Θρυλικό back to back

Οι θρύλοι γράφονται από ομάδες θρύλους και ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι μία από αυτές. Εχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο ευρωπαϊκό πάνθεον έχοντας κατακτήσει τρεις φορές την κορυφή, ενώ είναι μέσα στις μόλις τέσσερις ομάδες στην ιστορία της διοργάνωσης από τότε που καθιερώθηκε το φάιναλ φορ στη σύγχρονη εποχή το 1989, που έχει καταφέρει να κάνει το back to back και να υπερασπιστεί τον τίτλο του.

Οπως έκαναν η Γιουγκοπλάστικα (1989, 1990, 1991), η Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004, 2005) και η Αναντολού Εφές (2021, 2022).

Από την Πόλη και το πεταχτάρι του Πρίντεζη με την ΤΣΣΚΑ, στο Λονδίνο με τον «βομβαρδισμό» τριπόντων του Σπανούλη με τη Ρεάλ και ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε διαδεχτεί τον Ντούσαν Ιβκοβιτς.

Ομως των Ερυθρολεύκων το επίτευγμα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές ομάδες είναι ξεχωριστό, καθώς κατάφεραν να φτάσουν στον τίτλο το 2012, με μαέστρο τον Ντούσαν Ιβκοβιτς εκτός παρκέ και τον Βασίλη Σπανούλη εντός, αλλά το κυριότερο με μια νέα φιλοσοφία που κυριάρχησε τα επόμενα χρόνια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ενώ είχαν φτάσει ένα βήμα πριν από την επιστροφή στα πέτρινα χρόνια!

Ο Ολυμπιακός είναι μία από τις τέσσερις ομάδες στην ιστορία της Euroleague που έχουν κατακτήσει διαδοχικά τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης

Αλλαγές και επιστροφή

Ηταν 27 Ιουνίου του 2011 λίγο μετά το φινάλε του χαμένου πρωταθλήματος από τον Παναθηναϊκό, με τον Ολυμπιακό να έχει πολλά παράπονα από τη διαιτησία αλλά και τα θεσμικά όργανα, με την ανακοίνωση των αδελφών Αγγελόπουλων να πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία και να καταλήγει στο φινάλε:

«Ολα αυτά τα χρόνια παλεύουμε ένα “σύστημα”, το οποίο αντιδρά πεισματικά υπονομεύοντας συνεχώς τις προσπάθειές μας για να κατακτήσουμε αυτό που αξίζει στην ομάδα και στον κόσμο μας.

Με βάση τα παραπάνω, και έχοντας εξαντλήσει τις δυνατότητες που συμβαδίζουν με την ηθική, τον νόμο και τη λογική, αηδιασμένοι αποχωρούμε, με πόνο καρδιάς, από τον Ολυμπιακό μας και το Ελληνικό Μπάσκετ.

Ευχαριστούμε όλους όσους μας πίστεψαν, μας στήριξαν και αγωνίστηκαν μαζί μας».

Στην ομάδα είχαν συμβόλαιο ο Ντούσαν Ιβκοβιτς και ο Βασίλης Σπανούλης που έβλεπε έκπληκτος τα γεγονότα μόλις έναν χρόνο μετά τη μετακόμιση από τον Παναθηναϊκό, η οποία άλλαξε την ιστορία της ομάδας του Πειραιά.

Για να γίνει όμως αυτό, χρειάστηκε οι πρόεδροι να ακούσουν το συναίσθημα και να μην αποχωρήσουν τελικά. Απλά μπήκαν σε μια νέα φιλοσοφία (σε σχέση με τα πρώτα χρόνια και τα πολλά λεφτά που είχαν βάλει ιδιαίτερα μετά το 2009 όταν πήραν και τις μετοχές από τον Σωκράτη Κόκκαλη), έριξαν το μπάτζετ και προχώρησαν με μια σύνθεση με αρκετούς νέους και ελπιδοφόρους έλληνες παίκτες, έχοντας μάλιστα φέρει πίσω από τη Μάλαγα (πληρώνοντας και ο ίδιος για να έρθει) τον Γιώργο Πρίντεζη.

