Πολιτικές

«Το ξέρω πως είμαι γελοίος, το είχα καταλάβει από τότε που ήμουν πέντε χρονών. Αλλά αυτός είμαι». Η ατάκα είναι από την ταινία «Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Κι αν την έκλεβε κανείς από τα χείλη του βιομηχάνου Πρίμο Σπατζάρι που υποδύθηκε ο Ούγκο Τονιάτσι, θα την τοποθετούσε σε εκείνα του Ματέο […]

Τέτοιες μέρες πέρυσι η χώρα βγήκε από τα Μνημόνια. Μετά από οκτώ χρόνια ανείπωτης οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής, μετά από πειραματισμούς και καταστροφικές επιλογές που οι ίδιοι οι δανειστές παραδέχθηκαν εκ των υστέρων, μετά την επιλογή του ελληνικού λαού να αναθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ τη διαχείριση της κατάστασης, να βγάλει δηλαδή τα κάστανα από τη φωτιά, […]

Στον πολιτικό στίβο οι πρωταγωνιστές δεν αξιολογούνται πάντα με αντικειμενικά κριτήρια. Κατά κανόνα είτε υπερτιμούνται είτε υποτιμούνται. Οι αυταρέσκειες, οι υποκειμενισμοί, οι σκοπιμότητες λειτουργούν σαν παραμορφωτικοί φακοί. Ετσι εξηγείται και το ότι οι γενικές κρίσεις δεν είναι συνήθως εύστοχες. Στην εγχώρια σκηνή υπήρξαν πολιτικοί που υποτιμήθηκαν ενώ άφησαν θετικό αποτύπωμα και έργο. Αντιθέτως, κάποιοι άλλοι […]

«…Προφανή έλλειψη στρατηγικής διεκδίκησης έναντι των θεσμών, εκ μέρους της ΝΔ… μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να οδηγήσει σε νέα, εντελώς αρνητικά για την κοινωνία μέτρα, σε ένα νέο ιδιότυπο μνημόνιο έμπνευσης ΔΝΤ, επειδή ακριβώς έτσι στρώνουν τον δρόμο – ως μονόδρομο μάλιστα – οι μέχρι τώρα νεοφιλελεύθερες εξαγγελίες και πρακτικές της κυβέρνησης». Ν. Βούτσης, πρώην Πρόεδρος της […]

Η εμφανής αισιοδοξία των ελλήνων πολιτών για την εκκίνηση της νέας κυβέρνησης εδράζεται στα πρώτα απτά δείγματα γραφής. Προετοιμασία, ετοιμότητα, ταχύτητα, συνέπεια, και χαμηλοί τόνοι υπήρξαν τα κύρια χαρακτηριστικά του πρώτου μήνα. Η ψήφιση εμβληματικών νομοσχεδίων, αλλά και η άμεση, συντονισμένη και αποτελεσματική αντίδραση σε έκτακτα γεγονότα μεγάλης εμβέλειας, δημιούργησαν αισθήματα ασφάλειας και αισιοδοξίας. Το […]

Πολλές φορές στο παρελθόν οι αλλαγές στο καθαρά πολιτικό πεδίο δεν επέφεραν μεγάλες ιδεολογικές αλλαγές. Η κυβερνητική εναλλαγή στην εξουσία ακόμη και όταν εμπεριείχε σημαντικές διαφοροποιήσεις δεν παρέπεμπε σε μια καινούργια συνθήκη πρόσληψης και κατανόησης της πραγματικότητας, σε αυτό που κάπως αδόκιμα ονομάστηκε μετέπειτα «νέο πολιτικό αφήγημα». Κάτι τέτοιο ήταν ευκρινές ότι συνέβη κατά την […]

Δεν είναι ούτε η πρώτη, αλλά ούτε θα είναι και η τελευταία φορά που οι κυβερνήσεις των επιχειρηματικών ομίλων βάζουν στο στόχαστρο την ίδια την οργάνωση της εργατικής τάξης. Από τον αλησμόνητο Λάσκαρη, υπουργό Εργασίας το 1976 που φιλοδοξούσε να «μην επιτρέψει την πάλη των τάξεων», τον «απεργοκτόνο» για τον δημόσιο τομέα νόμο του ΠΑΣΟΚ […]

