Τσιντσίνης Μιχάλης

Τον Μάρτιο του 2015, όταν ο Γιάννης Μηλιός προέβαινε στο μαρτυρικό διάβημα της παραίτησής του από το τμήμα οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, οι πιο κακόβουλοι υποψιάστηκαν ότι το έκανε επειδή δεν είχε γίνει υπουργός. Η ζωή έδειξε ότι η καχυποψία τους ήταν άδικη. Ο Μηλιός δεν εζήλωσε υπουργιλίκι. Αποδείχτηκε πολύ πιο ολιγαρκής. Αρκέστηκε σε μια […]

Η νεκρολογία δεν ήταν ποτέ ελληνικό άθλημα. Φαίνεται ότι υπάρχει στην ελληνική κουλτούρα εγγεγραμμένο ένα δέος απέναντι στον νεκρό που επιτρέπει μόνο να δοξολογηθεί, όσο είναι ακόμη ζεστός. Λείπει η αγγλοσαξονική τέχνη που ανατέμνει με φλέγμα τη ζωή του τεθνεώτος και την παρουσιάζει ούτε άσπρη, ούτε μαύρη, αλλά γκρίζα, όπως είναι τα ανθρώπινα πράγματα. Ετσι […]

Από τα πολλά κλισέ που χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι για να βγάλουν εύκολα το ψωμί τους κάποια τα απευθύνουν, από αυτοματισμό, στον εαυτό τους. Λένε, ας πούμε, ότι από τη δημοσιογραφία μπορείς να πας παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις νωρίς. Το πολιτικό ανάλογο του κλισέ στη μνημονιακή δημοκρατία θα ήταν η ΔΗΜΑΡ. Οποιος την εγκατέλειψε νωρίς, […]

Η ανάλυση έγινε με όρους προπονητή της εξέδρας. Ποιος, έλεγαν, ήταν ο ιδανικότερος για να παίξει «man to man» τον Καμμένο –έναν παίκτη που δεν διακρίνεται για την προσήλωσή του στο ευ αγωνίζεσθαι; Ποιο εξτρέμ έχει φαρμακερό δεξί και τα πνευμόνια για να καλύψει –τρέχοντας και μιλώντας ταυτόχρονα –όλη την πτέρυγα μόνος του; Με αυτό […]