Σεφερτζής Γιώργος

Από την εποχή που η Γαλλία έκανε την επανάστασή της εναντίον της μοναρχίας, η πατρίδα του Διαφωτισμού δεν έπαψε να λειτουργεί ως διεθνές εργαστήριο παραγωγής διδακτικών ιδεών και παραδειγμάτων για τους τρόπους με τους οποίους η οικουμενική αρχή της λαϊκής κυριαρχίας θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε ένα πραγματικά δημοκρατικό και γνήσια αντιπροσωπευτικό σύστημα εξουσίας. Μόνο […]

Με την αποχή να σπάει ένα ακόμη ρεκόρ, την Αριστερά ενωμένη να νεκρανασταίνεται επιστρέφοντας στο πολιτικό προσκήνιο υπό την ηγεσία του ριζοσπάστη Ζαν-Λικ Μελανσόν, τη χώρα να παραμένει κατά τα λοιπά διασπασμένη σε τρία σχεδόν ισοδύναμα αλλά σίγουρα ασυμφιλίωτα πολιτικά μπλοκ και τον νεοεπανεκλεγέντα πρόεδρο Μακρόν να βρίσκεται με την ισχνότερη πλειοψηφία που συγκέντρωσε ποτέ […]

Ο κύκλος των κομματικών συνεδρίων έκλεισε. Η αντίστροφη μέτρηση του χρόνου που απομένει για να κλείσει και ο εκλογικός κύκλος ξεκίνησε. Εφεξής το δίλημμα της διακυβέρνησης θα τίθεται επίμονα δίνοντας τον τόνο του πολιτικού ανταγωνισμού. Θα ορίζει τους στόχους του. Θα καθορίζει τη στρατηγική των πρωταγωνιστών του. Θα προβληματίζει την κοινή γνώμη. Θα (μετα)κινεί αναλόγως […]

Αμέσως μετά τον πόλεμο της Αλγερίας ο στρατηγός Ντε Γκολ εφηύρε την Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία δημιουργώντας τις προϋποθέσεις σταθερής διακυβέρνησης μιας χώρας βαθιά διχασμένης και μονίμως περιδινούμενης στους ρυθμούς των μόνιμων συγκρούσεων μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Πενήντα εννιά χρόνια αργότερα, ο νεαρός και άγνωστος Εμανουέλ Μακρόν θα εμφανιζόταν αίφνης επί της γαλλικής πολιτικής σκηνής σαρώνοντας […]

Η περιπέτεια των γαλλικών προεδρικών εκλογών άρχισε ακριβώς πριν από έναν χρόνο. Τίποτα, όμως, δεν προμήνυε το παρ’ ολίγον δραματικό τέλος της. Το κλίμα ήταν από αδιάφορο έως υποτονικό. Κανείς δεν ασχολιόταν ιδιαίτερα με τον πολιτικό ανταγωνισμό. Η γαλλική κοινωνία είχε κουραστεί από τις αλλεπάλληλες κρίσεις και δεν είχε  όρεξη να τρέξει πίσω από τις […]

Με τον πολιτικό χρόνο να τρέχει με τις ταχύτητες των πυκνών εξελίξεων που καταγράφονται σε όλα τα πεδία, τίποτα δεν είναι περισσότερο αναγκαίο για τα κόμματα από την προσαρμογή τους στα διαρκώς μεταβαλλόμενα δεδομένα της εποχής και την προετοιμασία τους για τη διαχείριση καταστάσεων που δεν είχαν παρουσιαστεί στο παρελθόν. Μια τέτοια ενδέχεται να αποδειχθεί […]

Με μοναδική ίσως εξαίρεση την οριακή επανεκλογή Σημίτη το 2000, τις εκλογικές αναμετρήσεις της ύστερης Μεταπολίτευσης έκρινε πάντα η λεγόμενη αρνητική ψήφος. Αντιδεξιά εν πρώτοις. Αντιμνημονιακή εν συνεχεία. Το κύμα της τελευταίας ιππεύοντας ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία το 2015. Με τη δυναμική του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου η ΝΔ τον διαδέχτηκε το 2019. Το ερώτημα είναι […]