Εφυγαν Παπαλουκάς, Τεόντοσιτς, Μπουρούσης, Τζαμόν Γκόρντον και με εξαίρεση τον Λάζαρο Παπαδόπουλο και τον Πέρο Αντιτς, η ομάδα γέμισε με νέο αίμα. Σλούκας, Μάντζαρης, Κατσίβελης, προστέθηκαν δίπλα στον Παπανικολάου, ενώ δύο ρούκι ήρθαν στις θέσεις των δύο άλλων ξένων, ο Κέιλιν Λούκας και ο Ματ Χάουαρντ.

Ο σύλλογος είχε συμπληρώσει 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, από το ιστορικό τριπλ κράουν του 1997 με κόουτς τότε τον μέγιστο Ντούσαν Ιβκοβιτς, που έμεινε στο τιμόνι με τα νέα δεδομένα το 2011, έχοντας άλλωστε ταλέντο στο να δουλεύει (και) με νέα παιδιά. Ηταν η σεζόν που εκτός του ήδη μεγάλου Βασίλη Σπανούλη, γιγαντώθηκε ο μύθος του Γιώργου Πρίντεζη, καταξιώθηκαν οι Κώστας Σλούκας και Κώστας Παπανικολάου και απογειώθηκε ο «Ηρακλής τσέπης» Κάιλ Χάινς τον οποίο ανακάλυψαν ο Ντούντα και ο συνεργάτης του Βαγγέλης Αγγέλου, με τον Ολυμπιακό να τον παίρνει… τζάμπα με 250.000 ευρώ από την Μπάμπεργκ.

Η πορεία

Η ομάδα είχε τα σκαμπανεβάσματά της, όταν εκεί κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων πήρε τον Τζόι Ντόρσεϊ και τον Εϊσι Λο και ήταν η κίνηση που άλλαξε οριστικά τα δεδομένα της χρονιάς.

Ο Ντόρσεϊ που έχανε ακόμα και λέι απ ως παίκτης της Μπασκόνια έγινε ο αμυντικός καταλύτης της ομάδας (με τον Ντούντα και κυρίως τον Βαγγέλη Αγγέλου να παίζουν τον ρόλο του ψυχολόγου πολλές φορές για να τον κρατάνε σε εγρήγορση).

Οι Ερυθρόλευκοι μπήκαν στο τοπ-16 και πέρασαν μέσω Τουρκίας στα προημιτελικά πίσω από την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ, όπου έχασαν δύο φορές καθαρά, αλλά πίσω είχε η αχλάδα την ουρά. Η Σιένα ήταν το τελευταίο εμπόδιο πριν από το φάιναλ φορ και μετά η απόλυτη αποθέωση με νίκες επί της Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό της Κωνσταντινούπολης, και την ανατροπή του αιώνα στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ με το πεταχτάρι του Πρίντεζη από ασίστ του Σπανούλη (62-61) στη λήξη. Λίγο νωρίτερα οι Ερυθρόλευκοι είχαν κάνει φάουλ στον Ραϊμούντας Σισκάουσκας για δύο βολές.

«Λες να χάσει καμία» ρώτησε στον πάγκο ο Σλούκας τον Αντιτς, με τον τελευταίο να απαντάει: «Δεν υπάρχει περίπτωση».

Ο Σισκάουσκας έχασε και τις δύο, και είχε να χάσει 11 χρόνια ζευγάρι βολών! Και μετά γράφτηκε Ιστορία.

