώργος Σιδέρης: Ο άνθρωπος που δεν έπεφτε ποτέ

Γιώργος Σιδέρης: Ο άνθρωπος που δεν έπεφτε ποτέ

Από τη λαχαναγορά στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Ο «Φόντακας» με γκολ, πάθος και προσωπικότητα που ξεπέρασε τα όρια του γηπέδου έγινε το σήμα κατατεθέν μιας ερυθρόλευκης εποχής

017
Του Μπούκοβι την ομαδάρα

Του Μπούκοβι την ομαδάρα

Mια μυθιστορηματική φυσιογνωμία. Προπονητής παγκοσμίου διαμετρήματος. Ωστόσο, η παραίτησή του και οι λόγοι αυτής μνημονεύονται περισσότερο από τους τίτλους του

018
«Εμπαινε Γιούτσο»

«Εμπαινε Γιούτσο»

Το επίπεδο ήταν ανώτερο από εκείνο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η έλευσή του στην Ελλάδα έγινε με παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη και η μεταγραφή του μοιάζει βγαλμένη από σελίδες κατασκοπευτικού θρίλερ…

019
Βασίλης Μποτίνος: «Κόκκινη τορπίλη»

Βασίλης Μποτίνος: «Κόκκινη τορπίλη»

Υπήρξε μύθος για τον Ολυμπιακό κι όσοι είδαν τα… μαγικά του, είπαν πως δεν βρίσκεις σήμερα παίκτη με το δικό του ταλέντο

020
Δημήτρης Καρύδης: Ο μπέμπης που έγινε «πατέρας» πρωταθλητών

Δημήτρης Καρύδης: Ο μπέμπης που έγινε «πατέρας» πρωταθλητών

Το υδάτινο όνειρο του Ολυμπιακού έχει όνομα και επώνυμο. Ο άνθρωπος που έσπασε έξι φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στα 100 μέτρα ελεύθερο. Εκείνος που δημιούργησε «σχολή»…

021
Γιάννης Γκαϊτατζής: Ρέκορντμαν με ένα παπούτσι

Γιάννης Γκαϊτατζής: Ρέκορντμαν με ένα παπούτσι

Μορφή και ορισμός της λέξης «πολυεργαλείο» ήταν ο ρέκορντμαν συμμετοχών του 20ού αιώνα

022
Παναγιώτης Κελεσίδης: Ο έλληνας Γκόρντον Μπανκς

Παναγιώτης Κελεσίδης: Ο έλληνας Γκόρντον Μπανκς

Εγινε θρύλος μπροστά από τα δοκάρια χαρίζοντας στιγμές μεγαλείου με την καρδιά του, το πάθος του και τις ανεπανάληπτες επεμβάσεις του

023
Ο Πατριάρχης του μπάσκετ

Ο Πατριάρχης του μπάσκετ

Η κληρονομιά του Φαίδωνα Ματθαίου είναι (πολύτομη) εγκυκλοπαίδεια. Και δεν είναι τυχαίο το παρατσούκλι που του είχαν κολλήσει οι περισσότεροι παίκτες και προπονητές

024
Η ανίκητη αρμάδα που έβαζε φωτιά στα καλάθια

Η ανίκητη αρμάδα που έβαζε φωτιά στα καλάθια

Η επανάσταση της δεκαετίας του ’70 και η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού σε φόντο πορτοκαλί

025
Γαλλική φινέτσα

Γαλλική φινέτσα

Από τη μια ο Υβ Τριαντάφυλλος. Από την άλλη ο Ρομέν Αργυρούδης. Και ανάμεσά τους πολλές ποδοσφαιρικές αναμνήσεις

026
Γιώργος Δεληκάρης: Το όνειρο της Κυριακής

Γιώργος Δεληκάρης: Το όνειρο της Κυριακής

Ο λόγος του ελλειπτικός, σχεδόν αλληγορικός και άλλοτε ποιητικός. Και ο τρόπος που έπαιζε επίσης…