Για μία ακόμα φορά ίσχυσε το ελληνικό παράδοξο: σε μια χώρα με της οποίας την πολιτική ζωή δεν έπληξε ποτέ κανείς, εκείνο που τελικώς συμβαίνει είναι το σχεδόν πάντα απολύτως αναμενόμενο. Οπως ακριβώς συνέβη και με την κατάληξη της τριήμερης συζήτησης στη Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ηταν […]

Με τη νέα χρονιά να τρέχει προς το σημείο μηδέν των εκλογών και την ακρίβεια να καλπάζει απειλώντας την κυριαρχία του κυβερνώντος κόμματος, το μόνο σίγουρο είναι ότι το πολιτικό σκηνικό μεταβάλλεται με ταχύτητες που δεν συγχωρούν πλέον την παραμικρή κυβερνητική αδράνεια. Τι όμως μπορεί να σημαίνει αυτό, όταν ο έλεγχος του τιμάριθμου, όχι φυσικά […]

Για πολλούς και διάφορους, ιστορικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς και άλλους λόγους – η ανάλυσή τους δεν είναι της παρούσης – η Γαλλία αποτελούσε ανέκαθεν για την Ελλάδα ένα χρήσιμο, κυρίως σε πολιτικό επίπεδο, παράδειγμα. Το ακολούθησε άλλωστε και στα δυο τελευταία δύσκολα χρόνια της πανδημίας. Η ελληνική κυβέρνηση μιμήθηκε επανειλημμένα τη γαλλική εφαρμόζοντας μέτρα που η τελευταία έκρινε […]

Θα μπορούσε το 2022, εκτός από προεκλογική χρονιά, να γίνει και εκλογική; Ο Πρωθυπουργός, στον οποίο ανήκει η πρωτοβουλία προκήρυξης των εκλογών, το αρνείται κατηγορηματικά. Και είναι αλήθεια ότι με το δημοσκοπικό προβάδισμα που έχει το κόμμα του δεν έχει κανέναν λόγο να βιάζεται ή να μην επιδιώξει μέχρι τέλους την εξάντληση της τετραετίας. Ο […]

Επί δυόμισι χρόνια η κυβέρνηση πορεύτηκε με τη σιγουριά του σταθερά μεγάλου δημοσκοπικού προβαδίσματος έναντι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της σαφούς υπεροχής του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι των λιγότερο κατάλληλων για την πρωθυπουργία αντιπάλων του και της κυριαρχίας που τα δυο αυτά πλεονεκτήματα της εξασφάλιζαν στον μεσαίο χώρο. Τα κεφαλαιοποίησε μάλιστα διαχειριζόμενη επιτυχώς τις πρώτες κρίσεις που […]

Επειδή στην πολιτική, όπως άλλωστε και στη ζωή, ελάχιστα πράγματα γίνονται τυχαία, οι τελευταίες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, εγείρουν εύλογα ερωτήματα ως προς τη στρατηγική τους σημασία. Σηματοδοτούν μια στροφή της κυβέρνησης προς τα λαϊκά στρώματα ή μια τακτική κίνηση επίδειξης κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στους πιο αποξενωμένους από την κυβερνώσα παράταξη ψηφοφόρους […]

Παραδόξως ο ελληνικός Δεκέμβριος μοιάζει να επηρεάζεται διαχρονικά περισσότερο από τις πολιτικές εξελίξεις παρά από το κατ’ έτος επανερχόμενο πνεύμα των Χριστουγέννων. Ο φετινός Δεκέμβριος όχι μόνον δεν φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση του μυστηριώδους αυτού κανόνα, αλλά μάλλον θα τον επιβεβαιώσει πανηγυρικά. Η χρονική σύμπτωση των εκλογών στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών με τις εκλογές στο […]

Αν και η σύσταση «Συμβουλευτικών Επιτροπών» είχε αποκτήσει από τον καιρό της αλήστου μνήμης χούντας την κακή φήμη προπαγανδιστικού φενακισμού της πραγματικότητας, η κίνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτήσει ομάδα 30 συμβούλων που, όπως ανακοινώθηκε, θα τον συνδράμουν εφεξής, δεν στερείται πολιτικού ούτε σημειολογικού ενδιαφέροντος. Οχι μόνον διότι στην ομάδα αυτή συμπεριλαμβάνονται κομματικά αδέσμευτα […]

