Ακρίτα Ελενα

Ευτυχώς που ζούμε ξέγνοιαστα, χωρίς προβλήματα σε αυτό τον τόπο κι έχουμε τη Βουλή ως χόμπι για να περνάει ευχάριστα η ώρα μας. Δεν καιγόμαστε για κάτι, όλα λυμένα τα ‘χουμε, περισσεύει η χαρά, ξεχειλάει η ευμάρεια. Οπότε δεν ταράζεσαι, δεν σου βγαίνει αυτό το «αχμάναμ» όταν τους βλέπεις να νομοθετούν: άλλωστε όλα αυτά θα […]

Τα «mega γεγονότα» αυτή τη φορά δεν είχαν τη χαριτωμένη μορφή του τηλεοπτικού σποτ, αλλά τη βλοσυρότητα του προαναγγελθέντος (;) θανάτου. Σχεδόν δύο χρόνια τώρα, το κανάλι σημείωνε υψηλές τηλεθεάσεις χωρίς να εκπέμπει ζωντανό πρόγραμμα. Μόνο εφόδιό του η ταινιοθήκη και τα σίριαλ-κονσέρβα –για τα οποία εμείς οι συντελεστές, ως η παράπλευρη απώλεια, δεν πληρωθήκαμε […]

Εμένα στις γιορτές με πιάνει ένα αχ. Κι ένα βαχ. Αλλά όχι το αχ και βαχ το έλεγκαντ, το «σνομπάρω τις γιορτές γιατί έχω επίπεδο». Το άλλο με πιάνει, το χάλια, το μη σου τύχει με δύσπνοια, άγχος και κρίσεις πανικού. Οταν το παθαίνουν αυτό στο σινεμά, αναπνέουν σε μια χαρτοσακούλα κι αμέσως γίνονται χάρμα […]

Δεν αισθάνθηκα ιδιαίτερη απογοήτευση διαβάζοντας την αυτοβιογραφία της Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ «Μια ζωή χωρίς άλλοθι». Ισως γιατί δεν είχα βάλει και πολύ ψηλά τον πήχυ των προσδοκιών μου, εξού και δεν με διέψευσε το βιβλίο. Ενα βιβλίο ρηχό, επιδερμικό, gossip σχεδόν. Στις σελίδες του αφηγήματος πρωταγωνιστούν όλοι οι επιστήθιοι φίλοι της κυρίας Αρβελέρ. Οι […]

Συμφωνούμε όλοι, νομίζω, πως ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης δεν είχε κανένα δικαίωμα να εκφωνήσει λόγο στο συνέδριο της ΝΔ. Οπως δεν είχε δικαίωμα να δημοσιοποιήσει τις πολιτικές του θέσεις. Τώρα που το σκέφτομαι, δεν θα έπρεπε καν να έχει δικαίωμα ψήφου. Τι είναι ο Μαρκουλάκης που μου έχει και άποψη, έλληνας πολίτης; Ή τουλάχιστον ρώτα πριν, […]

Στους διαδρόμους των νοσοκομείων κυκλοφορούν ζακάρ πουλόβερ, ήσυχες φούστες, λιωμένα κραγιόν κι ασορτί παντοφλάκια. Πολλά. Μονόχρωμα, χρωματιστά, καρό, ριγέ, τα παντοφλάκια βηματίζουν αργά, νευρικά, άσκοπα, βιαστικά. Βηματίζουν και ειδοποιούν ότι ο ορός τελείωσε. Ρωτούν τι ώρα περνάν οι γιατροί. Ζητούν μια πάπια από τη νοσοκόμα. Στην πτέρυγα ανδρών οι κυρίες με τα παντοφλάκια είναι οι […]

Είναι η φιλάνθρωπος κυρία που ή χώρισε ή χήρεψε ή και τα δύο. Η κυρία που κάθεται πάνω στις οφσόρ και βαριέται. Πόσο να ψωνίσεις, πόσο να κουτσομπολέψεις, όσα μανικιούρ κι αν κάνεις, τα νύχια είναι δέκα, δεν γίνονται δεκαεφτά επειδή ο άντρας σου έχει λεφτά. Μια κυρία που βαριέται, πρώτα εκνευρίζεται και μετά οργίζεται. […]