027
Καπετάνιοι στο σωστό λιμάνι

Καπετάνιοι στο σωστό λιμάνι

…ή, πώς ο Ηλίας Χατζηπαυλής και ο Τάσος Μπουντούρης, δύο αθλητές του Ολυμπιακού, έγιναν θρύλοι σε ένα άθλημα όπου ο άνεμος αποφασίζει τα πάντα και τίποτα

028
Χούλιο Λοσάντα: «Στην μπάντα, στην μπάντα, περνάει…»

Χούλιο Λοσάντα: «Στην μπάντα, στην μπάντα, περνάει…»

Η ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα από την Ουρουγουάη συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με την ομάδα του Πειραιά. Και έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών

029
Λεωνίδας Θεοδωρακάκης: Ο άνθρωπος κομπιούτερ

Λεωνίδας Θεοδωρακάκης: Ο άνθρωπος κομπιούτερ

Στην επέτειο των 100 χρόνων η μορφή του στέκεται αγέρωχη. Ανθρωπος – θεσμός, που έγραψε τη ζωή του σε φόντο ερυθρόλευκο

030
Διά χειρός Νίκου Γουλανδρή

Διά χειρός Νίκου Γουλανδρή

Ο άνθρωπος που δημιούργησε τους πρώτους «έλληνες galacticos» και η παροιμιώδης αγάπη του για τον Ολυμπιακό

031
Μιχάλης Κρητικόπουλος: «Αθάνατος» με τη φανέλα

Μιχάλης Κρητικόπουλος: «Αθάνατος» με τη φανέλα

Δόξασε την ερυθρόλευκη σκοράροντας κατά ριπάς. Και έπειτα έφυγε μαζί της για το αιώνιο ταξίδι.

032
Σταύρος Νταϊφάς: Στρατιώτης και στρατηγός

Σταύρος Νταϊφάς: Στρατιώτης και στρατηγός

Διοικητικός παράγοντας με απαράμιλλη αφοσίωση και πνεύμα νικητή, κράτησε το τιμόνι του συλλόγου σε σημαντικές στιγμές της ιστορίας του και υπήρξε εγγυητής της λειτουργίας της ομάδας

033
«Αδέλφια, ζείτε, εσείς μας οδηγείτε!»

«Αδέλφια, ζείτε, εσείς μας οδηγείτε!»

Στη συλλογική συνείδηση κατεγράφη ως η μεγαλύτερη αθλητική τραγωδία που γνώρισε ο τόπος. Μια ματωμένη Κυριακή του ’81, με 21 αθανάτους…

034
Τάσος Κουμπλής: Καλλιτέχνης θα πει…

Τάσος Κουμπλής: Καλλιτέχνης θα πει…

Παίκτης-σύμβολο του Ολυμπιακού, που δεν φόρεσε ποτέ άλλη φανέλα και άλλαξε τη δυναμική του αθλήματος στην Ελλάδα

035
Αλκέτας Παναγούλιας: Η φιλοσοφία της απλότητας

Αλκέτας Παναγούλιας: Η φιλοσοφία της απλότητας

Από την κρίση του 1981, στην κατάκτηση τίτλων και την… επιμονή στο σουτ

036
Βαγγέλης Κουσουλάκης: Αγγελιαφόρος από το μέλλον

Βαγγέλης Κουσουλάκης: Αγγελιαφόρος από το μέλλον

Ο χαφ για όλες τις δουλειές που έγινε τηλεοπτικός σταρ με ένα μεγάλο γκολ στη Λεωφόρο και σημάδεψε με την παρουσία του μία ολόκληρη εποχή στον Ολυμπιακό

037
Η αόρατη πανοπλία του… «Ψηλού»

Η αόρατη πανοπλία του… «Ψηλού»

Η ιστορία του Τάσου Μητρόπουλου δεν είναι απλώς η διαδρομή ενός μεγάλου παίκτη του Ολυμπιακού – είναι το χρονικό μιας ζωής στα κόκκινα, γεμάτης ένταση, αρχηγικές στιγμές, λάθη και αφοσίωση