Ο Ντούντα στο ημίχρονο τα είχε χώσει τεχνηέντως κυρίως στον Σπανούλη μπροστά σε όλους, γιατί ήξερε ότι αντέχει. Οι πιτσιρικάδες σάλπισαν την αντεπίθεση μετά το 28’ και το -19 (53-34) με σερί 28-8 στο τελευταίο 10λεπτο. Το έπος της Πόλης είχε ολοκληρωθεί. Ο Παπανικολάου είχε 9 πόντους στον ημιτελικό και 19 στον τελικό χωρίς να χάσει σουτ εντός πεδιάς. Σλούκας, Μάντζαρης από κοντά και Σπανούλης με Πρίντεζη το τέλειο δίδυμο. Με Λο, Χάινς και Ντόρσεϊ άποντους στον τελικό, αλλά με άμυνες για όσκαρ.

Ο Ντούντα στο σύντομο γλέντι το ίδιο βράδυ, σε κέντρο της Κωνσταντινούπολης, παρέα με τη σύζυγό του Νένα και τους συνεργάτες του έπαιξαν τον ρόλο του… χωροφύλακα και μάζεψαν νωρίς τους παίκτες αφού άρχιζαν οι τελικοί του πρωταθλήματος σε λίγες μέρες και ο Ολυμπιακός επέστρεψε εκτός από την κορυφή της Ευρώπης και σε αυτήν της Ελλάδας.

Προπονητικό ρεσιτάλ

Ολα έμοιαζαν ιδανικά, αλλά ο Ντούσαν Ιβκοβιτς το καλοκαίρι αποχώρησε καθώς δεν δέχθηκε άλλη μείωση στο μπάτζετ με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να τον διαδέχεται. Ο Ντόρσεϊ αποχώρησε μέσα στη χρονιά, η ομάδα κέρδισε τον τελικό «επιβίωσης» με την Τσεντεβίτα και συνέχισε στους «16» για να αρχίσουν μετά οι ανατροπές. Στα πλέι οφ με την Εφές, ένα… χαστούκι στην μπάλα από τον Τζαμόντ Γκόρντον στη λήξη του 4ου αγώνα έφερε τη σειρά στα ίσα (2-2) και στο ΣΕΦ η τουρκική ομάδα ξέφυγε με 15 πόντους (38-23) αλλά Σπανούλης και Πρίντεζης επανέφεραν την τάξη, με τον Ολυμπιακό να πηγαίνει σε ένα ακόμα φάιναλ φορ, αυτήν τη φορά στο Λονδίνο.

Εκεί όπου όλοι έγιναν μάρτυρες ενός προπονητικού ρεσιτάλ από τον κόουτς Μπαρτζώκα με τον Ολυμπιακό να φτάνει στον θρίαμβο του back to back παίζοντας σε χαμηλό τέμπο με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό, κερδίζοντας κυρίως με την άμυνα και δύο μέρες αργότερα να βάζει 100 πόντους στη Ρεάλ Μαδρίτης κερδίζοντας σε ρυθμό που βόλευε την ισπανική ομάδα.

Οι Ερυθρόλευκοι έχαναν 27-10 νωρίς στον τελικό, αλλά στο δεύτερο μέρος πήρε «φωτιά» ο αρχηγός τους Βασίλης Σπανούλης, που βομβάρδισε ανελέητα το καλάθι των Μαδριλένων με 5 τρίποντα και συνολικά 22 πόντους σε ένα ημίχρονο. Με τον Εϊσι Λο, τον Κάιλ Χάινς, τον Κώστα Σλούκα, τον Στράτο Περπέρογλου και τον Πέρο Αντιτς να είναι καταλυτικοί.

Ηταν ο απόλυτος θρίαμβος για τον Ολυμπιακό, που ουσιαστικά είχε καταφέρει να αλλάξει όλη τη φιλοσοφία που επικρατούσε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και να περάσει ένα άλλο μοτίβο πάνω στο οποίο θα προσπαθούσαν να χτίσουν και οι υπόλοιπες ομάδες πλέον.

Οι Ερυθρόλευκοι το έκαναν με τον τρόπο τους και έγραψαν (και πάλι) Ιστορία.