Λυμπεράκη Αντιγόνη

Τα χρόνια περνούν και οι άνθρωποι συνεχίζουν να πνίγονται προσπαθώντας να φτιάξουν τη ζωή τους καλύτερα. Εμείς οι Ευρωπαίοι το συζητάμε πανηγυρίζοντας μικρές συμφωνίες και γυρίσματα σελίδας, αλλά η πραγματικότητα παρατείνεται. Φαίνεται έχουμε παγιδευτεί σε ένα δίλημμα φυλακισμένου, μια συνεχή περιδίνηση: η κάθε πλευρά προσπαθεί, «ορθολογικά», να σιγουρέψει το δικό της μεμονωμένο όφελος, αλλά καταλήγει […]

Λίγες μέρες πριν απ’ τις εκλογές η μέση ψηφοφόρος ξέρει τι θα ψηφίσει αλλά, πιθανότατα, όχι ποια ή ποιον. Ομως, και ιδίως αν αυτές οι εκλογές απλώς ανοίξουν την πόρτα για τις επόμενες, αυτό που θα μείνει θα είναι το ποια και όχι το τι. Ο λόγος είναι απλός: Οι εκλογές του Μαΐου καθορίζουν τη […]

Καθώς πανηγυρίζαμε την επιτυχία της κοινωνικής ένταξης στη Λέσβο, ήλθε η καταδίκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για το ναυάγιο επαναπροώθησης στο Φαρμακονήσι. Η πολιτική για το άσυλο και τη μετανάστευση ενώνει (ίσως και να χωρίζει) μια ατομική καταξίωση, στη μια πλευρά, και δύο παραβιάσεις του δικαιώματος στη ζωή (άρθρο 2) και […]

Τα παιδιά είναι παιδιά και μοιάζουν μεταξύ τους, είτε ζουν στη Σουηδία, στην Κένυα ή σε προσφυγικές δομές στην Ελλάδα. Τα παιδιά παντού είναι δυνατά και ανθεκτικά, κι εμείς οι μεγάλοι συχνά ξεχνάμε πόση προσπάθεια κάνουν για να τα καταφέρουν. Μέσα από τις αφηγήσεις τους καταλαβαίνουμε ότι κουβαλούν περισσότερες εμπειρίες από όσες μπορούν να επεξεργαστούν, […]

H πλειονότητα των παρεπιδημούντων στην Πλατεία Βικτωρίας είναι νόμιμοι πρόσφυγες. Είναι δηλαδή άνθρωποι που έχουν το νομικό δικαίωμα να ζουν και να εργάζονται στην Ευρώπη. Ομως το νομικό δικαίωμα αυτό παραμένει στα χαρτιά, τη στιγμή που δεν έχουν τις δεξιότητες και την ικανότητα να το εξασκήσουν. Οπως και πριν, λιάζονται εκεί (όποτε δεν βρέχει) και […]

Δεν πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία έχει προσχωρήσει στο ιδεολόγημα του «Φρουρίου Ελλάς», ούτε ότι η πηγαία αλληλεγγύη στους κατατρεγμένους ήταν οφθαλμαπάτη χωρίς επιστροφή. Αυτό, όμως, που έχει αλλάξει είναι μια αίσθηση ότι περιτριγυριζόμαστε από εξελίξεις στις οποίες δεν ασκούμε έλεγχο. Σε τέτοιες δύσκολες στιγμές η κοινωνία επιζητά μια ήρεμη δύναμη – που δεν συμπαρασύρεται αλλά […]

Η ελληνική κοινωνία επιδεικνύει αμφιθυμία. Πριν από λίγα χρόνια νιώθαμε (δικαιολογημένα) περήφανοι για την πηγαία αλληλεγγύη των νησιών στους πρόσφυγες. Τώρα, σε κάποιο βαθμό, κατανοούμε την αντίθετη αντίδραση των ιδίων νησιών στην παρουσία προσφύγων. Η μεταστροφή αυτή εξηγείται από κάποιους ως κρατική ανεπάρκεια. Από άλλους χρεώνεται στην παρουσία και λειτουργία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Οι […]

Μια έκτακτη ανάγκη απαιτεί κινητοποίηση όλων των εφεδρειών – σε πόρους, ανθρώπους, ιδέες, δομές, αλληλεγγύη. Το βλέπουμε στις φυσικές καταστροφές. Πολύ περισσότερο στην προσφυγική κρίση, όπου η Ελλάδα βρέθηκε ξαφνικά να δίνει εξετάσεις εκπροσωπώντας την Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο σε πρωτόγνωρες προκλήσεις. Oι ακραίες καταστάσεις του 2015 υπογράμμισαν μια διαχρονική αλήθεια – σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο […]

Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου ξέρουμε ποιος θα νικήσει. Δεν γνωρίζουμε όμως τι θα νικήσει: μεταρρυθμίσεις ή συντήρηση; Ανεκτικότητα ή εθνοκεντρισμός; Ανοιγμα στον περίγυρό μας ή αναμόχλευση παθών; Πειθαρχία σε γενικούς κανόνες ή πελατειακή ευελιξία; Η Νέα Δημοκρατία ως πολυσυλλεκτικό κόμμα εμπεριέχει πλήθος απόψεων. Οι απόψεις αυτές χωράνε στο ίδιο εκλογικό πρόγραμμα. Οι εγγενείς αντιφάσεις […]

Εμείς στο Ποτάμι ξέρουμε για ποιο πράγμα ψηφίζουμε στις 26 Μαΐου. Ψηφίζουμε για την Αναγέννηση της Ευρώπης. Με πεποίθηση, με γνώση και επίγνωση. Μεγαλοστομίες; Μόνο για όσους κλείνουν τα μάτια στον κόσμο. Μόνο για όσους δεν βλέπουν πέρα από τον μικρόκοσμο του κομματικού διχασμού. Οι περισσότεροι συνήθισαν στην απομείωση της ακτινοβολίας και της δύναμης της […]