Στα παιδικά μου χρόνια, η Ερμού δεν ήταν δρόμος ήταν ιδέα. Από τη Φιλοθέη παίρναμε το λεωφορείο 24, κατεβαίναμε τέρμα Ακαδημίας κι από κει Σταδίου, Σύνταγμα, Ερμού. Μια Ερμού, μα τι Ερμού, τι ομορφιά, τι φως, με τα «καλά καταστήματα» κι τα πιο «δεύτερα μαγαζιά». Κυρίες τούκου τούκου το τακουνάκι, ψώνια, δώρα, μπαλόνια και κουλούρια […]

Ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων βρίσκεται στην επικαιρότητα πιο συχνά από τις κυρίες των πρωινάδικων καθώς έχει πλέον αναγάγει το κήρυγμα μίσους σε (ψευδο)επιστήμη. Μισεί τους πάντες, υβρίζει τους πάντες, καταριέται τους πάντες. Με την εκδικητικότητα αυτόκλητου τιμωρού που ουδεμία σχέση έχει με την αγάπη που διδάσκει ο Ιησούς Χριστός, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων προτρέπει το ποίμνιό του […]

Από την ημέρα της τραγωδίας, ορισμένοι κουνάνε αυστηρά δαχτυλάκι στους «πτωχούς των αυθαιρέτων». Αυτούς που μπαζώνουν ρυάκια και χτίζουν πάνω σε κοίτες ποταμιών, παρακάμπτοντας οι ανόητοι τις εναλλακτικές τους: μεζονέτες στην Εκάλη, μονοκατοικίες στο Ψυχικό, σαλέ σε χιονοδρομικά και ρετιρέ στην Ηρώδου του Αττικού. Εχουν τόσες επιλογές αλλά αυτοί καλά και σώνει να μπαζώνουν. Μπάζο, […]

«Δεν τον συμπάθησα, όμως ποτέ δεν έφυγε από Διάσκεψη Κορυφής της ΕΟΚ χωρίς να κερδίσει κάτι για τη χώρα του». Μάργκαρετ Θάτσερ, για τον Ανδρέα Παπανδρέου Ο ιστορικός του παρόντος σιγά μην περιμένει τον ιστορικό του μέλλοντος να αξιολογήσει τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, αυτόν τον χαρισματικό αλλά κι αμφιλεγόμενο ηγέτη της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Ποιος ήταν […]

Λοιπόν. Δεν έχουμε άλλες αντοχές και δεν θέλουμε να έχουμε άλλες αντοχές. Το ζορίζεις, το παλεύεις, το καταπίνεις, ε, κάποτε το φτύνεις. Το φτύνεις όταν χυμάει το μπινελίκι σαν ωστικό κύμα μέσα σου και δεν μπορείς να το συγκρατήσεις το ασυγκράτητο. Αραγε ο κόσμος ήταν εκ γενετής σίχαμα ή έγινε σιγά σιγά; Πότε ακριβώς τον […]

Αυτό το παιδί ο Εξωγήινος έχει μια καντίνα με βρώμικο εκεί ψηλά στον Υμηττό. Πολύ φίλος μου, γιος κολλητής, της διαγαλαξιακής Πριγκίπισσας Λέια συγκεκριμένα. Οταν χώρισε με τον Λουκ Σκαϊγουόκερ την πρήξαμε οι φιλενάδες, Λέιά μου να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου και τώρα που είσαι νέα και γύρνα με τρόπο, ο Νταρθ Βέιντερ σε κοιτάει […]

Στην υπόθεση Λεμπιδάκη εντύπωση έκανε το γεγονός πως ένα ανήλικο κορίτσι συμμετείχε στην απαγωγή του εφοπλιστή. Η 17χρονη μαθήτρια που εκτέλεσε κατά γράμμα τις οδηγίες του πατέρα της, κατηγορείται τώρα για συνέργεια στην εγκληματική πράξη. Τον περασμένο Αύγουστο η μικρή πήγε στο ταχυδρομείο κι απέστειλε το τελευταίο δέμα της συμμορίας προς την οικογένεια Λεμπιδάκη. Η […]

