Καπράνος Ακης

«Πάση θυσία»: Για να κρατήσουν τη γη που κληρονόμησαν από τους γονείς τους, δυο αδέλφια που χρωστούν αιματηρά ποσά σε μια συγκεκριμένη τράπεζα αποφασίζουν να αρχίσουν μια σειρά ληστειών στα επαρχιακά υποκαταστήματά της. Το χρονοδιάγραμμα και το γενικότερο σχέδιο εκπονείται από τον «ξύπνιο» Τόμπι, που στην πορεία θα ανακαλύψει πως ο αδελφός του είναι εξαιρετικά […]

Η πιο ανεπιτήδευτα λαμπερή παρουσία τής μεγάλης οθόνης σήμερα, η Εμα Στόουν δηλαδή, πρωταγωνιστεί στο «La La Land», ένα εξίσου λαμπερό μιούζικαλ, που περισσότερο λειτουργεί ως σχόλιο πάνω στη μαγεία του σινεμά παρά αποτελεί μέρος της. Και αυτό γιατί ο ικανότατος σκηνοθέτης Ντάμιεν Τσαζέλ είναι ένας αθεράπευτος κινηματογραφόφιλος ο οποίος στήνει μικρούς φόρους τιμής στο […]

«Ο εμποράκος»: Πόσο πιστή είναι η εικόνα που έχουμε για το σύγχρονο Ιράν; Το 2005, δύο μήνες μετά την εκλογή του προέδρου Αχμαντινετζάντ, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απαγόρευση των ταινιών που προωθούν «τον ατομικισμό, τον φεμινισμό, την ανήθικη συμπεριφορά και την κατάχρηση ναρκωτικών ή βίας». Πρόσφατα, ο υπουργός Πολιτισμού της χώρας άσκησε αυστηρή κριτική για […]

Αξίζει να ρίξουμε το βάρος στις ταινίες δύο σκηνοθετών – δημιουργών του αμερικανικού κινηματογράφου, στο πρόσωπο των οποίων συναντιούνται διαφορετικά ρεύματα της έβδομης τέχνης. Ο «παλαιός των ημερών» Μάρτιν Σκορσέζε παρουσιάζει επιτέλους τη μεταφορά του αριστουργηματικού μυθιστορήματος «Σιωπή» του Σουζάκου Εντου για τις περιπέτειες πορτογάλων ιεραποστόλων στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα. Ο σκορσεζικός ήρωας που […]

«Ποίηση χωρίς τέλος»: «Οταν συμβαίνει να διαβάσουμε ένα καλό ποίημα, φανταζόμαστε πως και εμείς θα μπορούσαμε να το έχουμε γράψει, πως το ποίημα προϋπήρχε μέσα μας» έγραφε ο Μπόρχες -και σκεφτείτε πόσες φορές το δικό μας βλέμμα «ακούμπησε» το βλέμμα ενός κινηματογραφικού ήρωα. Ο κινηματογράφος όμως εκτός από υπόθεση ηρώων είναι και υπόθεση σκηνοθετών –μια […]

«Η κόκκινη χελώνα»: Τι παραμύθια θέλουμε να βλέπουμε; Αυτά που μιμούνται τον κοινό μας κόσμο; Ή εκείνα που ζητούν από εμάς να τον ανασυνθέσουμε ξανά; Το στόρι του φιλμ κινουμένων σχεδίων του Μίκαελ Ντούντοκ ντε Βιτ είναι λιτό, απέριττο: ένας ναυαγός προσπαθεί απελπισμένα να δραπετεύσει από το νησί όπου είναι εγκλωβισμένος, παρόλο που μιλάμε για […]

Επτά ταινίες έχουν ήδη σημειώσει ρεκόρ εισπράξεων παγκοσμίως, δίχως να υπολογίσουμε τα κέρδη που μαζεύει κάθε χρόνο ο όμιλος Λούκας από τα διάφορα gadgets που κυκλοφορούν. Αλλωστε ο Τζορτζ το έλεγε στους φίλους του πολύ πριν βρεθεί στο σετ γυρισμάτων του πρώτου «Star Wars» το 1977: «Ποιος νοιάζεται για τα Οσκαρ; Θα κάνω μια ταινία […]

«Ο πιστός»: Ποια συστήματα αξίων είναι υποκειμενικά και ποια αδιαμφισβήτητα; Πότε απειλείται η ελευθερία της έκφρασης και πού τελειώνουν τα θεμέλια της «πολιτισμένης» κοινωνίας; Ποιοι είναι άξιοι (και «εκλεκτοί») ούτως ώστε να μας διδάξουν την εναρμόνιση με τα συναισθήματα των άλλων; Ο –ξεκάθαρα σχιζοφρενής –Βενιαμίν χρησιμοποιεί τον χριστιανισμό (για την ακρίβεια, αποσπάσματα της Καινής αλλά […]