038
Νίκος Αναστόπουλος: Ο σταρ που δεν χρειάστηκε σκηνοθέτη

Νίκος Αναστόπουλος: Ο σταρ που δεν χρειάστηκε σκηνοθέτη

Δεν ήταν μόνο σκόρερ ή προπονητής. Ηταν – και είναι – ένας αυθεντικός χαρακτήρας, που έζησε και ζει «από εδώ», με πάθος, αλήθεια και πίστη

063
Κριστιάν Καρεμπέ: Ο κύριος πρέσβης

Κριστιάν Καρεμπέ: Ο κύριος πρέσβης

Η ζωή και η πορεία του μοιάζουν με παραμύθι: από την απομακρυσμένη Νέα Καληδονία στα πρωταθλήματα της Ευρώπης και τελικά στην ερυθρόλευκη καρδιά του Πειραιά. Ενας παγκόσμιος πρωταθλητής με ψυχή ταπεινή και επιρροή διαχρονική

064
Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος: Η μουσική του παρκέ (και) των ονείρων

Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος: Η μουσική του παρκέ (και) των ονείρων

Το 1994 στο Τελ Αβίβ ήταν παιδιά στην κερκίδα που δεν έχασαν την πίστη τους. Δέκα χρόνια μετά έπιασαν το τιμόνι. Και ό,τι ακολούθησε δεν χρειάζεται συστάσεις

065
Ντούσαν Ίβκοβιτς: Απλά ο καλύτερος…

Ντούσαν Ίβκοβιτς: Απλά ο καλύτερος…

Ηταν μύθος πολύ πριν αναλάβει τον Ολυμπιακό. Στο λιμάνι όμως έμελλε να συναντήσει την ομάδα της καρδιάς του. Και να κάνει θαύματα μαζί της

066
Λουτσιάνο Γκαλέτι: Λα Πλάτα εμπιστευτικό

Λουτσιάνο Γκαλέτι: Λα Πλάτα εμπιστευτικό

Οι κινήσεις του στο χορτάρι, χορευτικές. Η σχέση του με τη «στρογγυλή» θεά, ερωτική. Το τάνγκο του αργεντινού αρτίστα, που για 2½ χρόνια φόρεσε την ερυθρόλευκη ριγωτή, σαγηνευτικό

067
Τα κόκκινα γάντια

Τα κόκκινα γάντια

Απ’ τους Κλειδουχάκη – Γραμματικόπουλο έως τη σύγχρονη «σοδειά» (Τζολάκης), τη φανέλα με το «ένα» τη φόρεσαν πολλοί. Και άξιοι. Κάποιοι το χνάρι τους το άφησαν χρυσό…

068
«Ο τελικός του αιώνα»

«Ο τελικός του αιώνα»

Δεν ήταν απλώς ένα ποδοσφαιρικό ματς. Ηταν ένα ιστορικό γεγονός, μια οριακή εμπειρία στα όρια του παραλόγου, όπου το αποτέλεσμα πέρασε σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην ένταση, το δράμα και την υπαρξιακή φόρτιση

069
We rule this land

We rule this land

Οι μεγάλες ερυθρόλευκες πύλες. Εκεί όπου για τον Ολυμπιακό είναι σπίτι του. Το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και οι άλλες ιστορικές έδρες που έριξαν κόκκινο στη νύχτα…

070
Το τάνγκο του λιμανιού

Το τάνγκο του λιμανιού

Αργεντίνικο πάθος. Μοναδικές εμπνεύσεις. Ποδόσφαιρο σαν μορφή τέχνης. Με αποδείξεις. Αυτές που χάρισαν στους φίλους του Ολυμπιακού και όλους τους ποδοσφαιρόφιλους μοναδικές στιγμές

071
Δυναστεία

Δυναστεία

Η ομάδα που ο Βαγγέλης Μαρινάκης έφτιαξε με τη… μία: η ίδια που κατέκτησε επτά πρωταθλήματα στη σειρά (2011-2017). Ο ρόλος του Ερνέστο Βαλβέρδε, η σχολή της Ιβηρικής και το «μοτίβο» που κρατά μέχρι και σήμερα

