΄ΤΑ ΝΕΑ

Η παγκόσμια κοινότητα κάνει, εδώ και δύο χρόνια, μια συντεταγμένη προσπάθεια να βγει από την πανδημία. Μετά από δύο χρόνια επιστημονικής εξακρίβωσης, γνωρίζουμε πλέον με βεβαιότητα πως το πιο σημαντικό όπλο απέναντι στην Covid-19 είναι τα εμβόλια. Αυτό που συνεχίζουμε να μαθαίνουμε είναι το προφίλ των αντιεμβολιαστών, των ανθρώπων που μέχρι σήμερα γυρνούν την πλάτη στην επιστήμη. Αυτοί δεν είναι μόνο ψεκασμένοι, αρνητές ή αντιδραστικοί. Μπορεί να είναι ο γείτονας, ο συνάδελφος στο διπλανό γραφείο ή ακόμα και ένα είδωλο του παγκόσμιου τένις.

Mπορεί κανείς να δώσει έμφαση στην επιθετικότητα και στην προπαγάνδα. Είναι πράγματι προκλητικό να κομπάζει ο υπουργός Αμυνας μιας χώρας ότι κάποιοι σπουδαστές μπορούν να φτάσουν κολυμπώντας σε ένα νησί μιας γειτονικής χώρας. Κι είναι πράγματι εξωφρενικό μια χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ να απειλεί με πόλεμο μια άλλη χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ στην περίπτωση που ασκήσει ένα δικαίωμα που προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Η συντήρηση της έντασης ασφαλώς δεν συμβάλλει ούτε στον διάλογο ούτε στις σχέσεις καλής γειτονίας.

Μπροστά στις μεγάλες αποφάσεις, μερικές φορές οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να βάλουν σε δεύτερη μοίρα την καθημερινότητα. Αλλά οι πολίτες εξακολουθούν να πρέπει να τη διαχειριστούν με ό,τι μέσα διαθέτουν, τα οποία σε περιόδους κρίσης δεν είναι και τόσο πολλά. Κι εκεί η κυβέρνηση πρέπει να είναι συμπαραστάτης τους.

Ηταν Φεβρουάριος του 2020 όταν η Αγκυρα επιχειρούσε έναν ιδιότυπο υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδας με πεδίο τον Εβρο και εργαλειοποιώντας τις τότε προσφυγικές ροές

Eνας αμερικανός αναλυτής χαρακτήρισε το 2022 έτος του «ζην επικινδύνως». Εννοούσε βέβαια τους τρεις μεγάλους κινδύνους για την παγκόσμια ειρήνη, τη διαμάχη της Ρωσίας με την Ουκρανία, την επιθετικότητα της Κίνας απέναντι στην Ταϊβάν και τη δυσπιστία του Ισραήλ για τις πραγματικές προθέσεις του Ιράν. Θα μπορούσε εύκολα να προσθέσει κάποιος άλλους δύο κινδύνους, άλλες δύο απειλές, όχι για την ειρήνη, αλλά για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Το νέο μαύρο ρεκόρ κρουσμάτων στη χώρα μας δεν αφήνει περιθώρια για φιλοσοφίες, ανευθυνότητες ή χαλάρωση. Η μετάλλαξη Ομικρον όχι μόνο είναι εδώ αλλά τις προσεχείς εβδομάδες θα δείξει πόσο θα δοκιμάσει εκ νέου το ΕΣΥ. Παράλληλα θα δοκιμάσει την κοινωνική συνοχή, την οικονομία και την κανονικότητα.

Καθώς η μετάλλαξη Ομικρον καλπάζει, οι αντοχές της κοινωνίας αλλά και του Εθνικού Συστήματος Υγείας δοκιμάζονται. Παρά το γεγονός πως ακόμη έχουμε δρόμο, και εμπειρία υπάρχει συσσωρευμένη και όπλα να μας θωρακίζουν. Και αυτά πρέπει να έχουμε υπόψη μας τώρα που ο ιός δεν αστειεύεται και θέτει σε κίνδυνο εκ νέου τη δημόσια υγεία και […]

Βρισκόμαστε πια σχεδόν δύο χρόνια σε πανδημία. Ολο αυτό το διάστημα η διαχείρισή της, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, είχε πετυχημένες και αποτυχημένες στιγμές. Αυτό που διαφοροποιούσε τις πρώτες από τις δεύτερες ήταν η πολυφωνία των ιθυνόντων: τις φορές εκείνες που το μήνυμα ήταν ενιαίο και έβγαινε τόσο από την κυβέρνηση όσο και από […]

