Καπράνος Ακης

«Οι γάτες της Κωνσταντινούπολης»: Είναι στημένη σε αστικό περιβάλλον, κι όμως είναι μια ταινία για τη φύση. H υπέροχη ταινία της Σαΐντα Τορούν παρακολουθεί την Κωνσταντινούπολη μέσα από τα μάτια των τετράποδων ηρώων της. Εκατοντάδες χιλιάδες γάτες περιφέρονται ελεύθερα στην Πόλη εδώ και αιώνες αποτελώντας ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας για τις κοινότητές της. Χωρίς […]

Φεστιβαλικών προβολών συνέχεια από το μέτωπο της Θεσσαλονίκης, για την οποία αυτή τη φορά δεν είναι υπερβολή ούτε κλισέ να πει κανείς ότι κινείται στους ρυθμούς του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου (εξάλλου, κάθε ανάσα στην πόλη είναι πολύτιμη, ειδικά εάν φιλοδοξεί να μη χάσει το τρένο της ευρωπαϊκής μητρόπολης). Μετά το «Love me not» του Αλέξανδρου […]

To 58ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης λαμβάνει χώρα σε μια πόλη κατάμεστη από έλληνες και ξένους σινεφίλ και η αίσθηση της γιορτής είναι πάλι εδώ. Το είχαμε πει και πέρυσι πως αυτό ήταν ένα στοιχείο που μας είχε λείψει. Πέρυσι βέβαια ήταν η «πρώτη φορά» του νέου διευθυντή του φεστιβάλ Ορέστη Ανδρεαδάκη και περιμέναμε ούτως ή άλλως […]

Αυτή τη φορά η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού για ένα ακόμη «ξήλωμα» στον χώρο των πολύπαθων εποπτευόμενων φορέων περιείχε την –κατά τα φαινόμενα –αιτία και τη θέση που επιλέγει η Λυδία Κονιόρδου σε μια σύγκρουση αρμοδιοτήτων. Η Ηλέκτρα Βενάκη λοιπόν παύεται πρόωρα από το πόστο της γενικής διευθύντριας του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ), καθώς είχε […]

«Ο θάνατος του ιερού ελαφιού»: Καρδιοχειρουργός (Κόλιν Φάρελ), ευπρεπής οικογενειάρχης που ζει σε ένα επιβλητικό διαμέρισμα με τη σύζυγό του (Νικόλ Κίντμαν) και τα δυο του παιδιά (Ράφεϊ Κάσιντι, Σάνι Σούλικ –ελπίζω να το γράφω σωστά) παίρνει υπό την προστασία του τον Μάρτιν, ένα 16χρονο αγόρι (Μπάρι Κιόγκαν), του οποίου ο πατέρας πέθανε στο χειρουργικό […]

«Οι άνθρωποι που με ενδιαφέρουν είναι εκείνοι που λένε “όχι, δεν αντέχουμε άλλο πια”. Οι άνθρωποι που ορθώνουν το ανάστημά τους, που ξεσηκώνονται, παλεύουν. Παρακολουθώ με μεγάλη θλίψη αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα και η αλληλεγγύη μου είναι δεδομένη στους Ελληνες. Είμαι μαζί σας». Κανείς δεν περίμενε από τον Κεν Λόουτς, τον σκηνοθέτη των εμβληματικών […]

«Το τελευταίο σημείωμα»: Το ζήτημα της μνήμης απασχολεί το σινεμά σχεδόν από τα γεννοφάσκια του. Ο δε ελληνικός κινηματογράφος συγκεντρώνει, και μάλιστα στις κορυφές του, φιλμ που προσπάθησαν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να ξαναδιαβάσουν τις σελίδες εκείνες που άφησαν πίσω τους το πιο βαθύ (και αιματοβαμμένο) αποτύπωμα –από την εποχή του Γκρεγκ […]

