Δουλγερίδης Δημήτρης

Τραγουδώ, γιατί το τραγούδι είναι ελεύθερο κι ελπίδα είναι ένα κόκαλο που θάβω και ξεθάβω πιάνομαι από ένα χαμηλό σύννεφο πιάνομαι από ένα χάλκινο καρφί απ’ το τυφλό άλογο που με οδηγεί από ένα στήθος που σε δάσος αλλάζει όπως αλλάζει το τραγούδι σε προσευχή μέσα στο δάσος είναι ένα ξέφωτο χρυσό και μες στο […]

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή· κι είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.   Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει. Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι […]

Πώς μπορεί μία διοργάνωση με ιστορία έξι δεκαετιών, πολλά ονόματα και τεχνικές λεπτομέρειες να γίνει απολαυστικό ανάγνωσμα για ήρωες και αντιήρωες, ρεκόρ, θριάμβους και ήττες; Ο Αντώνης Καρπετόπουλος έχει μια απάντηση: το βιβλίο «Δυσκολότερο από ένα Μουντιάλ - Euro, τα 60 χρόνια μιας ευρωπαϊκής ιστορίας», το οποίο κυκλοφορεί από τις 26 του μήνα από τις εκδ. Παπαδόπουλος

Αχ, όλα έπρεπε νά ‘ρθουν καθώς ήρθαν! Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν. Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια, να φύγουνε, να σβήσουν.   Έτσι, όπως εχωρίζαμε τα βράδια, για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι. Τον τόπο που μεγάλωνα παιδάκι ν’ αφήσω κάποιο δείλι. Τα ωραία κι απλά κορίτσια –ω αγαπούλες!–   η ζωή […]

Έχω βρεθεί όπως όλοι μας σε πάμπολλα ξενοδοχεία. Μπαίνοντας στο δωμάτιο κατευθύνομαι προς το μπαλκόνι για να δω πού βλέπει: σε κτίρια στο σταθμό ή στη θάλασσα σ’ ένα φουγάρο τέλος πάντων ή σ’ ένα βουνό σε μιαν απώτατη αφορμή για ποίημα. Όμως απόψε το δωμάτιο έβλεπε σε κήπο. Με όλο λουλούδια γαλάζια, μωβ, άσπρα […]

Θα πάψω πια να γράφω ποιήματα έριξες το χρυσό σου δαχτυλίδι μες στη θάλασσα στην αμμουδιά με το νεκρό κρανίο κι όλα τα βουλιαγμένα καράβια βγήκαν στον αφρό κι ο καπετάνιος ζωντανός κι οι ναύκληροι να χαμογελάνε είπα θα πάψω πια να γράφω ποιήματα και στο παράθυρο του σπιτιού μου του προγονικού ο πατέρας μου […]

Είμαι άλφα χρονών κι Ευρωπαίος έως τη μέση των Άλπεων ή των Πυρηναίων το χιόνι μήτε που άγγιξα ποτέ δεν υπάρχει ούτ’ ένας που να μ’ εκπροσωπεί πόλεμος και ειρήνη μ’ έφαγαν από τις δυο μεριές ό, τι απομένει αντέχει ακόμη ως πότε φίλοι θα σηκώνουμε το αφορεσμένο παρελθόν γιομάτο βασιλιάδες και υπηκόους προσωπικά νιώθω […]

Ένα καράβι μπαίνει στο γιαλό ένα μαγγανοπήγαδο σκουριασμένο βογγάει Μια τούφα γαλανός καπνός μες στο τριανταφυλλί του ορίζοντα Ίδιος με τη φτερούγα του γερανού που σπαράζει Στρατιές χελιδονιών περιμένουνε να πουν στους αντρειωμένους το καλωσόρισες Μπράτσα σηκώνουνται γυμνά με χαραγμένες άγκυρες στη μασχάλη Μπερδεύουνται κραυγές παιδιών με το κελάδημα του πουνέντε Μέλισσες μπαινοβγαίνουνε μες στα […]

Πότε θα ξαναμιλήσεις; Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας. Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα. Όπως τα πεύκα κρατούνε τη μορφή του αγέρα ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί το ίδιο τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί. Ίσως γυρεύουν να μιλήσουν […]

Εκτός από το ίδιο το γεγονός του επαναπατρισμού των τριών αρχαιοτήτων η υπουργός Πολιτισμού θεωρεί σημαντική την πρόβλεψη της συμφωνίας για τον περαιτέρω έλεγχο των προελεύσεων. «Συζητήθηκε με την αμερικανική πλευρά και αποτέλεσε προφανώς αντικείμενο σοβαρής διαπραγμάτευσης να ελεγχθούν όλες οι προελεύσεις των ελληνικών αντικειμένων στην πλούσια και αξιόλογη συλλογή του Μουσείου Carlos. Θα συνεχίσουμε […]

Με βάση τη συμφωνία του υπουργείου Πολιτισμού και του Πανεπιστημίου Emory της Ατλάντα, επαναπατρίζονται μια μινωική λάρνακα και δύο αγάλματα

Ήταν τότε που οι συμβάσεις των καιρών τους κρατούσαν μαζί. Ήταν μια εποχή (που κράτησε πολύ) στην οποία η καρδιά δινόταν ελεύθερα με την απαίτηση, μιας τυπικής χειρονομίας, με τίμημα την ελευθερία: μια αφοσίωση αρχικά συγκινητική και ανέλπιδα καταδικασμένη. Όσο για εμάς: ευτυχώς αποκλίναμε απ’ αυτά τα αιτήματα, όπως υπενθύμισα στον εαυτό μου όταν η […]

Μια σχολική καρέκλα στην αυλή ένα παιδί τη μπήγει στο χωμάτινο ποδόγυρο του πεύκου να φτάσει ένα περιστέρι Το περιστέρι πέταξε. Το παιδί έφυγε. Η καρέκλα ρίζωσε. (Από τη συλλογή “Αντίστροφη άνωση”, εκδ. Μελάνι)

Οι δύο εκδόσεις του σπουδαίου μυθιστορήματος του Φλομπέρ, οι οποίες κυκλοφόρησαν με διαφορά ημερών