Οσοι νομίζουν πως η μάχη που δίνουν το ΕΣΥ και η πολιτεία στις ΜΕΘ προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση πλανώνται πλάνην οικτράν. Από την πρώτη στιγμή της συλλογικής μας περιπέτειας, πέραν της θωράκισης της χώρας και της αίσθησης της ατομικής ευθύνης, καθοριστικό θέμα ήταν η στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Κι αυτό αφού υπήρχε ο κίνδυνος, […]

Λέγεται revenge porn (εκδικητική πορνογραφία) και είναι η δημοσίευση φωτογραφιών ή βίντεο ερωτικού χαρακτήρα στην οποία προβαίνει κάποιος (κατά κανόνα άνδρας) εν αγνοία της συντρόφου του για να την εκδικηθεί επειδή τον χώρισε ή για να την εκβιάσει. Πρόκειται φυσικά για ένα είδος ηλεκτρονικού εγκλήματος, το οποίο διώκεται ποινικά. Οπως και στην περίπτωση της οικογενειακής […]

Οι δρομολογούμενες μεταρρυθμίσεις σε Παιδεία και Δικαιοσύνη θα πρέπει να διαβαστούν ως αναγκαίες προϋποθέσεις ενός μοντέρνου, ευρωπαϊκού κράτους. Κάθε καθυστέρηση σε αυτές είναι επιζήμια και στην ίδια την κοινωνική συνοχή, την παραγωγικότητα και τη νέα πίστη που οφείλει η πολιτεία να εμπεδώσει στους θεσμούς της. Για παράδειγμα ο νέος νόμος – πλαίσιο που ορθά δρομολογούν […]

Η εβδομάδα που κλείνει δεν ήταν η καλύτερη για την Κεντροαριστερά - και η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως ορισμένους από τους χαμένους του πρώτου γύρου. Διατυπώθηκαν αυθαίρετοι ισχυρισμοί για το μακρινό παρελθόν, ακούστηκαν ατεκμηρίωτες καταγγελίες για κατευθυνόμενες ψήφους, ως και κατηγορίες για εκλογικές παρατυπίες εκτοξεύτηκαν ξαφνικά, για να αποσυρθούν αμέσως μπροστά στη ζημιά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν.

Το αποκαλούν «Η Μεγάλη Παραίτηση». Είναι προϊόν της πανδημίας. Και πρόκειται για τη μαζική αποχώρηση εργαζομένων από τις δουλειές τους σε μια σειρά από χώρες, και κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία. Το καλοκαίρι παραιτούνταν στις ΗΠΑ κατά μέσο όρο τέσσερα εκατομμύρια εργαζόμενοι τον μήνα. Μια έρευνα της Microsoft έδειξε ότι το 41% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού βλέπει με θετικό μάτι την ιδέα της παραίτησης.

Η βία στα Πανεπιστήμια καλά κρατεί όπως θα διαπιστώσετε πικρά στη σημερινή έρευνα - φάκελο των «ΝΕΩΝ». Εδώ τα περιστατικά δεν έχουν απλώς ποσοτικό χαρακτήρα, αλλά η βία κλιμακώνεται και στους τρόπους της και είναι όλο και πιο αποτρεπτική για την ίδια τη λειτουργία των σχολών και πιο εφιαλτική για τη σωματική ακεραιότητα φοιτητών και καθηγητών.

Η αμφισημία των θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την υποχρεωτικότητα του εμβολίου στις ηλικιακές ομάδες άνω των 60 δεν συμβάλλει στην άρση της συλλογικής περιπέτειας.

Οι διεθνείς σχέσεις είναι ένα δυναμικό πεδίο, διαρκώς μεταβαλλόμενο και εν πολλοίς καθοριζόμενο από τους κάθε φορά συσχετισμούς, αλλά και την ενεργητική πρακτική των χωρών. Από τα παραπάνω δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση η χώρα μας και πολύ περισσότερο στη σημερινή ρευστή γεωπολιτική συγκυρία.

Η μετάλλαξη Ομικρον μεταβάλλει ραγδαία τα παγκόσμια δεδομένα. Βεβαίως είναι υπόθεση της επιστημονικής κοινότητας να διαπιστώσει τα νέα χαρακτηριστικά της και να δώσει οδηγίες για τον νέο τρόπο άμυνας και θωράκισης. Ως τότε όμως έχουμε και εμείς συλλογικά και ατομικά ένα χρέος.