Η γέννηση ενός έθνους Είδε το φως της ημέρας το 1915, αλλά έναν αιώνα μετά η ταινία του Ντ. Γ. Γκρίφιθ συνεχίζει να διχάζει όχι μόνο την κοινότητα των Αφροαμερικανών. Η ταινία τοποθετεί μεν στο κέντρο της αφήγησής της τον Αμερικανικό Εμφύλιο που ξέσπασε στα μέσα του 19ου αιώνα, ωστόσο πραγματεύεται κι άλλα γεγονότα, όπως […]

«Χωρίς αγάπη»: Δεν υπάρχουν παιδιά που να μην αγαπούν τους γονείς τους –ακόμη κι αν αυτοί δεν το αξίζουν. Δυστυχώς, το αντίθετο δεν ισχύει. Η ταινία ξεκινά και στο πρώτο πλάνο της βλέπουμε τη λίμνη ενός μικρού δάσους, κοντά στην άκρη της πόλης όπου ζουν τα κεντρικά πρόσωπα του δράματος. Το χιόνι καλύπτει ολοκληρωτικά το […]

Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές, λένε πολλοί, και κάνουν λάθος. Γιατί τα γεγονότα που συντελέστηκαν μπορεί να μην αλλάζουν, το αποτύπωμα τους στον χρόνο όμως συνιστά έναν ζωντανό οργανισμό. Που μεταβολίζεται διαρκώς, κάνοντας τις δικές του, ατέρμονες προβολές στο παρόν και το μέλλον. Με αφορμή λοιπόν την Οκτωβριανή Επανάσταση, κοιτάζουμε πέντε, διαφορετικές μεταξύ τους […]

«Η άλλη όψη της ελπίδας»: Υπάρχουν οι άνθρωποι που δεν μιλούν πολύ. Που πίσω από την εσωστρέφεια κρύβουν μια βαθιά γνώση του κανόνα που μοιάζει να επαναλαμβάνεται κάθε φορά, του κανόνα εκείνου που επιβεβαιώνει το χάος. Η επιμονή, κάποιες φορές, μπορεί και να αλλάξει τα πράγματα. Μπορεί και όχι. Ο Κάλεντ, σύρος μετανάστης, καταφθάνει στη […]

Η 28χρονη Ντανιέλα Βέγκα, η τρανς πρωταγωνίστρια του «Μια φανταστική γυναίκα», δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία στο φιλμ του Σεμπαστιάν Λέλιο, το οποίο έκανε πρεμιέρα στην περασμένη Μπερλινάλε, όπου απέσπασε Αργυρή Αρκτο για το καλύτερο σενάριο. Παράλληλα αποτέλεσε την επίσημη συμμετοχή της Χιλής για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας και προβάλλεται ήδη στις ελληνικές αίθουσες. Πώς αντιμετώπισε […]

ΘΕΑΤΡΟ Δημήτρης Καταλειφός, ηθοποιός Σταύρος Ξενίδης και Μαργαρίτα Λαμπρινού Υποτιμημένοι για μένα ήταν οι δύο ηθοποιοί, ο Σταύρος Ξενίδης και η Μαργαρίτα Λαμπρινού. Ηταν μάλιστα και στη ζωή ζευγάρι. Ηταν δύο ηθοποιοί με μεγάλη φινέτσα και λεπτότητα, αλλά επειδή η εποχή αυτή ειδικά στον κινηματογράφο ήταν πιο εξωστρεφής, δεν τους ανέδειξαν όσο τους άξιζε. Τη […]

«Blade Runner 2049»: απέτυχε εμπορικά στην εποχή του. Οι δε κριτικοί (στην Αμερική τουλάχιστον) δεν κατάλαβαν ποτέ περί τίνος πρόκειται. Κι όμως, σήμερα μιλάμε γι’ αυτό με σεβασμό και δέος: το «Blade Runner» που ο Ρίντλεϊ Σκοτ σκηνοθέτησε το 1982, συνδύασε μοναδικά το φιλμ νουάρ και την επιστημονική φαντασία για να χτίσει μεθοδικά μια ιστορία […]

