Λοβέρδου Μυρτώ

Κριτική: «Αλλες εποχές» του Χάρολντ Πίντερ

Κριτική: «Και λέγε λέγε» της Λένας Κιτσοπούλου

Λίγο πριν σηκωθεί η αυλαία του Φεστιβάλ και το θέατρο ξεκινήσει τις θερινές του περιοδείες. Λίγο μετά τις τελευταίες, ουσιαστικά, πρεμιέρες της σεζόν που εκτείνεται από το περασμένο φθινόπωρο ως το τέλος της άνοιξης… Λίγες σκέψεις και κάποια συμπεράσματα για το θέατρο, με πυξίδα και οδηγό όλα όσα είδαμε, ακούσαμε ή αποφύγαμε στις σκηνές της […]

… Αντίστροφα. Κι ας φαίνεται ότι ακόμα μας χωρίζει μεγάλο χρονικό διάστημα. Ούτε έξι μήνες… Ο λόγος για τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, η τριετής θητεία του οποίου ολοκληρώνεται το προσεχές φθινόπωρο. Ο Γιάννης Μόσχος (φωτογραφία), συγκεκριμένα, ανέλαβε επικεφαλής της πρώτης σκηνής της χώρας την 1η Οκτωβρίου του 2021. Ηταν εκείνος που επικράτησε της […]

Στην περίπτωση της ελληνοτουρκικής παραγωγής με το κλασικό αριστούργημα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» είναι πολλά αυτά που αξίζει να ειπωθούν, πέρα και πάνω απ’ αυτό καθαυτό το καλλιτεχνικό προϊόν: η παράσταση, που ξεκίνησε από την Αγκυρα, συνέχισε στην Κωνσταντινούπολη (όπου και την παρακολούθησα) και τώρα έρχεται στην Αθήνα, φέρνει στη σκηνή μια ιδιαίτερη […]

Κριτική για το «Βίρα τις άγκυρες»

Γνωρίζοντας τις επαγγελματικές ιδιότητες του Ζουζέπ Μαρία Μιρό, εύκολα μπορεί κανείς να αναγνωρίσει τη διασταύρωση του δημοσιογράφου με τον θεατρικό συγγραφέα στο «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σ’ αυτό το μέρος». Από τη μια, πραγματεύεται το θέμα του, σύγχρονο, σημερινό, σχεδόν επίκαιρο, «σαν να κάνει ρεπορτάζ». Και με όλους τους μάρτυρες της υπόθεσης […]

Μια μορφή ευγενική, με μια πραότητα στην όψη και στη συμπεριφορά, συνδυασμένη με μια ισχυρή θεατρική παρουσία και μια γοητευτική, τόσο κινηματογραφική όσο και τηλεοπτική, παρουσία, ο Γιάννης Φέρτης αφήνει κάτι δυσαναπλήρωτο. Ισχυρό αλλά και ηχηρό, όχι μόνον λόγω αυτής της ξεχωριστής φωνής που διέθετε, αλλά κυρίως για τον τρόπο που έζησε και διαχειρίστηκε το […]

Ενα ξύλινο, περιστρεφόμενο, τετράγωνο μπαλκόνι αποτελεί το μόνο σκηνικό στοιχείο, πολλαπλών δυνατοτήτων και χρήσεων, και είναι τοποθετημένο στο κέντρο της σκηνής του θεάτρου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Εκεί, πίσω, πάνω, δεξιά και αριστερά, μόνος ή όχι, ζει, μεγαλώνει, ονειρεύεται και ζωγραφίζει ο Θεόφιλος, στην παράσταση που έστησε η Ολια Λαζαρίδου, βασισμένη στη ζωή […]

«Περλιμπλίν και Μπελίσα» του Λόρκα

Ανακοινώθηκε, πριν από μία εβδομάδα, πλούσιο, πολυφωνικό, ελληνικό και διεθνές με «πολιτικό προσανατολισμό», όπως τόνισε η καλλιτεχνική του διευθύντρια Κατερίνα Ευαγγελάτου. Κι ετοιμάζεται να μπει στη ζωή μας από την 1η Ιουνίου, για να μας αποχαιρετήσει, ως είθισται, προς το τέλος Αυγούστου, με την αυλαία να πέφτει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Το πρόγραμμα του […]

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

Υπάρχει πάντα ένας τρόπος να πεις τα πράγματα που σε απασχολούν, μια δίοδος να τα μοιραστείς. Και στην προκειμένη, θεατρική, περίπτωση έχουμε δύο, έναν περισσότερο κι έναν λιγότερο προσωπικό. Δύο έργα που είδα πρόσφατα, σύγχρονα, σημερινά, τωρινά σχεδόν, επανέφεραν στη σκέψη μου το ερώτημα για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής θεατρικής γραφής σε […]

Κριτική «Underground» των Κουστουρίτσα και Κοβάσεβιτς

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

Ηλίας Λογοθέτης

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

Το μιούζικαλ είναι ένα είδος που έχει ευδοκιμήσει κατά περιόδους στην Ελλάδα, συνήθως άμεσα συνυφασμένο με καλλιτέχνες, ηθοποιούς και σκηνοθέτες – κυρίως στα περασμένα χρόνια. Στο πρόσφατο παρελθόν κάποιοι χώροι έχουν συμβάλει στην πιο συστηματική επιστροφή του είδους. Γιατί το μιούζικαλ απαιτεί μεγάλες σκηνές, και συνήθως απευθύνεται και στο μεγάλο κοινό. Η πρωτοβουλία του Εθνικού να […]

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

σκηνές και παρασκήνια

ΣΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ

ΣΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ

Σκηνές και Παρασκήνια