Γράφουμε εκείνα που έχουν γράψει άλλοι πριν από μας. Λέμε όσα είπαν άλλοι καλύτερα από μας. Η περίπτωση του διανοητή Βασίλη Ραφαηλίδη ακριβώς αυτό επικυρώνει: εκείνος τα είπε πριν από μας, τα έγραψε καλύτερα από μας, έβλεπε μακρύτερα από εμάς. Ισως γι’ αυτό σήμερα, 17 χρόνια από τον θάνατό του (1 Ιανουαρίου 1934 – 8 […]

Δικό μου είναι το παιδί, ό,τι θέλω το κάνω. Τέρμα. Κουβέντα δεν σηκώνω. Αμα ξυπνάω στραβά το μαλώνω, άμα έχω νεύρα το πλακώνω. To ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου. Μαύρο μ’ έκανε με τη λουρίδα και μια χαρά άνθρωπος βγήκα, τι λέμε τώρα. Και κάτι αδερφίστικα δυσλεξίες, κάτι μαθησιακά […]

«Θεούς και δαίμονες έχουμε επιστρατεύσει για τη ρύπανση του Σαρωνικού» δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής. Αυτά είναι. Διότι, τι χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί δραστικά μια πετρελαιοκηλίδα που σέβεται τον εαυτό της; Πρώτον θεούς. Δεύτερον δαίμονες. Αν χρειαστεί, θα επιστρατεύσει κι άλλα δραστικά αντιρρυπαντικά μέσα τελευταίας τεχνολογίας: καντηλάκια, θυμιατά, εικονίτσες, τίμιο ξύλο. Επιπροσθέτως, στην περιβαλλοντική […]

…Καθόμασταν στο διπλανό θρανίο και δεν περνούσαμε καλά. Καθόλου καλά, κι ας επέμενε το αλφαβητάρι να μας βγάζει ψεύτες. Στις σελίδες του οι μικροί μαθητές ήταν εκστασιασμένοι που άνοιγε το σχολείο. Σ’ έναν εικονογραφημένο τους Παράδεισο παρήλαυναν βουκολικά τοπία με ποδίτσες, κοτσιδάκια και χαρούλες. Στις εκθέσεις του Δημοτικού υπήρχε αυστηρή ντιρεκτίβα: τι χαρά, θα πάω […]

Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, συγγνώμη για την ενόχληση παραμονές εκλογών, αλλά τα πολιτικά αντανακλαστικά σας θα τα ζήλευε κι ένα μεξικάνικο σομπρέρο. Διότι δυστυχώς οι ενδοκομματικές καντρίλιες σάς εμποδίζουν να δείτε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Τον ξανθό ελέφαντα που όλο και μεγαλώνει. Εχετε λοιπόν στο δυναμικό σας την Εύα Καϊλή. Μια πολιτικό που πρόσφατα […]

Ενοχος με 40 χρόνια φυλακή για αποπλάνηση ανηλίκων, ασέλγεια, κακοποίηση και πρόκληση σωματικών βλαβών κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη ο Κωνσταντίνος Λαλαούνης, πρώην πρόεδρος ιδιωτικού οικοτροφείου στον Πειραιά. Στη δίκη του κατέθεσαν δώδεκα παιδιά –ένα από αυτά με ελαφριά διανοητική υστέρηση: βλέπετε, τα πιο αδύναμα κι ανυπεράσπιστα ήταν αυτά που πρωτίστως μαρτυρούσαν στα χέρια του: σεξουαλική […]

Οι πυρκαγιές δεν έχουν φωτογένεια. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως σύμπασα η πολιτική ηγεσία απέφυγε να ποζάρει με φόντο τις φλόγες. Στα φλεγόμενα δάση δεν υπάρχει κανένα πλάνο, κανένας/μία πρόεδρος κόμματος, καμιά κυβέρνηση, καμιά αντιπολίτευση. Οι λόγοι δύο: πρώτον, δεν τους κολακεύει το ντεκόρ και, δεύτερον, δεν τους συμφέρει επικοινωνιακά. Οποτε κι αν πάμε […]

Σε πρόσφατη δημόσια εκδήλωση, αίσθηση προκάλεσε η παρουσία των διαβόητων κακοποιών Γιώργου Μιχαλακόπουλου και Κώστα Γεωργουσόπουλου. Πρόκειται για ένα σεσημασμένο δίδυμο εγκληματιών που σκορπά τον τρόμο στο διάβα του. Εχει γίνει η αιτία να απολυθούν τα μεγάλα κεφάλια της Ιντερπόλ που απέτυχαν να το συλλάβουν. Σαν χέλια γλιστράνε από τις διωκτικές Αρχές, διαθέτουν ευρύ εγκληματικό […]