Ηταν τότε που μία σύγχρονη και απομαγεμένη κοινωνία παλινδρομούσε συλλογικά στη μαγεία. Οπότε η χώρα κατατρυχόταν από νηπιακές φαντασιώσεις, πως δήθεν αρκούσε να μην πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στο Δημόσιο (κίνημα «δεν πληρώνω») για να γεμίσουν τα ταμεία του με χρήμα ή να μη φορούν γραβάτα οι τελετάρχες «αρχιμάγοι», για να κάνουμε τους ξένους να […]

«Αδιάσπαστη συμμαχία», έγραφε ένα έντυπο του ΕΑΜ το 1943, απεικονίζοντας τις σημαίες της Σοβιετικής Ενωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας, τους σωτήρες της χώρας και ολόκληρου του κόσμου. Και όμως οι Αμερικανοί βομβάρδισαν τον Πειραιά και λίγο αργότερα το ίδιο έκαναν και οι Αγγλοι, ενώ οι Σοβιετικοί πρόδωσαν τον «αγώνα» και εγκατέλειψαν τους […]

Γράφουμε πάντα για την τελευταία φάση του Κυπριακού ωσάν όλα ν’ αρχίζουν και να τελειώνουν σ’ αυτή. Την αναφέρουμε μάλιστα πάντα ως την τελευταία ευκαιρία και όταν καταλήξει, όπως πάντα μέχρι τώρα συμβαίνει, σε αδιέξοδο, ρίχνουμε η μία πλευρά τις ευθύνες στην άλλη μέχρις ότου υπάρξει μια νέα φάση. Και ξανά από την αρχή. Ομως […]

«Οταν τελούνται αξιόποινες πράξεις, εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία και εντός των χώρων των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη έγκριση οιουδήποτε οργάνου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος». Αυτή είναι η ξεκάθαρη πρότασή μας που αρνήθηκε ο κ. Μητσοτάκης για να υιοθετήσει μια αμφιλεγόμενη. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η αντιμετώπιση των έντονων φαινομένων […]

Κινδυνεύοντας να θεωρηθεί ότι κομίζω «γλαύκα εις Αθήνας», θα έλεγα ότι ο μήνας αυτός χαρακτηρίστηκε από τη βιασύνη και το άγχος της νέας κυβέρνησης να παρουσιαστεί ως αποτελεσματική και ως έτοιμη από καιρό. Ετσι, τις δύο από τις τρεις νομοθετικές της παρεμβάσεις τις χαρακτήρισε ως επείγουσες. Και αν η ψήφιση για τη μείωση του ΕΝΦΙΑ […]

Το περιστατικό αληθινό. Προ ετών, βρισκόμαστε στη γιορτή της Δημοκρατίας στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου όταν υφυπουργός της τότε κυβέρνησης μη γνωρίζοντας έναν βουλευτή του κόμματός της, εντελώς αυθόρμητα και στο όριο της αφέλειας ρώτησε: «Συγγνώμη, είμαι καινούργια… Μου θυμίζετε ποιος είστε»; Ο βουλευτής προσβεβλημένος γύρισε την πλάτη και φεύγοντας της έσυρε τα εξ αμάξης. […]

Τελικά πόσα σχέδια έχει η Τουρκία για την Αν. Μεσόγειο, την Κύπρο, το Αιγαίο, την Ελλάδα; Σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, φαίνεται να έχει άπειρα. Καθημερινά σχεδόν διαβάζω για σχέδια επί σχεδίων που όλα στοχεύουν «με προκλητικότητα και επιθετικότητα» να πλήξουν βάναυσα τα ελληνικά συμφέροντα παραβιάζοντας διεθνές δίκαιο και διεθνείς συνθήκες. Μήπως πρέπει όμως να σοβαρευτούμε […]