072
«Επιστρέφοντας την αγάπη»

«Επιστρέφοντας την αγάπη»

To Olympiacos Foundation χάραξε νέους δρόμους. Με σεβασμό στην κληρονομιά και στα εκατομμύρια των φιλάθλων. Με διάθεση να υπενθυμίσει ότι ο Ολυμπιακός είναι κάτι παραπάνω από μία ομάδ

073
Stars αεροδρομίου

Stars αεροδρομίου

Κάποιοι από τους καλύτερους όλων των εποχών που ντύθηκαν στα ερυθρόλευκα

074
Υδάτινα όνειρα

Υδάτινα όνειρα

Ο Θοδωρής Βλάχος και ο Χάρης Παυλίδης έγιναν από αυτούς που φέρνουν… βροχή. Μεγάλωσαν (σ)τον Ολυμπιακό, του άλλαξαν επίπεδο και άφησαν ανεξίτηλο σημάδι

075
Ερνέστο Βαλβέρδε: Μπάλα… τετράγωνη

Ερνέστο Βαλβέρδε: Μπάλα… τετράγωνη

Ο βάσκος που αγαπήθηκε όσο λίγοι ήταν ο πρώτος που ανακάτεψε στην παλέτα των χρωμάτων του ποδόσφαιρο και… γεωμετρία

076
Τάκης Λεμονής: Για πάντα εδώ…

Τάκης Λεμονής: Για πάντα εδώ…

Ο άνθρωπος που δεν έφυγε ποτέ από τον Ολυμπιακό, ακόμη κι όταν είχε φύγει. Παντοτινός στρατιώτης και η επιτομή της λύσης εμπιστοσύνης

077
Στέλλα Χριστοδούλου: Τα μαγικά (της) χέρια

Στέλλα Χριστοδούλου: Τα μαγικά (της) χέρια

Εμβληματική αρχηγός, εξαιρετικός άνθρωπος, τίμησε το περιβραχιόνιο της ομάδας βόλεϊ γυναικών όσο καμία άλλη και έγινε η σημαία της. Και όσο για τις πάσες της…

078
Θρυλικό back to back

Θρυλικό back to back

Κωνσταντινούπολη 2012, Λονδίνο 2013 και μια παρέα που μας υπενθύμισε την ανάγκη να πιστεύουμε σε θαύματα. Ηταν ο Βασίλης Σπανούλης, ο Γιώργος Πρίντεζης και ένα απίθανο διπλό κατόρθωμα

079
Τα χρυσά κορίτσια του πόλο

Τα χρυσά κορίτσια του πόλο

Μια παρέα με… σκουφάκια ξεκίνησε το 1988 κάτι που μνημονεύεται μέχρι σήμερα. Το πιο επιτυχημένο γυναικείο τμήμα του συλλόγου και μία από τις δύο κορυφαίες δυνάμεις της Ευρώπης εδώ και μια δεκαετία

080
Βασίλης Τοροσίδης: Ενα παιδί πιάνει τα άστρα…

Βασίλης Τοροσίδης: Ενα παιδί πιάνει τα άστρα…

Ας μιλήσουμε για τον πιο ολοκληρωμένο παίκτη του ελληνικού ποδοσφαίρου στην πρώτη 20ετία του 21ου αιώνα; Θα μιλήσουμε για τον Βασίλη Τοροσίδη…

081
Η θαλασσα μέσα τους

Η θαλασσα μέσα τους

Σπύρος Γιαννιώτης και Απόστολος Χρήστου ενσάρκωσαν και συνεχίζουν να ενσαρκώνουν το αθλητικό ιδεώδες που πρεσβεύει ο Ολυμπιακός. Κυρίαρχοι στα αγωνίσματά τους και αυτοί που έχουν κρεμάσει στο στήθος τους τα μοναδικά ολυμπιακά μετάλλια της Ελλάδας στην κολύμβηση

