Πρόσωπα & Ιστορίες

To τατουάζ του ράπερ με τους τέσσερις Μπιτλς έστρεψε ξανά πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, τη στιγμή που ξεπέρασε τα Σκαθάρια με συμμετοχές στο Billboard 100

Αν σφίγγεται η καρδιά σου διαβάζοντας το κείμενο της δόκτορος Αγγελικής Κοσμοπούλου, εκτελεστικής διευθύντριας του κοινωφελούς ιδρύματος Αθανασίου Λασκαρίδη, δεν είναι γιατί δεν υποψιαζόσουν την πραγματικότητα που περιγράφει. Είναι γιατί ένας αναπολητικός και λυρικός τόνος κάνει μια διάχυτη υπάρχουσα δραματική συνθήκη να αποκτά ένα πολλαπλάσιο εκτόπισμα. Ετσι ώστε μια «λεπτομέρεια» όπως αυτή της ρύπανσης της θάλασσας και των νησιών να διαγράφει με μια σκοτεινή προοπτική τη σύνολη εξέλιξη του κόσμου μας

Μια ιστορία δραματική δεν υπάρχει ποτέ από μόνη της. Συνδέεται με απειράριθμα περιστατικά και με πάμπολλους ανθρώπους και αυτό ακριβώς μας αποκαλύπτει με το εξαίρετο κείμενό του ο πεζογράφος Γιάννης Παλαβός, σχολιάζοντας μια φωτογραφία του Δρομοκαϊτείου του 1949. Τόσο ουσιαστικά διαχωρίζοντας ότι ένας τόπος βασανισμού των ανθρώπων δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην – αν ανάμεσα στους ανθρώπους αυτούς υπάρχουν και πνευματικοί δημιουργοί – πως το έργο τους χρεώνεται στη σωματική τους περιπέτεια. Ταυτόχρονα όμως κι ένας βαθύς σεβασμός για το ανθρώπινο δράμα που όσο κι αν υπάρξει ως αφετηρία για μεγαλόπνοες συλλήψεις, παραμένει ουσιαστικά ανείπωτο

Ο κορυφαίος ντράμερ του είδους προσκαλεί ορισμένους από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες του ιδιώματος στην 8η γιορτή Jazz στο Πάρκο, στο Ιλιον

ΠΡΟΣΩΠΑ

Ονειρεύτηκε να κάνει τέχνη με το αόρατο. Θέλησε να δει  «όλες τις πυρηνικές βόμβες στη Γη να μετατρέπονται σε γλυπτά». Επλασε τον κόσμο του με υλικά που δεν περίμενε κανείς. Το εικαστικό του σύμπαν με φως και ήχο, μαγνητικά πεδία και κίνηση. Και το προσωπικό του καταφύγιο 19 μέτρα πιο ψηλά από τον λόφο της […]

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΠΡΟΣΩΠΑ

Το Σάββατο, αφού πρώτα δω τους ασθενείς μου που είναι πρόσφατα χειρουργημένοι, κάνω μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία και μετά πάω για φαγητό με φίλους. Το βράδυ, είτε θέατρο είτε παράσταση. Τις Κυριακές ο πρωινός καφές διαρκεί ώρες διαβάζοντας εφημερίδες, ενώ επιλέγουμε τη βραδινή προβολή ταινιών στον κινηματογράφο

Τέλη 1979, γράφει η ανταποκρίτρια των «ΝΕΩΝ» στο Παρίσι Ηρα Φελουκατζή, πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης μία σημαντική έκθεση που επεδίωκε να παρουσιάσει τα πιο αντιπροσωπευτικά ρεύματα στον εικαστικό χώρο, της δεκαετίας 1968-79. Η έκθεση είχε οργανωθεί από τη Δράση Δημιουργικής Ερευνας – ΑΡΚ. Η ΑΡΚ ήταν η εκδήλωση που λανσάριζα, δεκαπέντε χρόνια τότε, τα […]

Ο ενδυματολόγος μιλά για την αναζήτηση του καινούργιου ύφους της μόδας

Αν μόνο έβλεπες τη φωτογραφία, χωρίς να έχεις διαβάσει το εξαίρετο κείμενο που έγραψε γι’ αυτήν ο πεζογράφος Βασίλης Παπαθεοδώρου, το μόνο που δεν θα μπορούσες να φανταστείς είναι ότι πρόκειται για έξι στρατιώτες στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τι να σημαίνει άραγε αυτό; Ακριβώς ότι η ζωή είναι τόσο πολυεδρική και απρόβλεπτη ώστε ακόμη κι όταν τη φαντάζεσαι βυθισμένη στην πιο μαύρη δυστυχία να αναπέμπει την ελπίδα και την αισιοδοξία τόσο πιο πραγματικές όσο πιο αιφνιδιαστικά γίνεται η αποκάλυψή τους