Η πανδημία στην Ευρώπη λαμβάνει εκ νέου δραματικές διαστάσεις. Η Αυστρία και η Σλοβακία βρίσκονται σε καθολικό λοκντάουν, η Γερμανία ετοιμάζει μέτρα δραστικής μείωσης των επαφών ανάμεσα στους πολίτες, ενώ νέους περιορισμούς επιβάλλουν ακόμη και χώρες με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού όπως η Πορτογαλία. Χθες εντοπίστηκαν στο ευρωπαϊκό έδαφος τα πρώτα κρούσματα της νέας παραλλαγής του κορωνοϊού, που παρατηρήθηκε στις αρχές αυτής της εβδομάδας στην Αφρική, είναι πιο ανθεκτική απέναντι στα εμβόλια και αναγκάζει την Ευρώπη να κλείσει και πάλι τα σύνορά της.

Eχει μια ειρωνεία, αλλά είναι ταυτόχρονα και εξόχως διδακτικό. Η προχθεσινή ιστορική κατρακύλα της λίρας προκλήθηκε από την απόφαση του προέδρου Ερντογάν να κηρύξει μία μέρα νωρίτερα έναν «οικονομικό πόλεμο της ανεξαρτησίας». Εναν ανάλογο πόλεμο ήθελαν να κηρύξουν το 2015 και κάποιοι επικίνδυνοι ερασιτέχνες στην Ελλάδα. Και κόντεψαν να ρίξουν τη χώρα στα βράχια.

Η όλο και βαθύτερη οικονομική και νομισματική κρίση της Τουρκίας δεν είναι και δεν θα είναι απλώς και μόνον επώδυνη για τον λαό της.

Στην καλύτερη περίπτωση, τη θεωρούμε κάτι δεδομένο. Στη χειρότερη, κάτι γραφειοκρατικό, βαρετό, συχνά υποκριτικό. Δεν συνειδητοποιούμε συχνά την αξία, τον πλούτο και τη χρησιμότητα της ευρωπαϊκής οικογένειας. Εν αντιθέσει με τους εχθρούς της, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να την αποσταθεροποιήσουν.

Η ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή αποτελούν πλέον βασικό μέρος των προγραμμάτων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Μητροπόλεων, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει από σημερινό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ». Οι πρωτοβουλίες που έχουν λάβει οι έλληνες ιεράρχες για την αντιμετώπιση ενός από τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη πια μόνο ως αξιέπαινες δύνανται να χαρακτηριστούν.

Πριν από λίγο καιρό, κανείς δεν πίστευε όσα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής μιλούσαν για διψήφια ποσοστά του κόμματός τους. Οι εξελίξεις όμως των τελευταίων τριών εβδομάδων κάνουν αυτή την εποχή να μοιάζει, σε όλα της, μακρινή. Η επώδυνη και ξαφνική απώλεια της Φώφης Γεννηματά μόλις σαράντα ημέρες πριν από την κάλπη της 5ης Δεκεμβρίου, αλλά και το μέγεθος των υποψήφιων αρχηγών έστρεψαν την προσοχή όλων στην Κεντροαριστερά.

Eστω και καθυστερημένα, έστω και την τελευταία στιγμή, ο συνδυασμός της πειθούς και των μέτρων φέρνει αποτελέσματα: οι εμβολιασμοί, ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί η πανδημία, αυξάνονται. Και είναι ενθαρρυντικό ότι αυτό παρατηρείται κατ' εξοχήν στη Βόρεια Ελλάδα, όπου η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη.

Οι φθινοπωρινές εκτιμήσεις της Κομισιόν για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι πράγματι εντυπωσιακές. Οχι μόνο λόγω του ποσοστού (7,1%), αλλά και εξαιτίας της αναθεώρησης εκείνων που είχε δημοσιοποιήσει την άνοιξη η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τότε έβλεπε ανάπτυξη 4,3% για φέτος. Οι προβλέψεις των Βρυξελλών, μάλιστα, είναι καλύτερες ακόμη κι από αυτές του […]

Αναμφισβήτητα το φαινόμενο του πληθωρισμού είναι εδώ. Φαινόμενο υπερτοπικό, εγγενές των διασυνδεδεμένων οικονομιών και ταυτόχρονα απειλητικό για το μέσο νοικοκυριό. Είναι ενδεικτικό πως οι ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα και υπηρεσίες φτάνουν έως και 132% σε σχέση με το 2020. Ο πληθωρισμός του Οκτωβρίου δηλαδή στη χώρα μας χτυπάει υψηλά επίπεδα δεκαετίας.

Ο Τύπος στη γειτονική χώρα γράφει πως η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αγόρασε και τέταρτο γεωτρύπανο. Οσοι ξέρουν ότι ο σουλτάνος ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που χρησιμοποιούν κατά κόρον την εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση δεν εξεπλάγησαν από την απόπειρά του να λύσει τα μάλλον δυσεπίλυτα πια δημοσκοπικά του προβλήματα με τέτοιες κινήσεις εντυπωσιασμού.