082
Βασίλης Σπανούλης: Ο χρυσοδάκτυλος

Βασίλης Σπανούλης: Ο χρυσοδάκτυλος

Διεκδικεί τον τίτλο ενός εκ των κορυφαίων Ερυθρολεύκων όλων των εποχών σε όλα τα αθλήματα. Είναι ο Kill Bill. Και είναι παντοτινός…

083
Γιώργος Πρίντεζης: Δαφνοστεφανωμένος

Γιώργος Πρίντεζης: Δαφνοστεφανωμένος

Αγωνίστηκε σαν έφηβος μέχρι το τέλος της καριέρας του. Ο ζωντανός σύνδεσμος ανάμεσα στις γενιές του Ολυμπιακού – μια καριέρα γεμάτη συνέπεια, ψυχή και… πεταχτάρια που έγραψαν ιστορία

084
Το χαμόγελο του «Professor»

Το χαμόγελο του «Professor»

Ο Πέδρο Μαρτίνς ήρθε όταν δεν τον γνώριζε κανείς – πέρα από τον Βαγγέλη Μαρινάκη – και έφυγε παίρνοντας μαζί του ένα σωρό ιστορικά ρεκόρ του Ολυμπιακού

085
Ματιέ Βαλμπουενά: Οι περιπέτειες του Αστερίξ

Ματιέ Βαλμπουενά: Οι περιπέτειες του Αστερίξ

Στο… Γαλατικό (ποδοσφαιρικό) χωριό του Πειραιά ο Γάλλος έγινε έμπνευση. Μικρός το δέμας, τεράστιος σε καρδιά και ταλέντο. Ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή για τον Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς

086
Κώστας Φορτούνης: Ο ευλογημένος αρχηγός

Κώστας Φορτούνης: Ο ευλογημένος αρχηγός

Το βράδυ της 29ης Μαΐου 2024 στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας σήκωσε πρώτος (και για πάντα) το τρόπαιο που άφησε ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία του Ολυμπιακού

087
Γιουσέφ Eλ Αραμπί: «Μηχανή» των γκολ

Γιουσέφ Eλ Αραμπί: «Μηχανή» των γκολ

Αυθεντικός σκόρερ. Απο «ένστικτο». Και σημείο αναφοράς μιας ολόκληρης εποχής. Ο μαροκινός σέντερ φορ άφησε σημάδι ανεξίτηλο στο μεγάλο λιμάνι

088
Γιάννης Φουντούλης: «Αιώνιος» αρχηγός

Γιάννης Φουντούλης: «Αιώνιος» αρχηγός

Ο εμβληματικός «περιφερειακός» ήταν προορισμένος να τιμήσει τον Ολυμπιακό και να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία του συλλόγου. Σαν εκπλήρωση μιας προφητείας

089
Γιώργος Μπαρτζώκας: Η αλλαγή και το όνειρο

Γιώργος Μπαρτζώκας: Η αλλαγή και το όνειρο

Κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης, για να γνωρίσει μερικούς μήνες αργότερα την πιο σκοτεινή στιγμή της καριέρας του. Επέστρεψε και έφερε τίτλους και μια απαράμιλλη αγωνιστική νοοτροπία, δημιουργώντας μια ομάδα-ορόσημο για το ευρωπαϊκό μπάσκετ

090
Ο Τζολάκης και άλλα παιδιά του Ρέντη – Όνειρα στα (άγια) χώματα

Ο Τζολάκης και άλλα παιδιά του Ρέντη – Όνειρα στα (άγια) χώματα

Σύμβολο της νέας εποχής του Ολυμπιακού, επιτομή της φιλοσοφίας των Ακαδημιών και ζωντανό παράδειγμα πως το ταλέντο, η σκληρή δουλειά και η πίστη σε ένα όραμα μπορούν να χτίσουν πρωταθλητές

091
Πετάει πετάει ο Μανόλο

Πετάει πετάει ο Μανόλο

Ολυμπιονίκης και ασημένιος παγκόσμιος πρωταθλητής μόλις στα 26 του έτη, ο Εμμανουήλ Καραλής είναι πολύ περισσότερα από ένας αθλητής που αγγίζει τον ουρανό