«Οι κοινωνίες και οι θεσμοί βρίσκονται υπό συνεχή κρίση και ανεξέλεγκτη εξέλιξη. Οι διανοούμενοι (ποιοι και πόσοι τάχα;) βρίσκονται σε συνεχή νάρκη… Οκτώ χρόνια πριν από το τέλος του 20ού αιώνα, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω την ήδη υπάρχουσα σύγχυση με την προσωπική μου θολή μαρτυρία. Επισημαίνω όμως τον απόλυτο θρίαμβο του κρατικού φασισμού, την […]

Μπορεί οι ταινίες που βασίζονται σε βιβλία του παραγωγικότατου Στίβεν Κινγκ να αγγίζουν τριψήφιο αριθμό, ωστόσο σπάνια είναι πετυχημένες. Και γιατί το «λογοτεχνικό» κομμάτι των έργων του δύσκολα μπορεί να μετουσιωθεί σε εικόνες, αλλά και γιατί η έντονη, αποκρουστική βία που τον χαρακτηρίζει πολύ συχνά συναντά τις αρνήσεις των παραγωγών. Με αφορμή το «Αυτό» που […]

«Το Αυτό»: Φοβόμουν τις ταινίες τρόμου όταν ήμουν μικρός. Οπως όλα τα παιδιά. Κι όμως, μου ασκούσαν μια παράξενη γοητεία (και στα παιδιά επίσης αρέσει να τρομάζουν). Αλλά ολόκληρη ταινία δεν κατόρθωσα να δω ποτέ. Μισές τις έβλεπα μόνο, όχι σε διάρκεια, αλλά σε… πλάτος: με το κεφάλι να ξεπροβάλλει πίσω από μια πόρτα, έβλεπα […]

Η επετειακή διοργάνωση του 40ού Φεστιβάλ Δράμας είχε να προσφέρει πλούσιο πρόγραμμα, αλλά ελάχιστες εκπλήξεις. Λίγες ταινίες είχαν συλλογική επίδραση στο κοινό του σταθερά κατάμεστου Ολύμπια, όπου συχνά χρειάστηκε να σταθούμε όρθιοι ή να καθήσουμε στο πάτωμα. Οχι πως το τελευταίο μας ενόχλησε. Το αντίθετο: κατά κάποιο τρόπο όλη αυτή η «ρουτίνα» προσφέρει στην απόλαυση […]

Η Αγκαθα Μαίρη Κλαρίσα Μίλερ, περισσότερο γνωστή ως Αγκαθα Κρίστι, γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1890 νοτιοανατολικά της Αγγλίας. Σχολείο δεν πήγε ποτέ, αλλά αναπλήρωσε το κενό κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, συνήθως με τον αμερικανικής καταγωγής πατέρα της, τον οποίο έχασε πολύ νωρίς, σε ηλικία μόλις 11 ετών. Από μικρή λάτρευε τα παραμύθια και […]

«Στο τέλος του τούνελ»: Πάντα θα με εντυπωσιάζει το στυλιζάρισμα των ισπανικών θρίλερ. Σκοτεινοί χώροι, εξπρεσιονιστικοί φωτισμοί, κάμερα ευέλικτη, σχεδόν σαγηνευτική στις κινήσεις της, και φυσικά σπουδαίοι ηθοποιοί, ηθοποιοί άγνωστοι σε εμάς, που μας πείθουν στο δευτερόλεπτο. Με άλλα λόγια, οι Ισπανοί κατέχουν πλήρως την τεχνογνωσία του είδους, έχοντας φτιάξει πλέον μια δική τους σχολή […]

