Η υπεροχή του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’70 είχε αναμφίβολα (και)… γαλλική φινέτσα και τα ονόματα του Υβ Τριαντάφυλλου και του Ρομέν Αργυρούδη γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Ολυμπιακού.
Αμφότεροι απέκτησαν μυθική υπόσταση στη συνείδηση των οπαδών των Πειραιωτών και δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα, καθώς Υβ και Ρομέν πρόσφεραν πολλά στην ομάδα του λιμανιού.
Και για να είμαστε ακριβείς, όχι μόνο έδωσαν τα πάντα αλλά το έκαναν και μ’ έναν εντυπωσιακό τρόπο, συνδυάζοντας το θέαμα με την ουσία. Κι όταν μιλάει κάποιος για θέαμα από τα… πόδια των δύο συγκεκριμένων παικτών, τότε δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Και ξεκινώντας από τον Τριαντάφυλλο θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να επισημανθούν δύο πολύ σημαντικά γεγονότα. Το όνομά του έγινε σύνθημα στα στόματα εκατομμυρίων οπαδών του Ολυμπιακού και το Καραϊσκάκη δονούνταν από την ιαχή «Υβ, Υβ, Υβ».
Κι όχι μόνο το Καραϊσκάκη βεβαίως. Το σύνθημα δονούσε κάθε γήπεδο στο οποίο έπαιζε ο Τριαντάφυλλος καθώς οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων ήταν παντού δίπλα στην αγαπημένη τους ομάδα.
Ο Υβ έπαιξε με τα ερυθρόλευκα για τρία «χρυσά» χρόνια, στα οποία είχε ηγετικό ρόλο στην ομάδα του Πειραιά και έγινε είδωλο των οπαδών για τον δυναμισμό του και την ευχέρεια στο σκοράρισμα
Ο πίνακας του Τσαρούχη
Ο Τριαντάφυλλος έχτισε έναν μύθο τα τρία χρόνια που αγωνίστηκε με τη φανέλα του Ολυμπιακού και δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ροκ σταρ της εποχής.
Γεννήθηκε στη Γαλλία στις 27 Οκτωβρίου 1948 και ο πατέρας του είχε καταγωγή από την Πόλη, ενώ η μητέρα του ήταν Γαλλίδα.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού λάτρευε τον Τριαντάφυλλο και κάθε φορά που ο παλαίμαχος άσος των Πειραιωτών εφορμούσε στην αντίπαλη εστία, οι εξέδρες ήταν στο… πόδι και όλοι φώναζαν «Υβ, Υβ, Υβ», θαρρείς και εφορμούσαν κι αυτοί μαζί με το είδωλό τους.
Δεν είναι τυχαίο πως μια τεράστια προσωπικότητα των ελληνικών τεχνών, ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης, είχε φιλοτεχνήσει πίνακα με τον Υβ Τριαντάφυλλο, δείγμα κι αυτό βεβαίως της μεγάλης αναγνώρισης που ετύγχανε ο μεγάλος άσος του Ολυμπιακού.
Οταν ο σπουδαίος Τσαρούχης αποφασίζει να ζωγραφίσει τον Υβ, τότε τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Εκεί μιλά η αυθεντία του κορυφαίου ζωγράφου και τα λέει όλα σ’ έναν καμβά με κόκκινο και λευκό χρώμα.
Και για να θυμηθούν οι παλιοί, ήταν αμέτρητες οι φορές που ο Υβ «ζωγράφισε» στο χορτάρι του Καραϊσκάκη και άλλων γηπέδων.
Κανείς επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνά τη λατρεία ενός τεράστιου ηθοποιού στον Υβ Τριαντάφυλλο. Ο Νίκος Σταυρίδης, ένας εκ των κορυφαίων ελλήνων ηθοποιών, υπήρξε φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού και μεγάλος θαυμαστής του Υβ.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πει ο Σταυρίδης το όνομα του Υβ καμιά… εκατοστή φορές τη μέρα. Τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη του μεγάλου μας ηθοποιού για την ομάδα του Πειραιά και τον Τριαντάφυλλο.
