Ο βίος του Βασίλη Μποτίνου μπορεί άνετα να σταθεί σαν «σενάριο» κινηματογραφικής ταινίας, σε φόντο πάντα ερυθρόλευκο και με τίτλο «Ούτε βήμα πίσω». Αυτός ήταν ο τεράστιος αριστερός εξτρέμ του Ολυμπιακού, αυτός ήταν ο παίκτης που δεν δίστασε να ορθώσει ανάστημα στη χούντα.
Αυτός που δεν δείλιασε ούτε κι όταν οι χουντικοί τον απείλησαν με πιστόλι στα αποδυτήρια του Καραϊσκάκη. Κι όταν σε παιχνίδι με τον Απόλλωνα στο Καραϊσκάκη, άνθρωποι της χούντας δεν του επέτρεψαν να βγει να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν ο κόσμος του Ολυμπιακού που φώναζε για να επιστρέψει στο γήπεδο ο Μποτίνος κι έτσι έγινε. Αυτός ήταν ένας διαφορετικός ήρωας για την ομάδα του λιμανιού και λέμε διαφορετικός, γιατί πολύ απλά κανείς δεν ήταν σε θέση να «χωρέσει στα παπούτσια» του Μποτίνου.
Οσοι τον έχουν παρακολουθήσει να αγωνίζεται, έχουν να λένε για έναν εξτρέμ που έκανε… παπάδες. Και τι δεν έκανε ο Βασίλης Μποτίνος και τα συνθήματα στο Καραϊσκάκη ήταν μοναδικά.
Η «τορπίλη», φώναζε ο κόσμος στα τσιμέντα, βλέποντας τον θρυλικό άσο να τρέχει με την μπάλα στα πόδια και να περνά τους αντιπάλους του σαν σταματημένους. «Τρελέ Μποτίνε» ήταν το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη, με τον κόσμο του Ολυμπιακού να δημιουργεί μια μεγάλη σχέση αγάπης με τον βολιώτη άσο.
Θα μπορούσε άνετα να είναι αθλητής στίβου, καθώς είχε εντυπωσιακή ταχύτητα, ενώ σε νεαρή ηλικία είχε παίξει πόλο αλλά και μπάσκετ. Μια τεράστια προσωπικότητα για τον ελληνικό αθλητισμό!
Η μεταγραφή
Ο Μποτίνος γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1944 και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Βόλο το 1962. Επαιξε για δύο χρόνια στη θεσσαλική ομάδα σαν σέντερ φορ και τα κατορθώματά του προσέλκυσαν το ενδιαφέρον πολλών ομάδων. Στο ριζικό όμως του Μποτίνου ήταν γραμμένο να παίξει στον Ολυμπιακό και η «τορπίλη» έγινε κάτοικος Πειραιά. Θα μετακομίσει στο μεγάλο λιμάνι της χώρας σε ηλικία 20 ετών και θα γράψει μεγάλη ιστορία. Αν μάλιστα δεν είχε τους σοβαρούς τραυματισμούς, θα μπορούσε να φτάσει ακόμα ψηλότερα και να πετύχει πολύ περισσότερα πράγματα με τον Ολυμπιακό.
Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα με την ερυθρόλευκη φανέλα και το όνομά του θα μείνει στην ιστορία, ως ένας από τους καλύτερους εξτρέμ στα εκατό χρόνια ζωής του συλλόγου. Θα πρέπει εδώ μάλιστα να σημειωθεί ότι ο Βασίλης Μποτίνος θα μπορούσε άνετα να είναι αθλητής στίβου, καθώς είχε εντυπωσιακή ταχύτητα, ενώ σε νεαρή ηλικία είχε παίξει πόλο αλλά και μπάσκετ. Μια τεράστια προσωπικότητα για τον ελληνικό αθλητισμό.
Ορθωσε ανάστημα στη χούντα
Ο Μποτίνος φόρεσε τη φανέλα των Πειραιωτών εφτά χρόνια, από το 1964 ως το 1971 και σε 134 συμμετοχές πέτυχε 42 γκολ, έχοντας εξαιρετική απόδοση στα ντέρμπι.
Ηταν κι αυτός ένας από τους λόγους που τον έκαναν ακόμα πιο αγαπητό στις τάξεις των οπαδών της ομάδας του λιμανιού.
Ο Μποτίνος δεν δίστασε να τα βάλει ακόμα και με τη χούντα και είναι γνωστό ότι όρθωσε ανάστημα σε στρατιωτικούς του καθεστώτος.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, αυτό που προαναφέραμε, ότι υπήρξε δηλαδή στρατιωτικός που απείλησε με πιστόλι τον Μποτίνο, αλλά η «τορπίλη» δεν έκανε ούτε βήμα πίσω. Γι’ αυτό άλλωστε και το καθεστώς της χούντας θέλησε να βάλει τέλος στην καριέρα του, βλέποντας ότι ο παίκτης του Ολυμπιακού όρθωνε ανάστημα στη δικτατορία.
Ο «τρελός» Μποτίνος ήθελε να περνάει συνεχώς τους αντιπάλους του και φρόντιζε να ξεσηκώνει τον κόσμο του Ολυμπιακού με τις ενέργειές του
Αδελφική σχέση
Εχει ιδιαίτερη σημασία ν’ αναφερθεί κάποιος στην αδελφική σχέση του Βασίλη Μποτίνου με τον Γιώργο Σιδέρη. Οταν ο Μποτίνος πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό σε ηλικία 20 ετών, μετακόμισε στον Πειραιά και αρχικά έμενε σε ξενοδοχείο της πόλης.