Ενας Σκωτσέζος στη Χώρα των Βάσκων, ο Μπεν Σάροκ, είναι ο σκηνοθέτης του εξαίσιου «Πικαδέρο» που προβάλλεται αυτές τις μέρες στις αίθουσες. Στην ταινία οι «πικαδέρος» του τίτλου είναι δημόσιοι χώροι όπου οι νέοι μπορούν να κάνουν σεξ με το ταίρι τους. Ο σκηνοθέτης μίλησε μαζί μας τόσο για την ταινία του όσο και για […]

Τα μάτια του Χάρι Ντιν Στάντον, ο οποίος πέθανε την περασμένη Παρασκευή σε ηλικία 91 ετών, κουβαλούσαν πάντα πίσω τους μια ιστορία. Εχει πολλές φορές ειπωθεί πως μια ταινία γινόταν αμέσως καλύτερη με το που εμφανιζόταν στην οθόνη. Αυτός ήταν ο λόγος. Υπήρχε μια κατάσταση μετατραυματικού σοκ στις κινήσεις και τις εκφράσεις του, η αδιόρατη […]

«Η ιστορία του Hedi»: Ο Χεντί δεν μιλάει πολύ. Σε κάθε του βήμα όμως αισθάνεσαι πως κουβαλά ένα βάρος –το βάρος των άλλων. Ευτυχώς, η δουλειά του προσφέρει πολλές ευκαιρίες για απόδραση. Δυστυχώς, όπου κι αν ταξιδέψει, το βάρος παραμένει μαζί του. Δεν πηγαίνει ποτέ κάπου. Μόνο φεύγει από κάτι –για να επιστρέψει. Στη χώρα […]

Οι ντόπιοι στηρίζουν με όση θέρμη μπορούν τη διοργάνωσή τους. Πέρυσι, στον δρόμο για την αίθουσα, επειδή έτυχε να βρεθώ μακριά από το κέντρο της πόλης, μπήκα σε ένα ταξί και ο οδηγός άρχισε, σε οργισμένο τόνο, να μου λέει πως «κανείς δεν πρόκειται να μας πάρει το Φεστιβάλ από την πόλη» –λες και υπήρξε […]

Οι ανακοινώσεις για τις Νύχτες Πρεμιέρας φέτος ήταν πιο χαρμόσυνες από ποτέ, ιδίως μετά τις ανησυχίες των κινηματογραφόφιλων για τη διοργάνωσή τους. Ολα τελικά πήγαν όπως έπρεπε, ενώ ήδη αυτά που μαθαίνουμε μας προετοιμάζουν για το καλύτερο. Κατ’ αρχάς έχουμε το ντοκιμαντέρ «Sea Sorrow», το οποίο προβλήθηκε στις Κάννες τον περασμένο Μάιο αποσπώντας τις θετικότερες […]

Το τέλος που μας αξίζει «Ερχεται τη νύχτα»: Στη «Νύχτα των ζωντανών νεκρών» του Τζορτζ Ρομέρο (τον οποίο χάσαμε πρόσφατα), μια ομάδα ανθρώπων που έχουν καταφύγει στο ίδιο σπίτι προσπαθούν να οχυρωθούν για να γλιτώσουν από την επίθεση των νεκροζώντανων –μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν πως ο πραγματικός εχθρός είναι ανάμεσά τους. Για τον […]

Η επανέκδοση μιας ελληνικής ταινίας του 1932, σε πλήρως αποκατεστημένη κόπια, δεν μπορεί παρά να είναι ένα από τα πιο σημαντικά νέα για το ελληνικό σινεμά –και φυσικά, μιλώντας για ελληνικό σινεμά αναφερόμαστε τόσο στο παρόν όσο και στην ιστορία του. Η «Kοινωνική σαπίλα», λοιπόν, σε σκηνοθεσία του Στέλιου Τατασόπουλου θεωρούνταν χαμένη μέχρι τα μέσα […]

