Πολιτισμός

Ξεκίνησα να κάνω θέατρογιατί είχα μεγάλη περιέργεια για τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους από πολύ μικρή ηλικία. Μου άρεσε να τους παρακολουθώ, να προσπαθώ να καταλάβω τι σκέφτονται, γιατί το είπαν αυτό και γιατί έκαναν αυτή την κίνηση, πώς αισθάνονται. Μου άρεσε να φαντάζομαι ατμόσφαιρες και καταστάσεις πέρα από τη ζωή μου και να […]

Ξεκίνησα να τραγουδώ και να γράφω τραγούδια γιατί μάλλον υποσυνείδητα ήθελα να κάνω τους άλλους να με ακούνε με έναν τρόπο ξεχωριστό. Αυτό το «σου μιλάω μου μιλάς» να έχει μία πιο ιδιαίτερη, ίσως ερωτική μορφή. Η πρώτη φορά ήταν στα επτά μου. Με πρώτο «συνεργάτη» τον πατέρα μου στην κιθάρα. Στις γιορτές στο σπίτι […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί είχα μεγάλη περιέργεια για τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους από πολύ μικρή ηλικία. Μου άρεσε να τους παρακολουθώ, να προσπαθώ να καταλάβω τι σκέφτονται, γιατί το είπαν αυτό και γιατί έκαναν αυτή την κίνηση, πώς αισθάνονται. Μου άρεσε να φαντάζομαι ατμόσφαιρες και καταστάσεις πέρα από τη ζωή μου και […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί ήθελα να μεταφέρω στην σκηνή ανθρώπινες εμπειρίες. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν «Η Μελωδία της Ευτυχίας» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ένιωσα μόλις ξεκίνησε η παράσταση. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν στο έργο «Ψύχωση 4.48» της Σάρα Κέιν. Αν δεν έκανα θέατρο, μάλλον θα ακολουθούσα […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί τότε ήθελα να καλύψω την ματαιοδοξία μου και να αισθανθώ σημαντικός. Ευτυχώς το θέατρο με άλλαξε με τρόπο που δεν περίμενα και φυσικά μου αναίρεσε πολύ γρήγορα τους ανόητους λόγους για τους οποίους είχα αρχίσει να ασχολούμαι μαζί του. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν στο Δημοτικό, δεν θυμάμαι ποια […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί δεν μου άρεσε το ποδόσφαιρο. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν μάλλον Αριστοφάνης σε ένα ανοιχτό θέατρο. Ο πρώτος μου σημαντικός ρόλος ήταν ένας ταξιτζής σε παιδική παράσταση. Αν δεν έκανα θέατρο, μάλλον θα έκανα κάτι άλλο. Μια συμβουλή από τον δάσκαλό μου είναι «μην παίζεις». Πάνω στη σκηνή νιώθω […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί πίστευα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τις ανθρώπινες σχέσεις, και μέσα στο θέατρο ασχολούμαστε συνεχώς με αυτές. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν «Ο χορός του θανάτου» στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν η Λεωνιδία από την παράσταση του έργου […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί ένιωθα έντονη την παρουσία του υποσυνείδητου στη ζωή μου. Αυτό με έκανε να θέλω να ανακαλύψω πώς μπορώ να το χρησιμοποιήσω γενικότερα σε μια μορφή τέχνης. Κατάλαβα ότι στο θέατρο το υποσυνείδητο είναι αυτό που καθορίζει την καλλιτεχνική σου κατάθεση. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν μια επιθεώρηση με τον […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί ήθελα ως εικαστική καλλιτέχνις να χρησιμοποιήσω όσο το δυνατόν περισσότερες δυνατότητες, ώστε να συναντηθώ με ανθρώπους: οπτικά, ακουστικά, συναισθηματικά, διανοητικά. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν «Ο γενναίος ραφτάκος» (Das tapfere Schneiderlein) των Αδερφών Γκριμ. Εργάζομαι ως performance & media artist στήνοντας παραστάσεις σε διάφορους χώρους όπως σε θέατρα και […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί μου αρέσει πολύ το γεγονός ότι το θέατρο είναι ένα ζωντανό πράγμα. Τρελαίνομαι με την ιδέα ότι μία παράσταση είναι μόνο για τα άτομα που τυχαίνει να είναι μαζεμένα σε έναν κοινό χώρο, μία συγκεκριμένη μέρα και το ότι δεν καταγράφεται πουθενά. Είναι ένα ζωντανό παιχνίδι με αγνώστους. Τι πιο […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί είναι ο τρόπος μου να κάνω «ψυχανάλυση». Μέσα από κάθε ρόλο καθρεφτίζεται ένα κομμάτι μου, που σε άλλη περίπτωση δεν θα άγγιζα ποτέ. Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι να με μαθαίνω και να νοιώθω καλά με αυτό που είμαι και με αυτό που ο συνάνθρωπος μου προσφέρει, όντας αυτό που ο […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί αφέθηκα στο τυχαίο. Ένας φίλος μου, έδινε εξετάσεις στην δραματική και αποφάσισα να δοκιμάσω κι εγώ. Αυτές οι ωραίες, μοιραίες συμπτώσεις. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν ένα χρόνο πριν περάσω στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης το «Θέατρο- Θεατρίνοι –Θεατές» στη Φρυνίχου. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν η Ειρήνη […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί είναι ένας χώρος που μπορεί να γίνουν μικρά θαύματα. Μάλλον τα είχα ανάγκη. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν το «Δεν πληρώνω δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο, σ’ ένα θέατρο στην Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν ένας μαθητευόμενος κλόουν, στο «Σχολείο για κλόουν» του Δημήτρη Σειτάνη, στο […]