Η Τουρκία έχει απειλήσει ότι μέσα στον Αύγουστο θα προχωρήσει στην πιο επιθετική ενέργεια έναντι της Ελλάδας από το 1974, διεξάγοντας έρευνες για υδρογονάνθρακες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Κατά την άποψη του γράφοντος, ο μόνος τρόπος για να φρενάρουμε την Αγκυρα από το να υλοποιήσει την απειλή της είναι η ξεκάθαρη, πειστική και αδιαπραγμάτευτη θέση ότι […]

Είκοσι τρεις Ιουλίου σήμερα και η μαύρη επέτειος από την εκατόμβη των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι δεν πρέπει να κάνει κανέναν να εφησυχάζει. Ούτε να ξεχνάει. Πρέπει όλοι να θυμόμαστε τι έγινε εκείνη τη μοιραία ημέρα και τι ακολούθησε τις επόμενες. Για το παράλυτο κράτος, τις διαλυμένες υπηρεσίες, τους ανίκανους κρατικούς λειτουργούς και […]

Εφαγα ένα Σαββατοκύριακο παρακολουθώντας τη συζήτηση στη Βουλή – εντάξει, αν όχι το Σαββατοκύριακο, τουλάχιστον αρκετές ώρες του Σαββάτου και της Κυριακής. Φυσικά, όπως και πολλοί άλλοι, φαντάζομαι, είχα εστιάσει την προσοχή μου στον Αλέξη τον «άχαστο» και στις αντιδράσεις του. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι ο άνθρωπος είναι πολύ δύσκολο να χωνέψει […]

Πριν από ένα χρόνο και λίγους μήνες, ο Νίκος Αλιβιζάτος, από τούτες τις σελίδες, υποστήριξε την ιδέα μίας εντοπισμένης αναθεώρησης σε θεσμικά ζητήματα. Την ιδέα αυτή την υποστηρίξαμε. Και, τύχη αγαθή, κατέστη πλέον εφικτή. Η βασική λογική, όπως την αντιλαμβανόμαστε, είναι η ανάγκη εξορθολογισμού του πολιτικού συστήματος. Αυτό είναι στη βάση του διπολικό, αλλά συνάμα […]

Εχουμε τονίσει πολλές φορές, ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας είναι αναγκαίο να προσεγγιστεί με νηφαλιότητα. Και κυρίως όχι κάτω από το πρίσμα ενός επιστημονικού «μανιχαϊσμού» (δηλαδή είτε ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας είναι συνολικά αρνητικός είτε ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας είναι συνολικά θετικός)! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο στη γνωστή υπόθεση των «μαύρων ταμείων» […]

Καινούργιο Πρόεδρο απέκτησε η Βουλή στο πρόσωπο του εκ της ευάνδρου Ηπείρου ορμώμενου Κώστα Τασούλα και μάλιστα με ρεκόρ ψήφων – ποτέ στο παρελθόν δεν έχει αναδειχθεί πρόεδρος του Κοινοβουλίου με 283 ψήφους. Η καταγωγή του κάνει ελαφρώς λιγότερο το πένθος όλων ημών των Ηπειρωτών, οι οποίοι στεναχωρηθήκαμε (λέμε τώρα…) διότι απώλεσε την πρωθυπουργία ο συμπατριώτης […]

Αυτήν την εβδομάδα, σε ένα από τα σημαντικά ηλεκτρονικά μέσα διάβασα με έκπληξη και απορία επίθεση κατά του κ. Σχοινά. Με αφορμή τη φημολογούμενη υποψηφιότητα του συνεργάτη του κ. Γιούνκερ για τη θέση του έλληνα επιτρόπου, ο αρθρογράφος εξαπέλυσε μια βίαιη επίθεση κατά της πιθανής επιλογής του. Και μου έκανε εντύπωση η «κατηγορία» κατά του […]

Η εκδήλωση έγινε στο Μέγαρο Μουσικής στις 12 Απριλίου, προ τριμήνου δηλαδή, αλλά μόλις τώρα τα μαθαίνουμε, οπότε σπεύδω να σας τα μεταφέρω, για να γνωρίζεται πως όταν ομιλούμε περί του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς το εννοούμε κιόλας! Αφορούσε στον εορτασμό των 150 χρόνων από την ίδρυση των ελληνικών σιδηροδρόμων, πραγματοποιήθηκε παρουσία του Προέδρου Προκόπη […]