Τον δρόμο προς την αιωνιότητα πήρε ξαφνικά την Πέμπτη σε ηλικία 63 ετών ο θρύλος της ελληνορωμαϊκής πάλης Γιώργος Ποζίδης, ακολουθώντας τον συναθλητή και φίλο του Μπάμπη Χολίδη, ο οποίος «έφυγε» σχεδόν ένα μήνα πριν, στις 26 Ιουνίου, καθιστώντας το 2019 μια κακή χρονιά για το άθλημα των δυνατών. Ο «τίμιος γίγαντας», όπως τον αποκαλούσαν […]

ΠΡΟΣΩΠΑ

Ο Τεριάντ, ο έλληνας κριτικός τέχνης από τη Μυτιλήνη, που ζούσε στη Γαλλία και άσκησε επιρροή στην τέχνη των αρχών του 20ού αιώνα, αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων τον Πικάσο, το 1973 προετοιμάζει την ίδρυση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στο νησί της καταγωγής του. Ο Γ.Κ. Πηλιχός τον συναντά στο διαμέρισμά του στο Παρίσι, στο Μονπαρνάς, γεμάτο […]

Μέσα από το χειρόγραφο ημερολόγιο της Μόνικας Χριστοδούλου Ολα είναι μια χαρά. Ωσπου έρχεται η ώρα του ύπνου… Περιμένω να με τυλίξεις με τα ζεστά σου χέρια πριν περάσει να μας πάρει ο Μορφέας. Θ’ ανέβουμε στο όχημά του αγκαλιά και θα μας ξεναγήσει σε μέρη αγνώριστα, σε όλα αυτά που θα διηγηθεί ο ένας […]

Αυτή είναι μια ιστορία τού πώς το χειρότερο είδος λαϊκής τηλεόρασης άνοιξε τον δρόμο για το χειρότερο είδος λαϊκιστικής πολιτικής. Και είναι βασισμένη σε στοιχεία. Ξεκινά με την ελευθέρωση των ιταλικών συχνοτήτων από τη μακροχρόνια κυριαρχία της RAI, της – σοβαρής, κατά γενική ομολογία – δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Τη δεκαετία του 1980, ένας επιθετικός και ξεδιάντροπα χονδροειδής σταθμός […]

Στην παρθενική του συμμετοχή στον Γύρο της Γαλλίας, ο 22χρονος Κολομβιανός έγραψε Ιστορία πέρα από το ποδόσφαιρο

Είναι πανελληνίως κοινό «μυστικό» το τι οφείλουμε στον ποιητή, δοκιμιογράφο και φιλόλογο Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλο σε σχέση με το σώμα της παπαδιαμαντικής δημιουργίας, που χάρη στα δικά του χέρια μάς έχει παραδοθεί οριστικά τακτοποιημένο και αποκατεστημένο. Μαζί μάλιστα με το σύνολο των δικών του μελετών, σημειωμάτων, άρθρων και αναφορών για τον δημιουργό της «Φόνισσας» και της «Σταχομαζώχτρας», ολοκληρώνεται ένα «σύμπαν» προορισμένο, καθώς φαίνεται, να συγκινεί και να μαγεύει, με όποιες αλλαγές ή ανατροπές ήθελαν επισυμβεί ως τα απώτατα βάθη του μέλλοντος χρόνου

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΠΡΟΣΩΠΑ

Το Σάββατο είναι μια μέρα ιδανική για προπόνηση, στο ενδιάμεσο θα γίνει σίγουρα μια στάση για κάποιο σνακ, ενώ αμέσως μετά είναι ώρα για μάθημα. Ομως το σαββατόβραδο είναι η εξαίρεση στον κανόνα της εβδομάδας. Ενα καλό κρασάκι ή μια μπίρα είναι ιδανική βόλτα. Η Κυριακή ξεκινά και πάλι νωρίς με κολύμβηση και ποδηλασία, ενώ το βράδυ είναι ωραίο για ένα θερινό σινεμά