Πρόσωπα & Ιστορίες

Τις ώρες που ακολούθησαν την τρομοκρατική επίθεση, φόρεσε μια μαύρη μαντίλα και έσπευσε να παρηγορήσει τους οικείους των θυμάτων, αγκαλιάζοντάς τους, θρηνώντας μαζί τους. Οταν ο Ντόναλντ Τραμπ τη ρώτησε τι μπορούσε να κάνει για να βοηθήσει, εκείνη απάντησε: «Συμπάθεια και αγάπη για όλες τις μουσουλμανικές κοινότητες». Οταν απευθύνθηκε στο κοινοβούλιο της χώρας της, αρνήθηκε […]

Πάνος Χατζηκουτσέλης. Ηθοποιός. Που σημαίνει φως, νερό, τηλέφωνο, νοίκι, κοινόχρηστα και άχρηστα αποκόμματα από παραστάσεις και κριτικές. Μισούσε τις κριτικές και γενικώς την κακία των ανθρώπων. Εβαζε στις κουβέντες του φράσεις από θεατρικά έργα, στις αστείες του στιγμές, και ήταν πολλές, η καημένη Μπλανς Ντιμπουά από λεωφορείο γινόταν τρόλεϊ και σε έπειθε ότι πριν γίνει […]

Ο δρ Αντίλ ελ Ταγιάρ γεννήθηκε το 1956 στην Ατμπάρα, μια «πόλη σιδηροδρόμων» στο Βορειοανατολικό Σουδάν, ο μεγαλύτερος γιος ενός κυβερνητικού υπαλλήλου και μιας νοικοκυράς. Είχε συνολικά 11 αδέλφια. Το ένα από αυτά, ο Οσμάν, αρρώστησε ενόσω ήταν ακόμα παιδί και πέθανε ελλείψει κατάλληλης ιατρικής φροντίδας. Ο δρ Ελ Ταγιάρ σπανίως μιλούσε για τον θάνατο […]

Η Συνθήκη των Σεβρών αποτέλεσε διπλωματικό θρίαμβο του Ελ. Βενιζέλου, ο οποίος είδε να γίνεται πραγματικότητα το όνειρό του για την «Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών».  Οι πληγές του Εθνικού Διχασμού, όμως, παρέμεναν ανοιχτές και οδήγησαν στα «Ιουλιανά» του 1920, με την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρίσι και τη δολοφονία του […]

Ενα ταξίδι πάντα θα σε πάει μπροστά, αλλά θα σε γυρίσει και πίσω. Μέχρι να έρθει το επόμενο

Οφείλονται χάριτες στον ηθοποιό και σκηνοθέτη Περικλή Μουστάκη που μια ζοφερή πραγματικότητα, ίσως την πιο ζοφερή που θα μπορούσε να γνωρίσει ένας άνθρωπος, όπως αυτή μιας πανδημίας, κατορθώνει να τη μεταβάλει σε προϋπόθεση μιας τραγικής αλληλεγγύης ανάμεσα σε όλους μας. Και μάλιστα με αναφορά σε ένα θέατρο που αριθμεί 364 χρόνια ζωής στην τραγικά δοκιμαζόμενη γειτονική μας Ιταλία. Είναι γεγονός πως οτιδήποτε βαραίνει πάνω του ένα τόσο μακρύ παρελθόν, κάνει την οποιαδήποτε αλλαγή να αποκτά τις πραγματικές της διαστάσεις, τις τόσο εφιαλτικές στη συγκεκριμένη περίπτωση

Το Διαδίκτυο και μεγάλα έντυπα σε όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν εκ νέου τους πίνακες του μεγάλου αμερικανού ρεαλιστή, ο οποίος αποτυπώνει τη «σαγήνη της απάθειας» στις άδειες πόλεις των αυτοεγκλείστων

Εκατομμύρια Κινέζοι ετοιμάζονται να γιορτάσουν αύριο το φεστιβάλ Τσινγκμίνγκ, μία παράδοση 2.500 χρόνων. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα (τιμάται πάντα 15 ημέρες μετά την εαρινή ισημερία), οι άνθρωποι, τόσο στις μεγάλες πόλεις όσο και στην επαρχία, οργανώνουν βόλτες στη φύση για να απολαύσουν την άνοιξη, πετάνε χαρταετούς τους οποίους αφήνουν μετά ελεύθερους στον αέρα, και παράλληλα […]

Πρόσωπα και γεγονότα που πέρασαν από τις σελίδες των "ΝΕΩΝ" και του "Βήματος"

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, επίσημα γνωστή ως Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση, έχει χαρακτηριστεί ως «Συνθήκη των Συνθηκών» διότι προχωρεί πέρα από τις βασικές συνθήκες, της Ρώμης (1957) και της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης (1986), με την οποία άνοιξε η Εσωτερική Αγορά. Η συνθήκη περιλαμβάνει το προοίμιο και επτά τίτλους, 17 πρωτόκολλα και 33 δηλώσεις. Αυτή […]

Ανήκει πια στην Ιστορία, την οποία συνδιαμόρφωσε. Ο ήρωας Μανώλης Γλέζος πήρε μαζί του από χθες, ένα μεγάλο κεφάλαιο των νεότερων σελίδων της Ελλάδας

Μια παράσταση δεν είναι μια συρραφή κινήσεων, σε μουσική, με φωτισμούς και κοινό, είναι μια φωτογραφία μιας πολύπλοκης σύνθεσης προσώπων, διαδικασιών και συγκυριών

Δεν είναι μόνο ακραία συγκινητικό το κείμενο του σκηνοθέτη Γιάννη Λεοντάρη καθώς μιλά για τη σχέση ενός διάσημου βρετανού πιανίστα, του Πολ Μπάρτον, με έναν τυφλό ελέφαντα, Ή μάλλον για τη σχέση όλων των ελεφάντων, είτε βλέπουν είτε όχι, με τη μουσική. Είναι και ακραία αποκαλυπτικό αν σκεφτείς πόσες δυνατότητες - επομένως σωτηρίας μας - εκλύει η οποιαδήποτε μορφή τέχνης και στη συγκεκριμένη περίπτωση η μουσική

ΠΡΟΣΩΠΑ

Πρόσωπα και γεγονότα που πέρασαν από τις σελίδες των "ΝΕΩΝ" και του "ΒΗΜΑΤΟΣ"

Μέσα από τον Κάφκα έμαθα να ταξιδεύω αλλιώς n Η πρόσφατη επίσκεψη στην Πράγα ήταν σαν να γυρίσαμε πίσω τον χρόνο

Είναι 23 Ιουνίου του 1918. «Οι Σύμμαχοι κέρδισαν τον πρώτο γύρο», γράφει ο πηχυαίος τίτλος στο πρωτοσέλιδο της γαλλικής εφημερίδας «L’Intransigeant». «Αλλά θα υπάρξει και δεύτερος», προειδοποιεί ο υπότιτλος. Πρέπει να χαμηλώσει ο αναγνώστης πολύ το βλέμμα για να διαβάσει, στο κάτω δεξιά μέρος της πελώριας σελίδας, το πρώτο ρεπορτάζ της εφημερίδας για έναν νέο, […]