Σε πολλές από τις θεατρικές του παραστάσεις μάλιστα, ο Σταυρίδης σταματούσε να παίζει στο έργο και ρωτούσε τους θεατές ποιο είναι το σκορ στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Επιανε κουβέντα με τον κόσμο έχοντας τη μεγάλη του αγωνία.
Ρωτούσε μάλιστα αν έχει βάλει γκολ ο Τριαντάφυλλος και φώναζε απ’ τη σκηνή «Υβ, Υβ, Υβ», με τον κόσμο να ξεσπά σε χειροκροτήματα.
Ο τεράστιος αυτός ηθοποιός είχε… μόνιμη θέση στο Καραϊσκάκη και η λατρεία του για την ομάδα του Πειραιά ήταν γνωστή σε όλη την Ελλάδα.
Η τεχνική κατάρτιση του Ρομέν Αργυρούδη ήταν εντυπωσιακή και όλοι είχαν να λένε ότι ο μεγάλος άσος του Ολυμπιακού θα μπορούσε να γράψει ακόμα μεγαλύτερους θριάμβους, αν η κατάσταση των ελληνικών γηπέδων ήταν… λιγάκι καλύτερη
Τρία χρυσά χρόνια στον Πειραιά
Ο Ολυμπιακός έκανε τη μεγάλη μεταγραφή του Τριαντάφυλλου (από την Μπουλόν) το καλοκαίρι του 1971 και ο Υβ, που είχε ήδη κάνει σπουδαίο όνομα φορώντας νωρίτερα και τη φανέλα της Σεντ Ετιέν, έπαιξε με τα ερυθρόλευκα για τρία χρόνια.
Ηταν τρία χρυσά χρόνια, στα οποία είχε ηγετικό ρόλο στην ομάδα του Πειραιά και δεν χωρά αμφιβολία πως έγινε είδωλο των οπαδών του Ολυμπιακού για τον δυναμισμό του και την ευχέρεια που είχε στο σκοράρισμα.
Ο Υβ αγωνίστηκε 80 φορές με τη φανέλα του Ολυμπιακού και πέτυχε 58 γκολ την τριετία του στο μεγάλο λιμάνι, δηλώνοντας μάλιστα πολλά χρόνια αργότερα, πως αυτή ήταν η καλύτερη περίοδος της καριέρας του.
Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα με τον Θρύλο και είχε πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στους Ερυθρόλευκους.
Μετά την αποχώρησή του από την ομάδα του Πειραιά επέστρεψε στη Γαλλία και φόρεσε ξανά τη φανέλα της Σεντ Ετιέν, ενώ αγωνίστηκε και στη Ναντ.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ήταν διεθνής μια φορά με τους Τρικολόρ, δείγμα και αυτό της μεγάλης αξίας του.
Ακόμα και σήμερα, το όνομα του Υβ Τριαντάφυλλου δημιουργεί μεγάλη συγκίνηση στον κόσμο του Ολυμπιακού, καθώς υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός.
Λίγοι παίκτες είχαν την τεχνική και τη φινέτσα που είχε ο Ρομέν στο παιχνίδι του. Ο τρόπος με τον οποίο «χάιδευε» την μπάλα ήταν μοναδικός και συνέθεσε ένα εκπληκτικό δίδυμο με τον Υβ Τριαντάφυλλο
«Καλλιτέχνης»
Αναφερθήκαμε στον πρόλογο στη γαλλική φινέτσα του Ολυμπιακού και εκτός του Υβ Τριαντάφυλλου σταθήκαμε και στο όνομα του Ρομέν Αργυρούδη. Ναι, δεν ήταν μόνο ο Υβ, που μίλησε… γαλλικά στο μεγάλο λιμάνι, ήταν κι ένας «καλλιτέχνης» που έβαλε τη σφραγίδα του τα δύο χρόνια που έπαιξε στην ομάδα του Πειραιά.