Το «Κοινόβιο» προβλήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και, επιτέλους, αύριο προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες το εξαιρετικά ενδιαφέρον φιλμ του κυρίου Βίντερμπεργκ, «τρομερού» παιδιού του δανέζικου σινεμά με οπαδούς και στη χώρα μας. Εκεί, στο Βερολίνο, είναι που τον συναντήσαμε Διαβάζω πως η ταινία βασίζεται σε προσωπικές σας εμπειρίες. Δηλαδή; Λοιπόν, η ταινία […]

Είναι ένα Φεστιβάλ που δεν μοιάζει με τα άλλα. Οι ταινίες έχουν ως επί το πλείστον ανήλικους ήρωες, ενώ ανήλικοι είναι και οι θεατές. Αν μάλιστα αναφερόμαστε στις προβολές του Camera Zizanio, ανήλικοι είναι και οι κινηματογραφιστές. Στο Φεστιβάλ Ολυμπίας πιστεύουν πως το περίφημο «δικαίωμα στη δημιουργία» είναι δικαίωμα των παιδιών και η απόλαυση του […]

Δυνατή περίπτωση πρωταγωνιστή, ο Γάλλος Λαμπέρ Ουιλσόν διαπρέπει σε διεθνείς παραγωγές (ικανότατος στα αγγλικά, σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του –υπήρξε μάλιστα υποψήφιος για τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ το 1987) καλύπτοντας ένα μεγάλο φάσμα: από το «Matrix Reloaded» στο «Ενώπιον Θεού και ανθρώπων», ο Ουιλσόν διαθέτει και κινηματογραφική παρουσία αλλά και ερμηνευτικό εκτόπισμα. Οι […]

«Η άφιξη»: Η ταινία του Ντενί Βιλνέβ (με διαφορά ο σημαντικότερος σκηνοθέτης που εργάζεται σήμερα για τη χολιγουντιανή βιομηχανία) βρίσκει τη θέση της δίπλα στις άλλες δύο ταινίες επιστημονικής φαντασίας, «Οταν η Γη σταματήσει» του 1951 και, φυσικά, «Στενές επαφές τρίτου τύπου» του 1977. Από τη μια, μακαρθισμός, από την άλλη το τραύμα του Βιετνάμ […]

Για μία εβδομάδα, στην πιο χαρούμενη κινηματογραφική γιορτή της Ελλάδας, με οικοδεσπότη τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Δημήτρη Σπύρου, ο Πύργος και η Αμαλιάδα μεταμορφώνονται σε κινηματογραφικό εργαστήρι καθώς οι μαθητές των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού ετοιμάζονται να μπουν στις κινηματογραφικές αίθουσες προκειμένου να παρακολουθήσουν ταινίες από το πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Και […]

Από τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου και για τους επόμενους έξι μήνες η Ενωση Σκηνοθετών – Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΣΠΕΚ) ξεκινά μια αξιοσημείωτη προσπάθεια, και μάλιστα στο κέντρο της Αθήνας, σε μια από τις ομορφότερες αίθουσές της, το Αστορ. Το γεγονός έχει ως εξής: μία Δευτέρα και μία Παρασκευή κάθε μήνα από νωρίς το απόγευμα ή […]

Η «Επίσημη ιστορία» του 1985 ήταν το φιλμ που έφερε στην Αργεντινή το πρώτο ξενόγλωσσο Οσκαρ (ακολούθησε το «Μυστικό στα μάτια τους»). Στην υπόθεση, μία καθηγήτρια γυμνασίου, στο Μπουένος Αϊρες του 1983, αρχίζει να υποψιάζεται ότι η θετή κόρη της είναι παιδί κάποιου από τους «εξαφανισθέντες» πολίτες της στρατιωτικής χούντας. Η ταινία επανεκδίδεται στη μεγάλη […]

«Η επίσημη ιστορία»: Ας υποθέσουμε πως διαθέτουμε τον χρόνο και την άνεση για ένα μεγάλο ταξίδι ανά τον κόσμο. Και πως, σε κάθε μας ταξίδι, κρατάμε ως μοναδικό αναμνηστικό δωράκι ένα βιβλίο Ιστορίας από μια τάξη γυμνασίου. Είναι προφανές πως δεν θα διαβάσουμε τα ίδια. Γιατί κάθε άρχουσα τάξη, «δημοκρατική» ή «αυταρχική» (έννοιες θεαματικά ρευστές […]

