Κούρτοβικ Δημοσθένης

Η σκηνή (από το YouTube) σε κέντρο, πιθανώς καφενείο, της ελληνικής επαρχίας. Ανδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, όρθιοι, ορκίζονται στη «συμπαντική συνειδητότητα και νομοτέλεια», στα «ελλάνια αξιακά πρωτόκολλα» και άλλες τέτοιες βαρβάτες έννοιες. Δίνουν τον όρκο της «Ελλήνων Συνελεύσεως», υπαγορευμένο από μια κυρία με άσπρη γούνα και άσπρο καπέλο σαν πατικωμένο σκούφο φούρναρη. Ανάμεσά […]

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για κάποιον που γράφει συστηματικά λογοτεχνική κριτική από το να είναι σε θέση να παρουσιάσει στο κοινό του ένα καινούργιο όνομα, ένα ξεχωριστό βιβλίο, μια δημιουργία-έκπληξη από έναν γνωστό ή λιγότερο γνωστό συγγραφέα που ξανοίχτηκε γενναία σε κάτι διαφορετικό και πιο φιλόδοξο. Δεν γίνεται όμως να κρύψω ότι τη χαρά αυτή […]

Υπήρχαν στον Διαφωτισμό ιδέες που περιέκλειαν επικίνδυνα σπέρματα και δικαιολογημένα δέχονται σήμερα κριτική, ως αιτίες για μερικές από τις παθογένειες της ύστερης νεωτερικότητας. Αλλά η κληρονομιά του Διαφωτισμού έχει έναν πυρήνα που, περισσότερο ίσως από οτιδήποτε άλλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε για πρόοδο, αν βέβαια πρόοδος σημαίνει κάτι βαθύτερο […]

Η ιστορία είναι αληθινή. Τη δεκαετία του 1870 ο βρετανός στρατιωτικός και εξερευνητής Τσαρλς Γκόρντον, επιφορτισμένος από τον χεδίβη της Αιγύπτου να πατάξει το δουλεμπόριο στο Σουδάν, ίδρυσε στον Νότο αυτής της χώρας και σε τμήμα της σημερινής Ουγκάντας (εδάφη σχεδόν ανεξερεύνητα τότε) μια αυτόνομη επαρχία που την ονόμασε Εκουατόρια. Υπό τη διοίκηση ενός γερμανοεβραίου […]

«Θα σας κάνουμε κάτι τρομερό» είπε ο Εντουαρντ Σεβαρντνάτζε, ο υπουργός Εξωτερικών του Γκορμπατσόφ, στους δυτικούς συνομιλητές του τον καιρό που άρχιζε το τέλος της Σοβιετικής Ενωσης. «Θα σας στερήσουμε τον εχθρό σας!». Πόσο αληθινός βγήκε ο χρησμός του! Με το που χάθηκε το αντίπαλο δέος, η καπιταλιστική Δύση αφέθηκε πανηγυρικά στις χειρότερες, τις πιο […]

Οι βόλτες μου στα βιβλιοπωλεία αυτές τις γιορτινές μέρες μού αφήνουν ανάμεικτα συναισθήματα. Είναι οπωσδήποτε ευχάριστο να βλέπεις τόσον κόσμο, ιδίως νέους ανθρώπους, να ψάχνουν με τα μάτια στα ράφια και τους πάγκους, να ρωτούν τις πωλήτριες και τους πωλητές, να ξεφυλλίζουν ετούτο ή εκείνο το βιβλίο για να «πάρουν μυρωδιά», να περιμένουν στην ουρά […]

Διάβασα στο τελευταίο τεύχος του «Spiegel» ένα εξαιρετικά ερεθιστικό δημοσίευμα: την έκθεση ενός συνεργάτη του περιοδικού για τις συναντήσεις και συνομιλίες του με τον Γκετς Κουμπίτσεκ, τον σημαντικότερο διανοητή της «Νέας Δεξιάς» (δηλαδή της νεοεθνικιστικής Δεξιάς) στη Γερμανία. Λέω ότι ήταν τόσο ερεθιστικό επειδή προκαλεί όσους αναθεματίζουν αυτόν τον ιδεολογικό χώρο να σκεφτούν έξω από […]

Εχουμε μια κουλτούρα όπου τα δράματα, είτε ιδιωτικά είναι είτε κοινωνικά, πολιτικά ή ιστορικά, δεν θέτουν ερωτήματα. Υποβάλλουν μάλλον μια μαρτυρολογική προσέγγιση, μια ποίηση του πόνου. Ακόμη και όταν παράγονται από συνθήκες μεγάλων κρίσεων που ανατρέπουν τα δεδομένα της ζωής και κλονίζουν τις πεποιθήσεις των ανθρώπων, η στάση που καλούμαστε να πάρουμε απέναντί τους είναι […]