Αυτό το «όταν ήμουνα παιδί…» το ακούμε όλο και συχνότερα στις μέρες μας: εγκλωβισμένοι στο παρόν, επανεφευρίσκουμε το παρελθόν. «Αναδιατυπώνουμε» όπως εμείς θέλουμε τις πίσω μας σελίδες. Τις ξαναγράφουμε, τις διορθώνουμε, τις εξωραΐζουμε, αλλάζουμε τις παραγράφους που μας πονάνε. Ξαφνικά, ένας ολόκληρος λαός λες και πήδηξε από τις σελίδες των παλιών αναγνωστικών: «Ελλη, να ένα […]

– Μαμά, πάω Μάραθο. –Γυρνώντας ένα πολύσπορο πάρε. –Ψωμί; –Κι ένα τάιντ. –Ρε μάνα, φεύγω λέμε, φεύγω, πάω Μαράθι διακοπές. –Τι είν’ το μάραθο; –Νησί. –Γιατί πουλάκι μου; –Δεν ξέρω πώς να το απαντήσω αυτό. –Τι σόι νησί είναι αυτό, τι καριέρα έχει κάνει, κανείς δεν το ξέρει. –Το πιο αραιοκατοικημένο νησί των Δωδεκανήσων. –Εμ […]

Στη βιβλιοθήκη του γραφείου μου έχω όλα τα βιβλία του Αρκά. Τώρα που γράφω με αγριοκοιτά ένας «Ισοβίτης», δυο σπουργίτια κάνουν «Χαμηλές Πτήσεις» πάνω απ’ το κεφάλι μου, ο total black Χάρος ψιλοκόβει μαϊντανό με το δρεπάνι του, η Λουκρητία δολοπλοκεί, ενώ ο Προφήτης θαμπώνει μπρος στα μάτια μου. Ισως γιατί δεν είναι πια ο […]

Ενας ισοβίτης στον Κορυδαλλό ήταν σε βαριά –διαγνωσμένη –κατάθλιψη: δεν έτρωγε, δεν κοιμόταν, δεν έβγαινε στο προαύλιο, δεν μιλούσε σε κανέναν. Ακίνητος στο κελί του περίμενε τον θάνατο. Ο ίδιος ισοβίτης προχτές συμμετείχε στην παράσταση που έδωσαν οι κρατούμενοι με την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ. Μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με την πολύτιμη συμβολή της Εθνική […]

Η ιστορία της Ηριάννας Β.Λ. δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά. Δεν επιτρέπεται να περάσει στα ψιλά. Οφείλουμε να την κρατάμε ζωντανή κι επίκαιρη, οφείλουμε να την θυμίζουμε, οφείλουμε να «ενοχλούμε» όσους την ξεχνούν. Γιατί η ιστορία της Ηριάννας Β.Λ. θα μπορούσε ωραιότατα να εμπνεύσει τον Κάφκα. Σε αυτήν τη «Δίκη 2 […]

…Το πλεόνασμα του Εθνικού Θεάτρου εν προκειμένω. Είναι είδηση ασχέτως αν θα περάσει –που θα περάσει –στα ψιλά. Είναι είδηση. Ιδιαίτερα σημαντική με δεδομένη τη μείωση της τιμής των εισιτηρίων που ορθώς επιτάσσει η κοινωνική πολιτική. Κι ακριβώς επειδή το οικονομικό έτος 2016 έκλεισε με το μικρό πλεόνασμα των 200.000 ευρώ, το Εθνικό ξαναμπαίνει σε […]

«Κάποιοι είναι γεννημένοι για να δημιουργούν. Κάποιοι είναι γεννημένοι για να γιουχάρουν αυτούς που δημιουργούν. Και που μας κάνουν περήφανους σ’ έναν τόπο κι έναν χρόνο που τίποτα δεν μας κάνει περήφανους». Αυτό έγραφα δύο χρόνια πριν για τον «Κυνόδοντα». Χωρίς να αναφέρω ονόματα. Αλλά επειδή το κρυφτούλι μας τελείωσε –για να μην κρυβόμαστε πίσω […]