Ξεκίνησε ως ήσσονος σημασίας εσωτερική υπόθεση ενός μάλλον φθίνοντος πολιτικού κόμματος. Και ξαφνικά, μετά την απόφαση Παπανδρέου να προστεθεί στη λίστα των υποψηφίων διαδόχων της Φώφης Γεννηματά, η εσωτερική αναμέτρηση στο ΚΙΝΑΛ άρχισε να εξελίσσεται σε διαδικασία εθνικού ενδιαφέροντος με στρατηγικής κρισιμότητας διακύβευμα. Η κίνηση Παπανδρέου είναι ασφαλώς συζητήσιμου πολιτικού βάθους. Δεν είναι, όμως, συζητήσιμος […]

Το μήνυμα της διαγραφής Μπογδάνου ήταν σαφές: τέλος ανοχής του Πρωθυπουργού απέναντι στις ερωτοτροπίες συμπολιτευόμενων βουλευτών με αντικομμουνιστικές αντιλήψεις παρελθουσών εποχών. Ενός, όμως, μηνύματος δοθέντος, μύρια ερωτήματα εγείρονται. Πολλώ δε μάλλον που έχει ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση του χρόνου των εκλογών. Γιατί ένα πράγμα είναι το μήνυμα. Αλλο η ερμηνεία του. Και ένα τρίτο […]

Mε την πλειονότητα της κοινής γνώμης να βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος, το crash-test των πολιτικών αρχηγών στα εγκαίνια της ΔΕΘ προϊδέασε για μια αγνώστου διάρκειας προεκλογική περίοδο. Με το σύνθημα «η Ελλάδα αλλάζει, πάει μπροστά, κοιτάει ψηλά», ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κεφαλαιοποιεί τη διάχυτη αισιοδοξία για την πορεία της οικονομίας με τονωτικές ενέσεις εθνικής […]

Δεν διαβάζουν εφημερίδες, δεν βλέπουν τηλεόραση, δεν πολυπαρακολουθούν τις δημόσιες συζητήσεις, δεν απαντούν στις δημοσκοπήσεις με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε αλγοριθμική σπαζοκεφαλιά η στάθμιση των εκλογικών προθέσεών τους. Πρόκειται για τους πολίτες νέας γενιάς που προστίθενται κάθε χρόνο στους εκλογικούς καταλόγους σχηματίζοντας ένα νέο, διακριτό και επιδραστικό σώμα που, μαζί με τους σημερινούς τριανταπεντάρηδες, αλλάζει […]

Με την εμφάνισή του στα εγκαίνια της φετινής ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε, αν μη τι άλλο, ότι διατηρεί καλές σχέσεις με την πραγματικότητα. Πράγμα όχι αυτονόητο, ούτε σύνηθες για έναν Πρωθυπουργό που κυβερνά δυο χρόνια χωρίς ουσιαστικά η κυριαρχία του να αμφισβητείται από κανέναν. Εξ ου και απευθύνθηκε πρωτίστως στη μεσαία τάξη και τη […]

Στη μέση του εκλογικού κύκλου και μετά τη σκληρή δοκιμασία των θερινών καταστροφικών πυρκαγιών ήταν λογικό ο Πρωθυπουργός να αναζητήσει τρόπους ανασύνταξης, ανανέωσης του πολιτικού χρόνου και βελτίωσης της εικόνας της κυβέρνησής του. Πολύ περισσότερο που η τελευταία επλήγη στον πυρήνα που είχε εξασφαλίσει την υπεροχή της: στη διαχειριστική, δηλαδή, επάρκεια με την οποία η […]

Σε μια χώρα της οποίας το κράτος εξακολουθεί να αποτελεί, για ιστορικούς και όχι μόνο λόγους, τον κυρίαρχο οργανωτή της κοινωνίας και της οικονομίας της, ο τρόπος της διακυβέρνησής της είναι καθοριστικός όχι μόνο για την απαλλαγή της από τις διαχρονικές κακοδαιμονίες της, αλλά και για την ανάπτυξη του παραγωγικού δυναμικού της και την αξιοποίηση […]