Ξεκίνησα να τραγουδώ και να γράφω τραγούδια γιατί ήταν μια εσωτερική ανάγκη να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου και η μουσική ήταν για μένα ο “εύκολος” τρόπος. Η πρώτη φορά που τραγούδησα ήταν στα 17,5. Ο πρώτη μου εμφάνιση ήταν σε Μπουάτ της Πάτρας όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στην αρχή έπαιζα μόνο […]

Ξεκίνησα να κάνω τραγούδι γιατί πιστεύω πως ήταν μοιραίο και αναπόφευκτο! Η πρώτη παράσταση που είδα, δεν μπορώ να θυμηθώ τόσο παλιά, από τα λεγόμενα των γονιών μου παραστάσεις κλασσικών παιδικών παραμυθιών, συγκεκριμένα την κοκκινοσκουφίτσα, όπου κατά τη διάρκεια της παράστασης σηκώθηκα όρθια και φώναξα στον λύκο «φύγε μακριά θα σε χτυπήσω»! Πρέπει να ήμουν […]

Ξεκίνησα να γράφω γιατί είχα μεγάλη περιέργεια να ζήσω κι άλλες ζωές, να αποκτήσω εμπειρίες που δεν θα προλάβαινα ποτέ να αποκτήσω στ’ αλήθεια, να εξερευνήσω τον κόσμο και την ανθρώπινη ψυχή και μαζί να μάθω σε βάθος τον εαυτό μου. Γεννήθηκα μάλλον μ’ αυτή τη διαστροφή που ευτυχώς με γλίτωσε από πολλές ώρες ψυχανάλυσης. […]