092
Η αντεπίθεση μιας αυτοκρατορίας

Η αντεπίθεση μιας αυτοκρατορίας

Ο κορυφαίος πολυαθλητικός σύλλογος γράφει ιστορία σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός κατακτά συνεχώς κορυφές χάρη στις σωστές κινήσεις σε όλα τα επίπεδα από το 2010 ως σήμερα

093
Κλακέτα Μοτέρ Πάμε

Κλακέτα Μοτέρ Πάμε

Το ελληνικό σινεμά έχει συνδέσει πολλές φορές την ιστορία του με τον Ολυμπιακό. Από τη Μελίνα Μερκούρη στο «Ποτέ την Κυριακή», μέχρι τον Νίκο Σταυρίδη και τον Θανάση Βέγγο, η ερυθρόλευκη φανέλα και η μεγάλη οθόνη συναντήθηκαν με τρόπο μοναδικό

094
«Φτερά στα πόδια, καρδιά μες στα στήθια»

«Φτερά στα πόδια, καρδιά μες στα στήθια»

Λαμπρές νίκες, σπουδαίες επιτυχίες. Κατορθώματα που τραγουδήθηκαν και τραγουδιούνται από εκατομμύρια οπαδούς του σε όλον τον κόσμο. Κάποια έγιναν συνθήματα που δόνησαν τα ποδοσφαιρικά γήπεδα και άλλα τραγούδια και ύμνοι που συγκινούν μέχρι σήμερα

095
Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ: Η αλεπού του Θαλδίβαρ

Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ: Η αλεπού του Θαλδίβαρ

Ηρθε την κατάλληλη στιγμή. Και έγινε έμπνευση. Και άλλαξε τα δεδομένα. Και έφερε κάτι που θα μνημονεύεται αιώνια. Ο σοφός Βάσκος βρήκε το λιμάνι του. Και το λιμάνι κάποιον να το… φυλάει

096
Πρωταθλητές Ευρώπης από… κούνια! 

Πρωταθλητές Ευρώπης από… κούνια! 

Η ασύλληπτη πορεία της best of γενιάς των Ακαδημιών του Ολυμπιακού που κατέκτησε το Youth League της UEFA υπογράφοντας τη μεγαλύτερη επιτυχία της «παραγωγικής διαδικασίας» του ελληνικού ποδοσφαίρου

097
Η στιγμή που περνά μα δεν χάνεται…

Η στιγμή που περνά μα δεν χάνεται…

Η κεφαλιά του Αγιούμπ Ελ Κααμπί στο 116’ του τελικού του Conference League σταμάτησε τον χρόνο. Και ένας ολόκληρος λαός ένιωσε την απόλυτη δικαίωση

098
Τροπαιούχος του Europa Conference League – Ο δρόμος προς τη δόξα

Τροπαιούχος του Europa Conference League – Ο δρόμος προς τη δόξα

Ενα ταξίδι πέρα από κάθε λογική. Πώς ο Ολυμπιακός κατέκτησε την Ευρώπη, γράφοντας τη δική του χρυσή σελίδα στο βιβλίο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι ιστορίες πίσω από την… Ιστορία

099
«Φανέλα δοξασμένη μόνο εσύ φοράς…»

«Φανέλα δοξασμένη μόνο εσύ φοράς…»

Με τη συλλεκτική, επετειακή φανέλα της Adidas να συγχωνεύει έξοχα στοιχεία μιας ένδοξης πορείας 100 ετών, το ταξίδι στην εξέλιξη της τιμημένης ερυθρόλευκης είναι, αν μη τι άλλο, συναρπαστικό

100
Βαγγέλης Μαρινάκης: We keep on dreaming…

Βαγγέλης Μαρινάκης: We keep on dreaming…

Η ιστορία για τις τέσσερις λέξεις στη σωστή σειρά που… έγραψαν την Ιστορία. Από εκείνη τη νύχτα στο «Ολντ Τράφορντ», όταν τις είπε για πρώτη φορά ο Βαγγέλης Μαρινάκης, εως τα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια του Πειραιά.

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΕ VIDEO