Η διαχείριση των προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών είναι ένα σύνθετο, μεγάλο γεωπολιτικό ζήτημα. Ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην κρίσιμη αυτή περιοχή, η Ελλάδα αποτελεί το συνοριακό έδαφος της Ευρώπης. Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός ανέδειξε την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος ως ένα από τα ζέοντα θέματα πρώτης προτεραιότητας για την κυβέρνηση. Μόνον μια σφαιρική στρατηγική μπορεί […]

Το μετάνιωσε. Από την πρώτη κιόλας στιγμή το είχε μετανιώσει. Αλλά μετά δεν ήξερε πώς να το πάρει πίσω. Οταν δε οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα την Κυριακή το βράδυ, έπεσε κανονικά στην κατάθλιψη. Ράκος. Ηθελε να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο. Δεν μπορούσαν να τον συνεφέρουν. Τα έβαλε με όλους. Που δεν τον απέτρεψαν τη […]

Τα προχθεσινά τραγικά γεγονότα στη Χαλκιδική έρχονται να μας υπενθυμίσουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο το βαρύ ανθρώπινο κόστος από την κλιματική κρίση. Να μας υπενθυμίσουν ότι η αδράνεια δεν στοιχίζει απλά σε υλικές ζημιές, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες και υποδομές της χώρας. Στοιχίζει σε ανθρώπινες ζωές. Ας είμαστε ξεκάθαροι και ας ξεκινήσουμε τη συζήτηση […]

Ακραία και έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως αυτό με τραγική κατάληξη στη Χαλκιδική, γίνονται όλο και πιο συχνά. Η κλιματική κρίση είναι εδώ και απαιτεί άμεσες αποφάσεις και νέες προσεγγίσεις. Οι κλιματικοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Ομως υπάρχουν ακόμα περιθώρια αντίδρασης. Αν λάβουμε άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα τότε η αύξηση της […]

Είναι ζήτημα χρόνου. Πόσο να αργήσει πια η ημέρα που θα γράψει κάποιος στα σόσιαλ μίντια ότι αυτή είναι μια «κυβέρνηση μανατζαραίων» για να τσιμπήσει τον όρο ο στρατός των τρολ και να τον σπείρει στην αχανή επικράτεια του Διαδικτύου; Για πόσο να ξεγλιστρήσει ο ceo της κυβέρνησης από μια τέτοια στάμπα; Φιλελέδες; Σιγά την […]

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ίσως είναι η μοναδική κυβέρνηση που έρχεται έπειτα από δέκα χρόνια κρίσης με τον πιο ξεκάθαρο ορίζοντα υλοποίησης: εμπέδωση αισθήματος ασφαλείας, εργασιακή κανονικότητα, επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας, δημιουργία μιας κανονικότητας για τη χώρα και τους πολίτες της κυρίως δηλαδή να μη ζούμε συνεχώς σε άκρατη υπερπολιτικοποίηση των πάντων και σε μια […]

Σε μια χώρα της οποίας το κράτος εξακολουθεί να αποτελεί, για ιστορικούς και όχι μόνο λόγους, τον κυρίαρχο οργανωτή της κοινωνίας και της οικονομίας της, ο τρόπος της διακυβέρνησής της είναι καθοριστικός όχι μόνο για την απαλλαγή της από τις διαχρονικές κακοδαιμονίες της, αλλά και για την ανάπτυξη του παραγωγικού δυναμικού της και την αξιοποίηση […]

Είναι κακό να ράβει κανείς κοστούμι περιμένοντας πως θα γίνει υπουργός. Δεν είναι κακό όμως να ορκίζεται με κοστούμι όταν γίνεται. Δεν είναι κακό οι φορείς των θεσμών να ασφυκτιούν στους σαράντα βαθμούς Κελσίου από τους κανόνες της δημόσιας εμφάνισης. Να καταπιέζονται, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, σε περιβάλλον αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι ασφαλώς ο […]