Δύο είναι οι πιο αστείοι ισχυρισμοί που ακούστηκαν αυτό το τριήμερο σε σχέση με τις αποκαλύψεις του Inside Story για την Ομάδα Αλήθειας. Οσοι ενοχλήθηκαν από αυτά που διάβασαν είναι, λέει, εχθροί του ιδιωτικού τομέα. Παλαιοαριστεροί, καταλαβαίνετε, δημόσιοι υπάλληλοι, τεμπελχανάδες δηλαδή, που αρνούνται να δεχθούν ότι μπορεί κάποιος να δουλεύει οκτάωρο, ή και δωδεκάωρο, σε μια ιδιωτική επιχείρηση και στη συνέχεια να αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στη – δωρεάν φυσικά – προβολή της δράσης ενός κόμματος. Ε, λοιπόν, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, που είναι και εργατικοί, και φιλότιμοι, και πατριώτες. Ως ανταμοιβή, παίρνουν και καμιά δουλειά από το κράτος.

Σύμφωνα με τον δεύτερο ισχυρισμό, οι αντιδράσεις για τη δουλειά της Ομάδας οφείλονται στη ζήλια. «Η επιτυχία αυτών των παιδιών είναι τόση», έγραψε σε ανάρτησή του ο Αδωνις Γεωργιάδης, «που ακόμη και η επιρροή των παραδοσιακών και ισχυρών ΜΜΕ ωχριά μπροστά τους». Το MEGA, ας πούμε, σπαταλά τηλεοπτικό χρόνο μιλώντας για θεσμικό σκάνδαλο επειδή στην πραγματικότητα θα ήθελε να απασχολεί εκείνο αυτά τα τρομερά «παιδιά» προκειμένου να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή.

Η αλήθεια είναι πως η Νέα Δημοκρατία δεν κάνει κάτι πρωτότυπο. Η χρησιμοποίηση τρολ για την προπαγάνδιση της κυβερνητικής πολιτικής και τη δυσφήμηση των πολιτικών αντιπάλων πάντα γινόταν απ’ όλα τα κόμματα και θα εξακολουθήσει να γίνεται. Ούτε η αλαζονεία της σημερινής κυβέρνησης είναι αναγκαστικά μεγαλύτερη από εκείνη των προκατόχων της. Μόνο που, να, κάποιοι είχαν πιστέψει ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, θα επικρατούσε μεγαλύτερη διαφάνεια, θα γίνονταν περισσότερο σεβαστές οι ανεξάρτητες Αρχές, θα τηρούνταν μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη.

Η κυβέρνηση έχει βέβαια κάποια ελαφρυντικά. Εκτός από την εχθρότητα της Αριστεράς, ας πούμε, έχει να αντιμετωπίσει και την υπονομευτική δράση της σκληρής Δεξιάς. Μήπως λοιπόν πίσω από αυτή την ιστορία κρύβεται κάτι άλλο; Μήπως ο Αντώνης Σαμαράς, που έχει υποσχεθεί να παραμείνει στις επάλξεις, θέλει να εκδικηθεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη διαγραφή του;

Είναι γνωστό ότι οι δύο διαχειριστές του ιστότοπου Ομάδα Αλήθειας ξεκίνησαν την ευγενή τους δράση το 2012 από το γραφείο Τύπου του πρώην πρωθυπουργού. Είναι επίσης γνωστό ότι τον περασμένο Νοέμβριο διαφώνησαν για πρώτη φορά με τον μέντορά τους, χαρακτηρίζοντας τη στάση του «λίγο ακατανόητη». Οπως είχαν σημειώσει τότε σε μια ανάλυση ανάλογου βάθους με τις αναρτήσεις τους, «δεν μπορεί να πει κανένας ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήταν ένας καλός πρωθυπουργός, αλλά δεν μπορεί να πει κανένας ότι και ο Μητσοτάκης δεν είναι ένας πάρα πολύ καλός πρωθυπουργός». Ισως να τα πήρε λοιπόν ο Σαμαράς με αυτή τη σύγκριση, ίσως να θίχτηκε το εγώ του, και να αποφάσισε να δώσει τους παλιούς του προστατευόμενους στον ιδεολογικό εχθρό.

Ισως, πάλι, μια μέρα να σοβαρευτούμε.

Τελευταία Νέα