Εβρισκε όμως πάντα ένα πιάτο ζεστό φαγητό στο σπίτι του Σιδέρη κι αυτό είχε να το λέει ο Μποτίνος μέχρι το τέλος της ζωής του. Για το πόσο τον βοήθησε η οικογένεια του Γιώργου Σιδέρη όταν πρωτοήρθε στον Ολυμπιακό αλλά και στη συνέχεια.
Ο Μποτίνος θα συνεργαστεί στην ομάδα του λιμανιού μ’ έναν προπονητή θρύλο, τον Μάρτον Μπούκοβι.
Ο ούγγρος τεχνικός εκτιμούσε αφάνταστα το ταλέντο και τις δυνατότητες του Μποτίνου και μιλούσε πάντα με τα καλύτερα λόγια για τον εξτρέμ του Θρύλου. Και ο Μποτίνος όμως είχε μια ξεχωριστή σχέση με τον Μπούκοβι γνωρίζοντας πολύ καλά πως η συνεργασία με τον σπουδαίο ούγγρο προπονητή τον είχε βοηθήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Το μόνο πράγμα που προσπαθούσε ν’ αλλάξει ο Μπούκοβι στον Μποτίνο, χωρίς όμως να το καταφέρει, ήταν οι πολλές ντρίμπλες. Κι εκεί ακόμα όμως ο Μπούκοβι χαμογελούσε με νόημα, όταν τον έβλεπε να κάνει τη μια ντρίμπλα μετά την άλλη.
Ο «τρελός» Μποτίνος ήθελε να περνάει συνεχώς τους αντιπάλους του και φρόντιζε να ξεσηκώνει τον κόσμο του Ολυμπιακού με τις ενέργειές του.
Ο Μπούκοβι του ζητούσε να πασάρει πιο γρήγορα και να μην κάνει πολλά «κόλπα» με την μπάλα, αλλά ο ακραίος επιθετικός του
Ολυμπιακού ήθελε να… τρελαίνει τον κόσμο. «Μ’ αρέσει να βλέπω τους οπαδούς του Θρύλου ευτυχισμένους» έλεγε χαρακτηριστικά για τον τρόπο παιχνιδιού του.
Το άλμα στον Θεό
Ο Βασίλης Μποτίνος αγωνίστηκε και με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας και το γκολ που πέτυχε στο ματς με την Ελβετία για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1970 έμεινε στην ιστορία. Ο εξτρέμ του Ολυμπιακού νίκησε στον αέρα τον ελβετό τερματοφύλακα μ’ ένα εκπληκτικό άλμα που έμελλε να μείνει στην ιστορία.
Ηταν ένα άλμα στον… Θεό και ο Μποτίνος είχε να λέει για εκείνο το εκπληκτικό γκολ στον αγώνα απέναντι στην Ελβετία.
Υστερα από κάποια χρόνια μάλιστα, σ’ ένα ταξίδι του Μποτίνου στη Ζυρίχη, ο άσος του Ολυμπιακού θα δει σε γκραφίτι τη φάση του συγκεκριμένου γκολ σε πολυκατοικία και θα μείνει έκπληκτος. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο, τα… είπε όλα το γκραφίτι για το συγκεκριμένο γκολ.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα αν ο τεράστιος αυτός παίκτης δεν είχε σοβαρά προβλήματα τραυματισμών. Αυτοί οι μυϊκοί τραυματισμοί του κόστισαν ακριβά, καθώς δεν του επέτρεψαν να φτάσει στα επίπεδα που θα μπορούσε
Οι τραυματισμοί
Το ταλέντο του Βασίλη Μποτίνου ήταν αδιαμφισβήτητο και η καριέρα του στον Ολυμπιακό θα μείνει στην ιστορία. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα αν ο τεράστιος αυτός παίκτης δεν είχε σοβαρά προβλήματα τραυματισμών.
Αυτοί οι μυϊκοί τραυματισμοί του κόστισαν ακριβά καθώς δεν του επέτρεψαν να φτάσει στα επίπεδα που θα μπορούσε.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Μποτίνος «έσφιγγε τα δόντια» για να καταφέρει ν’ αγωνιστεί, με αποτέλεσμα η κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο.
Ολοι είχαν να λένε πως αν δεν είχε αυτά τα προβλήματα θα έκανε ακόμα μεγαλύτερη καριέρα στον Θρύλο.
Ακόμα κι έτσι όμως είχε πάντα τον τρόπο για να ξεχωρίζει και να ηγείται του Ολυμπιακού.
Ο Μποτίνος έπαιξε για εφτά χρόνια στην ομάδα του λιμανιού και το 1971, όταν αποχώρησε από τους Ερυθρόλευκους, φόρεσε τη φανέλα του Παναιγιάλειου για έναν χρόνο ενώ τη σεζόν 1973-1974 έπαιξε στον Πανιώνιο, ολοκληρώνοντας την καριέρα του.
Εφυγε από τη ζωή στις 16 Φεβρουαρίου 2022 σε ηλικία 77 ετών, νικημένος από τον κορωνοϊό.
Η «κόκκινη τορπίλη» θα έχει όμως πάντα περίοπτη θέση στη χρυσή ιστορία του Ολυμπιακού και οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων θα φωνάζουν πάντα με ορμή «τρελέ Μποτίνε»…
