Το Ιταλικό Ινστιτούτο Στατιστικής (Istat) προκάλεσε έντονες αντιδράσεις μετά την απόφασή του να συμπεριλάβει για πρώτη φορά τις «σεξουαλικές υπηρεσίες» στο σύστημα ταξινόμησης οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας. Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει γραφεία γνωριμιών, συνοδούς και εκδηλώσεις σχετιζόμενες με την πορνεία, που πλέον μπορούν να φορολογούνται κανονικά με ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος (IRPEF).

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Istat, αυτή η φορολογική κατηγοριοποίηση μπορεί να αποφέρει στο Δημόσιο έως και 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το νέο αυτό πλαίσιο εντάχθηκε στον αναθεωρημένο κωδικό Ateco, το ιταλικό σύστημα κωδικών που χρησιμοποιείται για φορολογικούς και στατιστικούς σκοπούς και πλέον εναρμονίζεται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Ωστόσο, η απόφαση έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, οργανώσεις προστασίας καταναλωτών, νομικούς κύκλους και, κυρίως, τις ίδιες τις εργαζόμενες στο σεξ, που καταγγέλλουν πως το κράτος επιδιώκει μόνο τη φορολόγηση, χωρίς να τους προσφέρει δικαιώματα ή προστασία.

Η αντιπρόεδρος του Κινήματος «5 Αστέρων» (M5S), Αλεσάντρα Μαϊορίνο, δήλωσε: «Είναι απαράδεκτο η Εφορία να αναγνωρίζει και να οργανώνει φορολογικά υπηρεσίες που συνδέονται με την εκμετάλλευση. Η πορνεία μπορεί να μην είναι παράνομη στην Ιταλία, αλλά είναι το προξενιό, η παρότρυνση και η εκμετάλλευση – δηλαδή ακριβώς αυτό που υπονομεύεται με αυτή την απόφαση».

Η σεξουαλική εργασία στην Ιταλία κινείται μεταξύ παρανομίας και γκρίζας ζώνης. Παρόλο που η πορνεία δεν απαγορεύεται στην Ιταλία, ο ν. Merlin του 1958 απαγορεύει τη διαχείριση οίκων ανοχής και κάθε μορφή μεσολάβησης ή εκμετάλλευσης, με αποτέλεσμα η πορνεία να ασκείται σε συνθήκες παρανομίας ή ημινομιμότητας και συχνά να ελέγχεται από το οργανωμένο έγκλημα.

Η οργάνωση καταναλωτών Codacons και αρκετοί νομικοί προειδοποιούν πως η φορολογική αναγνώριση των σεξουαλικών υπηρεσιών ενδέχεται να έρθει σε σύγκρουση με τον ποινικό κώδικα, δημιουργώντας μια αντιφατική νομική κατάσταση.

Μετά την κατακραυγή, το Istat έσπευσε να διευκρινίσει πως η εφαρμογή του νέου κωδικού θα περιοριστεί αποκλειστικά σε νομίμως λειτουργούντες οικονομικούς φορείς, εξαιρώντας υπηρεσίες που θεωρούνται παράνομες. Ωστόσο, η συμβολική και θεσμική ένταξη των σεξουαλικών υπηρεσιών στο επίσημο φορολογικό σύστημα της χώρας έχει ήδη ανοίξει έναν ευρύτερο δημόσιο διάλογο, όχι μόνο φορολογικό, αλλά και νομικό και ηθικό, για το καθεστώς της πορνείας στην Ιταλία. Η κυβέρνηση Μελόνι τόνισε ότι η ένταξη αυτής της κατηγορίας στο σύστημα Ateco ευθυγραμμίζεται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για τη συλλογή στατιστικών δεδομένων.

Το Istat, σε συνεργασία με οικονομολόγους, χρησιμοποιεί μοντέλα υπολογισμού βασισμένα σε έρευνες πεδίου, εκτιμήσεις καταναλωτικών συνηθειών, αριθμό εργαζόμενων στο σεξ και τιμές υπηρεσιών, ώστε να προσεγγίσει ένα ετήσιο οικονομικό αποτύπωμα της τάξης των 20 δισ. ευρώ για τον κλάδο.

Η υπόθεση αναδεικνύει για ακόμη μία φορά την αναχρονιστική και αμφιλεγόμενη νομοθεσία που διέπει τη σεξουαλική εργασία στη χώρα, η οποία κινείται σε μια γκρίζα ζώνη μεταξύ ανοχής και περιθωριοποίησης. Συμβαίνουν κι αλλού…