Αρχισε τα γυρίσματα της «Μήδειας» το 2008 και ολοκλήρωσε την ταινία το 2014. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος γι’ αυτή την περιπέτεια και το φιλμ που προέκυψε («Μήδεια –Κρείσσων των εμών βουλευμάτων») μοιάζει με ανταπόκριση από το μέτωπο. Η είδηση είναι πως από την περασμένη Πέμπτη η ταινία προβάλλεται στον κινηματογράφο Τριανόν, σηματοδοτώντας τη μεγάλη επιστροφή […]

«Μήδεια, κρείσσων των εμών βουλευμάτων»: «Με κατάπιε ο Μόμπι Ντικ» ακούγεται να λέει ο Νίκος Γραμματικός κάποια στιγμή στο φιλμ. Το ότι εμείς μπορούμε να τον συναισθανθούμε αποτελεί και ένα κερδισμένο στοίχημα. Ολα ξεκινούν όχι το 431 π.Χ. αλλά το 2008, όταν δηλαδή ο σκηνοθέτης ξεκινά τα γυρίσματα ενός δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ με βάση τη «Μήδεια» […]

«Η τρελή χαρά»: Πόσο μεγάλη απόλαυση αντλεί κανείς από τις παρουσίες αυτών των δυο υπέροχων γυναικών: Η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι και η Μικαέλα Ραματσότι δίνουν δυο παθιασμένες, πολυσύνθετες και άμεσες ερμηνείες κάνοντας την ταινία δική τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως την αρπάζουν από τα χέρια του Πάολο Βίρζι, που μετά το συμπαθές «Ανθρώπινο κεφάλαιο» […]

Το ουγγρικό φιλμ «Δολοφονικά αμαξίδια», το οποίο βραβεύτηκε με τον Χρυσό Αλέξανδρο, κινείται στη λεπτή γραμμή που χωρίζει την ψυχαγωγία από την κινηματογραφοφιλία αποτελώντας μια κωμωδία δράσης για μια συμμορία δολοφόνων καθηλωμένων σε αναπηρικά αμαξίδια. Σημειώστε πως το κοινό ενθουσιάστηκε με την ταινία η οποία άλλαξε όλα τα προγνωστικά, μια και προβλήθηκε λίγο πριν από […]

«Κάνω κινηματογράφο, ξέροντας πως ΚΑΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ δεν έχει πολιτικό αποτέλεσμα. Απλώς, νομίζω πως κάπου κάπου επιβάλλεται να παίρνουμε κι εμείς τον λόγο για να μην τον μονοπωλούν οι ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ» (Νίκος Παναγιωτόπουλος – απόσπασμα από το βιβλίο του «Επάγγελμα: ερασιτέχνης σκηνοθέτης», εκδόσεις Αιγόκερως). Γοητευτικός και γεμάτος αντιθέσεις, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος μπορούσε να είναι –όπως ορθώς αναφέρει […]

«Sieranevada»: Το χιούμορ είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήνουμε στους χαβαλέδες. Και ο Κρίστι Πούιου, ο ρουμάνος κινηματογραφιστής της αριστουργηματικής «Οδύσσειας του κυρίου Λαζαρέσκου», παρουσιάζει ένα δράμα που μέσα σε τρεις ώρες αποδομεί όχι μονάχα το μοντέλο της οικογένειας, αλλά και το βαθύ μεταπολιτευτικό τραύμα της χώρας. Το στόρι έχει ως εξής: […]

Υστερα από μια εντυπωσιακή πορεία σε διεθνή φεστιβάλ, είδαμε κι εμείς το «Park»: χώμα, σκουριά, αίμα, απόγνωση. Και μια εκκωφαντική απουσία τρυφερότητας. Με αυτά τα πρώτα υλικά και τοποθετώντας τον μύθο της σε ένα ετοιμόροπο Ολυμπιακό Χωριό, η Σοφία Εξάρχου κινηματογραφεί το πορτρέτο μιας χώρας που ψυχορραγεί. Παιδιά που περιφέρονται ανάμεσα στα ερείπια επικοινωνώντας λιγότερο […]

«Οι πόλεις βοηθούν βεβαίως τα φεστιβάλ, όμως τι κάνουν τα φεστιβάλ γι’ αυτές;» αναρωτήθηκε εκ μικροφώνου ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ορέστης Ανδρεαδάκης, υποδηλώνοντας εύστοχα πως το φεστιβάλ θα προσφέρει τόσα, και ακόμα περισσότερα στην πόλη που το φιλοξενεί. Ολα αυτά σε μια τελετή έναρξης που παρουσίασαν η Θέμις Μπαζάκα και ο Στέλιος Μάινας, […]