«Η τελευταία ταινία του Αρονόφσκι είναι ένα παιδί που μόνο η μητέρα του θα μπορούσε να αγαπήσει. Μια δουλειά κοσμικής ηλιθιότητας» δηλώνει –με εξαιρετικά καυστικό τρόπο –ο έγκριτος κριτικός Τζόναθαν Ρόμνεϊ. Από την άλλη, ο Μεν Κρολ τοu IndieWire βαθμολογεί πολύ υψηλά το «Mother!» που «ξεκινά από μια μικρή σπίθα και εξελίσσεται σε γιγαντιαία πυρκαγιά». […]

Η μεγάλη στιγμή του Φεστιβάλ Βενετίας μέχρι τώρα δεν αφορούσε μια ταινία αλλά μια συνάντηση, αυτή των Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέιν Φόντα, στους οποίους απονεμήθηκε τιμητικός Χρυσός Λέοντας για το σύνολο της καριέρας τους. Η λάμψη τους, άλλωστε, θα ήταν αρκετή για να φωτίσει σαράντα φεστιβάλ. Οι δυο σταρ εμφανίστηκαν μαζί συνολικά σε πέντε ταινίες, […]

Τα μεγάλα ονόματα αναζητούν τα μεγάλα Φεστιβάλ γιατί κάπως έτσι εξασφαλίζει κανείς τη μεγάλη προσοχή. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως προκύπτουν πάντα μεγάλες ταινίες. Και πόσο ειρωνικό το γεγονός πως η πιο «μεγάλη» ταινία τής μέχρι τώρα διοργάνωσης δείχνει να αφορά το «Downsizing» του Αλεξάντερ Πέιν, όπου οι ήρωές του αποφασίζουν να… συρρικνωθούν για να […]

Το ουγγρικό σινεμά, σινεμά εντελώς χαρακτηριστικό, με γραφή διεισδυτική και ευαισθησία που πολύ συχνά ισορροπεί ανάμεσα στον κυνισμό και τον σπαραγμό, διέθετε πολλούς ξεχωριστούς ήρωες, μέχρι το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου –τα χρόνια δηλαδή που ο Μίχαλι Κέρτεζ κατέφυγε στο Χόλιγουντ και γύρισε, ως Μάικλ Κέρτιζ, την «Καζαμπλάνκα» και ο Κάρολ Βίντορ γύρισε, ως […]

Σχολιάστηκε αρνητικά τις τελευταίες ημέρες από ιστοσελίδες και δημοσιογράφους η απουσία σκηνοθετριών από το διαγωνιστικό πρόγραμμα. Λες και δεν τίθεται ζήτημα… συναγωνισμού, αλλά ισότητας και δικαιοσύνης. Πού; Στα βραβεία ενός εκ των μεγαλύτερων φεστιβάλ του κόσμου! Ευτυχώς, η Ανετ Μπένινγκ, πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής (φανταστείτε τι θα άκουγε ο θεσμός αν δε την είχαν τοποθετήσει […]

«Ψηλή / λεπτή / όμορφη / ξανθιές αφέλειες / χαμογελαστά μάτια / ενσάρκωσε την ελευθερία της γυναίκας σε όλο της το μεγαλείο. Η γαλλική κομψότητα προσωποποιημένη: λατρεμένη Μιρέιγ!»: ο πρώην διευθυντής των Καννών Ζιλ Ζακόμπ τα είπε όλα στο twitter με μια χούφτα λέξεις. Πέραν αυτών, τρία είναι τα σημεία στα οποία οφείλει να σταθεί […]

Το ωραίο με τις ταινίες του Χίτσκοκ είναι πως μπορείς να βασιστείς στην αξιοπιστία ενός μάστορα του σασπένς. Που θα σε ταξιδέψει σε όλες τις περιστροφές της πλοκής, θα ανεβάσει τις θερμοκρασίες την κατάλληλη στιγμή, και εκεί που πραγματικά θα το χρειάζεσαι, τότε θα σε αποφορτίσει, για να σε επιβραβεύσει στη συνέχεια με ένα ευτυχές […]