Η πρώτη παράσταση που είδα δεν θυμάμαι πότε ήταν. Οι γονείς μου δεν με πήγαν ποτέ. Ανακάλυψα το θέατρο σχετικά αργά, στην εφηβεία μου στο Ρίο ντε Τζανέιρο με το καρναβάλι του δρόμου που έχει βακχικές ρίζες. Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί κατάλαβα ότι είναι ένα σχολείο ζωής που σου μαθαίνει τα πάντα. Θεωρούσα ότι […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί τότε μου φαινόταν πολύ ριψοκίνδυνο κι αυτό μου άρεσε. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν «Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες» με τον Γιάννη Φέρτη και Ξένια Καλογεροπούλου στο θέατρο Χατζώκου της Θεσ/νίκης. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν η Γκόλφω με τον ΦΟΘΚ (φοιτητικός όμιλος θεάτρου κινηματογράφου στην Θεσ/νίκη ) και η […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί θέλω να αλλάξω τον κόσμο. Να μετακινήσω κάτι σε αυτό που με περιβάλλει. Δεν νομίζω ότι τα καταφέρνω, αλλά για αυτό δουλεύω. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν «Το διπλανό κρεβάτι» του Μανόλη Κορρέ, στο Καμπέρειο Θέατρο στα Γιάννενα, το 1983. Ήταν η πρεμιέρα του πατέρα μου κι η μητέρα […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί στη γειτονιά μου υπήρχε μια ομάδα κοινωνικού θεάτρου με σκοπό την ανάδειξη της ιστορίας της γειτονιάς όπου μπόρεσα να ασχοληθώ με αυτά που είχα σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μπουένος Άιρες και τη σχολή τσίρκου του Mario Perez. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν ενός μίμου σε ένα δρόμο […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί στραμπούληξα τον αστράγαλο μου. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν «Η πεντάμορφη και το Τέρας» στο θέατρο “Πούσκιν” στη Μόσχα, από τα παρασκήνια! Ήμουν πέντε χρονών! Ο πρώτος μου ρόλος ήταν στο έργο του Ευγένιου Λαμπίς: «Les Manchettes d’un villain». Αν δεν έκανα θέατρομάλλον θα έκανα καλλιτεχνικό πατινάζ !!! Αλλά […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί παίζοντας σε ερασιτεχνικές ομάδες και λέγοντας τα ποιήματα στις γιορτές του σχολείου ήμουν ευτυχισμένη. Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν μια παράσταση Κουκλοθέατρου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν στο Ηρώδειο η Θεά Αφροδίτη στον «Ιππόλυτο» με το Πειραϊκό Θέατρο του Δημήτρη Ροντήρη. Η πρώτη επίσημη δικιά […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί αισθάνθηκα ότι εκεί βρήκα τον ζωτικό μου χώρο. Η πρώτη παράσταση που θυμάμαι είναι ο «Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου στο θέατρο Πόρτα. Τότε βέβαια δεν ήξερα ούτε ποιανού είναι το έργο, ούτε που βρίσκομαι. Θυμάμαι τα τεράστια γαλάζια πανιά που χρησιμοποιούσαν οι ηθοποιοί για να δημιουργήσουν τη θάλασσα μέσα στην […]

Ξεκίνησα να γράφω γιατί η πραγματικότητα δεν μου ήταν αρκετή. Ήθελα να πολλαπλασιαστώ και ζούσα σε μια διπλή συνθήκη. Από τη μια βίωνα στο μέγιστο της εμπειρίες που είχα και από την άλλη, ταυτόχρονα, ήμουν σε θέση να τις παρατηρώ και να τις σχολιάζω την ίδια στιγμή. Αυτό, τα πρώτα χρόνια μου δημιουργούσε ένα είδος […]

Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί τα καλοκαίρια φτιάχναμε παραστάσεις με τα παιδιά της γειτονιάς μου στο Ναύπλιο. Με τα λεφτά που βγάζαμε αγοράζαμε γαριδάκια, πορτοκαλάδες και παγωτά και ήμασταν χαρούμενοι. Ναι, για την παιδική χαρά του παιχνιδιού, γι’ αυτό ξεκίνησα και για την παρέα και για τα παγωτά βέβαια! Η πρώτη παράσταση που είδα ήταν […]

Η ηθοποιός Μαρία Μαμούρη δουλεύει στο θέατρο από το 2004 και είναι βασικό μέλος της ομάδας «Περίακτοι» τα τελευταία 20 χρόνια.Αυτή την εποχή παίζει στην παράσταση του έργου «Play House» του Μάρτιν Κριμπ. Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί από πολύ μικρή ένιωθα την ανάγκη να ανακαλύπτω τον κόσμο με γνώμονα τα συναισθήματα – τα δικά […]