Κι αυτή είναι η αλήθεια, γιατί όσοι έχουν παρακολουθήσει τα κατορθώματα του Αργυρούδη με τη φανέλα του Ολυμπιακού ένα έχουν να πουν. Λίγοι παίκτες είχαν την τεχνική και τη φινέτσα που είχε ο Ρομέν στο παιχνίδι του.
Ο τρόπος με τον οποίο «χάιδευε» την μπάλα ήταν μοναδικός και δεν είναι τυχαίο πως συνέθεσε ένα εκπληκτικό δίδυμο με τον Υβ Τριαντάφυλλο.
Ο Αργυρούδης αγωνίστηκε για δύο χρόνια στους Ερυθρόλευκους (1971-1973) αλλά αυτά τα δύο χρόνια αποδείχθηκαν αρκετά για να χαρίσει στιγμές ποδοσφαιρικής ευφυίας σε όλους τους έλληνες φιλάθλους.
Η τεχνική κατάρτιση του Ρομέν Αργυρούδη ήταν εντυπωσιακή κι όλοι είχαν να λένε ένα μόνο πράγμα για τον μεγάλο άσο του Ολυμπιακού.
Οτι θα μπορούσε να γράψει ακόμα μεγαλύτερους θριάμβους, αν η κατάσταση των ελληνικών γηπέδων ήταν… λιγάκι καλύτερη.
Για ποιο χορτάρι να μιλήσεις στην αρχή της δεκαετίας του 1970 στην Ελλάδα και πόσες φορές αναγκάστηκε να παίξει σε ξερό γήπεδο.
Ο ίδιος μάλιστα δεν είχε κρύψει την έκπληξή του για την κατάσταση των αγωνιστικών χώρων στα ελληνικά γήπεδα αλλά παρ’ όλα αυτά, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, φρόντισε να χαρίσει απλόχερα στιγμές μαγείας στους οπαδούς των Ερυθρόλευκων.
Ο Αργυρούδης έμεινε, όπως προαναφέραμε, για δύο χρόνια στην ομάδα του λιμανιού και μετά τη σεζόν 1972 – 1973 έφυγε από την Ελλάδα για να επιστρέψει στη Γαλλία, συνεχίζοντας την καριέρα του στη Λανς.
Ηταν όμως δύο υπέροχα χρόνια, με τον κόσμο του Ολυμπιακού να μην ξεχνά ποτέ την τεράστια προσφορά του Ρομέν στους Πειραιώτες.
Ούτε βεβαίως και ο Αργυρούδης ξέχασε ποτέ τον Ολυμπιακό, με τον οποίο κατέκτησε ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο.
Στην ιστορία θα μείνει το εκπληκτικό γκολ που πέτυχε εναντίον του Παναθηναϊκού το 1973, ένα γκολ με το οποίο οι Ερυθρόλευκοι είχαν επικρατήσει του Τριφυλλιού με 3-2.
Ηταν αναμφίβολα ένα «έργο τέχνης» με την υπογραφή του αρτίστα Ρομέν.
Τόσο ο Αργυρούδης όσο και ο Υβ Τριαντάφυλλος είχαν πάντα να λένε τα καλύτερα λόγια για τα όσα έζησαν στην Ελλάδα και την αγάπη που πήραν από τον κόσμο του Ολυμπιακού.
Υπήρξαν, αμφότεροι, παίκτες που έδωσαν μια μαγεία στο παιχνίδι της ομάδας του λιμανιού και οι οπαδοί των Ερυθρόλευκων ζούσαν το απόλυτο όνειρο παρακολουθώντας από τα τσιμέντα του Καραϊσκάκη τα κατορθώματα του Υβ και του Ρομέν.