Αύριο Κωνσταντίνου κι Ελένης, η Αγία Ελένη θα προσφέρει φοντάν και λικεράκι στο salon de reception της Αγίας Βαρβάρας. Θα φορά μπροκάρ τουαλέτα και μια τιάρα στηριγμένη σε ανέμελο σινιόν. Εχουν ήδη κρατηθεί ρεζερβέ στασίδια για τους εκλεκτούς καλεσμένους της βεγγέρας και ιδιαιτέρως τον κύριο Γιακουμάτο, την κυρία Αυλωνίτου –τους χωρίζει το κόμμα, τους ενώνει […]

Αστικός μύθος 1. Οποιος είναι ψηλός, ξανθός και παίζει τένις δεν βιάζει: απλώς κάνει έρωτα. Ή «πηδάει», για να το πούμε πιο αγοραία. Ο μελαχρινός ο ραλίστας με τριών ημερών γένια το ίδιο. Ο Μπραντ ο Πιτ επίσης. Γενικά οι νέοι, ωραίοι, πλούσιοι, κομψοί, με παχυλό εισόδημα και σπορ αμάξι δεν είναι βιαστές. Και γιατί […]

Οποτε διασχίζω τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο ύψος του γηπέδου ορθώνονται οι παλιές προσφυγικές πολυκατοικίες. Γύρω τριγύρω μια άναρχη αισθητική: το γήπεδο, τα ρημάδια της προσφυγιάς και παντού τα κτίσματα του ’60 –μόνο η Ρένα Βλαχοπούλου με το κάμπριο λείπει. Σουρεαλισμός χωρίς De Chirico, Magritte ή Ernst. Σουρεαλισμός χωρίς παλέτα, καμβάδες και παραδείσιες μπογιές. Μόνο μπετόν […]

-Τι έγινε, τον έπιασες χθες τον Μάη; –Τον έπιασα χθες τον Μάη. –Και τι τον έκανες; –Τον έδωσα καπάρο για τον ΕΝΦΙΑ. –Δεν καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ; –Πιο πιθανό είναι να καταργήσουνε τον Μάη παρά τον ΕΝΦΙΑ. –Οταν λέμε «θα τον πιάσω τον Μάη» τι ακριβώς εννοούμε; «Πιάνεται» ένας μήνας; –Κι αν πιάσεις λάθος μήνα; Μια […]

Παππού, καρδούλα μου, άνοιξες κοινό λογαριασμό με τον Δημήτρη Καμμένο; Τι επιπολαιότητες είναι αυτές στην ηλικία σου; Από πού κι ώς πού; Μαζί τα δουλέψατε, μαζί τα βγάλατε, μαζί τα φάγατε και τώρα του πέφτει λόγος αν θα δώσεις χαρτζιλίκι στον εγγονό σου; Τι αηδίες είναι αυτές, έτσι σε μεγάλωσα εγώ, να τα ‘χεις μισιακά […]

Θύμισέ μου η Κασσιανή τι ήτανε; Τροπάριο! Το αγαπημένο μου. Αυτό και το «Σήμερον κρεμάται». Εγώ πάλι ψυχοπλακώνομαι. Προτιμάω το «απ’ τη ζωή μου είσ’ απών, ε και λοιπόν, ε και λοιπόν». Πώς τον λέγανε τον γκόμενο της Κασσιανής; Πας καλά; Θεόδωρο; Θανάση; Θέμη; Θεογκόμενο; Θεόφιλο; Από «θου», πάντως. Εφαγε κι αυτή η καψερή μια […]

«Πρώτον, έρχομαι να ερωτήσω διά την καλήν σας υγείαν, αν ερωτάτε και δι’ εμέ καλώς υγιαίνω. Μάθε, Κατινίτσα…». Και μάθαινε η Κατινίτσα. Μάθαινε για χαρές και λύπες, χαμόγελα και πίκρες, ξενιτιές και μοναξιές. Κι ύστερα, με τη σειρά της, πότιζε το γραμμωτό χαρτί με καλλιγραφίες, ανορθογραφίες και δάκρυα και καρτούλες και καρδούλες. Και λόγια αγάπης. […]